eitaa logo
🌷🌷خادم الزهرا (س)🌷🌷
365 دنبال‌کننده
4.9هزار عکس
4.1هزار ویدیو
297 فایل
#گروه_جهادی_فاطمیون #کانال_خادم_الزهرا #متن_مولودی_و_مداحی #لبیک_یا_خامنه_ای #جمهوری_اسلامی_ایران 🤍🤍🤍🤍 @servant18 :آدرس مدیر ⬛ @Hosse113 @Heyda122
مشاهده در ایتا
دانلود
297.6K
🎤کربلایی سعید سلطانی ♦السلام علیک یا اباعبدالله الحسین (ع)♦ 📌ناب ترین کانال نوحه ترکی زیر نظر گروه مجمع الذاکرین @turki_nohemajma
💠💠💠💠💠💠💠💠💠💠💠💠 💠💠 🔶🔸اللهم عجل لولیک الفرج🔸🔶 سبک واحد شلاقی حضرت امام رضا علیه السلام بند🌹 برای من فرقی نداره مشهد تو با کربلا دار و ندارمو میذارم خرج زیارت شما میخونم از راه دور امشب تو حلقه ی سینه زنات وَ صلی الله علیکَ یا علی ابن الموسی الرضا هر نفس شعارمی، ذکر استغفارمی بی خیال عالمم وقتی که تو یارمی زنده ام من با دمت، غرق موج کرمت گردنم رو میذارم زیر شمشیر غمت 📿 السلطان ابالحسن 📿 بند🌹🌹 میلرزونه ارض و سماء رو صوت خوش نقاره هات خیلی میچسبه شب جمعه زیارت صحن و سرات یقین دارم آخر این راه میمیریم زیر پای تو که مادرم از روز اول منو کرده نذر چشات غرق در تلاطمم، بین نوکرات گمم آواره ی مشهد و پس کوچه های قمم این منِ بی سر و پا، لبریز جرم و خطا حک کردم روی بدن یا غریب الغربا 📿 السلطان ابالحسن 📿 بند🌹🌹🌹 دلبسته ی بیرق سبز و گنبد دوّار توام با مدد معصومه خاتون ذاکر دربار توام بازار عشق تو شلوغ و دنیای بی تو کساده سلطان مُلک طوس یه عمره که من گرفتار توام دین و دنیای منی، شور شب های منی میبالم به عالمین که تو آقای منی هر دمم بیاد تو، با اذن جواد تو کربلا میگیرم از پنجره فولاد تو 📿 السلطان ابالحسن 📿 «التماس دعای خیر» 🖋
4_5969817903636155446.mp3
5.81M
❣﷽❣ 🕊 🕊⚫️ 🕊 👌👌 ⁩ به لطف و کرم ثارالله یه روز می‌سازیم ان شاالله طرح حرمت از مهدی ساخت حرمت با ما یک خیابون رویایی تا حرم بی بی زهرا الهی یه روز تموم بشه غمت بخونیم توی بقیع از کرمت قربون کبوترای حرمت قربون این همه لطف و کرمت 🕊ای غریب آقام…غریب آقام… آقام آقام کبوتر بقیع گریونه غریبی تو رو میدونه نه خادمو نه یک زائر نه روضه خونی داری نه گنبد و‌ نه گلدسته نه سایبونی داری تو الهی که این دعاها بگیره گنبد طلای تو پا بگیره حرم تو بوی زهرا بگیره الهی یه روز تموم بشه غمت بخونیم توی بقیع از کرمت قربون کبوترای حرمت قربون این همه لطف و کرمت 🕊ای غریب آقام…غریب آقام… آقام آقام مصیبت و غمت سنگینه غم تو به دلم میشینه تو کوچه ی بنی. هاشم تا راهتونو سد کردند شبیه چادر زهرا غرورتو لگد کوب کردن کی می‌دونه که چی اومده سرت توی کوچه پیش چشمای ترت بی هوا سیلی زدند به مادرت 🕊ای غریب آقام…غریب آقام… آقام آقام 🌹هدیه به حضرت معصومه سلام الله علیها (صلوات)🌹
