⏰ در باب زمان بخش اول: جناب ارسطو در رابطه با هویت زمان، پیش فرضی داشتند: که( زمان مقدار حرکت است و حرکت بسترش عالم خارج است.)به این معنا که خارج از نفس ما حرکتی وجود دارد که اندازه ی این حرکت در خارج از نفس را #زمان می نامییم. لذاسرعت و کندی زمان تابعی است از سرعت و کندی حرکت در خارج . وحرکت خارج از نفس ما یک حرکت ثابت و واقعی است که طبیعتا وابسته به نفس ما نمی باشد و مشترک میان تمامی نفوس است،چراکه واقعیتی خارجی که همه انسانها به آن مرتبط و متصل هستند. طبیعتاً در این نگاه چون ، زمان تابع حرکت است و حرکت امری مستقل از ما می باشد و یک حرکت ثابت در جهان هستی وجود دارد، لذا تحلیل و توضیح مفاهیمی مانند: #نسبیت زمان، #سرعت زمان ، #کندی زمان، #بسط و #قبض زمان؛ در حل مسائلی که در روایات بیان شده و خصوصا روایات در باب معاد ،مشاهدات و مکاشفات اهل عرفان ، مشاهدات جزئی نزدیک به مرگ و... با مشکل مواجه می شود. چرا که زمان تابع یک واقعیت خارجی است که آن واقعیت ثابت و پایدار است و نفوس تنها صرفا نقش مُدرِک و فاعل شناسا را دارا می باشند، که تاثیرگذار در این مسئله نیستند. این مبنا در باب زمان مبنایی است که از لحاظ فلسفی قابل دفاع نمی باشد، بلکه شواهدی برخلاف آن یافت می شود . توضیح آنکه : ما زمان را وجدان می کنیم..... . برای ادامه بحث با ما همراه باشید.🌿 #استادمحمدحسن وکیلی #بیانات مکتوب °•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°• 〽️ پیش به سوی #امتداد_حکمت 💡چراغی در اینجا روشن است 👇 https://eitaa.com/ISP_NDE ●○●○●○●○●○●○●○

⏰درباب زمان ━━═━━⊰❀🦋❀⊱━━═━ بخش سوم: فیلسوف می بایست این حفره را پرکرده و اثبات کند که حرکتی که من ادراک می کنم، با حرکتی که در متن واقع است مطابق است و بلکه بالاتر اثبات کند که در متن واقع هم حرکت وجود دارد.چراکه مقداری که از لحاظ فلسفی از آن می توانیم دفاع کنیم این است که در افق ادراک من حرکت هست و من حرکت می یابم اما اینکه من حرکت می یابم این حرکت،حرکت من است که واقعیت را درظرف تدریج ادراک می کند؟ ویا خود واقعیت دارای تدریج است؟ واین همان حفره ی فلسفی است که فیلسوفان ما بدان نپرداخته اند. یعنی از جناب ارسطو این پیش فرض را گرفته اند که اگر من حرکت ادراک می کنم حتما در متن واقع چیزی بعنوان حرکت وجود دارد و انطباق این دو را نیز پیش فرض گرفته اند. درحالی که هیچ کدام از این دو پیش فرض ها بین و بدیهی و مستدل نیست لذا در بحث های فلسفی باید بدان پرداختو برسی کرد که آیا امکان اثبات آن وجود دارد یا ندارد؟ آنچه مسلم و قطعی است آن است که زمان عبارت است از مقدار حرکتی که من ادراک می کنم. اگر این پیش فرض اصلاح شود تمام مباحث مرتبط با زمان براحتی قابل حل است. لذا اگر گفتیم که زمان مثلا سرعت پیدا کرده یعنی ادراکات من سرعت پیدا کرده و اگر زمان کند شده است بدین معنا است که ادراکات من کند و آرام شده. و در مقام مقایسه بین دونفر در باب ادراک زمان بسته به سرعت و کندی ادراکات سرعت ادراکات در یک‌نفر سبب سرعت زمان می شود در قیاس با فردی دیگر که سرعت ادراک او کند تر بوده است و حتی ادراکات خودم نسبت به ادراکات دیگر خودم سرعت و کندی داشته باشد و بتبع زمان نیز متاثر از ادراکات من سرعت یابد ویا کند گردد و تمامی این موارد قابل تفسیراست. و فیلسوف می بایست این سوال را پاسخ دهد که : سرعت و کندی ادراکات تابع چه چیزه ای می باشد؟ ✾•┈┈••✦❀✦••┈┈•✾ 🌿برای ادامه ی مطلب در امتداد حکمت با ماهمراه باشید. ━━═━━⊰❀🦋❀⊱━━═━ #استادمحمدحسن وکیلی #بیانات مکتوب #امتداد_حکمت #زمان °•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°• 〽️ پیش به سوی #امتداد_حکمت 💡چراغی در اینجا روشن است 👇 https://eitaa.com/ISP_NDE ●○●○●○●○●○●○●○