⭕️یک تجربه در کرایه‌ی اتومبیل یک سرویس عالی و کار راه‌انداز در آمریکا، کرایه دادن اتومبیل‌ توسط شرکت‌های متعدد، با قیمت‌های مناسب است. برای ۵ روزی که قرار بود در بوستون مسافر باشم، قیمت چند وب‌سایت را چک کردم که حداقل‌شان حدود ۳۲۰ دلار میشد. ماشین‌ها کلاس‌بندی‌های متنوعی دارند و قیمتی که نوشتم، متعلق به کوچک‌ترین ماشین (کلاس کامپکت) بود. شرکتِ کرایه‌ی اتومبیلِ انترپرایز (Enterprise) را انتخاب کردم. چون مرتبه‌ی قبل از این شرکت رِنت[اجاره] کرده بودم، امتیازی را در اکانتم شارژ کرده بود که می‌توانستم از آن برای گرفتن تخفیف استفاده کنم. با اعمال این تخفیف، کف هزینه‌ی کرایه‌ی ماشین برای ۵ روز در شعبه‌ی فرودگاه بوستون شد ۳۰۰ دلار. شنیده بودم که شعب فرودگاهی، گران‌تر حساب می‌کنند و به همین خاطر بود که شعبه‌ی دیگر نزدیک فرودگاه را هم چک کردم که شد ۲۰۰ دلار! برنامه‌ریزی کردم که وقتی رسیدم فرودگاه، با اتوبوس به شعبه‌ی نزدیک بروم و ماشین را بگیرم. اتوبوس‌های فرودگاه بوستون هم رایگان بودند، قابل توجه مسئولان فرودگاه امام که تاکسی‌هایشان، مسافرین بیچاره را سرکیسه می‌کنند. نکته‌ی جالب‌ این بود که به دلیل دو تخفیفی که اعمال کردم، میشد اتومبیل‌های با کلاس بالاتر از کامپکت را نیز با حداقلِ افزایش هزینه انتخاب کرد. یک خودرو کرایسلر ۲۰۰ را با قیمت ۲۰۴ دلار برای ۵ روز گرفتم. جالب‌تر اینکه وقتی به بوستون رسیدم و با اتوبوس به شعبه‌ی انترپرایز رفتم، منشی شرکت گفت شما از یک فری آپگرید[Free Upgrade] برخوردار شدید؛ یعنی چون اتومبیلی که خواستید موجود نیست، یک کلاس بالاتر به شما می‌دهیم، با همان قیمت: خودروی فورد فیوژن (Ford Fusion)، به قول معروف آخرین سیستم و فول امکانات، با ظاهری خفن! از همه جالب‌تر اینکه فقط ۲۵۰ دلار برای تضمینِ سالم بازگرداندن چنین اتومبیلی که قیمت پایه‌ی آن ۲۲ هزار دلار است، از من گرفته شد! دو عدد سوئیچ ریموت دادند که پشت هر کدام نوشته شده بود در صورت گم شدن هر یک، باید ۲۲۵ دلار غرامت بدید! این را مقایسه کنید با آن ۲۵۰ دلار ضمانتی که گرفتند، تا ابعاد قضیه ملموس بشه. اینکه چرا با چنین تضمین ناچیزی، چنین اتومبیل‌هایی را به ملت می‌دهند، دلایل زیادی دارد که امیدوارم بعدا بتوانم بنویسم. ⭕️روایت‌های دست اول از تجربیات زیسته ایرانیان ساکن فرنگ @Farang_Without_Retouch

