⭕️انجام امور اداری در آمریکا يكی از دلايل عبور و مرور شهروندان به مراكز شهرها كه عمدتا محل تمركز ادارات دولتی هستند، انجام امور اداریه. در آمريكا تقریبا تمام كارهای اداری به سه طريق اينترنتی، نامه‌نگاری و تلفنی انجام میشه. اين شيوه مزايايی برای هر دو قشر ارباب‌رجوع و كارمند به همراه داره. اول اينكه از ساعت‌ رفت و آمد و ايجاد ترافيک مخصوصا در قسمت‌های شلوغ شهر بطور چشمگیری کم میکنه. دوم، باعث میشه تمركز كارمندان و برنامه‌ريزی آنها برای كار بر روی پرونده‌های دريافتی بر طبق نوبت افزایش پیدا کنه و همه مهم‌تر از صرف انرژی برای چانه‌زنی بين كارمندان و ارباب رجوع جلوگيری به عمل میاد. همچنین به دليل كاهش سفرهای درون‌ شهری و بعضا بين‌ شهری در كاهش مصرف سوخت و آلودگی هوا تاثیر بسزایی داره. از طرف ديگه، ادارات دولتی كه لزومی برای استقرار آنها در مركز شهر وجود نداره میتونن در شهرها و ايالت‌هايی كه هزينه زندگی و ارزش زمين پايين‌تری دارن قرار بگيرن. مثلا دو اداره رسيدگی به امور مهاجران در آمريكا در ايالت‌های تگزاس و نبراسكا قرار داره كه هزينه ساختمان‌ها به میزان قابل توجهی از شهری مانند واشنگتن كه پايتخت هست ارزون‌تره. نکته‌ی جالب این که مرکز هر ايالت كه اكثر ادارات دولتی مربوط به ايالت در اون مستقرن، غالبا شهرهای كوچک‌تر و كم رفت و آمدتر هستن. مثلا مرکز ايالت نيويورک بر خلاف انتظار، شهر نيويورک نيست بلكه شهر کوچک آلبانی هست و در ايالت كاليفرنيا هم، شهر ساكرامِنتو [Sacramento] كه در مقایسه با لس‌آنجلس، سانفرانسیسکو و سندیگو از شهرهای به مراتب كوچكتر ايالت هست، مركز قرار داره. مهمترين مسائل اداری از جمله اقدام برای دريافت كارت اعتباری، مسائل مربوط به بيمه، سرشماری، امور مهاجرتی، مسائل مالياتی و مسائل ديگر از همين سه روش انجام می‌گيره. تنها در زمانی شما ملزم به حضور در اداره‌ای میشید كه به حضور فيزيكی شما نیاز باشه. مثلا برای دريافت گواهينامه رانندگی، برای آزمون آيين‌نامه رانندگی و یا آزمون عملی رانندگی باید به اداره راهنمايی و رانندگی مراجعه ‌كنين. البته برای انجام امور به این روش‌ها، زير ساخت‌هایی لازمه. هنگامی كه شما به اداره‌ای تلفن می‌كنيد، با دريافت نام كامل، تاريخ تولد، و شماره ملی از هويت‌ شما اطمينان حاصل میشه و سپس اطلاعات لازم را در اختيارتان می‌گذارن. در ایران هم سالیانی هست که این حرکت شروع شده و پیشتاز آن در امور بانکی از قبیل پرداخت انواع قبوض، دریافت صورت حساب و آخرین تراکنش‌هاست، و البته بسیاری از امور اداری همچنان پتانسیل این رو دارن که بصورت غیر حضوری انجام بگیرن. ⭕️روایت‌های دست اول از تجربیات زیسته ایرانیان ساکن فرنگ @Farang_Without_Retouch

سلام ببینید اپلای کردن واسه دانشگاه‌های آمریکا اصولا به صورت رسمی و از طریق یک سیستم آنلاین صورت میگیره، اما واسه دانشگاه‌های اروپا شما بیشتر با اساتید ارتباط میگیرین و کمی با آمریکا فرق میکنه. اما توضیحات الانِ من، هم جنبه اجمالی داره و هم ناظر به فضای آمریکاست. در مورد دانشگاه‌های اروپا باید از دوستان کسب اطلاعات کنم. قبل از اقدام برای اپلای باید دانشگاهی که دارای مدرک معتبری هست رو پیدا کنین. کشورهایی مثل هند، اندونزی، روسیه، چین، حتی از کشورهای اروپایی مثل آلمان، هلند، ایتالیا رو اصلا پیشنهاد نمیدم. چون فقط عمرتون رو هدر میدین، یعنی این دانشگاه‌ها خیلی ارزش و اعتبار مدرکی ندارن. حالا مراحلش اینجوریه که افراد میتونن با ارسال یه سری مدارک مورد نیاز به دانشکده‌ای که انتخاب کردین و تقبل هزینه‌ای بین ۵۰ تا ۱۰۰ دلار شانس‌شون رو برای اون دانشگاه امتحان کنن. این روش درد سر زیادی نداره و اگه مدارکتون قبل از ماه ژانویه آماده باشه راحت واسه پاییز سال بعد اپلای میکنید. دانشگاه‌هایی هم وجود داره که دو نوبت در سال فرصت اپلای میذارن. اما حالت نرمال همون اپلای کردن در اخر دسامبر و اوایل ژانویه برای پاییز سال بعد هست. عموما روند بررسی درخواست‌های اپلای به اين صورته که پرونده‌های تکمیل شده به دانشکده مربوطه ارسال میشن و یک کمیته‌ای که ادمیشن[admission پذیرش] اسمش هست، پرونده متقاضی رو بررسی میکنه و نظر میده. همون سالی که من اپلای انجام دادم استاد من میگفت تنها از ایران حدود ۱۰ نفر درخواست داشتن. حالا خودتون تصور کنید چه حجم بالایی از درخواست‌ها هر سال از کشورهای مختلف به دستشون میرسه و اونها واقعا وقت ندارن همه درخواست‌ها رو دقیق بررسی کنن. حالا توی این شرایط اگه یکی مث من یه دانشجوی معمولی باشه باید سعی کنه شانس پذیرشش رو ببره بالا. یعنی شما باید واقعا رزومه کاریه قوی داشته باشید که نظر استاد رو جلب كنه. نکته دیگه‌ای که مهمه اما خب صد درصد هم لازم نیست رعايت كنيد اینه که قبل از ارسال درخواست‌ چه از طریق سایت دانشگاه یا ایمیل زدن به اساتید، همه مدارکی که اون استاد یا دانشگاه ممکنه ازتون بخواد رو آماده كنيد. ميتونيد با مدارک ناقص هم پروسه اپلای رو شروع كنيد اما يه سری مزايا رو از دست ميدين: مثلا از ديد اساتيدی كه من توی دانشگاه و كنفرانس ديدم، دانشجوهای با برنامه براشون جذابترن، وقتی شما مداركتون كامل نيست اين مزيت رو دیگه نداريد و این که با مدارک كامل فرصت سوزی نميكنيد. مثلا شما به يه استاد ايميل بزنيد و اون از رزومه‌ی شما خوشش بياد و مدرک زبان بخواد، شما هم بگيد مدرک من يه ماه ديگه آماده‌ میشه. به صورت اتوماتیک يه ماه ديگه شما در اولويت دوم اون استاد قرار میگیرید و شايد اصلا دوباره ايميلتون رو باز نكنه، پس بهتره فرصت سوزی نكنيد. حداقل مدارک برای اپلای: رزومه هدف از ادامه تحصیل [SOP] توصیه نامه از ۲ یا ۳ استاد مدرک زبان تافل یا آیلتس ریز نمرات وقتي این موارد آماده بود باید در مورد استاد یا دانشگاهی كه میخواید ادامه تحصیل بدید و البته متن ايميلتون تصمیم بگیرین... باید نسبت به واژه‌هایی که بین ۶۰ الی ۶۵ اصطلاح هست هم اشراف کامل داشته باشید که اگه تونستم در آینده توی یه فایل جداگانه، صفر تا صد پروسه اپلای به همراه اصطلاحاتش رو توضیح خواهم داد. امیدوارم موفق باشین🌹

