ادامه پاسخ👇👇👇
2⃣ادعا شده که شاه مذهبی بود و....به آخوندها بال وپر داد و...هیچ کس را نکشت و....
ادعاهای بسیار مضحکی ست!!
شاه چگونه مذهبی بود که خود به گواهی همراهانش شخصی بو لهوس وعیاش ودارای فسادهای فراوان اخلاقی بودوحتی نزدیکترین اشخاص خانواده خود مثل اشرف٬ درفساد وبی بندوباری شهرت جهانی داشت.
.نقل این بی بندوباریها در شأن مخاطبین این کانال نیست واگر کسی خواهان مطالعه بیشتر هستند میتوانند به خاطرات منتشر شده ی بسیاری از بزرگان دربار پهلوی مراجعه کنند.
کشتار بیرحمانه روحانیون در #فیضیه قم و جوانان #طلبه ایی که از پشت بام فیضیه با قساوت تمام به صحن فیضیه انداخته شدند و یا طلبه ها و روحانیونی که به تعداد فراوان در زندان های ساواک مورد وحشیانه ترین شکنجه ها قرار میگرفتند نمونه از ضدیت عمیق شاه با روحانیت وعلمای دینی بود.
اصلا عمیق ترین کینه ها ودشمنی های شاه با #روحانیون بود واین مضحکترین طنز روزگار است که کسی ادعا کند که شاه به روحانیت پروبال داد.
اگر شاه نتوانست رساله ی امام را ممنوع کند یا اورا به شهادت برساند به خاطر ترسی بود که از سیل میلیونی ملت داشت نه بخاطر نجابت وصعه صدر.
اگر شاه اهل #آزادی و #انسان_دوستی و احترام به خواست ملت بود دهها هزار جوان و زن و مرد را تنها به خاطر اینکه خواهان حکومت دلخواهشان بودند به خاک وخون نمیکشید.
نویسنده میگوید شاه هیچ کس را نکشت!!!!!!!
ما کاری نداریم به دهها شخصیت #سیاسی که در پی زدوبندهای داخل رژیم سرشان به زیر آب رفت.
ما از دهها هزار شهیدی یاد میکنیم که طی دهه های پایانی رژیم پهلوی ٬فقط به خاطر آزادی خواهی مظلومانه در خیابانها با توپ وتانک و مسلسل به خاک وخون کشیده شدند.
3⃣ظاهرا نویسنده فراموش کرده و یا عمدا خود را به فراموشی زده است که ایرانیان صدها سال است که مسلمانند وپایبند اعتقادات خود.
پس شاه مجبور بود که خود را مسلمان بنامد چون شاه کشوری بود که مردمش تماما مسلمان بودند.
مجبور بود برای حفظ ظاهر علنا اظهار ضدیت نکند ولی با این وجود احساست #ضد_دینی خود را هم نمیتوانست کاملا پنهان کند و با سیاستهای مذورانه خود مراکز #فساد و #فحشا و نیز فرهنگ بی بندوباری ولاقیدی را گسترش داد.
گوشه ای از فسادهای اخلاقی شاه👇👇👇
http://www.pajoohe.com/fa/index.php?Page=definition&UID=37635
گوشه ای از فسادهای مالی شاه👇👇👇
http://yon.ir/W8j4
معاویه هم حاکم یک سرزمین بزرگ اسلامی بود.
مساجد و مدارس اسلامی هم پابرجا بود وحتی اقدام به ساخت بزرگترین ومجللترین مساجد میکرد.
ولی آیا #معاویه یک مسلمان واقعی بود؟
ضرباتی که او به اسلام وارد کرد کمتر کسی در طول تاریخ چنین اقداماتی انجام داده است.
شاه نیز با اقدامات فراوان خود مثل #کاپیتولاسیون امکان تسلط وبرتری اجانب وکفار بر امت مسلمان وشیعه ی ایران فراهم میکردو یا با سیاستهای برداشت پوشش وحجاب ضربات سنگینی بر اخلاق اجتماعی کشور وارد کرد.
با تصویب امکان سوگند به هر کتاب مقدس به جای قرآن مجید که شاید برای برخی ها موضوع چندان مهمی نباشد ٬ولی شاه با این اقدام زمینه را برای محدود کردن دایره اسلام در شئونات کشور فراهم میکرد.
اقدام یک #رژیم در انجام یک کار مثل اقدام یک فرد عادی جامعه نیست بلکه همواره اهداف تعیین شده ایی پشت هر عملی وجود دارد.
لذا اعتراض امام به این اقدامات شاه به خاطر خطر بزرگی بود که اسلام را به شدت تهدید میکرد.
4⃣اقدامات و عملکرد امام خمینی (ره) در سال‌های پس از انقلاب در رابطه با زنان، نشان می‌دهد آنچه ایشان با آن مخالفت میکرد اعتراضی بود به ««عملکرد #حکومت»» نه؛ نفس #حقوق_زنان.
