eitaa logo
خانواده و سواد رسانه‌ای
1.9هزار دنبال‌کننده
8.3هزار عکس
3.9هزار ویدیو
388 فایل
"فضای مجازی به اندازه انقلاب اسلامی اهمیت دارد" "مقام معظم رهبری" ✅️رزرو کارگاههای آموزشی سواد رسانه‌ای و فضای مجازی، مدارس، مساجد ادارات، حوزه های علمیه، دانشگاه ها، مشاوره آنلاین خانواده کودک و نوجوان ارتباط باما👇 @ADMINfamily_literacy
مشاهده در ایتا
دانلود
(سوال-جواب های والدگری😊) ⁉️ باسلام خسته نباشید.من دوپسر۸و۱۲ساله دارم ویک دختره ۱ساله پسرکوچیکم خیلی لج بازه همش اذیت میکنه همش میگم نکن اصلابه درس خواندن علاقه ای نداره شب اداراری داره خیلی دوست دارم یک ارتباط خیلی صمیمانه بابچه هام داشته باشم ولی نمیتونم کنترولمو زود ازدست میدم سرشون دادمیزنم دعواشون میکنم پسربزرگمم خیلی حساسه سر غذاخوردن نق میزنه چرا اینوپختی چرا اینجوری شده خیلی گیر میده تا به خواسته اش برسه  باگریه کردن که چرااین کارو واسم انجامش نمیدین خیلی شلخته هست ونامنظم اصلابراش مهم نیست که بایداتاقشو یا لباسشو سرجایش بزاره کمدش نامرتبه منم خیلی اعصابم میریزه بهم مرتب بودن ونظم بلدنیست انگاری براش مهم نیست همشم میگه دوست دارم شباپیش شمابخوابم پیش شما آرامش میگیرم بچه احساساتیه خیلی زودرنج من میگم باباتم زحمت میکشه پول خرج میکنه تاشماجایی برسین میگه همش دارین منت پولتونومیزنید  چطورتربیتشون کنم چطورخون سردباشم خواهش میکنم یک رابطه خوب وچطورصبور باشم خودموچطورکنترل کنم خیلی حرص میخورم زودجوشم 💌 سلام و شب تان بخیر می فهمم که شاید رفتارها و کارهای بچه ها شما را کلافه و خسته کرده و بعضی اوقات احساس ناتوانی می کنید و از یک سمت هم نمی خواهید ارتباط بین شما و فرزندان خراب شود اولین موردی که شاید به شما کمک کند پذیرش شرایط موجود شماست بپذیرید  که خانه  با سه بچه همیشه آرام و مرتب و تمیز نیست و همین پذیرش باعث می شود حساسیت ها و بکن نکن های شما به فرزندانتان کمتر شود مثلا اگر محدوده اتاقشان نامرتب است اجازه دهید به همان شکل باشد تا خودشان این احساس نیاز به نظم و مرتبی را پیدا کنند. درست است که دیدن بی نظمی شاید شما را عصبی کند اما محدوده ای را مشخص کنید و اجازه دهید در آن محدوده آزاد باشند رفتارهایی مثل شب ادراری یا بدغذایی یا بهانه گیری یا عدم تمایل به تنهایی موقع خواب همه و همه منشا هایی اضطرابی دارند و شاید اولین و مهم ترین راهکار هم محبت و عشق بدون قید و شرط و اظهار دوست داشتن به آنهاست که می تواند در کنار کم تر کردن امر و نهی ها شرایط را تا حد زیادی بهبود بخشد برای دریافت مطالب بیشتر به کانال ما بپیوندید.🌿👇🌿
(سوال-جواب های والدگری😊) ⁉️ سلام.و وقت بخیر پسر ۷ ساله ای دارم که خیلی زود عصبانی میشه و پرخاشگری میکنه .خیلی زود ناراحت میشه.یعنی اگه یه وسیله ای رو گم کنه یا جا بزاره .یا اینکه با خواهرش دعوا کنه خیلی بد عصبانی میشه.مثلا رگهای گردن متورم مشه .نفس تند تند میکشه و داد و فریاد می کنه.