⭕️وضعیت زباله در آمریکا در اکثر شهرهای آمریکا، زباله واحدهای مسکونی (اعم از خانه ویلایی و آپارتمان) و ساختمان‌های اداری تنها هفته‌ای یک بار جمع آوری میشن. یک یا چند سطل نسبتا بزرگ در اختیار هر خانه قرار داره تا زباله‌های خودشون رو طی یک هفته توی اون جمع و نگهداری کنن. توی آپارتمان‌ها و مجتمع‌های بزرگ هم کانکس‌های خاصی برای نگهداری زباله وجود داره که ساکنان آنها باید زباله‌های خودشون رو توی اون بریزن. در ساعت و روز خاصی از هفته که ماشین‌های حمل زباله میان، باید سطل‌ها رو جلوی خونه گذاشت. جمع آوری زباله همانند برق و آب و ... هزینه جداگانه‌ای داره که باید به صورت ماهیانه پرداخت بشه. البته میتونن هزینه‌ی مدت طولانی‌تری مثلا برای یک سال رو پیش پرداخت کرد که شامل تخفیف خواهد شد. البته افراد می‌تونن درخواست کنن که زباله‌های خونه‌شون رو به صورت روزانه جمع کنن؛ مشکلی هم ندارن، فقط پولش رو می‌گیرن. طبیعی هست هزینه‌اش نسبت به حالت هفته‌ای یک بار خیلی بالاتر باشه! به همین خاطر تقریبا همه مردم همان هفته‌ای یک بار رو انتخاب میکنن‌. در بعضی از شهرها حتی مسئولیت جمع آوری زباله‌های واحدهای مسکونی و اداری با شهرداری‌ها نیست! بلکه چند شرکت خصوصی تایید شده هستن که در قبال دریافت هزینه، زباله‌های خونه‌ها رو جمع آوری میکنن. اگر زباله منزل رو به صورت تفکیک شده در سطل‌های جداگانه تحویل بدهند (مثلا زباله‌های تر در سطل‌های سبز، و پسماندهای خشک در سطل‌های آبی) تخفیف‌های ویژه‌ای از برخی شرکت‌های جمع آوری پسماند إعمال خواهد شد. در سطح شهر نیز، سطل‌های زباله‌ای وجود ندارد که مردم بخواهند زباله‌های خودشون رو داخلش بریزند و بیخیال پرداخت هزینه جمع آوری زباله بشن! در صورت هرگونه تخلف نیز قوانین و جریمه‌هایی وجود دارد. جمع آوری زباله معابر نیز وجود ندارد! چون زباله‌ای وجود ندارد که بخواهند جمع کنند! به عبارت بهتر مردم آشغال‌های خودشون رو روی زمین یا سطح معابر نمی‌ریزن که شهرداری بخواهد به صورت روزانه یا هفتگی شهر را جاروکشی کند! این زباله نریختن، نه از باب میل درونی افراد هست، بلکه جریمه‌های سنگینی برای ریختن زباله در سطح شهر وجود دارد که مردم از ترس جریمه شدن دست به چنین کاری نمیزنن‌. مثلا اگر توی اتوبان از شیشه ماشین زباله‌ای به بیرون ریخته بشه 1200 دلار (تقریبا معادل حقوق یک ماه دانشجوی دکتری) جریمه داره. علاوه بر جریمه، یک عامل مهم بازدارنده دیگه‌ای هم هست. مردم و شهرداری‌ها با یک منطق خاصی با این موضوع مواجه شدند. شهرداری به مردم میگه ما هرچه برای خدمات شهری هزینه کنیم مستقیما از خودتون می‌گیریم؛ اگر دوست دارین زباله روی زمین بریزین و ما جمع کنیم مشکلی نیست! هزینه جمع آوری زباله معابر رو مستقیما از طریق بالا بردن مالیات و عوارض شهری از خودتون می‌گیریم. مردم هم میگن آشغال روی زمین و معابر و جوی‌ها نمی ریزیم که هیچ؛ اگر کسی هم خواست این کار رو بکنه طوری جریمه‌اش کنین که دفعه آخرش باشه! فقط هر چند ماه یک بار شاخ و برگ درخت‌ها که روی زمین ریخته شده رو جمع می‌کنن، همین. ⭕️روایت‌های دست اول از تجربیات زیسته ایرانیان ساکن فرنگ @Farang_Without_Retouch