امام (ره) مخالف حضور زنان در برنامه های ضددینی حکومت شاه بود و انجام حرکتی بودند که منجر به تقویت نظام دیکتاتوری می‌شد. ولی اصل حضور و مشارکت زنان از نظر ایشان بلااشکال و حتی ضروری بوده است.
علت مخالفت امام با قانون حق رأی زنان به خاطر ناراضی بودن، از دادن حق مشارکت به آنها در سرنوشت کشور نبود.
بلکه امام این موضوع را مطرح میکردند که مگر مردان حق مشارکت واقعی دارند که زنان هم داشته باشند.در طول تاریخ پهلوی کسی به یاد ندارد که یک انتخابات آزاد ومؤثر و واقعی برگزار شده باشد.
لذا این قانون خنده دار حق رأی برای زنان یک نمایش وشوی سیاسی بود.
ادامه پاسخ👇👇👇
#کانال_فرقان_سایبری
🔴🔴سوال:
چرا امام حسن (ع) درمقابل حکومت ظلم ،صلح کردند ولی امام حسین (ع) قیام کردند و جنگیدند؟؟؟
🔵🔵 پاسخ سوال ، در کلام امام خامنه ای :
✳️صلح امام حسن، صددرصد منطبق بر استدلال منطقى بود.
🔸مردم ما از #صلح امام حسن چيز زيادى نمى‌دانند؛ فقط چند تا كلمه شعارى مى‌دانند؛ درحالى‌كه درباره اين صلح كتاب نوشته شده و بحث و تحليل شده است؛ درباره #امام_حسن، ذهنها و فكرها بايد حرف نو بگويند؛ اما همانها هم گفته نمى‌شود؛ اينها مايه تأسف است.
✅عامل شكست امام حسن(ع)نبودن تحليل سياسي در مردم بود
بنده در قضاياى تاريخ اسلام اين مطلب را مكررا گفته‌ام كه، چيزى كه امام حسن مجتبى عليه‌السلام را شكست داد، نبودن #تحليل_سياسى در مردم بود. مردم، تحليل سياسى نداشتند. چيزى كه فتنه خوارج را به‌وجود آورد و اميرالمؤمنين عليه‌السلام را آن‌طور زير فشار قرار داد و قدرتمندترين آدم تاريخ را آن‌گونه مظلوم كرد، نبودن تحليل سياسى در مردم بود والا همه‌ى مردم كه بى‌دين نبودند. تحليل سياسى نداشتند. يك شايعه دشمن مى‌انداخت؛ فورا اين شايعه همه جا پخش مى‌شد و همه آن را قبول مى‌كردند!
۷۲/۸/۱۲
✅غبارغليظ نفاق در زمان امام حسن(ع)
دوران دشوار هر انقلابى، آن دورانى است كه حق و باطل در آن ممزوج بشود. ببينيد اميرالمؤمنين از اين مى‌نالد: "ولكن يؤخذ من هذا ضغث و من هذا ضغث فيمزجان فهنا لك يستولى الشّيطان على اوليائه ". در دوران پيامبر، اين‌طورى نبود. در دوران پيامبر، صفوف، صفوف صريح و روشنى بود. آن طرف، كفار و مشركان و اهل مكه بودند؛ كسانى بودند كه يكى‌يكى مهاجرين از اينها خاطره داشتند: او من را در فلان تاريخ زد، او من را زندانى كرد، او اموال من را غارت كرد؛ بنابراين شبهه‌يى نبود. يهود بودند؛ توطئه‌گرانى كه همه‌ى اهل مدينه - از مهاجر و انصار - با توطئه‌هاى آنها آشنا بودند. جنگ بنى‌قريظه اتفاق افتاد، پيامبر دستور داد عده كثيرى آدم را سر بريدند؛ خم به ابروى كسى نيامد و هيچ‌كس نگفت چرا؛ چون صحنه، صحنه روشنى بود؛ غبارى در صحنه نبود. اين‌طور جايى، جنگ آسان است؛ حفظ ايمان هم آسان است.
اما در دوران اميرالمؤمنين، چه كسانى در مقابل على(ع) قرار گرفتند؟ خيال مى‌كنيد شوخى است؟ خيال مى‌كنيد آسان بود كه "عبداللَّه‌بن‌مسعود "، صحابى به اين بزرگى - بنا به نقل عده‌يى - جزو پابندهاى به ولايت اميرالمؤمنين نماند و جزو منحرفان به حساب آمد؟ همين "ربيع‌بن‌خثيم " و آنهايى كه در جنگ صفين آمدند گفتند ما از اين قتال ناراحتيم، اجازه بده به مرزها برويم و در جنگ وارد نشويم، در روايت دارد كه "من اصحاب عبداللَّه‌بن‌مسعود "! اين‌جاست كه قضيه سخت است.
