🍀 ورقی از کتاب 🍀 ✳️ آیا عدالتخواهی فطری است؟ آیا در نهاد بشر تمایل به عدالت هست یا نیست؟ بشر یك چیزهایی را به حكم نهاد و فطرت خودش می خواهد، یعنی هیچ دلیلی [بر خواستن آنها] ندارد جز ساختمان جسمی و روحی اش. مثلاً شما در این جلسه ی محترم شركت می كنید، این كتیبه های زیبا را می بینید، این «لا إله إلا الله» را در وسط می بینید، در طرف راست «محمد رسول الله» را می بینید، در طرف چپ «علیٌّ ولیُّ اللّه» را می بینید، یك ستاره ی مشكی به عنوان نشانه ای از عصمت كبری فاطمه ی زهرا سلام اللّه علیها می بینید، اسم دوازده معصوم دیگر را می بینید، آیات قرآن را كه همه، شعارهای اسلام است می بینید، كلام پیغمبر را می بینید، كلام امیر المؤمنین را می بینید، كلام امام حسین را می بینید، هر كدام با قرینه ی مخصوص؛ كاشیهای زیبا را می بینید، خط زیبا را می بینید، حظ می كنید و خوشتان می آید، چرا؟ چه كسی شما را مجبور كرده است كه خوشتان بیاید؟ هیچ كس مجبور نكرده است؛ به دلیل اینكه زیباست خوشتان می آید. در نهاد هر انسانی این قوه قرار داده شده است كه وقتی در مقابل زیبایی قرار می گیرد تحسین كند. این دیگر نمی خواهد قانون برایش وضع كنند یا یك زوری بر انسان اعمال شود. این در نهاد انسان است. اینجور چیزها را می گویند اموری كه در نهاد بشر است. آیا میل به عدالت، یعنی میل به عادل بودن و علاقه ی به عادل بودن دیگران و لو انسان خودش منفعتی نداشته باشد، و به عبارت دیگر میل به عادل بودن خود بشر و عادل بودن اجتماع، قطع نظر از هر منفعتی كه انسان در عدالت داشته باشد، جزء مطلوبهای بشر است و در نهاد بشر چنین چیزی هست یا نیست؟ ... ✳️ نظر اسلام اگر می بینی بشریت امروز از عدالت گریزان است هنوز به مرحله ی كمال نرسیده است. در نهاد بشر عدالت هست. اگر بشر خوب تربیت شود، اگر زیردست مربی كامل قرار گیرد، می رسد به جایی كه خودش واقعا عدالتخواه بشود، واقعا عدالت جمع را بر منفعت فرد خودش ترجیح بدهد و همین طور كه زیبایی را دوست می دارد عدالت را دوست داشته باشد؛ بلكه عدالت، خودش از مقوله ی زیبایی است ولی زیبایی معقول نه زیبایی محسوس. ... ما مواردی به شما نشان می دهیم كه افرادی عادل و عدالتخواه بوده اند در صورتی كه منافعشان هم ایجاب نمی كرده است؛ بر خلاف منافع فردی خودشان، عدالت، ایده، هدف و آرزوشان بوده است، بلكه عدالت را در حد یك محبوب دوست داشته اند و خودشان را فدای راه عدالت كرده اند. ... علی بن ابی طالب خودش یك نمونه ای است كه همه ی این فلسفه ها را باطل می كند؛ علی و دست پروردگان علی و عده ی زیادی از افراد بشر كه در تمام دورانها بوده اند. حال وقتی ما مثال به حضرت امیر می زنیم شاید در بعضی اذهان می آید كه علی یك فرد منحصر است. نه، اینجور نیست. الآن هم در میان متدینین واقعی افراد بسیار زیادی هستند كه عدالت را واقعا دوست دارند، نهادشان با عدالت پیوند دارد و چه پیوندی! بشرِ دوره های آینده هم چنین خواهد بود. 📘 سیری در سیرۀ ائمۀ اطهار 🌷 #شهید_مطهری @Gharargah_mehshekan

🔺 مطالعه کنید... 💠 پژوهشی دربارۀ حضرت رقیه علیهاالسلام ✍️ قاسم محبی 🔺 طلبۀ سطح3؛مدرسۀ شهیدین @Gharargah_mehshekan