خواهر بیا قصه دل مختصر کنم آگه تو را ز سوزش لخت جگر کنم زهری که داد همسر بیدادگر مرا چندان امان نداد که شب را سحر کنم طشتی بیار در برم ای قهرمان صبر کز سوز زهر کینه تو را خبر کنم خواار برو به حسینم بگو شتاب کن کز این دیار عزم دیار دگر کنم مرگ خود از خدای خود طلبیدم که ای خدا تا کی به روی قاتل مادر نظر کنم از کوچه ای که مادر ما را کتک زدند یا رب روا مدارکه دیگر گذر کنم صبری دگر نمانده مراتا که بیش از این با سوز دل نگاه به دیوار و در کنم از سوز زهر کین جگرم پاره پاره شد بنشین که سیر بر چهره ماهت نظر کنم 🖌حاج احمد صفاری
اي كه چون من هزارها داري آسماني پُر از دعا داري دست هايم دخيلتان هستند بس كه دستِ گره گشا داري از گدا هم كريم مي سازي بس كه اعجاز كيميا داري من هواي تو را به سر دارم تو هواي دلِ مرا داري هر چه بيمار هم بيايد باز تو برايِ همه دوا داري دل شكسته كسي به من مي گفت: خوش به حالت امام رضا داري در ِ اين خانه را زدم عشق است كفتر جلدِ مشهدم عشق است * آمدي مستجابمان كردي يك پياله شرابمان كردي چقدر خوب شد براي سفر يا رضا انتخابمان كردي شب به دنبالمان فرستادي از خجالت كه آبمان كردي سنگ كم قيمت و كمي بودم واقعاً دُرّ نابمان كردي اين همه خوب دورتان بود و باز ما را حسابمان كردي ذره بوديم و هيچ بوديم و آمدي آفتابمان كردي نور شمس شموس نور شماست يا رضا ارض طوس طور شماست * زلف آشفته ي پريشان را حالِ اين بلبل غزل خوان را تو ببين و برام خالي كن حجره ي رو به روي ايوان را پايتخت رفيع سلطنتَت بنده كرده دو صد سليمان را تا نقاب از رُخت كنار زدي شيعه كردي تمام ايران را ناقه ات تا رسيد نيشابور سجده كردند جام سلطان را مرد سلماني ِ شما دارد همه ي رتبه هاي سلمان را نجف و كربلاي ما كردند جنت مشهد خراسان را به حرم پر زدم خدا را شكر زائر مشهدم خدا را شكر * ما نديديم بام از اين بهتر هيچ جا احترام از اين بهتر آهوي دام ِ آهويت هستم نيست صياد و دام از اين بهتر از تهِ دل سلام همسايه اي سلام اَلْسلام از اين بهتر با جُزامي ، غلام ، همسفره من نديدم مرام از اين بهتر برتر از حاكمي، سليماني ست تو بگو كه كدام از اين بهتر نوكر خانه ي تو باشم من كه نباشد مقام از اين بهتر غير نوكر شدن چه مي خواهم؟ جز كبوتر شدن چه مي خواهم؟ * باز دارم به سر هواي ضريح دل من تنگ شد براي ضريح دوست دارم رها شوم از خود در ميان سر و صداي ضريح چقدر دل شكستگي خوب است در حريم پر از دعاي ضريح دست هايِ پر از تمنايي مي خورد رويِ حلقه هاي ضريح مي شود خوبتر خدا را ديد در همان يا رضا رضاي ضريح واجب است به هر عاشق سجده ي شكر عشق پاي ضريح حرم ثامن الحجج رفتم ميليون مرتبه به حج رفتم * اشك با من سرود غم با تو نوحه ي گريه دار و دَم با تو گفتن شعر ِ روضه ها با من جلوه دادن به محتشم با تو ناله از دل زدن فقط با من كربلا كردن دلم با تو گذري كن شبي به روضه ي ما چشم با اين گدا، قدم با تو دست با من ، به سر زدن با من زدنِ خيمه و علم با تو روضه خواندن براي تو با من گريه هاي