👈وقتى غبار غليظ‌تر مى‌گردد، مى‌شود دوران امام حسن؛ و شما مى‌بينيد كه چه اتفاقى افتاد. باز در دوران اميرالمؤمنين، قدرى غبار رقيقتر بود؛ كسانى مثل عمار ياسر - آن افشاگر بزرگ دستگاه اميرالمؤمنين - بودند. هرجا حادثه‌‌اى اتفاق مى‌افتاد، عمار ياسر و بزرگانى از صحابه پيامبر بودند كه مى‌رفتند حرف مى‌زدند، توجيه مى‌كردند و لااقل براى عده‌اى غبارها زدوده مى‌شد؛ اما در دوران امام حسن، همان هم نبود. در دوران شبهه و در دوران جنگ با كافر غيرصريح، جنگ با كسانى كه مى‌توانند شعارها را بر هدفهاى خودشان منطبق كنند، بسيار بسيار دشوار است؛ بايد هوشيار بود.
۷۰/۶/۲۷
✅اگر امام حسن(ع) مي جنگيد و شهيد مي شد ، خونش به هدر مي‌رفت
امام حسن مجتبى عليه‌السلام مى‌دانست كه اگر با همان عده‌ى معدود اصحاب و ياران خود با #معاويه بجنگد و به شهادت برسد، انحطاط اخلاقى زيادى كه بر خواص جامعه‌ى اسلامى حاكم بود، نخواهد گذاشت كه دنبال خون او را بگيرند! تبليغات، پول و زرنگيهاى معاويه، همه را تصرف خواهد كرد و بعد از گذشت يكى دو سال، مردم خواهند گفت "امام حسن عليه‌السلام بيهوده در مقابل معاويه قد علم كرد. " لذا، با همه‌ى سختيها ساخت و خود را به ميدان #شهادت نينداخت؛ زيرا مى‌دانست خونش هدر خواهد شد.
👈گاهى شهيد شدن آسان‌تر از زنده ماندن است! حقا كه چنين است! اين نكته را اهل معنا و حكمت و دقت، خوب درك مى‌كنند. گاهى زنده ماندن و زيستن و تلاش كردن در يك محيط، به مراتب مشكلتر از كشته شدن و شهيد شدن و به لقاى خدا پيوستن است. امام حسن عليه‌السلام اين مشكل را انتخاب كرد.
وضع آن زمان چنين بوده است. #خواص تسليم بودند و حاضر نمى‌شدند حركتى كنند. يزيد كه بر سر كار آمد، جنگيدن با او امكان‌پذير شد.
ادامه پاسخ👇👇
ادامه پاسخ👇👇
👈به تعبيرى ديگر: كسى كه در جنگ با يزيد كشته مى‌شد، خونش، به دليل وضعيت خرابى كه يزيد داشت، پامال نمى‌شد. امام حسين عليه‌السلام به همين دليل قيام كرد. وضع دوران يزيد به گونه‌اى بود كه قيام، تنها انتخاب ممكن به نظر مى‌رسيد. اين، به‌خلاف دوران امام حسن عليه‌السلام بود كه دو انتخاب "شهيد شدن " و "زنده ماند " وجود داشت و زنده ماندن، ثواب و اثر و زحمتش بيش از كشته شدن بود.
لذا انتخاب سخت تر را امام حسن (ع) کردند . اما در زمان امام حسين عليه‌السلام، وضع بدان گونه نبود. يك انتخاب بيشتر وجود نداشت. زنده ماندن معنى نداشت؛ قيام نكردن معنى نداشت و لذا بايستى قيام مى‌كرد. حال اگر در اثر آن قيام به #حكومت مى‌رسيد، رسيده بود. كشته هم مى‌شد، شده بود. بايستى راه را نشان مى‌داد و پرچم را بر سر راه مى‌كوبيد تا معلوم باشد وقتى كه وضعيت چنان است، حركت بايد چنين باشد.
۷۵/۳/۲۰
✅امام حسن (ع) و امام حسين فرقي با هم ندارند
اگر در زمان معاويه، امام حسين مى‌خواست قيام كند، پيام او دفن مى‌شد. اين به خاطر وضع حكومت در زمان #معاويه است. #سياستها به گونه‌اى بود كه مردم نمى‌توانستند حقانيت سخن حق را بشنوند. لذا همين بزرگوار، ده سال در زمان #خلافت معاويه، امام بود، ولى چيزى نگفت؛ كارى، اقدامى و قيامى نكرد؛ چون موقعيت آن‌جا مناسب نبود.
قبلش هم امام حسن عليه‌السلام بود. ايشان هم #قيام نكرد؛ چون موقعيت مناسب نبود. نه اين‌كه امام حسين و امام حسن، اهل اين كار نبودند. امام حسن و امام حسين، فرقى ندارند. امام حسين و امام سجاد، فرقى ندارند. امام حسين و امام على النقى و امام حسن عسكرى عليهم‌السلام فرقى ندارند. البته وقتى كه اين بزرگوار، اين مجاهدت را كرده است، مقامش بالاتر از كسانى است كه نكردند؛ اما اينها از لحاظ مقام امامت يكسانند. براى هر يك از آن بزرگواران هم كه پيش مى‌آمد، همين كار را مى‌كردند و به همين مقام مى‌رسيدند.