من ضرر کردم و تو معتمد بازاری بار مارا نخریدند، تو بر میداری...؟ 🎙 رضا وکیل آذر ┄┅═✼✿‍‍🥀✿‍✼═┅┄ @Gharargah_mehshekan

🎥 『 دختر بابا سلام...🖤•』 🎙 #سیدمصطفی‌الموسوی @Gharargah_mehshekan

📝 گزارش 💢 حلقۀ شهید جابری 📚 سیر مطالعاتی 🗓 جمعه 19 شهریور 🌷 پایگاه شهید چمران 🌴 حوزۀ شهید ورزنده @Gharargah_mehshekan

🎧🎧 🔹پیراهن خلیفه 📘 داستان راستان 👤 محمدمهدی میرباقری @Gharargah_mehshekan

🎧🎧 🔹تشنه ای که مشک آب بر دوش داشت 📘 داستان راستان 👤 سیدحسن مهرحسینی @Gharargah_mehshekan

🎧🎧 🔹مرد ناشناس 📘 داستان راستان 👤 سیدحسین عالم زاده @Gharargah_mehshekan

📸 گزارش 💢 حلقۀ شهید جابری 📚 سیر مطالعاتی 🗓 جمعه 19 شهریور 🌷 پایگاه شهید چمران 🌴 حوزۀ شهید ورزنده @Gharargah_mehshekan