⭕️جرم بی تفاوتی 📝ویدا درخشان(لیون) طبق قانونی در فرانسه اگر فردی در خطر باشد، دیگرانی که در صحنه خطر هستند و می توانند به او کمک کنند وظیفه دارند یا خودشان برای نجات او اقدام کنند و یا سریعا به نیروهای امنیتی و امدادی اطلاع دهند یا در صورت نیاز مصدوم را به مراکز درمانی برساند. در غیر اینصورت طبق بند ۶ ماده ۲۲۳ قانون کیفری فرانسه فرد بی تفاوت مجرم و تا ‌۵ سال زندان و ۷۵۰۰۰ یورو جریمه خواهد شد. به عنوان مثال اگر در خیابان مشاهده کنید چند نفر از فردی زورگیری می‌کنند و به اصطلاح او را خفت کرده‌اند، اگر افرادی که در آن صحنه باشند و این اتفاق را ببیند بی تفاوت باشند شریک جرم زورگیران شناخته می‌شوند. دولت‌مردان فرانسه این قانون را مظهر همبستگی (یا برادری) بین شهروندان می‌دانند. ⭕️روایت‌های دست اول از تجربیات زیسته ایرانیان ساکن فرنگ @Farang_Without_Retouch

در ایران خشک‌شویی وجود دارد، اما در شرایط خاص و محدود مورد استفاده قرار میگیرد. اما در آمریکا چون بیشتر مردم ماشین لباسشویی در منزل ندارند، خیلی‌ها، در این مغازه‌های خودکار [laundry] که بسیار هم زیاد هستند، با خرید پودر لباسشویی از دستگاه‌های مخصوص، لباس‌های خودشون رو می‌شویند. خانواده‌هایی هستند که با جمع شدن لباس‌های کثیف، همه را یکباره برای شستشو به این مغازه‌ها می‌آورند و ساعت‌ها در سالن انتظار[lobby]منتظر می‌مانند. این یک روال عادی در زندگی روزمره آنها محسوب میشه. ⭕️روایت‌های دست اول از تجربیات زیسته ایرانیان ساکن فرنگ @Farang_Without_Retouch

در متروی نیویورک گاهی تابلوهای خیلی خوبی نصب می‌شود جهت ارتقای فرهنگ عمومی، مثل این. تذکر میده که صدای موسیقی، بازی و مکالمات تلفنی در حد استفاده خودتان باشد. اجازه بدهید وسایل شخصی، شخصی بمانند. ⭕️روایت‌های دست اول از تجربیات زیسته ایرانیان ساکن فرنگ @Farang_Without_Retouch

⭕️اهمیت شناخت فرهنگ و قانون افراد که در جوامع غربی حضور پیدا میکنند بایستی به خاطر داشته باشند که به عنوان یک مسلمان نیاز است به قوانین اجتماعی آن شهر یا کشور احترام بگذارند و نباید به خاطر فعالیت فرهنگی، کار ضد فرهنگی (خلاف قانون) انجام داد، مخصوصا در آمریکا که یک کار خلاف قانون حسابی آدم رو توی دردسر بزرگی میندازه. البته نیاز نیست که فرهنگ مردم اون شهر رو مو به مو رعایت کرد. مثلا یکی از این فرهنگ‌ها دست دادن با نامحرم یا پذیرایی با مشروبات الکلی است. خب، واضحه که یک انسان مسلمان نمیتونه اینگونه فرهنگ‌ها رو همراهی کنه. اما برخی از فرهنگ‌ها رو میشه رعایت کرد. به خاطرم هست روز اولی که با استادم قرار ملاقات داشتم، ایشان بنده را برد و با بخش‌های دانشکده آشنا کرد. به بخش‌های مختلف سر زدیم. تقریبا همه‌ی کارمندان آنجا خانم بودند. روز سخت و شاید هم جالبی بود. خب، طبق رسم آنها، خانم‌ها دستشان را دراز می‌کردند که دست بدهند، اما بنده با این حالت🙏🏻 معذرت میخواستم. در این شرایط، بنده نمی‌توانستم به فرهنگ آن‌ها احترام بگذارم!! اما یک فرهنگ دیگری که داشتند و بنده متوجه نبودم این بود که طبق فرهنگ ایرانی، موقعی که دو نفر به درب ورودی می‌رسند، نشانه‌ی احترام این است که به همدیگر تعارف کنند. بنده که با استادم همراه شده بودم، هر موقع به دری می‌رسیدیم به خاطر اینکه ایشان بزرگتر بود، می‌ایستادم و تعارف می‌کردم که ایشان جلوتر برود. اولین باری که این کار را کردم ایشان چیزی نگفت، اما وقتی به درب دوم رسیدیم و من احترامم! را تکرار کردم، چپ چپ بهم نگاه کرد! بله، در فرهنگ آن‌ها احترامِ ما ایرانی‌ها یک نوع بی ادبی تلقی میشد، و این بود که هر فردی به درب ورودی می‌رسد آن را باز کند و هنگامی که خودش رد شد، درب را با دستش باز نگه دارد که نفر دوم برسد و نیاز نباشد درب را باز کند. اینجا هم معمولا نفر دوم یک تشکری می‌کند. خلاصه، بعد از اینکه این رسم آنها را فهمیدم، کلی خندیدم. چون استادم با خودش فکر کرده بود که بنده چقدر از خود راضی و مغرور هستم که همیشه انتظار دارم ایشان درب را برایم باز کند😄 ⭕️روایت‌های دست اول از تجربیات زیسته ایرانیان ساکن فرنگ @Farang_Without_Retouch

