#داستان_واقعی #صبر_تلخ #قسمت_صد_ششم🎬: اوضاع زندگی من مثل قبل و شاید بدتر از قبل بود و وحید هر چه زمان می گذشت، بیشتر در منجلاب قمار فرو میرفت و کارش به جایی رسیده بود که از دوستان و آشنایان قرض می گرفت، تا قماربازی اش به راه باشد و دریغ از یک توجه کوچک به من و دو تا دختراش که نیاز مبرم به توجه پدر داشتند. پدرم همراه میثم به تهران رفت و عمل کرد، طبق گفته پزشکش عمل معده اش موفقیت آمیز بود و حالا برگشته بود به روستا و دوران نقاهتش را می گذراند، اما طبق گفته مادرم، حال جسمیش آنچنان تغییری نکرده بود و هنوز دردهای معده را داشت. زن عمو طیبه و دایی و زن دایی از این موقعیت استفاده کردند تا به قول معروف میخشان را محکم بکوبند. و نتیجه اش شد عقد مرجان و نظام، اما مارال شرط کرده بود باید اول تکلیف درس و مدرسه اش روشن بشه و زن عمو طیبه و صمد طبق قولی که داده بودن، اجازه دادن تا مارال داخل یه مدرسه شبانه روزی توی شهر نام نویسی کنه و قرار بر این شده بود که مارال درسش را ادامه بدهد و صمد به خاطر مدرسه مارال، سالهای اول زندگی را در شهر بگذراند. منم خوشحال بودم که مارال بالاخره به آرزوش می رسه، یادمه ماه اول پاییز بود و محبوبه به من زنگ زد و با شوق و ذوق خبر داد که مارال در فلان مدرسه اسم نوشته و الانم اومده شهر تا درس بخونه، من خیلی دوست داشتم برم و مارال را ببینم، اما منی که تا به حال پایم را از خانه بیرون نگذاشته بودم و اصلا هیچ کجا را بلد نبودم، نمی توانستم به تنهایی برم و از طرفی به وحید هم امیدی نداشتم که منو ببره یا حداقل مارال را یه آخر هفته بیاره خونه من، اونزمان نزدیک پنج سال از ازدواج من با وحید می گذشت اما مارال و مرجان حتی یک بار هم به خانه من نیامده بودند. روزها می گذشت و من دلم را به این خوش کردم تا بالاخره فرصتی گیر بیاد و من از حمید بخوام تا به دیدار مارال برم تا اینکه، آخرای مهر بود مادرم خبر داد که زن عمو طیبه و صمد همراه پدرم قصد دارن به شهر بیان و آخر هفته با مارال برن محضر و فعلا عقد کنند تا توی فرصت مناسب عروسی بگیرند. درسته از اینکه مارال و مرجان علی رغم میل باطنیشون عقد می کردن ناراحت بودم اما از اینکه مارال با وجود شوهر می تونست درس بخونه و البته خیال بابا هم از بابت دوقلوها راحت میشدو از طرفی همین دفعه اول عقدشون محضری ثبت می شد و مثل من نبودند که با هزار مصیبت عقدم را ثبت کردم، خوشحال بودم. آخر هفته شد و مارال مثل یک اسیر دربند به همراه زن عمو و بابا و صمد رفتن محضر و بی سروصدا عقد کردن و تمام.... زمانی که عقدشون تمام شد مارال می خواد برگرده مدرسه که صمد ازش خواهش می کنه یک روز از معلم هاش اجازه بگیره تا برای مراسم حلقه برون به روستا برن و بعد برگرده و مارال هم به ناچار قبول میکنه، اتفاقا من و دخترام هم همراه آنها به روستا آمدیم تا مراسم انجام بشه... ادامه پارت بعدی👇 📝به قلم:ط_حسینی #داستانهای_آموزنده #مثبت_باش_معجزه_میشه😍😊 #خدا @Energyplus_ir