eitaa logo
حلقۀ اجتهادی فقه الاجتماع
158 دنبال‌کننده
45 عکس
0 ویدیو
10 فایل
به نام خداوند جان و خرد 🔸اطلاع‌ رسانی، معرفی و بارگزاری آثار (درسگفتار، سخنرانی، مقاله و کتاب) در حیطۀ: «فقه الاجتماع»، «فلسفۀ علم اجتماعی»، «جامعه‌شناسی»؛ و «مردم‌شناسی»، با رویکرد دینی، بومی و نقدی.
مشاهده در ایتا
دانلود
◀️ مقالۀ «روش‌شناسی فقه اجتماعی از دورۀ تأسیس تا دورۀ تثبیت» نوشتۀ حجت الاسلام محمد باقر ربانی و حجت الاسلام دکتر قاسم ابراهیمی پور در تابستان سال نود و شش، در نشریۀ «معرفت فرهنگی اجتماعی» چاپ شده است. 🔸در این مقاله ابتدا تصویری کلّی از فقه فردی و فقه اجتماعی ارائه می‌شود و وجوه تمایز این دو رویکرد فقهی (از جمله تفاوت آن‌ها در غایت و ظرفیت انتقادی فقه اجتماعی) بیان می‌شود. 🔸 در ادامۀ مقاله، با رویکردی تاریخی، علل حرکت تدریجی فقه شیعه به سوی جهت‌گیری اجتماعی مورد بحث قرار می‌گیرد. 🔸از نظر نویسندگان، هم زمینه‌های فردی و شخصیتی (نظیر نظریه‌های مورد قبول یک فقیه) و هم عوامل اجتماعی، نظیر چرخش قدرت و بروز زمینه برای تأمل فقهی در مسائل مربوط به قدرت و حاکمیت، در تقویت تدریجی رویکرد اجتماعی در فقه موثر بوده است. 🔸 در میان عوامل اجتماعی، رویدادهای سیاسی-اجتماعی مهمی نظیر «ظهور حکومت صفویه»، «جنبش تحریم تنباکو»، «نهضت مشروطه»، «شکل‌گیری حزب الدعوة در عراق» و «انقلاب اسلامی ایران» در تمرکز فقهاء بر وجوه سیاسی-اجتماعی فقه و توجه بیشتر آن‌ها به رویکرد اجتماعی موثر بوده‌اند. @Fiqh_al_Ijtima
◀️ مقالۀ «اجتهاد شیعی و روش‌شناسی فقه اجتماعی نوشتۀ سید روح الله سیدی آقاملکی، پژوهشگر علوم اجتماعی و فارغ التحصیل دانشگاه باقر العلوم، در تابستان هزار و سیصد و نود هشت، در نشریۀ فرهنگ پژوهش چاپ شده است. 🔸 این مقاله، پس از طرح مباحث مقدماتی، ابتدا تصویری تاریخی از ادوار فقه سیاسی-اجتماعی شیعه ارائه می‌کند. نویسنده، دوران فقه سیاسی-اجتماعی شیعه را به پنج دورۀ کلّی تقسیم می‌کند: الف- عصر پیامبر تا آغاز حکومت بنی امیه. ب- شکل‌گیری خلافت بنی امیه تا دورۀ حکومت صفویه (دورۀ مخالفت حکومت با فقه شیعه). ج- حکومت صفویه تا عصر مشروطه (دورۀ تعامل فقهاء و حکومت). د- دوران مشروطه تا انقلاب اسلامی ایران (دورۀ نظارت فقهاء). ه- عصر پس از انقلاب اسلامی (دورۀ حکومت اسلامی). 🔸 در بخش دوم، ارکان اجتهاد مطلوب در عصر حکومت اسلامی (دورۀ پنجم/ دورۀ انقلاب اسلامی)، توضیح داده شده است. از نظر نویسنده، مهم‌ترین تغییرات باید در حیطۀ توسعه و تدقیق در «موضوع‌شناسی» از یکسو و ارتقاء «روش‌شناسی» از سوی دیگر، محقق شوند. 🔸 موضوعات را از جهات گوناگون می‌توان تقسیم کرد: مانند «موضوعات شرعی»، «موضوعات عُرفی»، «موضوعات قانونی» و «موضوعات فنّی و تخصصی». 🔸در بخش روش‌شناسی، نویسنده بر نسبت عقل با اجتهاد مصطلح تمرکز نموده و دیدگاه‌های گوناگون در این باب را مورد بحث و بررسی قرار می‌دهد. @Fiqh_al_Ijtima