سلام واقعیت اینه که زندگی در خارج از ایران خصوصا آمریکا، به چند صورت هست. یا شخصی ثروت فراوانی داره و میتونه یکباره اینجا همه چیز رو تهیه کنه که شاید معدود افرادی توانایی این‌چنینی داشته باشن. یا اینکه یه دانشی رو بلده [دانشمند و مغز علمی هست] و با درخواست رسمی یا همون اپلای کردن در فضای آکادمیک و علمی حضور پیدا میکنه و اونها امکانات در اختیارش قرار میدن [اینجا به شدت از شخصیت‌های علمی پشتیبانی میکنن، چون پیشرفت علمی فوق‌العاده براشون اهمیت داره] اما اگر کسی برای کار کردن بخاد اینجا حضور پیدا کنه، خب چالش‌ها و سختی‌های فراوانی داره پیدا کردن کار یک مسئله ‌اصلی هست. در ایالات متحده کار متناسب با شأن به سختی پیدا میشه و درآمدها هم متناسب با خود زندگی روزمره هست. نه برای پس‌انداز کردن.[بله، کار شاید پیدا بشه اما بیشتر به حَمّالی و بیگاری شباهت داره تا کار] من تا حدودی سعی کردم و سعی دارم تصویر روشنی رو توی کانال منعکس کنم که اینجا خیلی گلستان یا اتوپیای افلاطون نیست[میتونین از ابتدای کانال مطالب رو دنبال کنین، به بعضی مصادیقش اشاره کردم] اگر هم کسی برای تبلیغ دین بخاد حضور پیدا کنه، خب از این طریق امرارمعاشی عملا اتفاق نمیوفته. ولی به هیچ عنوان ورود به این عرصه رو بصورت انفرادی پیشنهاد نمیکنم [چون نه صرفه اقتصادی داره به جهت سفر با هواپیما و نه اسکان و محل ثابتی وجود داره و از طرفی مشکلات جدی امنیتی بعضا پدید خواهد اومد] تنها راه منطقی برای مسئله تبلیغ، ارتباط‌گیری و فعالیت با موسسات و مراکز اسلامی هست. اگر زبان انگلیسی شما در حد آیلتس باشه، میتونین در موسساتی مثل موسسه بین‌المللی مطالعات اسلامی توی قم حضور پیدا کنین. تا جایی که اطلاع دارم، در دو مقطع سطح ۳ و ۴ پذیرش دارن این موسسه توسط آقای دکتر محمدعلی شمالی[مدیر سابق مرکز اسلامی لندن] تاسیس شده و مدیریت میشه بعد از گذراندن دوره تحصیل، افراد رو به مراکز اسلامی دنیا به فراخور نیاز اعزام میکنن جمع‌بندی کنم: اگر به تبلیغ بین‌الملل با تمام صعب و دشواری‌هاش علاقه دارید، راه‌حل آخر تنها مسیر میتونه باشه امیدوارم موفق باشین😊🌹