درباره‌ى #امام_حسن، ذهنها و فكرها بايد حرف نو بگويند
مردم ما از #صلح امام حسن چيز زيادى نمى‌دانند؛ فقط چند تا كلمه‌ى شعارى مى‌دانند؛ درحالى‌كه درباره‌ى اين صلح كتاب نوشته شده و بحث و تحليل شده است. من خودم چندين سال قبل از اين، كتابى از شيخ راضى آل ياسين - از بزرگان علماى عراق - ترجمه كردم. ترجمه‌ى اين كتاب در سال 1348 منتشر شده است؛ الان بايد محتواى آن كهنه باشد. درباره‌ى امام حسن، ذهنها و فكرها بايد حرف نو بگويند؛ اما همانها هم گفته نمى‌شود؛ اينها مايه‌ى تأسف است!
۷۴/۳/۱۹
تهیه شده در:
💠کانال #فرقان_سایبری
@Forqancybery
✅پاسخ به شبهاتِ #اعتقادی #سیاسی #شایعات
📢📢📢💠 لطفا مطالب را با حفظ لینک کانال منتقل نمایید
🌸💐🌸💐🌸💐🌸💐🌸💐
🌸
فرقان سایبری
ایشون شهید تهرانی مقدم پدر موشکی ایران هس... ببخشید از اطاق فرمان اشاره میکنند اشتباه شده ایشون *مرح
#فرقان_سایبری
🔴 شبهه :
مسئولینی امثال مرحوم #هاشمی که از دنیا رفتن اما باز شماها برخی اشتباهات گذشته ی اونها رو یادآوری میکنید ، این خلاف اسلام است.
مگه اسلام نمیگه که «اذکروا موتاکم بالخیر» ، از مرده هاتون به خوبی یادکنید؟ پس چرا وقتی که یه مسئولی تو مملکت ما میمیره ، شما اشتباهات گذشتشو دوباره بازگو میکنید ؟ چه لزومی داره؟ این خلاف اسلامه.
🔵 پاسخ شبهه:
این شیوه های استدلالی، از کلک های معاویه‌ای است .
پاسخ را از زبان دوتن از بزرگان جهان اسلام میشنویم:
✳️آیت الله العظمی حاج آقا مجتبی تهرانی :
«من دنبال مطلبی بودم و فکر میکنم این قضیه (اذکروا موتاکم بالخیر) برای بعد از #معاویه است، وقتی که او مرد، یک سری مسائل رو شد، یک سری رو بود، روتر شد. کارهایی که کرده بود، جنایاتی که کرده بود، رو شد و ظاهراً بعد از این مسائل بود که این مطلب مطرح شد: «اذکروا موتاکم بالخیر» من این را از #کلک‌های_بنی‌امیه میدانم. حالا که مرده است خوبی هایش را بگو، بدی هایش را نگو. می خواهم بگویم چه طور اینها برنامه ریزی شده در جامعه پیش می رفتند.
[درس اخلاق آیت‌الله مجتبی تهرانی 6 بهمن 90]
(www.mojtaba-tehrani.ir)
✳️علامه شهید مرتضی مطهری :
«در میان ما معروف است، می‌گوییم: #اذکروا_موتاکم_بالخیر ،... اسم این حرف را باید بگذاریم فلسفه‌ای معاویه‌ای که هر که رفت، بگوییم #پرونده‌اش_بسته_شد. چرا بسته شد؟! اتفاقا باید پرونده آنها باز باشد، یعنی افرادی که در سرنوشت آینده مؤثرند، باید جامعه پرونده آنها را باز نگهدارد.»
[کتاب فلسفه تاریخ، ج1، ص205]
تهیه شده در:
💠کانال #فرقان_سایبری
پاسخ به شبهات اعتقادی و سیاسی
@ForqanCybery
╰─═ঊঈ🌸⚜💠⚜🌸ঊঈ═─╯
#کانال_فرقان_سایبری
🔴🔴سوال:
چرا امام حسن (ع) درمقابل حکومت ظلم ،صلح کردند ولی امام حسین (ع) قیام کردند و جنگیدند؟؟؟
🔵🔵 پاسخ سوال ، در کلام امام خامنه ای :
✳️صلح امام حسن، صددرصد منطبق بر استدلال منطقى بود.
🔸مردم ما از #صلح امام حسن چيز زيادى نمى‌دانند؛ فقط چند تا كلمه شعارى مى‌دانند؛ درحالى‌كه درباره اين صلح كتاب نوشته شده و بحث و تحليل شده است؛ درباره #امام_حسن، ذهنها و فكرها بايد حرف نو بگويند؛ اما همانها هم گفته نمى‌شود؛ اينها مايه تأسف است.