⭕️ عدم امنیت شغلی در آمریکا تقریبا تمامی قراردادهای کاری خصوصی در ایالات متحده‌ به استثنای ایالت مونتانا به صورت[at will تمایلی] هستن. به این معنی که قرارداد تا زمانی پا برجاست که هم کارفرما و هم کارمند به ادامه‌ی قرارداد «تمایل» داشته باشن. کارفرما در هر زمان و بدون دلیل میتونه نیروهای خودشو تعدیل و یا به عبارت دیگه کارمنداشو از کار برکنار کنه. به همین صورت کارمندان نیز میتونن هر زمان که دوست داشتن و بدون پرداخت جریمه‌، کار خودشونو ترک کنن. این قوانین معمولا برای ایرانی‌هایی که در آمریکا مشغول به کار میشن عجیب به نظر می‌رسه. چون در ایران قرارداد‌ها معمولا مدت‌دار هستن و هم کارفرما و هم کارمند برای مدت معینی به قرارداد متعهد خواهند بود. از دید کارمندان، این قانون همانند چاقوی دو لبه میمونه. از یک سو کارمندان تعهدی به شرکت‌های خود ندارن و در هر هنگام میتونن کار خودشونو عوض کنن. این امکان برای افرادی با بازار کار گسترده بسیار مناسبه. برای مثال مهندسین نرم‌افزار به صورت متوسط کمتر از دو سال در یک شرکت میمونن و بطور معمول شرکت رو عوض میکنن و از موقعیتی به موقعیت دیگر میرن. یکی از دوستان بنده که در تیم تحقیقاتی گوگل فعالیت داره بیان میکرد که تقریبا هر هفته یکی از افراد تیم، شرکت رو ترک می‌کنن و شخص جدیدی به تیم اضافه میشه! از طرفی دیگه این قوانین سبب میشه تا امنیت کاری وجود نداشته و کارمندان همواره در ترس از دست دادن کارشون باشن. این پدیده حتی در شرکت‌های بزرگ و معروف نیز وجود داره. به عنوان مثال شرکت مایکروسافت در سال ۲۰۱۴ نزدیک به ۱۸۰۰۰ نفر یعنی حدود ۱۵ درصد از کارمندای خودشو اخراج میکنه. در آمریکا از دست دادن کار میتونه عواقب سنگینی همانند از دست دادن بیمه‌ی درمانی و حتی منزل مسکونی رو در پی داشته باشه. در مورد اخلاقی بودن این قوانین و این که آیا به نفع و یا ضرر اقتصاد آمریکا هست میشه زیاد در موردش صحبت کرد. حتی بعضی از ایالت‌ها به تعدیل این قوانین روی آوردن. اما وجود این قوانین عملا به عدم وجود امنیت کاری در این کشور منجر میشه و دونستنش به خصوص برای کسانی که به قصد کار و یا مهاجرت به آمریکا میان ضروری به نظر می‌رسه. ⭕️روایت‌های دست اول از تجربیات زیسته ایرانیان ساکن فرنگ @Farang_Without_Retouch

⭕️حمایت از محصولات محلی یکی از مشاهدات من از زندگی روزمره در آمریکا، توجه شهروندان به استفاده از محصولات و امکانات محلی بود. در آمریکا، شرکت‌های بزرگ و زنجیره‌ای نوعی از رقابت انحصاری رو تشکیل دادند که رقبای کوچک‌تر، عملا توان رقابت با آن‌ها رو نداره. مثلا شرکت زنجیره‌ای وال‌مارت [Walmart]، یکی از فروشگاه‌های توزیع مواد غذایی و سایر ما یحتاج زندگی در آمریکاست که حتی در کشورهایی مانند هند هم شعبه داره. در اقتصاد مفهومی وجود دارد به نام "صرفه‌جویی به مقیاس" [economy of scale]. این مفهوم به این معناست که با افزایش حجم تولید، هزینه متوسط تولید هر واحد کاهش پیدا میکنه. در چنین حالتی رقابت کسب و کارهای کوچک‌تر با کسب و کارهای بزرگتر سخت و سخت‌تر میشه. چون هزینه متوسط تولید کسب و کار کوچک‌تر بیشتر از هزینه متوسط تولید کسب و کار بزرگتر است و در نتیجه کسب و کار کوچک‌تر متحمل هزینه زیاد تولید در مقیاس کم میشه.[نمیدونم متوجه شدین یا نه :/ ] به هر حال با توجه به این واقعیت اقتصادی، کسب و کارهای محلی نمیتونن با رقبای بزرگی مثل وال‌مارت رقابت کنن. با این وجود حمایت از کسب و کارهای محلی یکی از مواردی هست که توسط گروه‌های مختلف تبلیغ میشه. مثلا بخشی از شهروندان، با این که قیمت محصولات کشاورزی بازارهای روز به نسبت سوپرمارکت‌ها گرونتره، ترجیح میدن که از سوپرمارکت‌های کوچیک خرید کنن. در مورد لباس یا کتاب یا وسایل تزئینی و مواردی دیگه از این دست هم همین امر صادق‌ه. استدلال این گروه از شهروندان اینه که اگه از این کسب و کارها حمایت نشه آن‌ها ورشکست میشن و ورشکستگی این افراد به معنای افزایش فقر در جامعه‌ست. [خیلی نگاه دقیق و بلندیه] رفتار این افراد در واقع نوعی باز توزیع داوطلبانه‌ی درآمد هست. در جامعه سرمایه‌داری آمریکا، که پول و سرمایه حرف اول و آخر رو میزنه، رفتارهایی از این دست که جدای از سودِ بیشتر، وضعیت جامعه و افرادی که کنار فرد دیگه‌ای زندگی می‌کنن نیز در نظر میگیره، و این مسئله خیلی دل‌گرم‌کننده و الهام‌بخشه. در فرهنگ ما هم این رفتار کم و بیش دیده میشه، خرید سوغاتی و صنایع دستی و خوراکی‌های محلی در موقع سفر از جمله رفتارهایی هست که به بقای کسب و کارهای کوچک‌تر کمک میکنه. ⭕️روایت‌های دست اول از تجربیات زیسته ایرانیان ساکن فرنگ @Farang_Without_Retouch

