#قنـوت‌ به‌قلم‌ #ماه‌تابان🪶🐾 #پارت525 - - - - - - - - - - - - - - ‹ 🎈🕊 › اخم‌هام در هم گره خورده بود. سفت و محکم و اصلا نمی‌تونستم کمی، فقط کمی اون‌ها رو از هم باز کنم. نمی‌تونستم هیچ‌جوره قبول کنم این کار رو با افسانه و بچم کرده باشه... درسته مادرم، خوب با خودش و مادرش تا نکرده بود اما؛ حداقل این بود که ما از یه خون بودیم... از یه پدر! نگاه ازش می‌گیرم و سرد میگم: - یه حؤرا کمک کن وسایلشو جمع کنه. و از پله‌ها بالا می‌رم. بهتر بود بفرستمش بره.. از زندگیم. از زندگیمون..! چرا بهش اعتماد داشتم آخر...؟ به سالن بالا که می‌رسم، مستقیم به اتاق کارم می‌رم و با نشستن پشت میز، مشغول کارم می‌شم. کارها نباید عقب میوفتاد. درگیر و دار کاغذهای روی میز بودم که در باز شد و سلمان با قیافه‌ای عصبی وارد اتاق شد. درحالی که چیزی یادداشت می‌کنم، می‌پرسم: - ماذا جرى؟ «موضوع چیه؟» - - - - - - - - - ‹ 🎈🕊 › هرگونه کپی حتی با نام نویسنده ممنوع هست و صد در صد پیگرد قانونی و الهی داره! 🔥🚫