من برای این حالتهاش خیلی ناراحت هستم لطفا راهنماییم کنید که چکار کنم 💌 سلام و عیدتان مبارک یکی از کارهایی که برای کنترل خشم فرزندتان بسیار موثر است آرامش و برخورد به دور از عصبانیت شماست به خصوص زمانی که فرزندتان به خاطر موضوعی خشمگین می شود. درست است که شاید این حالت های عصبانیت شما را هم نگران و مستاصل و ناراحت کند و یا شاید صبر شما هم تمام شود ولی در این زمان ها به خود یادآوری کنید که برخورد آرام و صبور شما مهم ترین ابزار آموزش کنترل خشم برای فرزندتان است. در قدم بعد احساسش را درک کنید و آن را بپذیرید، موضوعی مثل گم شدن یا جا گذاشتن وسیله ای او را عصبانی و ناراحت کرده پس بپذیرید که او این احساس را دارد و سعی نکنید با کتمان کردن مثل جمله "عصبانی نباش درست میشه" یا با زیر سوال بردن احساسش مثل جمله که "من دلیلی برای عصبانیت نمی بینم می خواستی خودت وسیله ات را جا نگذاری"سعی بر حل این مشکل داشته باشید بلکه با او صحبت کنید و ابراز کنید که مثلا "فهمیدم عصبانی هستی از این که وسیله ات را توی مدرسه جا گذاشتی ... حق هم داری عصبانی باشی حتما می خواستی با آن بازی کنی ولی الان در کنارت نیست حالا فکر می کنی چه کاری می توانی برای عدم تکرار این اتفاق انجام دهی؟" با گفتگویی سرشار از آرامش و صبر می توانید به مرور میزان بروز و ظهور خشم در فرزندتان را کاهش دهید ان شاالله. برای دریافت مطالب بیشتر به کانال ما بپیوندید. 👇👇👇👇👇👇 @Family_literacy
(سوال-جواب های والدگری😊) ⁉️ سلام و عرض ادب پسری دارم که هفت سالشه و کلاس اوله، خیلی دقیق، ریزبین و باهوشه اما استرسی هم هست؛ یعنی زمانهایی که استرس نداره انگار آروم و قرار نداره و دنبال سوژه می گرده که استرس داشته باشه و وقتی هم که سوژه داشته باشه که مدام سوال می پرسه و هر جوابی بهش میدم سوال دیگری با همان موضوع می پرسه تااا جایی که منو کلافه و خسته میکنه بطور مثال برای دیکته هاش خیلی استرس داره با اینکه من و پدرش اصلا بهش فشار نمیاریم و حتی میگیم اگه دیکته رو غلط هم داشته باشی مشکلی نداره ولی خودش آروم و قرار نداره کوچکترین رفتارها و حرکات معلمش رو به من انتقال میده همیشه فکر می کنه دیگران بهش ظلم می کنن و دوستش ندارن به نظرم درکش از محیط پیرامونش خیلی فراتر از سنش هست ممنون میشم راهنمایی بفرمایید 💌 سلام و اوقات تون پر برکت این رفتارهای فرزندتان که به نظر شما نشان دهنده استرس اوست شما را کلافه و نگران کرده و احتمال تحت الشعاع قرار گرفتن توانایی هایش توسط این استرس های رفتاری باعث ایجاد ترس و نگرانی برای شما شده است من شرایط تون را دریافت کردم اینجا آنچه که مورد اهمیت است و نیاز به بررسی و تجدید نظر دارد برخورد شما با کودک است و لازم است با ذره بین و نگاه موشکافانه ای مورد بررسی قرار دهید.گاهی اوقات ما فشار مستقیمی به فرزندمان وارد نمی کنیم که مثلا حتما باید دیکته هایت را بدون غلط بنویسی ولی با بعضی برخوردها زمینه کمال گرایی و در نهایت استرس را در آنها به وجود می آوریم من چند مورد را اشاره می کنم که می توانید در روند والدگری خود مورد بررسی دقیق قرار دهید و ببینید آیا وجود دارد؟ اول *مقایسه فرزندمان و ایجاد فضای رقابتی* برای اوست، این مقایسه می تواند با برادر یا خواهرش باشد یا دوستان دیگری در مدرسه یا... لزوما این این مقایسه ها در زمینه درسی نیست می تواند در زمینه های دیگری مثل رفتاری هم باشد و حتما هم به صورت مستقیم نیست همین که ما مدام تعریف فلانی را جلوی فرزندمان می کنیم و هیچ کدام از نقاط مثبت و توانمندی های او را تحسین نمی کنیم این ترس از اشتباه کردن و یا خوب نبودن را به وجود می آورد و احساس اضطراب و نگرانی را در فرزند ما افزایش می دهد دومین مورد *تشویق های افراطی و اغراق شده والدین* هم موجب بروز استرس در کودک می شود چون در نگاه کودک او خود را مستحق این تشویق های بزرگ نمایی شده نمی داند و متوجه است که اعمال حقیقی او مطابق این تعریف های بزرگ والدینش نیست و همین باعث شکل گیری اضطراب و استرس در او می شود سومین مورد *نیاز به توجه فرزندمان* است، گاهی اوقات او با پرسیدن سوال های زیاد ، حرف زدن زیاد یا مظلوم نشان دادن خود دوست دارد توجه والدین را معطوف خود کند و از آنها مهر و عشق بیشتر طلب کند برای دریافت مطالب بیشتر به کانال ما بپیوندید. 