پژوهش های اصولی
#کتاب1(خون دلی که لعل شد ۳۹) #فصل_چهارم (شراره ی نخستین ۴) #شعلهی_فروزان (بخش دوم) با عجله خود را
#کتاب1(خون دلی که لعل شد ۴۰)
#فصل_چهارم (شراره ی نخستین ۵)
#با_فرزندان_رسول_خدا_چنین_میکنند؟!
دوسال پس از آن سفر در سال ۱۳۴۴ نواب اعدام شد وبه شهادت رسید. من در آن زمان در مدرسه ی نواب نزد حاج شیخ هاشم قزوینی درس میخواندم.
با اعدام نواب سراسر کشور بویژه حوزه های علمیه را جو رعب و وحشت فرا گرفت.
استاد ما حاج شیخ هاشم قزوینی تنها روحانی ایی در مشهد بود که در آن زمان سد رعب و وحشت را شکست و در مقدمه ی جلسه ی درس خود در رثای نواب سخنرانی کرد و به اعدام او شدیدا اعتراض کرد و با صدایی پر شور و مهیج گفت: آیا با فرزندان پیامبر خدا چنین باید بکنند؟
ما طلاب جوان هم به تشکیل جلسات میپرداختیم و در آن، فضایل نواب و یارانش و خط مشی و اهداف آنها را بیان میکردیم و اعتراض خود را به اعدام این مجاهدان اعلام میداشتیم.
سال بعد از شهادت نواب، ما به شخصی بر خوردیم که برای گذراندن تعطیلات تابستانی به مشهد آمده بود. اسمش «عباس غله زاری» و از اعضای فدائیان اسلام بود اما به علت نبود مدرکی دال بر محکومیتش تحت پیگرد قرار نداشت. ما با او آشنا و مانوس شدیم.
او درباره ی شخصیت و منش و دیدگاه های فکری نواب برایمان گفت و من بیشتر شیفته ی نواب شدم و ایمانم به اخلاق و از خود گذشتی و اهداف او بیشتر شد.
ما گروهی از جوانها بودیم که به با هم پیوند فکری و عاطفی داشتیم. غله زاری تقریبا ده سالی از ما بزرگ تر بود، ولی ما با او رابطه محکمی برقرار کردیم و او در سالهای بعد هر تابستان به مشهد می آمد.
نخستین اقدام سیاسی
گروه ما در انتظار فرصتی بود تا عملا شور و شوق سرشار خود را نشان دهد. در محرم سال ۱۳۳۴ این فرصت به دست آمد.
استاندار خراسان دستور داده بود سینماهای مشهد فقط از اول تا دوازدهم محرم تعطیل شود؛ درحالی که پیش از آن معمولا به احترام عاشورا و اربعین، در هر دوماه محرم و صفر تعطیل میشد.
همین کافی بود تا انگیزه ی من برای اقدامی مخالفت آمیز شود. ما با دوستان جمع شدیم بیانیه ای نوشتیم و این تصمیم را محکوم کردیم.
در این بیانیه علما و مردم را ترغیب کردیم که به وظیفه ی امر به معروف و نهی از منکر عمل کنند، و در مورد عواقب سکوت در برابر منکرات هشدار دادیم.
دستگاه چاپ در اختیار نداشتیم همه ی نسخه های بیانیه را با دست نوشتیم. من الان هم یک نسخه از آنها را دارم.
این بیانیه در چهار صفحه بود و نوشتن هر نسخه حدود دوساعت وقت میبرد. این نخستین گام عملی در عرصه ی فعالیت سیاسی بود.
📚 کانال پژوهش های اصولی
https://eitaa.com/joinchat/1772093454C44c5b95945