⭕️سیستم مالیاتی در آمریکا • بخش دوم در متن گذشته اشاره کردم که پرداخت مالیات در آمریکا طی دو مرحله انجام میشه و در پایان سال همه‌ی افراد، موظف به پر کردن فرم‌های خود اظهاری مالیات هستند و در این فرم‌ها بطور خلاصه اعلام میکنن که بر اساس قوانین مالیاتی، در طول سال کمتر و یا بیشتر از میزان مقرر مالیات پرداخت کردند و اگر بیشتر از میزان مقرر پرداخت کرده باشند، اون مقدار بهشون باز پرداخت میشه. همچنین اشاره کردم که یه حداقل حقوق برای درآمد سالیانه‌ی خانواده‌ها، بر اساس جمعیت خانواده تعیین میشه و اگر درآمد خانواده‌ای کمتر از اون میزان بوده باشه، دولت اون مبلغ رو بهشون پرداخت میکنه که اصطلاحا بهش میگن تَکس ریترن[Tax Return] اینجا لازمه اشاره کنم که اولا تکس ریترن باعث از بین رفتن فاصله غنی و فقیر نشده، کما اینکه یکی از معضلات جامعه آمریکا، افراد بی‌‌‌‌خانمان هستند. مضافا ارائه‌ی خدمات درمانی در آمریکا بسیار گران هست که باعث میشه بخش قابل توجهی از هزینه‌های زندگی، به هزینه‌های درمانی اختصاص پیدا کنه. در خصوص این موارد مفصل‌تر در آینده خواهم نوشت. ثانیا تصور اینکه تکس ریترن باعث شده سیستم مالیاتی آمریکا سیستم خوب و عادلانه‌ای باشه، تصوری‌ست اشتباه. کما اینکه مردم آمریکا در سال‌های ۲۰۱۰ و ۲۰۱۱ اعتراضات و راهپیمایی‌های متعددی داشتند علیه یک درصد قشر بسیار ثروتمند که با راه‌های قانونی از پرداخت مالیات فرار می‌کنند. توجه داشته باشید، هدف از این قبیل نوشتارها این نیست که نشون بدیم آمریکا جای خیلی خوبیه، بلکه هدف نشون دادن واقعیت‌هاست. شاید لازم باشه ما هم از خوبی‌هاشون استفاده کنیم و از بدی‌هاشون پرهیز. مطلبی رو که این دفعه بهش میپردازم این هست که چرا در ایران برخی افراد، بخصوص صاحبان مشاغل‌ آزاد، میتونن از پرداخت مالیات فرار کنند و آیا میشه برای جلوگیری از فرار مالیاتی طرحی ارائه داد؟ باید بگم اگر در آمریکا افراد از پرداخت مالیات فرار کنند، از برخی خدمات بانکی محروم میشن و مضافا جریمه‌های سنگینی در انتظارشون هست. بطور مثال فرض کنید اگر کسی بخواد خونه یا ماشین بخره، نیاز به وام بانکی داره. توضیح اینکه اینجا خرید خونه و ماشین بصورت نقد تقریبا ممکن نیست و نیاز به وام بیشتر از ایرانه، بطوری که اغلب افراد ۸۰ تا ۱۰۰ درصد قیمت خونه رو وام میگیرن. به عبارت ساده‌تر، آمریکایی‌ها کمتر از ایرانی‌ها پول پس انداز می‌کنند، چون اساسا به مرحله پس‌انداز نمی‌رسند. بانک‌ها برای اعطای وام خرید خونه دو فاکتور اصلی رو در نظر میگیرن: یک اینکه شما سابقا چقدر مالیات دادین که ازش می‌فهمند شما چقدر درآمد داشتین، دو اینکه کِردیت اسکور[Credit Score] یا همون نمره و امتیاز اعتباری شما چقدر هست که ازش می‌فهمند شما در گذشته چقدر مشتری خوش حسابی بودین. بنابراین بطور خلاصه افرادی که مالیات پرداخت نکنند، خودشون رو از پیشرفت اقتصادی محروم میکنن. همون‌طور که می‌دونید، در حال حاضر یکی از مشکلات سیستم بانکی ایران، حجم انبوه وام‌های بانکی هست که در سال‌های گذشته به برخی مشتری‌ها پرداخت شده و هنوز بازپرداخت نشده. میشه جایزه‌ها و جریمه‌های اقتصادی طراحی کرد که هم فرار مالیاتی رو ناممکن کنه و در عین حال از بروز مفاسد دیگری همچون عدم بازپرداخت وام‌های بانکی جلوگیری بشه. " بخش سوم " ⭕️روایت‌های دست اول از تجربیات زیسته ایرانیان ساکن فرنگ @Farang_Without_Retouch

