eitaa logo
پژوهش مدرسه تخصصی فقاهت سلیمانیه
247 دنبال‌کننده
914 عکس
25 ویدیو
143 فایل
َکانَ‌ أَمِيرُالْمُؤْمِنِينَ‌ يَقُولُ‌: يَا طَالِبَ‌ الْعِلْمِ‌ إِنَّ‌ الْعِلْمَ‌ ذُو فَضَائِلَ‌ كَثِيرَةٍ‌ فَرَأْسُهُ‌ التَّوَاضُعُ‌ وَ عَيْنُهُ‌ الْبَرَاءَةُ‌ مِنَ‌ الْحَسَدِ وَ أُذُنُهُ‌ الْفَهْمُ‌ وَ لِسَانُهُ‌ الصِّدْقُ‌ وَ حِفْظُهُ‌ الْفَحْصُ‌.
مشاهده در ایتا
دانلود
🔵کتابخانه مدرسه علمیه سلیمانیه به مناسبت شهادت امام جعفر صادق(علیه السلام) اقدام به برگزاری نمایشگاه کتاب می‌نماید. علاقه‌مندان می‌توانند برای بازدید از نمایشگاه به محل کتابخانه مراجعه نمایند.
🔵کتابخانه مدرسه علمیه سلیمانیه به مناسبت شهادت حضرت امام جواد(علیه السلام) اقدام به برگزاری نمایشگاه کتاب می‌نماید. علاقه‌مندان می‌توانند برای بازدید از نمایشگاه به محل کتابخانه مراجعه نمایند.
🔵کتابخانه مدرسه علمیه سلیمانیه به مناسبت دهه ولایت و عید سعید غدیر خم اقدام به برگزاری نمایشگاه کتب منتخب می‌نماید. علاقه‌مندان می‌توانند برای بازدید به محل کتابخانه مراجعه نمایند.
(ع) ♦امام صادق (ع)فرمود: ای مفضل در نعمتهایی که خداوند به انسان ارزانی داشته است بیندیش ...از جمله این نعمتها نویسندگی است که اخبار گذشتگان را به باز ماندگان و از بازماندگان به آیندگان می رساند .به سبب آن است که دانشها و آداب و جزآنها در کتابها جاویدان می ماند ( بحار الانوار ج60؛ص257)
(ره) ♦️این اواخر، امام نمی‌رسیدند که کتاب‌های داستان و این‌طور چیزها را بخوانند. در نجف که بودند، شاید در روز صدها صفحه کتاب می‌خواندند، حال چه کتاب قصه و چه کتاب‌های اجتماعی. ایشان اکثر داستان‌های معروف را خوانده بودند و همین‌طور بسیاری از کتاب‌هایی را که جنبۀ سیاسی یا اجتماعی داشت، مثل «نگاهی به تاریخ جهانِ نهرو». امام کتاب «شوهر آهو خانم» را از اول تا آخر خوانده بودند. امام مطالعه را دوست داشتند. گاهی به قدری مطالعه می‌کردند که چشمشان خسته می‌شد. به یاد دارم در ایام تعطیلی که تابستان‌ها به یکی از شهرها یا تهران می‌آمدیم، به قدری کتاب‌های متنوع مطالعه می‌کردند که صدای کسانی که برای ایشان کتاب تهیه می‌کردند، در می‌آمد. اکثر داستان‌های بزرگ مثل؛ بینوایان را مطالعه کرده بودند. اکثر نوشته‌های نویسندگان بزرگ جهان را، چه در زمینۀ اجتماعی و چه سیاسی، خوانده بودند. تاریخ ایران را بارها مطالعه کرده و تاریخ مشروطه را خوب می‌دانستند.» (پابه پای آفتاب، ج ۱، ص ۱۰۶ و ۱۰۷)