👇👇👇👇👇👇 ✅️به بروزترین کانال جامع تحلیلی آموزشی تخصصی خانواده و سواد رسانه‌ای بپیوندید 👇 @Family_literacy
(سوال-جواب های والدگری😊) ⁉️ سلام و عرض ادب پسری دارم که هفت سالشه و کلاس اوله، خیلی دقیق، ریزبین و باهوشه اما استرسی هم هست؛ یعنی زمانهایی که استرس نداره انگار آروم و قرار نداره و دنبال سوژه می گرده که استرس داشته باشه و وقتی هم که سوژه داشته باشه که مدام سوال می پرسه و هر جوابی بهش میدم سوال دیگری با همان موضوع می پرسه تااا جایی که منو کلافه و خسته میکنه بطور مثال برای دیکته هاش خیلی استرس داره با اینکه من و پدرش اصلا بهش فشار نمیاریم و حتی میگیم اگه دیکته رو غلط هم داشته باشی مشکلی نداره ولی خودش آروم و قرار نداره کوچکترین رفتارها و حرکات معلمش رو به من انتقال میده همیشه فکر می کنه دیگران بهش ظلم می کنن و دوستش ندارن به نظرم درکش از محیط پیرامونش خیلی فراتر از سنش هست ممنون میشم راهنمایی بفرمایید 💌 سلام و اوقات تون پر برکت این رفتارهای فرزندتان که به نظر شما نشان دهنده استرس اوست شما را کلافه و نگران کرده و احتمال تحت الشعاع قرار گرفتن توانایی هایش توسط این استرس های رفتاری باعث ایجاد ترس و نگرانی برای شما شده است من شرایط تون را دریافت کردم اینجا آنچه که مورد اهمیت است و نیاز به بررسی و تجدید نظر دارد برخورد شما با کودک است و لازم است با ذره بین و نگاه موشکافانه ای مورد بررسی قرار دهید.گاهی اوقات ما فشار مستقیمی به فرزندمان وارد نمی کنیم که مثلا حتما باید دیکته هایت را بدون غلط بنویسی ولی با بعضی برخوردها زمینه کمال گرایی و در نهایت استرس را در آنها به وجود می آوریم من چند مورد را اشاره می کنم که می توانید در روند والدگری خود مورد بررسی دقیق قرار دهید و ببینید آیا وجود دارد؟ اول *مقایسه فرزندمان و ایجاد فضای رقابتی* برای اوست، این مقایسه می تواند با برادر یا خواهرش باشد یا دوستان دیگری در مدرسه یا... لزوما این این مقایسه ها در زمینه درسی نیست می تواند در زمینه های دیگری مثل رفتاری هم باشد و حتما هم به صورت مستقیم نیست همین که ما مدام تعریف فلانی را جلوی فرزندمان می کنیم و هیچ کدام از نقاط مثبت و توانمندی های او را تحسین نمی کنیم این ترس از اشتباه کردن و یا خوب نبودن را به وجود می آورد و احساس اضطراب و نگرانی را در فرزند ما افزایش می دهد دومین مورد *تشویق های افراطی و اغراق شده والدین* هم موجب بروز استرس در کودک می شود چون در نگاه کودک او خود را مستحق این تشویق های بزرگ نمایی شده نمی داند و متوجه است که اعمال حقیقی او مطابق این تعریف های بزرگ والدینش نیست و همین باعث شکل گیری اضطراب و استرس در او می شود سومین مورد *نیاز به توجه فرزندمان* است، گاهی اوقات او با پرسیدن سوال های زیاد ، حرف زدن زیاد یا مظلوم نشان دادن خود دوست دارد توجه والدین را معطوف خود کند و از آنها مهر و عشق بیشتر طلب کند 📲به تنها کانال جامع تحلیلی آموزشی تخصصی خانواده و سواد رسانه‌ای بپیوندید 👇 @Family_literacy