⭕️دانشگاه هاروارد • قسمت اول: معرفی دانشگاه هاروارد با ذخیره مالی قریب به ۳۵ میلیارد دلار ثروتمندترین دانشگاه دنیاست. این دانشگاه که در سال ۱۶۳۶ همزمان با دوران شاه‌صفی، نوه‌ شاه عباس تاسیس شده، قدیمی‌ترین دانشگاه آمریکاست. این دانشگاه در رتبه‌بندی‌های مختلف، رتبه‌های یک تا هفت بهترین دانشگاه‌های دنیا را پیاپی به خود اختصاص میده. از حیث دارندگان جایزه نوبل این دانشگاه سرآمد بقیه دانشگاه‌هاست. هشت رئیس‌جمهور آمریکا از فارغ التحصیلان این دانشگاه هستن و موسسین مایکروسافت و فیس‌بوک دانشجویان این دانشگاه بودند. در یک سلسله مطالب می‌خوام این دانشگاه رو معرفی و با نقاط قوت و ضعفش آشنا بشیم. دانشگاه هاروارد در ناحیه‌ی بوستون، واقع در شمال شرق ایالات متحده قرار گرفته و در حال حاضر از کالج هاروارد و ۱۲ مدرسه تحصیلات تکمیلی و تخصصی تشکیل شده: • مدارس الهیات • پزشکی • دندانپزشکی • بهداشت عمومی • حقوق • بازرگانی • معماری • علوم انسانی • مهندسی • علوم سیاسی • و تحصیلات آزاد. ۲۱ هزار دانشجو در این دانشگاه مشغول به تحصیل هستن که ۴۷۰۰ نفر دانشجوی مقطع کارشناسی‌اند. مدارک دانشجویان کارشناسی توسط کالج هاروارد اعطا میشه. به غیر از قسمت کوچکی از پردیس مرکزی که دور آن دیوار است، بقیه ساختمان‌های دانشگاه در بین سایر ساختمان‌های شهر، ‌گاه متمرکزتر و گاه پراکنده‌تر، قرار گرفته‌اند. مدارس پزشکی، دندانپزشکی و بهداشت عمومی تقریبا به فاصله بیست دقیقه‌ای از پردیس مرکزی واقع شدن. حد فاصل پردیس مرکزی و مدرسه پزشکی هاروارد، موسسه فناوری ماساچوست [از بهترین دانشگاه‌های صنعتی دنیا] قرار داره. بین پردیس مرکزی و مدرسه بازرگانی رودخانه چارلز عبور میکنه. در قسمت دیگری از شهر باغ زیبای دانشکده کشاورزی قرار داره و نه تنها این باغ بلکه سایر ساختمان‌ها به غیر از کتابخانه‌ها در طول روز به روی عموم باز هستن. هر روز گروه‌های توریستی زیادی برای بازدید از قسمت‌های مختلف وارد فضای دانشگاه میشن، که به یک درآمد سرشار برای دانشگاه تبدیل شده است. " قسمت دوم " ⭕️روایت‌های دست اول از تجربیات زیسته ایرانیان ساکن فرنگ @Farang_Without_Retouch

⭕️روزنامه گاردین: آمریکا ثروتمندترین کشور جهان است. پس چرا نمی‌توان یک لیوان آب آشامیدنی سالم در آن پیدا کرد؟ ⭕️روایت‌های دست اول از تجربیات زیسته ایرانیان ساکن فرنگ @Farang_Without_Retouch

⭕️تربیت سیاستمدار 📝لیلا زرگرزاده[دانشجوی دکترا مهندسی شیمی کانادا] سالانه در کانادا، از بین دانش‌آموزان دبیرستان‌ها 40 نفر انتخاب می‌شوند تا تجربه‌ی کارکردن در مجلس کانادا را بدست بیاورند. دانش‌آموزان از سرتاسر کانادا، در یک فضای رقابتی درخواست خود را به همراه رزومه‌هایشان در سامانه‌ی مربوطه ثبت می‌کنند. در صورتی که انتخاب شوند، به اُتاوا، که پایتخت سیاسی کاناداست و پارلمان در آن قرار دارد، دعوت می‌شوند و 10 ماه از نزدیک با اعضای مجلس ارتباط می‌گیرند و یک دوره‌ی کارآموزی را می‌گذرانند و کسانی که استعداد سیاستمدار شدن را دارند از همان موقع بصورت عملی پرورش می‌یابند. ⭕️روایت‌های دست اول از تجربیات زیسته ایرانیان ساکن فرنگ @Farang_Without_Retouch

⭕️ممنوع شدن کیسه پلاستیکی حتما تبلیغ‌های محیط‌زیستی علیه مصرف کیسه‌های پلاستیکی رو دیدید. در بیشتر شهر‌های آمریکا هم در سال‌های اخیر تلاش برای کاهش مصرف کیسه‌های پلاستیکی بیشتر شده. در شهر بوستون هم تا پارسال بیشتر فروشگاه‌ها، خرید رو در کیسه‌های پلاستیکی تحویل مشتری میدادن اما از حدود یک سال پیش استفاده از کیسه‌های پلاستیکی غیر قابل بازیافت در فروشگاه‌ها ممنوع شده. از اون موقع تمام فروشگاه‌ها به جای کیسه‌ی پلاستیکی پاکت کاغذی یا کیسه‌های قابل بازیافت میدن، و اگه کیسه‌ی پلاستیکی بدن جریمه میشن [تو شهرهای مختلف جریمه متفاوت است از ۵۰ تا ۳۰۰ دلار]. در بعضی شهر‌ها برای تشویق اینکه مردم کیسه‌ی خرید همراهشون باشه، حتی پاکت‌های قابل بازیافت رو هم مجانی نمی‌دن و هر پاکت کاغذی رو ۱۰-۲۰ سنت باید خرید. خیلی از فروشگاه‌ها هم پاکت‌های خرید محکم‌تر رو به قیمت ارزون ۱ الی ۲ دلار می‌فروشن که میشه همیشه به عنوان سبد خریدِ دائم ازش استفاده کرد. سالانه حدود ۵۰۰ میلیارد کیسه‌ی پلاستیکی تو دنیا مصرف میشه! کیسه‌هایی که ۴۰۰ تا ۱۰۰۰ سال طول می‌کشه تو طبیعت تجزیه بشن. آلودگی دریاها و صدمه به زندگی موجودات دریایی از بزرگترین صدمات محیط زیستی مصرف کیسه‌های پلاستیکی هست. هر سال بیشتر از ۱۰۰ هزار لاک‌پشت و حیوان‌های دریایی دیگه به خاطر این‌ کیسه‌ها می‌میرند. تو کشور‌های اروپایی منع مصرف این کیسه‌ها زودتر و جدی‌تر شروع شد. در فرانسه از سال ۲۰۱۶ مصرف کیسه‌های پلاستیکی رو ممنوع کرده و در برخی فروشگاه‌ها هزینه‌ای جداگانه‌ای گرفته میشه [اینجا رو ببینید]. در ایرلند و ایتالیا هم قوانین سختگیرانه و موفقی برای محدود کردن مصرف کیسه‌ی پلاستیکی اعمال کردند. ترک یا کاهش استفاده از این کیسه‌ها برای خرید تغییر ساده‌ ایست. کافیه همیشه یک پاکت خرید سبک و کم‌حجم یا یک کیسه‌ی پارچه‌ای تو کیف یا ماشین داشته باشیم و موقع خرید از اون استفاده کنیم. در واقع شبیه همون مدلی که سال‌ها پیش همه تو ایران یه سبد خرید داشتن و همه‌ی خریدهاشونو تو همون می‌ذاشتن. فارغ از وضع هر گونه قانون، هر شهروندی خودش می‌تونه به سادگی این فرهنگ رو ترویج کنه و با یک کار ساده جلوی صدمه‌ی بیشتر به محیط‌ زیست رو بگیره. ⭕️روایت‌های دست اول از تجربیات زیسته ایرانیان ساکن فرنگ @Farang_Without_Retouch

⭕️نظام رتبه‌بندی دانشگاه‌های جهان با معیار اشتغال نظام رتبه‌بندی "تایمز" دانشگاه‌های جهان را بر اساس میزان اشتغال‌پذیری فارغ‌التحصیلان آنها در سال ۲۰۲۳ میلادی رتبه‌بندی کرد. ۱. موسسه فناوری ماساچوست(ام آی تی) ۲. دانشگاه استنفورد ۳. دانشگاه آکسفورد ۴. دانشگاه هاروارد ۵. دانشگاه شیکاگو دانشگاه کمبریج (انگلیس)، دانشگاه برکلی (آمریکا)، دانشگاه جینهوا (چین)، دانشگاه ییل (آمریکا) و مدرسه اقتصاد و سیاست (انگلیس) در جایگاه‌های ۶ تا  ۱۰ قرار دارند. این دانشگاه‌ها و موسسات برای اپلای و بورسیه تحصیلی بسیار مناسب هستند. ⭕️روایت‌های دست اول از تجربیات زیسته ایرانیان ساکن فرنگ @Farang_Without_Retouch