✅عامل شكست امام حسن(ع)نبودن تحليل سياسي در مردم بود
بنده در قضاياى تاريخ اسلام اين مطلب را مكررا گفته‌ام كه، چيزى كه امام حسن مجتبى عليه‌السلام را شكست داد، نبودن #تحليل_سياسى در مردم بود. مردم، تحليل سياسى نداشتند. چيزى كه فتنه خوارج را به‌وجود آورد و اميرالمؤمنين عليه‌السلام را آن‌طور زير فشار قرار داد و قدرتمندترين آدم تاريخ را آن‌گونه مظلوم كرد، نبودن تحليل سياسى در مردم بود والا همه‌ى مردم كه بى‌دين نبودند. تحليل سياسى نداشتند. يك شايعه دشمن مى‌انداخت؛ فورا اين شايعه همه جا پخش مى‌شد و همه آن را قبول مى‌كردند!
۷۲/۸/۱۲
✅غبارغليظ نفاق در زمان امام حسن(ع)
دوران دشوار هر انقلابى، آن دورانى است كه حق و باطل در آن ممزوج بشود. ببينيد اميرالمؤمنين از اين مى‌نالد: "ولكن يؤخذ من هذا ضغث و من هذا ضغث فيمزجان فهنا لك يستولى الشّيطان على اوليائه ". در دوران پيامبر، اين‌طورى نبود. در دوران پيامبر، صفوف، صفوف صريح و روشنى بود. آن طرف، كفار و مشركان و اهل مكه بودند؛ كسانى بودند كه يكى‌يكى مهاجرين از اينها خاطره داشتند: او من را در فلان تاريخ زد، او من را زندانى كرد، او اموال من را غارت كرد؛ بنابراين شبهه‌يى نبود. يهود بودند؛ توطئه‌گرانى كه همه‌ى اهل مدينه - از مهاجر و انصار - با توطئه‌هاى آنها آشنا بودند. جنگ بنى‌قريظه اتفاق افتاد، پيامبر دستور داد عده كثيرى آدم را سر بريدند؛ خم به ابروى كسى نيامد و هيچ‌كس نگفت چرا؛ چون صحنه، صحنه روشنى بود؛ غبارى در صحنه نبود. اين‌طور جايى، جنگ آسان است؛ حفظ ايمان هم آسان است.
اما در دوران اميرالمؤمنين، چه كسانى در مقابل على(ع) قرار گرفتند؟ خيال مى‌كنيد شوخى است؟ خيال مى‌كنيد آسان بود كه "عبداللَّه‌بن‌مسعود "، صحابى به اين بزرگى - بنا به نقل عده‌يى - جزو پابندهاى به ولايت اميرالمؤمنين نماند و جزو منحرفان به حساب آمد؟ همين "ربيع‌بن‌خثيم " و آنهايى كه در جنگ صفين آمدند گفتند ما از اين قتال ناراحتيم، اجازه بده به مرزها برويم و در جنگ وارد نشويم، در روايت دارد كه "من اصحاب عبداللَّه‌بن‌مسعود "! اين‌جاست كه قضيه سخت است.
👈وقتى غبار غليظ‌تر مى‌گردد، مى‌شود دوران امام حسن؛ و شما مى‌بينيد كه چه اتفاقى افتاد. باز در دوران اميرالمؤمنين، قدرى غبار رقيقتر بود؛ كسانى مثل عمار ياسر - آن افشاگر بزرگ دستگاه اميرالمؤمنين - بودند. هرجا حادثه‌‌اى اتفاق مى‌افتاد، عمار ياسر و بزرگانى از صحابه پيامبر بودند كه مى‌رفتند حرف مى‌زدند، توجيه مى‌كردند و لااقل براى عده‌اى غبارها زدوده مى‌شد؛ اما در دوران امام حسن، همان هم نبود. در دوران شبهه و در دوران جنگ با كافر غيرصريح، جنگ با كسانى كه مى‌توانند شعارها را بر هدفهاى خودشان منطبق كنند، بسيار بسيار دشوار است؛ بايد هوشيار بود.
۷۰/۶/۲۷
✅اگر امام حسن(ع) مي جنگيد و شهيد مي شد ، خونش به هدر مي‌رفت
امام حسن مجتبى عليه‌السلام مى‌دانست كه اگر با همان عده‌ى معدود اصحاب و ياران خود با #معاويه بجنگد و به شهادت برسد، انحطاط اخلاقى زيادى كه بر خواص جامعه‌ى اسلامى حاكم بود، نخواهد گذاشت كه دنبال خون او را بگيرند! تبليغات، پول و زرنگيهاى معاويه، همه را تصرف خواهد كرد و بعد از گذشت يكى دو سال، مردم خواهند گفت "امام حسن عليه‌السلام بيهوده در مقابل معاويه قد علم كرد. " لذا، با همه‌ى سختيها ساخت و خود را به ميدان #شهادت نينداخت؛ زيرا مى‌دانست خونش هدر خواهد شد.
