#کتاب1(خون دلی که لعل شد ٥٣) #فصل_ششم (سایه خورشید ٣) #مسئولیتهای_تشکیلاتی من و برخی از دوستان در امور تشکیلاتی، که در قم کاری جالب و ابتکاری بود سرامد بودیم. نخستین تشکیلات بین علما را در قم پی ریزی،‌ و آیین نامه داخلی آن را تدوین کردیم. من به اتفاق برادرم سید محمد در تنظیم این آیین نامه داخلی مشارکت داشتیم. برادرم در تدوین این قبیل امور ذوق ویژه ای دارد. در خلال نهضت، از زمان آغاز تا خروج ‌من از قم(‌حدود یک سال و نیم)چند تشکیلات ایجاد کردیم که برخی همزمان باهم بودند و برخی هم در توالی یکدیگر: ‌_ گروه علمای قم که شمار بسیاری از علما را در برداشت. همین تشکیلات بود که بعدها نام «جامعه مدرسین» به خود گرفت. ̶̶‌بسیاری از اعضای کنونی این جامعه از نقش من در تاسیس این تشکیلات بی خبر بودند. هنگامی که آقای امینی این موضوع را به آنها گفت شگفت زده شدند. _‌تشکیلات دیگر،‌ گروه یازده نفره بود. این یازده نفر عبارت بودند از: ‌من،‌ آقای هاشمی رفسنجانی، ‌برادرم آسد محمد،‌ آقای مصباح یزدی(‌که کاتب این جلسات بود)، ‌آقای امینی،‌ آقای مشکینی، آقای منتظری، آقای قدوسی،‌ آقای آذری قمی، ‌آقای حائری تهرانی، ‌آقای ربانی شیرازی. اقای مصباح یزدی صورت این جلسات را در یک دفتر به زبان رمزی_ که خود،‌ آن را اختراع کرده بود و به خطوط علوم غریبه شباهت داشت_ مینوشت؛‌ و برای اینکه بیشتر رد گم کند، در آغاز دفتر نوشته بود:‌ کتابی در زمینه علوم غریبه یافتم و آن را رونویسی کردم. شاید آن نوشته ها الان نیز موجود باشد. یک گروه دیگر هم بود که شامل برخی اعضای گروه قبلی،‌ به اضافه ی آقای ربانی املشی و شیخ علی اصغر مروارید میشد. ماموریت این گروه،‌ تصمیم گیری درباره ی مسائل تبلیغی بود؛ از جمله،‌ طراحی برنامه ای برای منبر رفتن طلاب در شهر های مختلف،‌ در نخستین ماه رمضان بعد از قیام پانزده خرداد، به منظور افشای جنایات رژیم شاه در قم. من در این برنامه تصمیم گرفتم به زاهدان بروم؛ همانجایی که برای بار دوم بازداشت و زندانی شدم. 📚 کانال پژوهش های اصولی https://eitaa.com/joinchat/1772093454C44c5b95945