فرودگاه دی‌موین، ایالت آیووا پرواز دیشب به تاخیر افتاده بود، صندلی‌ها پر شدن و جماعت ولو روی زمین داخل فرودگاه‌ راهروهای بزرگی داره، خب چند تا صندلی بیشتر تعبیه کنین :/ ⭕️روایت‌های دست اول از تجربیات زیسته ایرانیان ساکن فرنگ @Farang_Without_Retouch

⭕️پاسپورت آمریکایی شهروندان آمریکا میتونن بدون ویزا و یا با اخذ ویزا در بدو ورود به حدود ۱۷۴ کشور و منطقه سفر کنن. در نقشه‌ی فوق، رنگ‌ها به این صورت هست: قرمز: ایالات متحده‌ی آمریکا و مناطق وابسته بهش سبز پر رنگ: مناطقی که شهروندان آمریکا بدون ویزا میتونن برن سبز متوسط!(همچین رنگی داریم؟🤔): مناطقی دارای ویزای الکترونیکی سبز کم رنگ: جاهایی که برای ورود باید ویزای در بدو ورود بگیرن خاکستری: جاهایی که شهروندان آمریکا باید برای ورود ویزای عادی بگیرن و پروسه‌ش رو طی کنن این موارد به قول آمریکایی‌ها FYI داده شده یعنی جهت اطلاعات بیشتر شما [For Your Information]. موضوع ویزا و سهولت سفر، یکی از مهمترین مزایای شهروندی آمریکاست و نشون میده چرا بسیاری از افراد دنبال کسب این Citizenship – سیتیزن‌شیپ [شهروندی یا تابعیت] هستن. ⭕️روایت‌های دست اول از تجربیات زیسته ایرانیان ساکن فرنگ @Farang_Without_Retouch

#معرفی_کتاب خیلی‌ها به من گفتن که اگه ممکن هست چند تا کتاب‌ مفید هم معرفی کن. تا حدی که در توانم باشه حتما علی الحساب امروز این مجموعه سه جلدی رو میخوام معرفی کنم. دوستانی که میخواید مباحث سیاسی رو عمیق‌تر بفهمید و تحلیل کنین، نمیتونید فقط به اطلاعات تاریخی اکتفا کنید، بلکه باید لایه‌های پنهان‌ترِ فکری و تئوریک عرصه سیاست رو هم بشناسید و غرب شناسی رو به صورت خلاصه هم ‌که شده، فرا بگیرید. مجموعه سه جلدی (اندیشه اجتماعی غرب جدید) سعی کرده در قالبی خلاصه و مختصر مفاهیمی مانند مدرنیته، رُنسانس، تجدد، پست مدرنیسم، چپ و راست، لیبرالیسم، آنارشیسم، محافظه کاری، فاشیسم، مکتب فرانکفورت، نولیبرالیسم، کمونیسم، ترقی، توسعه، سوسیالیسم، بورژوازی، جهانی شدن و... رو توضیح بده و ضمن تشریح این مفاهیم مروری نیز بر تاریخ تطورات فکری غرب مدرن در چند قرن اخیر داشته باشه. مطالعه این دوره سه جلدی برای طلاب و دانشجویان علوم انسانی به خصوص رشته‌های جامعه شناسی، علوم سیاسی و فلسفه مفید هست و در عمق تحلیل و فهم مسائل سیاسی به صورت بنیادین بسیار کمک میکنه. ⭕️روایت‌های دست اول از تجربیات زیسته ایرانیان ساکن فرنگ @Farang_Without_Retouch

⭕️قفل و زنجیر کامپیوترها در دانشگاه آلمان برای جلوگیری از سرقت البته فقط همین چند تایی که کف زمین بودند اینجوری بود و بقیه میزها جای مخصوص کیس دارند و درشون قفل میشه. 📸 سعید برادران(هامبورگ) ⭕️روایت‌های دست اول از تجربیات زیسته ایرانیان ساکن فرنگ @Farang_Without_Retouch