⭕️مشکل فرهنگی عجیب در آمستردام و پاریس 📝سحر دانشجو [لندن] چند وقت پیش همراه همسرم سفری علمی تفریحی به آمستردام و پاریس داشتیم. هر دو شهر بسیار زیبا و سرزنده بودند. در این میان اما موضوعی عجیب توجه‌ام را جلب کرد. در آمستردام سوار اتوبوس شهری بودیم که به نظرم رسید مرد جوان، خوش‌تیپ و شیک‌پوشی در یک پارک عمومی ادرار می‌کند! بلافاصله به خودم گفتم حتما اشتباه دیدم. روز بعد که همسرم از جلسه‌ی کنفرانس برگشت با تعجب فراوان به من گفت: «باورت نمیشه یکی ازموضوع‌هایی که در کنفرانس صحبت شد چی بود: چطور می‌توانیم مردم را قانع کنیم که در فضاهای عمومی ادرار نکنند!» که زیر عنوان کلی‌تر«تکنولوژی‌های قانع کننده» قرار گرفته بود. در چند روزی که در آمستردام بودیم من به شخصه چند نفر را درحال انجام این کار در خیابان یا دیگر مکان‌های عمومی دیدم، و البته در بعضی کوچه پس کوچه‌ها، جاهای شلوغ و کمی کثیف، کنار جوی آب، آسانسورهای مترو و ایستگاههای تاکسی، بوی تند و آزار دهنده آن حس می‌شد. بعد از آمستردام به پاریس رفتیم، و متوجه شدم این مشکل در آنجا هم وجود دارد. اگر شما هم مثل ما متعجب شدید و باورتان نمی‌شود کافی است در گوگل این مطلب را جستجو کنید: public urinatation in Amsterdam or Paris. البته اصلا این طور نیست که وقتی شما در خیابان راه می‌روید این موضوع را این طرف و آن طرف خیابان ببینید، اما به نظر می‌رسد این فعل که در فرهنگ ما ایرانی‌ها عجیب و قبیح است در این شهرها آنقدرها هم بد نیست. اخیرا روزنامه معتبر و پرخواننده‌ی نیویورک تایمز مطلبی درباره‌ی این مشکل در فضاهای عمومیِ پاریس نوشته و در آنجا نویسنده توضیح می‌دهد که مسئولان نه تنها این مشکل را به رسمیت می‌شناسند بلکه برای حل آن تلاش فراوان می‌کنند. به گفته‌ی این مقاله، برای مواجهه با این مسئله میلیون‌ها دلار در سال هزینه می‌شود. فقط در پاریس برای کاهش آسیب فیزیکی و بهداشتی‌ این مسئله، شهرداری روزانه حدود ۳ هزار کیلومتر از پیاده‌رو‌ها را با مواد ضدعفونی کننده تمیز می‌کند، و اگر پلیس کسی را در حین این کار ببیند، طرف باید ۷۵ یورو جریمه بدهد!‌ ⭕️روایت‌های دست اول از تجربیات زیسته ایرانیان ساکن فرنگ @Farang_Without_Retouch

⭕️سیاست مهم حکمرانان آمریکا در پژوهش‌های دانشگاهی • بخش اول نظام پژوهشی دانشگاهی در آمریکا یکی از مهم‌ترین عوامل مهاجرت دانشجویان از سایر کشورهاست، که به گزارش رسمی وزارت بازرگانی ایالات متحده فقط در سال ۲۰۱۴ و ۲۰۱۵ حدود ۳۱ میلیارد دلار به اقتصاد آمریکا کمک کرده است. اهمیت پژوهش در دانش و فناوری به عنوان محرکه اصلی رشد اقتصادی و صنعتی بر سیاست‌گذاران پوشیده‌ نیست. برای موفقیت پژوهش دانشگاهی در آمریکا می‌توان دلایل زیادی برشمرد: از ارتباط نزدیک صنعت و دانشگاه گرفته تا سرمایه‌گذاری برای حضور نخبگان حوزه علوم و مهندسی در این کشور. اما در واکاوی ریشه‌ای این موفقیت باید نقش نهاد‌های سیاست‌گذاری‌های کلان که زیرمجموعه‌ای از دولت فدرال هستند رو هم مورد بررسی قرار داد. قسمت عمده‌ای از سیاست‌گذاری در این حوزه به طور غیر مستقیم و از طریق اختصاص بودجه صورت می‌گیره. تعداد زیادی از نهادهای فدرال مثل بنیاد علوم آمریکا، موسسه ملی سلامت، وزارت دفاع، وزارت انرژی، ناسا، وزارت کشاورزی، آژانس امنیت ملی زیر نظر دولت مرکزی بودجه‌ای که کنگره به آنها تخصیص داده رو یا خودشون برای هزینه داخلی صرف توسعه علوم و فناوری می‌کنن و یا از طریق «کمک‌هزینه Grant» به نهادهای دیگه‌ای مانند دانشگاه‌ها و موسسات تحقیقاتی اعطا می‌کنن. در بخش بعدی به معرفی مختصر «بنیاد ملی علوم» که یکی از بازیگران اصلی در سیاست‌گذاری‌های کلان پژوهش دانشگاهی در حوزه علوم پایه و مهندسی هست خواهم پرداخت. ریشه‌های تاسیس بنیاد علوم آمریکا رو باید در جنگ ‌جهانی دوم و دوران ریاست‌جمهوری فرانکلین روزولت جست‌وجو کرد. روزولت و نمایندگان کنگره همگی به این مسئله مهم دست یافته ‌بودن که دانش و فناوری در قدرتمند سازی نظامی کشور تاثیر بسزایی دارن و به تاسیس سازمان‌هایی جهت سیاست‌گذاری و هدفمند سازی آن اقدام کردن. پیش از اون، حمایت از دانش و فناوری از طرف دولت بسیار کمتر و اغلب به صورت پراکنده و بدون هماهنگی و مدیریت یکپارچه انجام می‌شد. پس از اتمام جنگ «وانوار بوش» یکی از مشاورین ارشد علمی رئیس جمهور «هَری ترومن» در گزارشی تاریخی با نام «دانش، مرزی بی‌انتها» به اهمیت حمایت دولت از دانش و فناوری در جهت شکوفایی اقتصادی در زمان صلح و تامین امنیت کشور اشاره کرد. این گزارش که در سال ۱۹۴۵ توسط کاخ سفید منتشر شد تبعات فراوانی به همراه داشت و پس از چندین سال بحث و گفت‌وگو درباره چگونگی و کیفیت حمایت دولت از دانش و فناوری سرانجام در سال ۱۹۵۰ به امضای قانون تاسیس بنیاد ملی علوم توسط هَری ترومن ختم شد. ⭕️روایت‌های دست اول از تجربیات زیسته ایرانیان ساکن فرنگ @Farang_Without_Retouch

