#هر_خانه_یک_حسینیه 🎙عزاداری بر مصائب امام حسین از امروز و دیروز شروع نشده. همه ائمه پس از شهادت او اقامه ماتم کرده اند...پیامبر اسلام برمصائب او گریست... آدم به اسماء خمسه توسل کرد و جبرئیل روضه خوان شد و آدم گریست... امشب شما در اینجا پرده ای زده اید و زیر سقف آسمان زن و مرد نشسته اید تا روضه بشنوید وقتی دعبل خزاعی نزد امام رضا ع در مرو رفت تا اشعارش را تقدیم کند امام فرمود پرده ای نصب کردند و خانه اش را حسینیه کرد و زن و مرد نشستند ... فكیف یحبون النبی ورهطه وهم تركوا احشائهم و غرات پس چگونه پیامبر را دوست دارند، در حالی که خویشاوندان او را کشته‎اند و وجود آن‎ها از کینه و نفرت، انباشته است.   افاطم لو خلت الحسین مجدلا وقدمات عطشاناً بشط فرات اذا للطمت الخد فاطم عنده واجریت انهاراً علی الوجنات خطاب به حضرت زهرا س میگوید؛ ای فاطمه! اگر حسین را که بر خاک #کربلا افتاده تصور کنی در حالیکه کنار فرات تشنه لب جان داده، بر گونۀ خود می‎زنی و نهرهای آب بر صورت خود جاری می‎کنی. صدای امام رضاع و نزدیکانش به گریه بلند شد... 📌بخشی از سخنرانی استاد شیخ رضا حیدری در میان عزاداران حسینی ؛شب اول #محرم ۱۴۴۲_ اهواز. http://eitaa.com/Heydari_org

🔹نباید فقط برکربلا گریست بلکه باید به آن نگریست. 🎙روایات زیادی در فضل #اشک بر امام حسین ع و گزارشاتی درباره اشک گرفتن از انبیا و اولیا از آدم تا خاتم داریم، تا آنجا که چنین برداشت شده که هیچ پیامبری به نبوت نرسید مگر اشک بر حسین ع را داشته است... آیا هدف ازاین اشک ریختن باید مانند راز، سر به مهر بماند یا قابل رمزگشایی است؟ آیا خوانش و تحلیل "متن: Text" این روایات و دستورات باید با در نظرگرفتن "زمینه: Context" باشد یا در خلاء؟ عاشورا چند بعد دارد؛ بعد مرثیه و بعد حماسه. شیعیان در طول تاریخ، بیشتر به مرثیه سرایی پرداختتند و گریاندند و گریستند اما حماسه سرایی کمتر و این خود دلائل متعددی دارد که بررسی آن مجال میطلبد. نگاه تراژیک و عاطفی به #کربلا از واژگان بکار رفته در نامگذاری کتب آنها پیداست؛ بکاء، دمع، ماتم، مقتل، عطش، مغموم، مهموم...لذا رفته رفته اشک، هم "عمل" شد و هم "هدف"...فقط بر زخمهای پیکر حسین گریستند و گریاندند اما به کارهای حسین ننگریستند و هدف را نیافتند. اما در صد ساله اخیر عاشورای #حماسی هم سربرآورده، واژگانی مثل؛ قیام، نهضت، جهاد، شهادت، انقلاب، آزادی، حماسه و... بر تارک کتابها می درخشد. نقطه عطف آن انقلاب اسلامی ایران است که با شعار های حماسی و #عاشورایی پیش رفت. 📌بخشی از سخنان حجت الاسلام شیخ رضاحیدری در جمع عده ای از دانشجویان - ۵ محرم ۱۴۴۲. http://eitaa.com/Heydari_org

🔹نباید فقط برکربلا گریست بلکه باید به آن نگریست. 🎙روایات زیادی در فضل #اشک بر امام حسین ع و گزارشاتی درباره اشک گرفتن از انبیا و اولیا از آدم تا خاتم داریم، تا آنجا که چنین برداشت شده که هیچ پیامبری به نبوت نرسید مگر اشک بر حسین ع را داشته است... آیا هدف ازاین اشک ریختن باید مانند راز، سر به مهر بماند یا قابل رمزگشایی است؟ آیا خوانش و تحلیل "متن: Text" این روایات و دستورات باید با در نظرگرفتن "زمینه: Context" باشد یا در خلاء؟ عاشورا چند بعد دارد؛ بعد مرثیه و بعد حماسه. شیعیان در طول تاریخ، بیشتر به مرثیه سرایی پرداختتند و گریاندند و گریستند اما حماسه سرایی کمتر و این خود دلائل متعددی دارد که بررسی آن مجال میطلبد. نگاه تراژیک و عاطفی به #کربلا از واژگان بکار رفته در نامگذاری کتب آنها پیداست؛ بکاء، دمع، ماتم، مقتل، عطش، مغموم، مهموم...لذا رفته رفته اشک، هم "عمل" شد و هم "هدف"...فقط بر زخمهای پیکر حسین گریستند و گریاندند اما به کارهای حسین ننگریستند و هدف را نیافتند. اما در صد ساله اخیر عاشورای #حماسی هم سربرآورده، واژگانی مثل؛ قیام، نهضت، جهاد، شهادت، انقلاب، آزادی، حماسه و... بر تارک کتابها می درخشد. نقطه عطف آن انقلاب اسلامی ایران است که با شعار های حماسی و #عاشورایی پیش رفت. 📌بخشی از سخنان حجت الاسلام شیخ رضاحیدری در جمع عده ای از دانشجویان - ۵ محرم ۱۴۴۲. http://eitaa.com/Heydari_org

