استاد محمدحسین فرجنژاد
🖇تداخل زیست حقیقی با مجازی در هنر شمشیرزنی آنلاین 🖊حسین عبداللهی 🔸انیمۀ «هنر شمشیرزنی آنلاین»، دنی
🔸به راستی مرز میان دنیای حقیقی و مجازی کجاست؟ یا اینکه فرق بین دنیای حقیقی و مجازی چیست؟ کیریتو(شخصیت اصلی) برای هر دو سؤال پاسخی دارد که دیدگاه تولیدکنندگان به این مسأله را بیان میکند. از نظر کیریتو فرق بین حقیقت و مجاز در اطلاعات است.
🔹مثلاً هر مقدار اطلاعات بیشتری نسبت به مزۀ یک میوه به ما منتقل شود یعنی واقعیتر و حقیقیتر است. جالب است که با توجه به گفتۀ کسانی که تجربۀ نزدیک به مرگ داشتهاند، دنیای پس از مرگ اطلاعات بسیار بیشتری نسبت به دنیای معمولی دارد. پس آنجا واقعیتر است و زندگی فعلی ما مجازی یا به تعبیری انگاری خواب است.
🔸در این انیمه، دو بار به مضمون خواب اشاره میشود؛ یکبار در فصل سوم و یکبار در فصل اول. فرض کنید آینکراد(فضای بازی داخل انیمه) دنیای خودمان است و دنیای حقیقی داخل داستان، جهان پس از مرگ باشد. کدام واقعیتر است؟ قطعاً جهان پس از مرگ. کدام لذتبخشتر و آرامتر است؟ قطعاً جهان پس از مرگ. کدام طولانیتر است؟ جهان پس از مرگ به قدری طولانیتر است که وقایع دنیای واقعی(آینکراد) گویا هیچی نیست.
🔹با این حال، رخدادهای داخل آینکراد بر زندگی همۀ شخصیتها در دنیای واقعی اثر گذاشته است. همانطور که زندگی ما در این دنیا در زندگی ما در جهان پس از مرگ تأثیر دارد.
🔸علاوه بر این موارد، شاهد بحثهای اخلاقی جالبی از جانب کیریتو هستیم. در انیمههای فراوانی همچون «اوشی نوکو» دیدهایم که مردم در دنیای مجازی نسبت به دنیای حقیقی بسیار بیرحمتر و بیبندوبارتر هستند. یا مثلاً در انیمههای اینویاشیکی و بل شاهد آن هستیم که مردم در دنیای مجازی تا چه حد میتوانند ولنگار و بیتوجه باشند.
🔹در حدی که از خود میپرسیم مگر میشود آن جامعۀ متمدننمایی که در زندگی حقیقی و دنیای واقعی داخل داستان میبینیم اینچنین در فضای مجازی بیرحم باشد؟ در این میان فقط کیریتو فرق دارد. وی الگوی خوبی برای همسانسازی زیست واقعی و مجازی است. کیریتو میداند که در حال انجام بازیهای آنلاین است اما چون این فقط یک بازی است نباید از هر خط قرمزی گذشت؛ چرا که شکستن این خطوط قرمز باعث میشود تا متعاقباً به زندگی حقیقی او نیز اثر بگذارد.
🔸همانطور که انجمن تابوت خندان در بازی هنر شمشیرزنی آنلاین و گان گیل آنلاین واقعاً مردم را میکشتند. خوب است این نکتۀ اخلاقی را از کیریتو بیاموزیم. رفتار مجازی ما که تا حدود زیادی رفتاری ناشناس و غیرقابل ردیابی برای عام است، رفتار حقیقی ماست نه چیزی که از خودمان در جامعه ساختهایم.
🔹فضای مجازی این فرصت را به ما داده تا یا دوباره ماسک بپوشیم آن هم بیشتر از همیشه یا اینکه خود واقعیمان باشیم. حالا اگر خود واقعیمان باشیم، چقدر انسان درستکاری هستیم؟
#یادداشت
#رسانه_های_شرقی
#نقد_انیمه
🎓 مؤسسه فرهنگی رسانهای استاد فرجنژاد
📲 سایت|آپارات|اینستاگرام|ویراستی|ایتا