⭕️نگاه مزاحم زل‌زدن به افراد در مکان‌های عمومی به دلایل مختلف از جمله ظاهر متفاوت ناشی از فقر، ناتوانی جسمی، نژاد متفاوت، پوشش متفاوت در همه‌ی کشورها عملی نامناسب است چرا که باعث ایجاد احساس عدم امنیت در شخص میشه. اگر زل زدن در راستاي ايجاد مزاحمت [harassment] باشد، در صورت تکرار و اثبات، فرد خاطی ممکن است مجرم شناخته شود. در شهرهایی از آمریکا که مهاجر‌پذیرتر هستن در یک مکان عمومی مانند مترو افراد با نژادهای مختلف، زبان متفاوت و پوشش‌هایی گاه نه چندان معمول حضور دارند. لازمه تعامل امن برای همه افراد جامعه رعایت قانون نانوشته‌ زل‌نزدن است. در چنین شهرهایی والدین، سختگیرانه زل‌نزدن به افراد در مکان‌های عمومی یا خصوصی رو به کودکانشان می‌آموزن تا محیط کار و شهر، محیطی امن برای همگان باشد. گاهی اگر از نگاه مزاحم کسی در مکانی عمومی ناراحت شوند ممکن است خیلی راحت به وی تذکر دهند. برخی حتی در حین صحبت کردن با یک دوست یا همکار، بخصوص در محیط‌های کاری، قانون زل‌نزدن رو رعایت می‌کنن و نگاهشونو به چشمانتان يا بدنتان نمی‌دوزن. در سایر ایالت‌ها مخصوصا ایالت‌های مرکزی که غالب سکنه آمریکایی‌های سفیدپوست و گاهی اوقات متعصب هستن و خبری از آن تنوع نژاد و پوشش نيست، نگاه‌های کنجکاوانه و آزاردهنده شیوع بیشتری داره. در یکی از سفرها به این ایالت‌های مرکزی، با چند تن از دوستان حلقه‌ای در پارکینگ تشکیل داده بودیم و به زبان فارسی در مورد سفرمان صحبت می‌کردیم که ناگهان دختر کوچکی که با مادرش از همان نزدیکی می‌گذشت دستشو جدا کرد و به سمت ما که ظاهر متفاوتی هم داشتیم دوید و از ما پرسید: شما چرا به زبان دیگری سخن می‌گویید؟ تعامل امن و بدون مزاحمت با هم‌وطنان در محیط‌های کاری و اجتماعی یک حق همگانی‌ست و هیچ کسی اجازه نداره این حق رو از دیگری سلب کنه. گاهی اوقات بسیاری از این تفاوت‌ها مانند ناتوانی‌های جسمی، نژاد، جنسیت و زبان، حتی در انتخاب و یا اختیار فرد هم نیست. نهادینه کردن فرهنگ زل‌نزدن میتونه تاثیرات بلند مدت خوبی رو بر جامعه داشته باشه. ⭕️روایت‌های دست اول از تجربیات زیسته ایرانیان ساکن فرنگ @Farang_Without_Retouch

⭕️از مصائب مهاجرت بی برنامه چند شب پیش یه آقایی در کلاب‌هاوس از مهاجرت حرف می‌زد. آخرش گفت من ایران پزشک بودم اما مهاجرت کردم و اینجا شغل غیرمرتبط دارم و خوشحالم. به خاطر دخترهام و همسرم مهاجرت کردم. یکی ازش پرسید الان شغلتون چیه؟ کمی مکث کرد، گفت پیتزا جا به جا می‌کنم. :) ⭕️روایت‌های دست اول از تجربیات زیسته ایرانیان ساکن فرنگ @Farang_Without_Retouch

⭕️دانشگاه هاروارد • قسمت دوم: امنیت علاوه بر هاروارد و اِم آی تی چندین دانشگاه و کالج معتبر در ناحیه بوستون قرار دارن از جمله دانشگاه‌های بوستون، تافتز، نورث ایسترن و دانشگاه ایالتی ماساچوست. اگرچه بوستون به نا امنی شهرهایی مانند شیکاگو و بالتیمور که مشهور به شهرهای جرم و جنایتند نیست و نسبت به بسیاری از شهرها، امن است، با این حال امنیت یکی از دغدغه‌های دانشجویان و ساکنین این ناحیه است. ولی همیشه توصیه میکنن در شب‌ها افراد حواسْ جمع باشند. از مکان‌های کم رفت و آمد و کم نور تردد نداشته باشن، موقعی که تنها پیاده‌روی می‌‌کنن به موسیقی گوش ندن، از برخی مناطق شهر جز در موارد ضروری به خصوص در شب عبور نکنن و مواردی دیگر از این قبیل. بیشتر موارد امنیتی شامل دزدی دوچرخه، مزاحمت‌های جنسی و یا تهدید با اسلحه یا بدون اسلحه و سرقت اموال میشه. معمولا توصیه میکنن که مقداری اسکناس با خود همراه داشته باشید تا چنانچه مورد زورگیری قرار گرفتید پول را بدید و جونتون رو نجات بدید، ولی در مواردی ممکن است اتفاق‌های خطرناکتری هم بیفتد. چند سال پیش دختری در محوطه‌ی اصلی هاروارد که جای پر رفت و آمدی هم هست،‌ دورش دیوار دارد و خوابگاه دانشجویان دور تا دورش قرار دارد، ساعت ۳ صبح توسط رهگذری مورد تجاوز قرار گرفت. این حادثه سر و صدای زیادی کرد و باعث شد تا مدتی یک ماشین پلیس به طور تمام وقت در آن محوطه باشد. به همین دلایل، دانشگاه‌ها برای برقراری امنیت دانشجویان تلاش‌های زیادی می‌کنن. هر دانشگاهی پلیس مخصوص به خودش داره که مانند پلیس شهرها مسلح هست ولی حوزه مسؤولیتش محدود به پردیس دانشگاه‌ست. پلیس‌ دانشگاه‌ها مرتب ایمیل می‌زند، گزارش حوادث رخ داده و هشدارهای امنیتی میده. کارگاه‌هایی برای حفظ امنیت و یا جلسات دفاع شخصی مخصوصا برای دختران نیز برگزار میکنن. در نقاط مختلف پردیس تلفن‌هایی که معمولا با نور آبی از فاصله دور مشخصن تعبیه شده که با یک دکمه به پلیس دانشگاه وصل میشه. علاوه بر این‌ها اتوبوس‌هایی به طور مداوم در طول روز و شب افراد رو بین قسمت‌‌های مختلف پردیس و خوابگاه‌ها جابه‌جا می‌کنه. در هاروارد از ۷ شب به بعد افراد میتونن تماس بگیرن و با یک وَن از هر نقطه‌ای به هر نقطه‌ی دیگه‌ای در اطراف دانشگاه برن. اگر هیچ کدام از این امکانات به دلیلی در دسترس نبود مثلا ساعت ۴ صبح بود و یا دانشگاه تعطیل بود افراد میتونن با پلیس دانشگاه تماس بگیرن و از آن‌ها بخوان که تا مقصد مشایعتش کنن. با تمام این امکانات هر چند وقت یکبار حادثه‌ای رخ می‌ده که شاید منشا مواردی از آن کم توجهی به هشدارهای امنیتی باشه. " قسمت اول" " قسمت سوم " ⭕️روایت‌های دست اول از تجربیات زیسته ایرانیان ساکن فرنگ @Farang_Without_Retouch

⭕️ترس زنان انگلیس از تجاوز و کشته شدن در تاریکی شب براساس گزارش گاردین از اواسط ماه اکتبر که هوا زودتر تاریک می‌شود، بسیاری از زنان تلاش می‌کنند تا جایگزین‌هایی برای فعالیت‌های بعد از کار مانند دویدن، پیاده‌روی و دوچرخه‌سواری پیدا کنند، زیرا بسیاری از زنان از انجام چنین فعالیت‌هایی در تاریکی احساس نا امنی می‌کنند. ترس زنان از مواردی مثل مشت خوردن نیست، بلکه ترس از مورد تجاوز قرار گرفتن و کُشته‌شدن است. این ترس، غیرمنطقی یا ترس بزدلانه نیست. زنانی که می‌ترسند در هنگام تاریکی بیرون از خانه تنها باشند، به دلیل مردانی است که به زنانی که در راه رفتن به خانه بوده‌اند، یا داشتند به ملاقات یک دوست می‌رفتند یا در شب بیرون از خانه بوده‌اند، حمله کرده‌اند. ⭕️روایت‌های دست اول از تجربیات زیسته ایرانیان ساکن فرنگ @Farang_Without_Retouch

