#افطارنامه افطار بیست و یکم🖤  یا عَالِمَة غَیرَ مُعَلّمَة وَ فَهمه غَیر مُفَهّمه #علم گنجینه است که خدای عزوجل به #انسان بخشید تا آتش و گرما و نوری باشد در شب سرد زمستانی #جهل و پدر علم در نوزدهمین قدم از ماه عاشقی ضربتی خورد و از پا افتاد و پس از او نطق و منطق و کلام او🧡 ارثیه‌ای شد برای دختر این خانواده و سینه او مخزن اسرار غم‌های آل پیمبر شد و آن هنگام که روح از تن رسول آسمانی مفارقت کرد🥀 همدم گریه‌های بی امان مادر #زینب بود و آن هنگام که آتش فتنه 🔥 گلستان یاس نبوی را خاکستر کرد #زینب بود که با آب #اشک برای گل‌های تشنه مادری کرد😭 و آن هنگام که زهر تلخ #خیانت و #نفاق جگر کریم آل طاها را درید تنها مرهم درد بی درمان او #زینب بود💔 و آن هنگام که #عاشورا بر پا شد و تمامیت #ستم برای کشتن ستاره‌های آسمان قد علم کرد و سیاهی ظلمت تمام جهان را پوشاند تنها شکافنده شب و رسول روشنایی در فتنه‌ها #زینب بود🏴 و همچنان هم #زینب است که روضه‌هایش تجمیع روضه محراب و گودال و در است در شام غریبان پدر به دختر باید تسلی داد خصوصا دختری که تازه اول دردهایش است به حق عمه سادات #اللّهمَّ‌عَجِّلْ‌لِوَلِیِّڪَ‌الفَرَج #ماه_رمضان #امام_علی

#سحرنامه سحر بیست و دوم🌙 قسمت بیست و دوم : و جهان در انتظار است‌.... اِنتَظِروا الفَرَجَ وَ لا تَیأسُوا مِن رَوحِ الله و در این دنیای خسته و سرد در میان کوچه‌های غربت در ته بن بست دلتنگی و در کنج خرابه‌ی دربه‌دری #انسان با لباسی مندرس از جنس گناه و تنی زخمی از شدت تازیانه فتنه زمانه نشسته بود به #امید آن‌که رهگذری به دادش برسد و #امید💙 تنها رمز بقای انسان است از پس قرن‌ها مصیبت و #امید دلیل آسودگی #نوح است از طوفان بلاخیز🌊 رمز نجات #ابراهیم است از آتش نمرود🔥 مایه صبر و استقامت #ایوب است در مصیبت💥 و امدادگر #یعقوب است آن‌هنگام از فراغ #یوسف جان به لبش رسیده بود💔 لَا تَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَةِ اللَّهِ* #امید سنگ گرانبهایی است که خداوند در رکاب انگشتری وجود آدمی نهاد تا همیشه حتی از اعماق چاه گناه🔥 به منتهای آسمان برای پر شکستگان راهی باشد🕊 #امید شیرین است و دوایی است که درد #انتظار را تسکین می‌دهد و #انتظار دردی است اگر درمان گردد دیگر دردی نخواهد ماند❤️ #انتظار به نشستن و آه کشیدن نیست کار مردان خداست برای #منتظر شدن باید #مضطر شد باید به جای نشستن و حسرت خوردن🥀 تمام قد به احترام او ایستاد و به سویش دوید و من خسته و غم‌زده در مسیر عبور خورشید نشسته بودم🌤 که ندایی آمد که چه نشسته‌ای؟ و من پرسیدم پس چه کنم؟ و او گفت : به احترام او بایست و من ایستادم و چند قدم به سویش رفتم🚶‍♂ و هر قدم مرا به اندازه یک آسمان به #آسمان نزدیک‌تر کرد و سلام بر کسی که تمام جاده‌های امید به او ختم می‌شود💚 برگرفته از ۱.حدیث امیرالمؤمنین علی ع بحارالانوار/ج۱۵/ص۱۲۳ ۲.سوره زمر آیه ۵۳ #ماه_رمضان #اللھم‌الرزقنـانگاه‌المھدي #مهمانی_محبوب #اللّهمَّ‌عَجِّلْ‌لِوَلِیِّڪَ‌الفَرَج