🍀 ورقی از کتاب🍀 ✳️ ثمره ی سفر طائف ابوطالب عموی رسول اكرم، و خدیجه همسر مهربان آن حضرت به فاصله ی چند روز هر دو از دنیا رفتند و به این ترتیب رسول اكرم بهترین پشتیبان و مدافع خویش را در بیرون خانه، یعنی ابوطالب، و بهترین مایه ی دلداری و انیس خویش را در داخل خانه، یعنی خدیجه، در فاصله ی كمی از دست داد. وفات ابوطالب به همان نسبت كه بر رسول اكرم گران تمام شد، دست قریش را در آزار رسول اكرم بازتر كرد. هنوز از وفات ابوطالب چند روزی نگذشته بود كه هنگام عبور از كوچه، ظرفی پر از خاكروبه روی سرش خالی كردند. خاك آلود به خانه برگشت. یكی از دختران آن حضرت (كوچكترین دخترانش، فاطمه سلام اللّه علیها) جلو دوید و سر و موی پدر را شستشو داد. رسول اكرم دید كه دختر عزیزش اشك می ریزد، فرمود: «دختركم! گریه نكن و غصه نخور، پدر تو تنها نیست، خداوند مدافع او است. » . بعد از این جریان، تنها از مكه خارج شد و به عزم دعوت و ارشاد قبیله ی «ثقیف» به شهر معروف و خوش آب و هواd «طائف» در جنوب مكه كه ضمنا تفرّجگاه ثروتمندان مكه نیز بود رهسپار شد. از مردم طائف انتظار زیادی نمی رفت. مردم آن شهر پر ناز و نعمت نیز همان روحیG مكیان را داشتند... ولی رسول اكرم كسی نبود كه به خود یأس و نومیدی راه بدهد و درباره ی مشكلات بیندیشد. او برای ربودن دل یك صاحبدل و جذب یك عنصر مستعد، حاضر بود با بزرگترین دشواریها روبرو شود. وارد طائف شد. از مردم طائف همان سخنانی را شنید كه قبلا از اهل مكه شنیده بود. یكی گفت: «هیچ كس دیگر در دنیا نبود كه خدا تو را مبعوث كرد؟ ! » دیگری گفت: «من جامه ی كعبه را دزدیده باشم اگر تو پیغمبر خدا باشی. » سومی گفت: «اصلا من حاضر نیستم یك كلمه با تو هم سخن شوم. » و از این قبیل سخنان. نه تنها دعوت آن حضرت را نپذیرفتند، بلكه از ترس اینكه مبادا در گوشه وكنار افرادی پیدا شوند و به سخنان او گوش بدهند، یك عده بچه و یك عده اراذل و اوباش را تحریك كردند تا آن حضرت را از طائف اخراج كنند. آنها هم با دشنام و سنگ پراكندن او را بدرقه كردند. رسول اكرم در میان سختیها و دشواریها و جراحتهای فراوان از طائف دور شد و خود را به باغی در خارج طائف رساند كه متعلق به عتبه و شیبه، دو نفر از ثروتمندان قریش بود و اتفاقا خودشان هم در آنجا بودند. آن دو از دور ناظر احوال بودند و در دل خود از این پیشامد شادی می كردند. رسول اكرم در سایه ی شاخه های انگور، دور از عتبه و شیبه نشست تا دمی استراحت كند. روی نیاز به درگاه خدای بی نیاز كرد و گفت: «خدایا! ضعف و ناتوانی خودم و بسته شدن راه چاره و استهزاء و سخریه ی مردم را به تو شكایت می كنم. ای مهربانترین مهربانان! تویی خدای زیردستان و خوارشمرده شدگان، تویی خدای من، مرا به كه وا می گذاری؟ به بیگانه ای كه به من اخم كند، یا دشمنی كه او را بر من تفوق داده ای؟ خدایا اگر آنچه بر من رسید، نه از آن راه است كه من مستحق بوده ام و تو بر من خشم گرفته ای، باكی ندارم، ولی میدان سلامت و عافیت بر من وسیعتر است. پناه می برم به نور ذات تو كه تاریكیها با آن روشن شده و كار دنیا و آخرت با آن راست گردیده است از اینكه خشم خویش بر من بفرستی یا عذاب خودت را بر من نازل گردانی. من بدانچه می رسد خشنودم تا تو از من خشنود شوی. هیچ گردشی و تغییری و هیچ نیرویی در جهان نیست مگر از تو و به وسیله ی تو. » عتبه و شیبه در عین اینكه از شكست رسول خدا خوشحال بودند، به ملاحظه ی قرابت و حس خویشاوندی، «عداس» غلام مسیحی خود را كه همراهشان بود دستور دادند تا یك طبق انگور پر كند و ببرد جلو آن مردی كه در آن دور در زیر سایۀ شاخه های انگور نشسته بگذارد و زود برگردد. «عداس» انگورها را آورد و گذاشت و گفت: «بخور! » رسول اكرم دست دراز كرد و قبل از آنكه دانۀ انگور را به دهان بگذارد، كلمۀ مباركۀ «بسم اللّه» را بر زبان راند. این كلمه تا آن روز به گوش عداس نخورده بود... نگاهی عمیق به چهره ی رسول اكرم انداخت و گفت: «این جمله معمول مردم این منطقه نیست، این چه جمله ای بود؟ » رسول اكرم: «عداس! اهل كجایی؟ و چه دینی داری؟ » . - من اصلا اهل نینوایم و نصرانی هستم. - اهل نینوا، اهل شهر بنده ی صالح خدا یونس بن متی؟ - عجب! تو در اینجا و در میان این مردم از كجا اسم یونس بن متی را می دانی؟ در خود نینوا وقتی كه من آنجا بودم ده نفر پیدا نمی شد كه اسم «متی» پدر یونس را بداند. - یونس برادر من است. او پیغمبر خدا بود،من نیز پیغمبر خدایم. عتبه و شیبه دیدند عداس همچنان ایستاده و معلوم است كه مشغول گفتگو است. دلشان فرو ریخت، زیرا از گفتگوی اشخاص با رسول اكرم بیش از هر چیزی بیم داشتند. یك وقت دیدند كه عداس افتاده و سر و دست و پای رسول خدا را می بوسد. یكی به دیگری گفت: «دیدی غلام بیچاره را خراب كرد! » 📘 داستان راستان 🌷 #شهید_مطهری @Gharargah_mehshekan

📸 🚩 السلام علیک یا بنت الحسین 🚩 مراسم سوگواری شهادت حضرت رقیه علیها السلام 🗓 شنبه تا دوشنبه،20تا22شهریور 🌷 پایگاه شهید چمران 🌴 حوزۀ شهید ورزنده #هیئت_روضة_الرقیة ┄┅═✼✿‍‍🚩✿‍✼═┅┄ @Gharargah_mehshekan