⭕️دسترسی آزاد به اطلاعات هرچه در یک کشور دسترسی شهروندان به اطلاعات عمومی و دولتی بیشتر و آسان‌تر باشه، به همان میزان، مردم‌سالاری فراگیرتر و مشارکت مدنی بیشتر خواهد شد. در بسیاری از کشورها این حق از یک توصیه فراتر رفته و به صورت قانون درآمده تا ملزوماتِ قضایی و اجرایی آن نیز فراهم باشد. در آمریکا در سال ۱۹۶۶ قانونی به امضای رئیس‌جمهور رسید که به شهروندان اجازهٔ دسترسی کامل به اطلاعات و اسناد دولتی و یا پاره‌ای از آنها را می‌دهد. کنگره و دیوان عالی نیز این قانون رو جزء حیاتی از دموکراسی‌شان دونستن. بر طبق این قانون تمام سازمان‌های دولتی موظفن که به درخواست‌ شهروندان برای اسناد و اطلاعات فورا پاسخ بدن و در ازای مبلغی کم و در قالبی استاندارد اطلاعات خواسته شده رو در اختیار بذارن و در غیر این صورت توسط دادگاه توبیخ خواهند شد. البته این قانون ۹ رده‌ی استثنا برای آزادی دسترسی به اطلاعات در نظر گرفته است از جمله مواردی که در تناقض با امنیت ملی کشور یا حریم خصوصی افراد هست و یا مثلا در مواردی که اطلاعات مالی و تجاری یک سازمان و حیات اون رو در معرض خطر قرار میده. ایجاد دولتی شفاف و پاسخگو در مقابل افکار عمومی همیشه از دغدغه‌های کنگره آمریکا و نهادهای مدنی و دیوان عالی بوده‌ است. در قانون مشابه دیگری که در سال ۲۰۰۶ تصویب شده، معاونت برنامه و بودجه ملزم شده‌ تا در هر سالِ مالی به ازای هر ردیفِ بودجهٔ دولتی که به یک سازمان یا نهاد اختصاص داده شده، میزان بودجه و نام و اطلاعات کلیِ سازمانِ دریافت‌کننده بصورت شفاف مشخص شده باشد. این اطلاعات به صورت رایگان در وبسایتی به عموم ارائه میشه و بدین وسیله شهروندان از حق طبیعی خود که آگاهی از نحوه هزینه‌شدن درآمدهای ملی و خزانه‌ٔ دولت است، برخوردار میشن. تلاش برای شفافیت به دولت فدرال محدود نبوده و ایالت‌های آمریکا که در بسیاری از امور خودمختار هستن نیز تلاش‌هایی در این راستا داشتن. مثلا در ایالت جورجیا، بر طبق قانون ایالتی وبسایتی با عنوان «جورجیای باز، شفافیت در فرمان‌روایی»، دستمزدِ تمامی کسانی که از ایالت جورجیا حقوق دریافت می‌کنن و کارمند ایالتی محسوب میشن رو در دسترس عموم قرار میده همان‌طور که در این سایت مشخصه، به لطف این قانون بنده تونستم از میزان حقوق استادم در دانشگاه جورجیاتِک که یک دانشگاه دولتیه به راحتی آگاه بشم. حقوق تمام سناتورها، نماینده‌های مجلس و هرکس دیگری که برای دولت کار می‌کنه هم در دسترس عموم قرار داره. البته لازم به ذکره که این قوانین مربوط به دریافتی‌ها از دولت‌های فدرال یا ایالتی هست که با بودجه عمومی اداره میشن و شامل شرکت‌های غیردولتی و دریافتی‌های شخصی نخواهد شد که در تعارض با حریم خصوصی افراد محسوب میشه. پست‌های مرتبط: درآمد مسیح علی‌نژاد از دولت آمریکا شفافیت در آمریکا شفافیت مالی در فنلاند ⭕️روایت‌های دست اول از تجربیات زیسته ایرانیان ساکن فرنگ @Farang_Without_Retouch

⭕️نظام قضایی در آمريكا نظام قضایی آمريكا جايگاه ويژه‌ای در اين كشور داره. دستگاه قضایی نه تنها حافظ حقوق اساسی و مدنی افراده، بلكه اين دستگاه و در راس آن دادگاه عالی با تفسير قانون اساسی، حقوق جديدی رو برای شهروندان اين كشور ايجاد می‌كنه. زمانی كه با تغيير جامعه، مسائل حقوقی جديدی اقتضا میکنه و ايجاد میشه، دادگاه‌ها اين وظيفه رو به عهده دارن كه حقوق و قوانين از تغييرات اجتماعی عقب نمونن. در این نوشتار، به طور مختصر به ساختار نظام قضایی و دادگاه‌های آمريكا می‌پردازم. سيستم دادگاه‌ها در آمريكا سيستم پيچيده‌ای متشكل از دادگاه‌های ايالتی و دادگاه‌های فدرال هست. دادگاه‌های ایالتی: اكثر دعاوی حقوقی شهروندان آمريكايی در دادگاه‌های ایالتی مطرح میشن. هر ايالت در آمريكا سيستم قضایی مخصوص به خودشو داره. در ميان دادگاه‌های ايالتی سلسله مراتب وجود داره. دادگاه‌های بدوی در پایین‌ترین مرتبه، و دادگاه‌های تجدید نظر و عالیِ ایالتی در مراتب بعدی قرار دارن دادگاه‌های فدرال: در هر ايالت، حداقل يک دادگاه بدوی فدرال وجود داره. از مهم‌ترين وظايف دادگاه‌های فدرال بررسی پرونده‌هايی هست كه با قانون اساسی ارتباط دارن و همچنین پرونده‌های ورشكستگی، موضوعات مربوط به اختلاف دو يا چند ايالت و يا دعاوی مربوط به قرارداد‌های بين‌المللی و سفرا. دادگاه‌های فدرال نیز سلسله مراتبی هستند: در راس اين هرم، دادگاه عالی قرار داره كه بالاترين دادگاه در آمريكا محسوب میشه. در درجه پايين‌تر دادگاه‌های تجديد نظر فدرال هستن که در تمام آمريكا سيزده دادگاه تجديد نظر فدرال وجود داره. در پايين‌ترين بخش هرم هم دادگاه‌های بدوی فدرال قرار دارن كه تعدادشون ۹۴ تاست. دادگاهِ عالی بالاترين دادگاه در آمریکاست و پيروی از آرای آن برای همه دادگاه‌ها الزامی ست. دادگاه عالی از ۹ قاضی تشكيل شده كه توسط رئيس‌جمهور معرفی و توسط سنا تاييد میشن. برای حفظ استقلالِ دادگاهِ عالی، قضاتِ آن به صورت مادام‌العمر خدمت میکنن و به اين ترتيب، با تغيير رئيس‌جمهور، قضات تغييری نمیکنن. با اين وجود بسياری از افراد فعاليت دادگاه عالی را جدا از عالم سياست نمیدونن و اين انتقاد وجود داره كه قضات دادگاه عالی به منافع حزب رئيس‌جمهوری كه اونها رو انتخاب كرده همچنان پايبند هستن. هر سال دادگاه عالی تعداد محدودی پرونده رو می‌پذيره. دعاوی از يكی از سيزده دادگاه تجديد نظر فدرال، دعاوی بالاترين دادگاه ايالتی وقتی كه موضوع مربوط به قانون اساسی باشه و زمانی كه يكی از طرفين دعوا، ايالات متحده و يا آن‌ که دعوای حقوقی بين چند ايالت باشه. پست مرتبط: ساختار پلیس در آمریکا ⭕️روایت‌های دست اول از تجربیات زیسته ایرانیان ساکن فرنگ @Farang_Without_Retouch