مُحَرمم با تو روضه خواندي تو اي امام غريب جَدِّ ما تشنه بود يَابنَ شبيب * جَدِّ ما را سوارها كشتند بين گودال بارها كشتند جَدِّ ما يك نفر ولي او را لشگري از هزارها كشتند اعتبار تمام عالم را جمع بي اعتبارها كشتند نعل ها گرد و خاك مي كردند جَدِّ ما را غبارها كشتند خواهرش را پس از بريدن سر خنده ي نيزه دارها كشتند واي از داغ عصر ِ روز ِ دهم واي از ضربه ي دوازدهم *** امام رضا (ع) روضه 🔻🔻🔻🔻🔻
طلبیدی و به پابوس رسیدم با اشک چشم خود را وسط صحن تو دیدم با اشک خیره بر آینه کاری شدم و آب شدم از خجالت! که چرا دیر رسیدم با اشک سخت دلتنگ نجف هستم و هنگام اذان زیر ایوان طلا آه کشیدم با اشک تو غریب الغربایی و به یادت عمری- زندگی را چه غریبانه چشیدم با اشک باز هم تا که ببندم به ضریحِ تو دخیل تکّه ای پارچۂ سبز بُریدم با اشک حاجتم شوقِ برآورده شدن داشت اگر- طرف ِ پنجره فولاد دویدم با اشک تا که از لطف تو بی واسطه دعبل بشوم باز از بوتۂ دل قافیه چیدم با اشک لحظۂ ذکر توسل شد و ابیاتم را... نه که با گوش! که اینبار شنیدم با اشک جملۂ «یأبن شبیبِ» تو پُر است از گریه تا که روشن بشود شمعِ امیدم با اشک روضۂ جدّ تو را در حرمت ضجّه زدم آبرومند شدم تا که خریدم با اشک! مرضیه عاطفی امام رضا (ع) مناجات 🔻🔻🔻🔻🔻
خوشم از رعایای شمس الشموسم گرفتار عشق انیس النفوسم کجا بی پناهم در این وادی عشق پناهنده ی لطف سلطان طوسم اگر بدترین بنده باشم که هستم میان حریمش سراپا خلوصم شفا می دهد خاک روی لبانم اگر خاک صحن رضا را ببوسم ز بس با شراب محبت عجینم بدون محبت خمارم، عبوسم دهان وا نکردم به مدح بزرگی فقط حرف سلطان شود، چاپلوسم امیر عطوفم سلامٌ علیکم امام رئوفم سلامٌ علیکم چه خوب است پشت و پناهم تو هستی همیشه فقط تکیه گاهم تو هستی اگر رو سپیدم غلام تو هستم امیدم اگر رو سیاهم تو هستی چه پیوند خوبی است بین من و تو منم رعیت و پادشاهم تو هستی کسی که برایم نموده همیشه بساط دعا را فراهم، تو هستی نمی خواهم از تو به غیر از خودت را تمنای اشک نگاهم تو هستی جنون من از حد گذشت و پس از این تمام ثواب و گناهم تو هستی خودت تا به مشهد دلم را کشاندی غبار دلم را به لطفت تکاندی به این دل که پر زد سویت عاشقانه بده گوشه ای از حرم آشیانه رضاجان، رضاجان، رضاجان، رضاجان شده ذکر تسبیح مان دانه دانه رسیده به ما عشق، سینه به سینه کشیدیم این بار، شانه به شانه نوای مرا می خری از کرامت میان نواهای نقاره خانه ز بس جامعه خوانده ام، هر فرازش شده بین آب و گلم جاودانه رئوفی و طاقت نداری ببینی شود اشک چشم گدایی روانه به من دل بریدن نمی آید اصلا به تو راندن من نمی آید اصلا دلت را شکسته گناه زیادم ولی آمدم، پشت باب الجوادم زمین خورده ام من، ولی با نگاهت به شوق طواف حرم ایستادم همیشه زدم بوسه بر آستانت سرم را به خاک سرایت نهادم بزرگانِ خدامِ صحنِ شمایند خلیل و سلیمان و یعقوب و آدم تو عیسی دمی؟! نه... به قرآن قسم که مسیح است در معجزاتش رضا دم زمانی که جان می رسد بر دهانم بیا و برس آن دقیقه به دادم چه کم می شود از تو من را بخوانی؟ مرا مثل سلمانی خود بدانی؟ امان از دمی که مصیبت چشیدی زمین خوردی اما زمین را ندیدی اباصلت بر صورتش زد همین که عبا را به روی سر خود کشیدی چه تکرار سختی است در بین کوچه نشستی... دویدی... نشستی... دویدی... الا ای امیری که شمس الشموسی چه خاکی شدی تا به حجره رسیدی لبت تشنه بود و چنان اشک شمعی به یاد غریبی جدت چکیدی خودت روضه خواندی که ای شمر ملعون لبِ تشنه جد مرا سر بریدی چه خوب است در لحظه ی احتضارت جواد الائمه رسیده کنارت شاعر:
گِله‌ای نیست اگر غُصه‌ی بی‌ حد داریم خلوتی هست که در گوشه‌ی مشهد داریم ما نرفتیم هنوز از حرمش دلتنگیم چشم امّید به دیدارِ مجدد داریم گفته سر می‌زند آن‌گونه که از سلمانی این قراریست که با صاحب مرقد داریم ما گنهکارترین‌ها وسط صحن رضا آنچه در خُلد برین خَلق ندارد داریم روضه می‌خوانم از آن شاه که در اندوهش دیده‌ای در طلب اشک مقید داریم ** ای اباصلت! عبا را نکشد کاش به سر از عبا ما چه قدر خاطره‌ی بَد داریم شاه بر شانه‌ی خم، پیکر خود را می‌بُرد با عبا داشت علی اکبر خود را می‌بُرد ✍
بسم‌الله الرحمن الرحیم آرزوی وصل تو آتش به جانم ریخته درد دل با تو سخنها بر زبانم ریخته بند می آید زبانم تا به صحنت میرسم گوئیا ظرف عسل روی زبانم ریخته جنس من جور است کوهی از گناه آورده ام آبرویم پای اجناس دکانم ریخته دوره گردم آبرویم میفروشم میخری پیش سلطان ترسم از سود و زیانم ریخته پهن کردم سفره ای از عرش کنج خانه ات روی سنگ صحنهایت خرده نانم ریخته مُسطتیعم حاجیم چون آمدم بیت الرضا دوور تا دور حرم اشک روانم ریخته من نمیبینم تو هر دفعه بقل کردی مرا عطر دستان تو لای گیسوانم ریخته صحن گوهرشاد چیزی کم ندارد از بهشت بوی سیب از هر کجایی می تکانم ریخته در میان صحنهایت عشق من باب الجواد صد هزاران بوسه اینجا از دهانم ریخته هرکسی کرببلایی گشت مدیون شماست این حکایت در میان دوستانم ریخته آخر ماهی جواب ناله هایم را بده جان بابای غریبت کربلایم را بده
بسم الله الرحمن الرحيم فصل عزا و اشک دمادم تمام شد باز این چه شورش استُ چه ماتم تمام شد پیراهن سیاه دلم گریه می کند من زنده ام به گریه بر او، غم تمام شد در این دو ماه چشم من از باده خیس بود فصل عزای عالم و آدم تمام شد امسال هم بهار دل ما دو ماه بود دیگر بهار بیرق و پرچم تمام شد دیشب دلم گرفت، غرورم شکسته شد پرچم که رفت بارش نم نم تمام شد یادش بخیر روز دهم ناله ها زدیم دیشب به بعد خاطره هایم تمام شد یادم نمی رود دل خون سه ساله را سیلی که خورد گفت: سه سالم تمام شد وقتی کتیبه های دلم جمع می شوند یعنی زمان عفو گناهم تمام شد در پستوی دلم همه راجمع می کنم مشکی در آورید صفر هم تمام شد