👈گاهى شهيد شدن آسان‌تر از زنده ماندن است! حقا كه چنين است! اين نكته را اهل معنا و حكمت و دقت، خوب درك مى‌كنند. گاهى زنده ماندن و زيستن و تلاش كردن در يك محيط، به مراتب مشكلتر از كشته شدن و شهيد شدن و به لقاى خدا پيوستن است. امام حسن عليه‌السلام اين مشكل را انتخاب كرد.
وضع آن زمان چنين بوده است. #خواص تسليم بودند و حاضر نمى‌شدند حركتى كنند. يزيد كه بر سر كار آمد، جنگيدن با او امكان‌پذير شد.
ادامه پاسخ👇👇
ادامه پاسخ👇👇
👈به تعبيرى ديگر: كسى كه در جنگ با يزيد كشته مى‌شد، خونش، به دليل وضعيت خرابى كه يزيد داشت، پامال نمى‌شد. امام حسين عليه‌السلام به همين دليل قيام كرد. وضع دوران يزيد به گونه‌اى بود كه قيام، تنها انتخاب ممكن به نظر مى‌رسيد. اين، به‌خلاف دوران امام حسن عليه‌السلام بود كه دو انتخاب "شهيد شدن " و "زنده ماند " وجود داشت و زنده ماندن، ثواب و اثر و زحمتش بيش از كشته شدن بود.
لذا انتخاب سخت تر را امام حسن (ع) کردند . اما در زمان امام حسين عليه‌السلام، وضع بدان گونه نبود. يك انتخاب بيشتر وجود نداشت. زنده ماندن معنى نداشت؛ قيام نكردن معنى نداشت و لذا بايستى قيام مى‌كرد. حال اگر در اثر آن قيام به #حكومت مى‌رسيد، رسيده بود. كشته هم مى‌شد، شده بود. بايستى راه را نشان مى‌داد و پرچم را بر سر راه مى‌كوبيد تا معلوم باشد وقتى كه وضعيت چنان است، حركت بايد چنين باشد.
۷۵/۳/۲۰
✅امام حسن (ع) و امام حسين فرقي با هم ندارند
اگر در زمان معاويه، امام حسين مى‌خواست قيام كند، پيام او دفن مى‌شد. اين به خاطر وضع حكومت در زمان #معاويه است. #سياستها به گونه‌اى بود كه مردم نمى‌توانستند حقانيت سخن حق را بشنوند. لذا همين بزرگوار، ده سال در زمان #خلافت معاويه، امام بود، ولى چيزى نگفت؛ كارى، اقدامى و قيامى نكرد؛ چون موقعيت آن‌جا مناسب نبود.
قبلش هم امام حسن عليه‌السلام بود. ايشان هم #قيام نكرد؛ چون موقعيت مناسب نبود. نه اين‌كه امام حسين و امام حسن، اهل اين كار نبودند. امام حسن و امام حسين، فرقى ندارند. امام حسين و امام سجاد، فرقى ندارند. امام حسين و امام على النقى و امام حسن عسكرى عليهم‌السلام فرقى ندارند. البته وقتى كه اين بزرگوار، اين مجاهدت را كرده است، مقامش بالاتر از كسانى است كه نكردند؛ اما اينها از لحاظ مقام امامت يكسانند. براى هر يك از آن بزرگواران هم كه پيش مى‌آمد، همين كار را مى‌كردند و به همين مقام مى‌رسيدند.
درباره‌ى #امام_حسن، ذهنها و فكرها بايد حرف نو بگويند
مردم ما از #صلح امام حسن چيز زيادى نمى‌دانند؛ فقط چند تا كلمه‌ى شعارى مى‌دانند؛ درحالى‌كه درباره‌ى اين صلح كتاب نوشته شده و بحث و تحليل شده است. من خودم چندين سال قبل از اين، كتابى از شيخ راضى آل ياسين - از بزرگان علماى عراق - ترجمه كردم. ترجمه‌ى اين كتاب در سال 1348 منتشر شده است؛ الان بايد محتواى آن كهنه باشد. درباره‌ى امام حسن، ذهنها و فكرها بايد حرف نو بگويند؛ اما همانها هم گفته نمى‌شود؛ اينها مايه‌ى تأسف است!
تهیه شده در:
💠کانال #فرقان_سایبری
@ForqanCybery
✅پاسخ به شبهاتِ #اعتقادی #سیاسی #شایعات
#کانال_فرقان_سایبری
🔴🔴سوال:
چرا امام حسن (ع) درمقابل حکومت ظلم ،صلح کردند ولی امام حسین (ع) قیام کردند و جنگیدند؟؟؟
🔵🔵 پاسخ سوال ، در کلام امام خامنه ای :
✳️صلح امام حسن، صددرصد منطبق بر استدلال منطقى بود.