‌⭕️تصوير مسجد نصير الملک شيراز (مسجد صورتی) روی جلد كتاب عجایب دست‌ساز دنيا فروشگاه کاسکو در ایالت اُرِگان آمریکا ⭕️روایت‌های دست اول از تجربیات زیسته ایرانیان ساکن فرنگ @Farang_Without_Retouch

⭕️هزینه‌های بالای درمان در آمریکا 📝آزاده محبیان[پزشک اطفال فارغ التحصیل دانشگاه علوم پزشکی تهران؛ ساکن آمریکا] چند هفته پیش وقتی داشتم غذا درست می‌کردم دستم رو بدجوری بریدم و مجبور شدم بروم درمانگاه. پرستار متخصص ۵ بخیه به دستم زد که حدود نیم ساعت زمان برد. بعد از چند روز یک صورت حساب از درمانگاه به خانه‌ام آمد. برای پنج بخیه باید ۷۰۰ دلار پرداخت می‌كردم! البته عدم هماهنگی بین درمانگاه و شرکت بیمه باعث ارسال اشتباه صورت حساب به آدرس من شده بود و بیمه تقریبا تمام ۷۰۰ دلار را پرداخت کرد. در آمریکا برای بستری کردن و یا پذیرش بیمار - مخصوصا اگر اورژانسی باشد - هیچ هزینه‌ای دریافت نمیشه بلکه پس از مرخص شدن صورت حساب را برای شما می‌فرستند و شما ملزم به پرداخت آن هستید. هزینه‌های درمان و پزشکی بسیار بالاست و بدون داشتن بیمه‌ی مناسب به هیچ عنوان نمی‌توان از عهده‌ی هزینه‌ها برآمد. برای مثال یک بسته قرص و یا شربت سرماخوردگی حدود ۱۵-۳۰ دلار است، ویزیت اورژانسی حدود ۱۰ هزار دلار و هزینه‌های مربوط به زایمان حدود ۱۵-۲۰ هزار دلار می‌شود. نكته بسیار جالب ديگر آنكه اکثر شرکت‌های بیمه شما را ملزم می‌کنند که یک پزشک عمومی مخصوص به خود داشته باشید. نمی‌توانيد هر بار که مشکلی بود پیش یک دکتر بروید. پزشک عمومی خود را باید با هماهنگی بیمه انتخاب کنید. اگر بخواهید دکتر متخصص شما را ببیند باید اول پزشک عمومی‌تان شما را معاینه کند و اگر تشخیص داد که شما به متخصص نیاز دارید، آن‌وقت شما را به پزشک متخصص ارجاع می‌دهد. در غیر این صورت حتی اگر پزشک متخصص بدون واسطه شما را بپذیرد بیمه هزینه‌ی ویزیت را نمی‌دهد. معمولا ویزیت پزشک متخصص از صد دلار شروع می‌شود و تا چند صددلار هم می‌رسد. پست‌ مرتبط: هزینه درمان در آمریکا ⭕️روایت‌های دست اول از تجربیات زیسته ایرانیان ساکن فرنگ @Farang_Without_Retouch

⭕️تبعیض قیمت در آمریکا •بخش اول تبعیض قیمت به معنی فروختن یک جنس یکسان با قیمت‌های متفاوت به اشخاص مختلف هست، و در شکل‌های مختلفی در آمریکا ظاهر میشه. هدف اصلی این سیاست سودرسانی بیشتر به فروشنده‌ها و کاهش سود مشتریان است و در دید اول به هیچ عنوان عادلانه به نظر نمیاد ولی گاهی برای مشتریان هم سودهایی داره. فرض کنید شما فروشنده خودکاری هستید که قیمت آن برای شما دونه‌ای ۵۰۰ تومان تموم میشه و شما میخواید بدونید که خودکارتون رو چند بفروشید. شما قطعا خودکار رو کمتر از ۵۰۰ تومان نمی‌فروشید چون ضرر می‌کنید. حالا فرض کنید از نظر من این خودکار ۲ هزار تومان می‌ارزه یعنی اگه شما این خودکار رو کمتر از ۲ هزار تومان به من بفروشید من اونو از شما می‌خرم. اگه شما این خودکار رو به من ۱۰۰۰ تومان بفروشید شما ۵۰۰ تومان سود می‌کنید که به اون میگن مازاد تولید‌ کننده [Producer Surplus] و من ۱۰۰۰ تومان سود می‌کنم چون از نظرم ارزش خودکار ۲ هزار تومان بوده ولی تنها ۱۰۰۰ تومان بابتش هزینه کردم. به اینم میگن مازاد مصرف کننده [Consumer Surplus]. ارزش این خودکار از نظر آدم‌های مختلف بسته به نیازشان، درآمدشان و... متفاوته. مثلا ممکنه از نظر دوست من همان خودکار ۴ هزار تومان بیارزه. حالا اگه شما قیمت خودکار رو ۲ هزار تومان بذارید، ۱۵۰۰ تومان از من سود می‌کنید و ۱۵۰۰ تومان از دوستم که در مجموع میشه ۳ هزار تومان سود. اما اگه قیمت رو بذارید ۴ هزار تومان،‌ من خودکار رو نمی‌خرم پس از طرف من هیچ سودی نمی‌کنید ولی دوست من خودکار رو میخره و شما در مجموع ۳۵۰۰ تومان سود می‌کنید که از حالت قبلی بیشتره. در دید کلی با بالا بردن قیمت، تعداد افراد کمتری این خودکار رو از شما می‌خرن ولی با قیمت بیشتر. پس این سوال پیش میاد که چه قیمتی باعث میشه شما به عنوان فروشنده بیشترین سود رو داشته باشین؟ جواب اینه که سعی کنین خودکار رو به من ۲۰۰۰ تومان و به دوستم ۴۰۰۰ تومان بفروشید. در این مابین فروشندگان، بسته به نوع بازاری که در آن فعالیت میکنن و بسته به قدرت انحصاریشون سعی در اعمال تبعیض قیمت فروش یک کالا به قیمت‌های مختلف می‌کنن. در بخش بعدی، چند مثال از این سیاست‌ در آمریکا رو ذکر می‌کنم که ملموس‌تر باشه. ⭕️روایت‌های دست اول از تجربیات زیسته ایرانیان ساکن فرنگ @Farang_Without_Retouch

