#معرفی_آثار_مفاخر_خوزستان_۱۶ 🔴 ترجمه قرآن این ترجمه به روش «کلمه به کلمه» یا اصطلاحاً « تحت اللفظی » نوشته شده است. نویسنده برای یافتن معادل فارسی برای کلمات عربی، دقت، مهارت و تلاش زیادی بکار برده است. از آنجا که ترجمه، مبتنی بر رعایت امانت توسط مترجم است به همان میزان که دقتِ ترجمه بالا رفته و از گرایشهای تفسیری به دور مانده، از روانی و سلیس بودنِ متن کاسته شده است زیرا به روش و اسلوب نگارش زبان فارسی در ترتیب نهاد و گزاره و فعل و فاعل و غیر آن توجه نشده است. بلکه تمام تمرکز مترجم بر تناظر کلمات و حفظ ترکیب بندی جملات عربی است تا آنجا که «واو حالیه» را نیز بدون ذکر حال، و صرفاً بصورت « وَ » ترجمه کرده است. در این ترجمه، توضیحات اضافی، نکات تفسیری و گرایشات کلامی، تاریخی، فلسفی وغیر آن بسیار اندک و نادر است لذا برای اهل دقت که میخواهند ترجمه ای با انطباق بالا و خالی از پیرایه ها و آرایه ها در اختیار داشته باشند مناسب است. از وجوه تمایز و ویژگیهای این روش ترجمه این است که؛ اسلوب و روش زبان مبدأ حفظ شده است و به روش زبان مقصد نگارش نشده است لذا به افعال معلوم و مجهول و لازم و متعدی، به درستی پرداخته شده و به خوبی در ترجمه نشان داده شده اند. چنانکه در مواردی که ادات حصر و ادات تأکید و مفعول مطلق در آیه وجود دارد به خوبی نمایان شده اند در حالیکه چنین مواردی در ترجمه های متداول و روان فارسی که بر اساس شیوه نگارش زبان فارسی تدوین شده اند معمولا نادیده گرفته میشوند. به این ترجمه، اشکالاتی اعم از مبنایی و بنایی وارد شده است که هرچند برخی از آن قابل جواب دادن است اما تعدادی از اشکالات باقی میماند که با در نظر داشتن این نکته که «هیچ ترجمه ای خالی از اشکال نیست» میتوان از آن اشکالات گذشت. بر پایه برخی شواهد به نظر میرسد اولین بار در زمان حیات مؤلف منتشر شده باشد چنانکه گزارشاتی از استفاده برخی شخصیتها در دهه پنجاه از این ترجمه، مؤید آن است. در اینصورت باید سال ۱۳۷۲ را که به عنوان سال انتشار این اثر معرفی شده تاریخ تجدید چاپ یا انتشار گسترده آن در سطح کشور دانست. این اثر ماندگار به خامه قلم آیت الله شیخ محمدکاظم #معزی از فقها و علمای شیعه است. او متولد ۱۲۹۵ش یا ۱۲۹۸ش و متوفای ۱۳۴۸ش است و در #قبرستان_شیخان در قم مدفون شد. تحصیلاتش در دزفول نزد جدش آیت الله العظمی شیخ محمدرضا معزی و نیز آیت الله نبوی بوده است و پس از مهاجرت به قم از علمای آن حوزه بزرگ بویژه آیت الله العظمی طباطبایی بروجردی بهره برد و اجازه اجتهاد دریافت کرد. وی همچنین به تحصیل در دوره دکتری دانشگاه تهران پرداخت و در سال ۱۳۳۳ش با رتبه اول فارغ التحصیل شد. تألیف کتب و رساله های علمی متعدد در علوم مختلف اسلامی؛ بویژه علوم قرآن و تاریخ که " کشف آیات القرآن " مشهور ترین آن است و تدریس علوم مختلف اسلامی در دانشگاه تهران و حوزه علمیه تهران مانند مدرسه مروی و نیز تبلیغ و امامت جماعت در مسجدی در تهران از برکات عمر کوتاه پنجاه ساله این عالم بزرگ خوزستانی است. 🔹 مراجعه به #ترجمه_معزی بلکه مباحثه و تحقیق در تعابیر و دقائق آن را به طلاب، فضلا و مدرسین توصیه میکنم برای استفاده و تحقیق . ✍رضاحیدری ۱۴۰۰/۱۱/۰۹ - اهواز http://eitaa.com/Heydari_org