🔸مردم ما از #صلح امام حسن چيز زيادى نمى‌دانند؛ فقط چند تا كلمه شعارى مى‌دانند؛ درحالى‌كه درباره اين صلح كتاب نوشته شده و بحث و تحليل شده است؛ درباره #امام_حسن، ذهنها و فكرها بايد حرف نو بگويند؛ اما همانها هم گفته نمى‌شود؛ اينها مايه تأسف است.
✅عامل شكست امام حسن(ع)نبودن تحليل سياسي در مردم بود
بنده در قضاياى تاريخ اسلام اين مطلب را مكررا گفته‌ام كه، چيزى كه امام حسن مجتبى عليه‌السلام را شكست داد، نبودن #تحليل_سياسى در مردم بود. مردم، تحليل سياسى نداشتند. چيزى كه فتنه خوارج را به‌وجود آورد و اميرالمؤمنين عليه‌السلام را آن‌طور زير فشار قرار داد و قدرتمندترين آدم تاريخ را آن‌گونه مظلوم كرد، نبودن تحليل سياسى در مردم بود والا همه‌ى مردم كه بى‌دين نبودند. تحليل سياسى نداشتند. يك شايعه دشمن مى‌انداخت؛ فورا اين شايعه همه جا پخش مى‌شد و همه آن را قبول مى‌كردند!
۷۲/۸/۱۲
✅غبارغليظ نفاق در زمان امام حسن(ع)
دوران دشوار هر انقلابى، آن دورانى است كه حق و باطل در آن ممزوج بشود. ببينيد اميرالمؤمنين از اين مى‌نالد: "ولكن يؤخذ من هذا ضغث و من هذا ضغث فيمزجان فهنا لك يستولى الشّيطان على اوليائه ". در دوران پيامبر، اين‌طورى نبود. در دوران پيامبر، صفوف، صفوف صريح و روشنى بود. آن طرف، كفار و مشركان و اهل مكه بودند؛ كسانى بودند كه يكى‌يكى مهاجرين از اينها خاطره داشتند: او من را در فلان تاريخ زد، او من را زندانى كرد، او اموال من را غارت كرد؛ بنابراين شبهه‌يى نبود. يهود بودند؛ توطئه‌گرانى كه همه‌ى اهل مدينه - از مهاجر و انصار - با توطئه‌هاى آنها آشنا بودند. جنگ بنى‌قريظه اتفاق افتاد، پيامبر دستور داد عده كثيرى آدم را سر بريدند؛ خم به ابروى كسى نيامد و هيچ‌كس نگفت چرا؛ چون صحنه، صحنه روشنى بود؛ غبارى در صحنه نبود. اين‌طور جايى، جنگ آسان است؛ حفظ ايمان هم آسان است.
اما در دوران اميرالمؤمنين، چه كسانى در مقابل على(ع) قرار گرفتند؟ خيال مى‌كنيد شوخى است؟ خيال مى‌كنيد آسان بود كه "عبداللَّه‌بن‌مسعود "، صحابى به اين بزرگى - بنا به نقل عده‌يى - جزو پابندهاى به ولايت اميرالمؤمنين نماند و جزو منحرفان به حساب آمد؟ همين "ربيع‌بن‌خثيم " و آنهايى كه در جنگ صفين آمدند گفتند ما از اين قتال ناراحتيم، اجازه بده به مرزها برويم و در جنگ وارد نشويم، در روايت دارد كه "من اصحاب عبداللَّه‌بن‌مسعود "! اين‌جاست كه قضيه سخت است.
👈وقتى غبار غليظ‌تر مى‌گردد، مى‌شود دوران امام حسن؛ و شما مى‌بينيد كه چه اتفاقى افتاد. باز در دوران اميرالمؤمنين، قدرى غبار رقيقتر بود؛ كسانى مثل عمار ياسر - آن افشاگر بزرگ دستگاه اميرالمؤمنين - بودند. هرجا حادثه‌‌اى اتفاق مى‌افتاد، عمار ياسر و بزرگانى از صحابه پيامبر بودند كه مى‌رفتند حرف مى‌زدند، توجيه مى‌كردند و لااقل براى عده‌اى غبارها زدوده مى‌شد؛ اما در دوران امام حسن، همان هم نبود. در دوران شبهه و در دوران جنگ با كافر غيرصريح، جنگ با كسانى كه مى‌توانند شعارها را بر هدفهاى خودشان منطبق كنند، بسيار بسيار دشوار است؛ بايد هوشيار بود.