⭕️جایگاه کودکان در مکان‌های عمومی آمریکا توجه و احترام به کودکان به‌ عنوان آینده‌سازان در بسیاری از کشورها از اهمیت ویژه‌ای برخوردار هست. در آمریکا در اکثر مکان‌های عمومی برای سرگرم کردن کودکان برنامه‌ریزی شده است. در کتابخانه‌های عمومی هر شهر بخشی به کودکان اختصاص داده میشه که علاوه بر فضای جذاب، تعداد قابل توجهی کتاب، و اسباب بازی و سرگرمی‌های مختلف برای آن‌ها وجود داره. برنامه‌هایی از قبیل شعرخوانی دسته‌جمعی و داستان‌خوانی با برنامه قبلی نیز هر روز برگزار میشه. حتی در بسیاری از کتابفروشی‌ها قسمتی وجود دارد که کودکان با والدین‌شان بتونن به راحتی نشسته و کتاب بخونن. در یکی از فروشگاه‌های بزرگ و زنجیره‌ای ابزارفروشی هم آخرهفته‌ها کلاس‌هایی برای آشنایی کودکان با ابزارها و کاردستی برگزار میشه که اکثر این برنامه‌ها هم رایگان هستن. در اکثر شهرها موزه‌های کودکان وجود دارد که محلی برای بازی‌های جالب و آموزنده است. یک بار در موزه‌ای به مورد جالبی برخورد کردیم که به ازای هر کودک دو بزرگسال همراه او بصورت رایگان پذیرش می‌شدن. در اکثر سوپرمارکت‌ها از همراهی کودک با والدین استقبال میشه و اغلب به کودکان هنگام پرداخت خرید، برچسب‌هایی به عنوان جایزه میدن. اگه کودک در هنگام خرید خسارتی به کسب و کار وارد کنه با روی خوش با او برخورد میکنن و هیچ خسارتی از والدینش گرفته نمیشن. در سوپرمارکت‌هایی که از محصولات غذایی جدید به مشتریان نمونه داده میشه گاهی مقداری از بیسکوییت‌های مورد علاقه کودکان قرار داره که اگر کودکی به هر دلیل نتونست از نمونه ارائه شده استفاده کنه، گزینه دیگری داشته باشه. حضور در مکان‌ها و موقعیت‌های جدید و برخورد با احترام با کودکان، طوری که احساس ارزشمند بودن رو به آن‌ها القا کنه، سبب بالا رفتن اعتماد به نفس شده و اونها رو برای نقش‌آفرینی موثر در آینده آماده می‌کنه. ⭕️روایت‌های دست اول از تجربیات زیسته ایرانیان ساکن فرنگ @Farang_Without_Retouch

⭕️دانشگاه هاروارد • قسمت سوم: خوابگاه‌ها به خوابگاه‌های هاروارد خانه (house) میگن. مانند بسیاری از دانشگاه‌ها، تمام دانشجویان سال اول کارشناسی، حتی اگر ساکن همین شهر هم باشن مجبورند در خوابگاه سکونت کنن. خوابگاه‌های دانشجویان سال اول در محوطه قدیمی و اصلی هاروارد و اطراف آن قرار داره. به طور سنتی حدود ۲۰ نفر از دانشجویان ساکت‌تر در طبقه‌ی بالای دفتر رییس دانشگاه که قدیمی‌ترین ساختمان دانشگاه است و قبلا خوابگاه بوده است اسکان داده میشن. سال ساخت برخی از این خوابگاه‌ها به قرن ۱۸ میلادی بر می‌گرده. بعد از سال اول، تقریبا تمام دانشجویان میان ۱۲ خوابگاه مختلط که دورتر از محوطه اصلی هستن تقسیم میشن و تا انتهای سال آخر در همان خوابگاه‌ها میمونن و بعضا نسبت به خوابگاه خود تعصب پیدا میکنن. هر یک از این ۱۲ خوابگاه سلف سرویس خودشو داره و صبحانه و ناهار و شام و میان وعده سرو میشه. اگر چه دانشجویان این امکان رو دارن تا برای غذا یا مطالعه و معاشرت به خوابگاه‌های دیگه هم برن. دانشجویان یا اتاق مستقل خودشونو دارن یا حداکثر با یک نفر دیگه هم‌اتاق میشن. هر دو یا سه اتاق دارای یک اتاق نشیمن مشترک هستش. مراسم اعطای مدارک کارشناسی به دانشجویان کارشناسی به جای دانشکده‌ها در خوابگاه‌ها برگزار میشه. در هریک از این خوابگاه‌ها تعدادی از دانشجویان تحصیلات تکمیلی برای هدایت تحصیلی دانشجویان کارشناسی زندگی می‌کنند. رؤسای خانه‌ها [house master] ‌اساتیدی جا افتاده هستن که به همراه خانواده‌ی خود در خوابگاه‌ها زندگی میکنن و بر فعالیت‌های خوابگاه و پیشرفت تحصیلی تک تک دانشجویان نظارت دارن. هر کسب و کاری نیاز به افراد با تخصص‌های متفاوت داره. مصاحبت طولانی افراد درون یک خوابگاه سبب میشه که دانشجویان با دانشجویان دیگه غیر هم ‌رشته نیز دوست بشن که میتونه زمینه ساز فعالیت‌های مشترک آینده بشه. " قسمت دوم " " قسمت چهارم " ⭕️روایت‌های دست اول از تجربیات زیسته ایرانیان ساکن فرنگ @Farang_Without_Retouch

⭕️تلاش دختران مسلمان آمریکایی برای حفظ حجب و حیا در مدرسه به گزارش نیویورک‌پست، یکی از دبیرستان‌های آمریکا ویژۀ نخبگان به نام دبیرستان استایوسنت [یکی از معدود مدارس متوسطه در سراسر جهان که چندین برنده جایزه نوبل رو آموزش داده] با حذف کلاس‌های شنای مخصوص دختران، باعث اعتراض دختران مسلمان در آنجا شده، چون آنها اگه میخان دیپلم معتبری بدست بیارن، باید حجب و حیایی که دین از آنها خواسته رو قربانی این موضوع کنن. این دبیرستان که دارای استخری به اندازه استخر المپیک هست، یک ترم کلاس شنای مختلط رو تا پایان سال دوم به عنوان شرط فارغ‌التحصیلی الزامی کرده و برخی از دانش آموزان مسلمان دختر، به جای خیانت به ایمان خود از شرکت در این کلاس شنا با پسران خودداری کردن. مسئولین وزارت آموزش و پرورش به نیویورک‌پست گفتند که این مدرسه مقررات A-630 رو نقض کرده، زیرا مطابق با این مقررات، مدارس ملزم هستند تا در صورت امکان، «آداب و رسوم و اعمال مذهبی رو رعایت کنند.» در پاسخ به اعتراض دختران مسلمان، دستیار مدیر تربیت بدنی این دبیرستان گفت که این دختران میتونن یک مایو تمام اندام بپوشند که تمام بدن رو به جز صورت، دست‌ها و پاها میپوشونه. اما با این حال، بسیاری از دختران با پوشیدن این نوع لباس‌ها در کنار پسران احساس بی‌حیا بودن میکنن. یکی از مدیران اداره آموزش و پرورش گفت: «استایوسنت مدرسه‌ای که خیلی از دانش‌آموزان به دنبال پذیرش در آن هستند و این مدرسه دانش‌آموزانی رو می‌پذیره که بالاترین نمرات رو در آزمون ورودی در سطح شهر دارن، باید این برنامه رو به گونه‌ای اجرا کنه که کلاس‌های مخصوص دختران رو هم در بر بگیره، یا اینکه این اجبار را لغو کنه. ⭕️روایت‌های دست اول از تجربیات زیسته ایرانیان ساکن فرنگ @Farang_Without_Retouch

⭕️ در حال مطالعه‌ی کتاب نظم جدید جهانی برای تدریس یک دوره آموزشی هستم. به نکته‌ی قابل تأملی برخورد کردم. این کتاب در سال ۱۹۸۹ [۱۳۶۸] به چاپ رسیده، آنچه در کتاب نوشته شده برای نظم جدید خط و مشی تعیین کرده، امروز شاهد گسترش اون هستیم: • ازدواج همجنس‌گرایان[به عبارت دقیق‌تر همجنس‌بازان] قانونی می‌شود. •والدین قادر به آموزش و کنترل فرزندان خود نخواهند بود. • زنان به کار خود ادامه میدهند و نمی‌توانند خانه دار باشند. •طلاق بسیار آسان، سبک ازدواج به کلی تغییر خواهد کرد. •مذهب بکلی حذف و طرد خواهد شد. ⭕️روایت‌های دست اول از تجربیات زیسته ایرانیان ساکن فرنگ @Farang_Without_Retouch