🔻حماسه سرایی یا مرثیه سرایی!؟ 🎙...شیعیان در طول تاریخ، بیشتر به مرثیه سرایی پرداختند و گریاندند و گریستند اما حماسه سرایی کمتر! و این خود دلائل متعددی دارد که بررسی آن مجال می طلبد. نگاه تراژیک و عاطفی به #کربلا از واژگان بکار رفته در نامگذاری کتب آنها پیداست؛ بکاء، دمع، ماتم، مقتل، عطش، مغموم، مهموم، باکین، دموع، احزان، مصائب، بلاء، ابتلاء، اشک، ماتمكده، ناله، همّ و غمّ ...لذا رفته رفته اشک، هم "عمل" شد و هم "هدف"...فقط بر زخمهای پیکر حسین گریستند و گریاندند اما به کارهای حسین ننگریستند و هدف را نیافتند. اما در صد ساله اخیر عاشورای حماسی هم سربرآورده، واژگانی مثل؛ قیام، نهضت، جهاد، شهادت، انقلاب، آزادی، حماسه، آزادگی، عدالت، سیاست، حکومت، خون و شمشیر، اصلاح، شهید، سرو، پرچمدار، ثورة، حرکة و... بر تارک کتابها می درخشد. شیعیان برخاستند و با یزیدیان ستیزه کردند به جای آنکه بنشینند و بر حسین بگریند. حماسه دار شدند نه عزادار. مرثیه سرایی را به #حماسه_سرایی ارتقاء دادند، کار سخت را بر آسان ترجیح دادند به هر حال خون دادن سخت تر است از اشک ریختن. در صد و چند سال اخیر نمونه های آن را در ملتهای امام حسینی می‌توان دید. نقطه عطف آن انقلاب اسلامی ایران است که با شعار های حماسی و عاشورایی پیش رفت. 📌بخشی از سخنان حجت الاسلام شیخ رضاحیدری در جمع عده ای از دانشجویان - ۵ محرم ۱۴۴۲. http://eitaa.com/Heydari_org

🔴 حماسه سرایی یا مرثیه سرایی!؟ 🎙...شیعیان در طول تاریخ، بیشتر به مرثیه سرایی پرداختند و گریاندند و گریستند اما حماسه سرایی کمتر! و این خود دلائل متعددی دارد که بررسی آن مجال می طلبد. نگاه تراژیک و عاطفی به #کربلا از واژگان بکار رفته در نامگذاری کتب آنها پیداست؛ بکاء، دمع، ماتم، مقتل، عطش، مغموم، مهموم، باکین، دموع، احزان، مصائب، بلاء، ابتلاء، اشک، ماتمكده، ناله، همّ و غمّ ...لذا رفته رفته اشک، هم 《عمل》شد و هم 《هدف》...فقط بر زخمهای پیکر حسین گریستند و گریاندند اما به کارهای حسین ننگریستند و هدف را نیافتند. اما در صد ساله اخیر عاشورای حماسی هم سربرآورده، واژگانی مثل؛ قیام، نهضت، جهاد، شهادت، انقلاب، آزادی، حماسه، آزادگی، عدالت، سیاست، حکومت، خون و شمشیر، اصلاح، شهید، سرو، پرچمدار، ثورة، حرکة و... بر تارک کتابها می درخشد. شیعیان برخاستند و با یزیدیان ستیزه کردند به جای آنکه بنشینند و بر حسین بگریند حماسه دار شدند نه عزادار. مرثیه سرایی را به #حماسه_سرایی ارتقاء دادند، کار سخت را بر آسان ترجیح دادند به هر حال خون دادن سخت تر است از اشک ریختن. در صد و چند سال اخیر نمونه های آن را در ملتهای امام حسینی می‌توان دید. نقطه عطف آن انقلاب اسلامی ایران است که با شعار های حماسی و عاشورایی پیش رفت. 📌بخشی از سخنان حجت الاسلام استاد رضا حیدری در جمع دانشجویان / ۵ محرم ۱۴۴۲. @Heydari_org

🏴مرثیه سرایی دعبل 🎙عزاداری بر مصائب امام حسین علیه السلام از امروز و دیروز شروع نشده. همه ائمه پس از شهادت او اقامه ماتم کرده اند...پیامبر اسلام ص برمصائب او گریست... آدم به اسماء خمسه توسل کرد و جبرئیل روضه خوان شد و آدم گریست... امشب شما در اینجا پرده ای زده اید و زیر سقف آسمان زن و مرد نشسته اید تا روضه بشنوید، وقتی دعبل خزاعی نزد امام رضا ع در مرو رفت تا اشعارش را تقدیم کند امام فرمود پرده ای نصب کردند و خانه اش را حسینیه کرد و زن و مرد نشستند ... فكیف یحبون النبی و رهطه و هم تركوا احشائهم و غرات پس چگونه پیامبر را دوست دارند، در حالی که خویشاوندان او را کشته‎اند و وجود آن‎ها از کینه و نفرت، انباشته است. ا فاطم لو خلت الحسین مجدلا و قد مات عطشاناً بشط فرات اذا للطمت الخد فاطم عنده واجریت انهاراً علی الوجنات خطاب به حضرت زهرا سلام الله علیها می گوید؛ ای فاطمه! اگر حسین را که بر خاک #کربلا افتاده تصور کنی در حالیکه کنار فرات تشنه لب جان داده، بر گونۀ خود می‎زنی و نهرهای آب بر صورت خود جاری می‎کنی. صدای امام رضاع و نزدیکانش به گریه بلند شد... 📌بخشی از سخنرانی حجت الاسلام استاد رضا حیدری ،شب اول #محرم ۱۴۴۲_ اهواز. @Heydari_org