۷۰/۶/۲۷
✅اگر امام حسن(ع) مي جنگيد و شهيد مي شد ، خونش به هدر مي‌رفت
امام حسن مجتبى عليه‌السلام مى‌دانست كه اگر با همان عده‌ى معدود اصحاب و ياران خود با #معاويه بجنگد و به شهادت برسد، انحطاط اخلاقى زيادى كه بر خواص جامعه‌ى اسلامى حاكم بود، نخواهد گذاشت كه دنبال خون او را بگيرند! تبليغات، پول و زرنگيهاى معاويه، همه را تصرف خواهد كرد و بعد از گذشت يكى دو سال، مردم خواهند گفت "امام حسن عليه‌السلام بيهوده در مقابل معاويه قد علم كرد. " لذا، با همه‌ى سختيها ساخت و خود را به ميدان #شهادت نينداخت؛ زيرا مى‌دانست خونش هدر خواهد شد.
👈گاهى شهيد شدن آسان‌تر از زنده ماندن است! حقا كه چنين است! اين نكته را اهل معنا و حكمت و دقت، خوب درك مى‌كنند. گاهى زنده ماندن و زيستن و تلاش كردن در يك محيط، به مراتب مشكلتر از كشته شدن و شهيد شدن و به لقاى خدا پيوستن است. امام حسن عليه‌السلام اين مشكل را انتخاب كرد.
وضع آن زمان چنين بوده است. #خواص تسليم بودند و حاضر نمى‌شدند حركتى كنند. يزيد كه بر سر كار آمد، جنگيدن با او امكان‌پذير شد.
ادامه پاسخ👇👇
ادامه پاسخ👇👇
👈به تعبيرى ديگر: كسى كه در جنگ با يزيد كشته مى‌شد، خونش، به دليل وضعيت خرابى كه يزيد داشت، پامال نمى‌شد. امام حسين عليه‌السلام به همين دليل قيام كرد. وضع دوران يزيد به گونه‌اى بود كه قيام، تنها انتخاب ممكن به نظر مى‌رسيد. اين، به‌خلاف دوران امام حسن عليه‌السلام بود كه دو انتخاب "شهيد شدن " و "زنده ماند " وجود داشت و زنده ماندن، ثواب و اثر و زحمتش بيش از كشته شدن بود.
لذا انتخاب سخت تر را امام حسن (ع) کردند . اما در زمان امام حسين عليه‌السلام، وضع بدان گونه نبود. يك انتخاب بيشتر وجود نداشت. زنده ماندن معنى نداشت؛ قيام نكردن معنى نداشت و لذا بايستى قيام مى‌كرد. حال اگر در اثر آن قيام به #حكومت مى‌رسيد، رسيده بود. كشته هم مى‌شد، شده بود. بايستى راه را نشان مى‌داد و پرچم را بر سر راه مى‌كوبيد تا معلوم باشد وقتى كه وضعيت چنان است، حركت بايد چنين باشد.
۷۵/۳/۲۰
✅امام حسن (ع) و امام حسين فرقي با هم ندارند
اگر در زمان معاويه، امام حسين مى‌خواست قيام كند، پيام او دفن مى‌شد. اين به خاطر وضع حكومت در زمان #معاويه است. #سياستها به گونه‌اى بود كه مردم نمى‌توانستند حقانيت سخن حق را بشنوند. لذا همين بزرگوار، ده سال در زمان #خلافت معاويه، امام بود، ولى چيزى نگفت؛ كارى، اقدامى و قيامى نكرد؛ چون موقعيت آن‌جا مناسب نبود.
قبلش هم امام حسن عليه‌السلام بود. ايشان هم #قيام نكرد؛ چون موقعيت مناسب نبود. نه اين‌كه امام حسين و امام حسن، اهل اين كار نبودند. امام حسن و امام حسين، فرقى ندارند. امام حسين و امام سجاد، فرقى ندارند. امام حسين و امام على النقى و امام حسن عسكرى عليهم‌السلام فرقى ندارند. البته وقتى كه اين بزرگوار، اين مجاهدت را كرده است، مقامش بالاتر از كسانى است كه نكردند؛ اما اينها از لحاظ مقام امامت يكسانند. براى هر يك از آن بزرگواران هم كه پيش مى‌آمد، همين كار را مى‌كردند و به همين مقام مى‌رسيدند.
درباره‌ى #امام_حسن، ذهنها و فكرها بايد حرف نو بگويند
مردم ما از #صلح امام حسن چيز زيادى نمى‌دانند؛ فقط چند تا كلمه‌ى شعارى مى‌دانند؛ درحالى‌كه درباره‌ى اين صلح كتاب نوشته شده و بحث و تحليل شده است. من خودم چندين سال قبل از اين، كتابى از شيخ راضى آل ياسين - از بزرگان علماى عراق - ترجمه كردم. ترجمه‌ى اين كتاب در سال 1348 منتشر شده است؛ الان بايد محتواى آن كهنه باشد. درباره‌ى امام حسن، ذهنها و فكرها بايد حرف نو بگويند؛ اما همانها هم گفته نمى‌شود؛ اينها مايه‌ى تأسف است!
۷۴/۳/۱۹
تهیه شده در:
💠کانال #فرقان_سایبری
@ForqanCybery
✅پاسخ به شبهاتِ #اعتقادی #سیاسی #شایعات