°•|🌿🌸
دݪ نوشته تڪان دهنده از شهید نوجوان
"مهدے زاده"
میخواسٺم بزرگ بشم
درس بخونم و مهندس بشم
خاڪو آباد ڪنم
زن بگیرم
مادر و پدر مو ببرم ڪربݪا
دخترمو بزرگ ڪنم ببرمش پارڪ ، ٺو راه مدرسہ با هم حرف بزنیم...
خیݪے ڪارا دوسٺ داشٺم انجام بدم
خب نشد
باید میرفتم از مادرم ، پدرم ، خاڪم، ناموسم، دخترم، دفاع ڪنم !!
رفتم ڪہ
دروغ نباشہ
احترام ڪم نشہ
همدیگر رو درڪ ڪنیم
ریا از بین بره
دیگہ توهین نباشہ
محتاج ڪسے نباشیم
الان اوضاع چطوره؟؟؟
ٺخریب چی نوجوان
#شهید_ڪاظم_مهدیزاده
شهادٺ: عملیاٺ ڪربلاے ۱ ـ مهران
#شادی_روح_پاکش_صلوات
⬅️ دعای هر روز ماه صفر
در مفاتیح الجنان آمده است که
اگر کسی خواهد که محفوظ ماند
از بلاهای نازله در این ماه
در هر روز ده مرتبه این دعا را بخواند
┄┅┅┅❅❁❅┅┅┅┄
@inmania_thim 💕
یک ثانیه وقت بگذار و به خاطر چیزهای اندکی که زندگی ارائه می دهد،
سپاسگزار باش👌👌
این چیزهای کوچک تفاوت بزرگی در زندگی ایجاد می کنند😍
#جملات_تاکیدی امروز 👇👇👇
🔸خدایا شکرت بابت این روز عالی
🔸خدایا شکرت بابت حال خوش امروز
🔸خدایا شکرت بابت خبرهای خوب امروز
🔸خدایا شکرت بابت آرامش امروز
🔸خدایا شکرت بابت خیر و برکت امروز
🔸خدایا شکرت بابت ورودی‌های امروز
🔸خدایا شکرت بابت تک تک ثانیه های امروز
┄┅┅┅❅❁❅┅┅┅┄
@inmania_thim 💕
32 Khotbeye Hazrate Zeinab Dar majlese Yazid-2.mp3
18.19M
▪️" صباحاً و مساءً "
بشنویم مصیبتی را که او هر صبح و شام می‌بیند و خون می‌گرید!
خطبه زینب کبری (سلام‌الله‌علیها) در مجلس یزید (۲)
🔹در کربلا نبرد با شمشیر و نیزه بود
ولی در مجلس یزید این کلمات بودند که به مصاف هم میرفتند
در کربلا قهرمان رویارویی میان خیر و شر و پیروز میدان حسین بن علی(ع) بود
و اما در مجلس یزید.........
🔹بشنوید و بگریید
و برای خشنودی قلب نازنین آقا صاحب الزمان(عج) در ثواب انتشارش کوتاهی نکن.
┄┅┅┅❅❁❅┅┅┅┄
@inmania_thim 💕
🌷🌷قسمت اول 🌷🌷
#اسم تومصطفاست
یک گل آفتاب افتاده داخل چشمانت و
اخم هایت را در هم کرده ای ،اما من خنده آن را دوست دارم ،آن خنده های صاف و زلال
بچه گانه را .آن اوایل که با تو آشنا شده بودم با خودم میگفتم:چقدر شوخ وسرزنده وچقدر هم پررو !اما حالا دیگر نه !بعد از هشت سال که از آشناییمان می‌گذرد ،دوست دارم هم لبت بخندد وهم چشم هایت.به تو اخم کردن نمی‌آید آقا مصطفی!
اینجا بر لبه ی سنگ سرد نشسته ام وزیر چادر ،تیک تیک میلرزم .آن گل آفتابی که در چشمان تو افتاده ،یک ذره هم گرما به تن من نمی‌بخشد.انکار با موذی گری میخواهد دو خط ابروی تو را به هم نزدیک تر کند ودل مرا بیشتر بلرزاند .میدانی که همیشه در برابر اخمت پای دلم لرزیده.تا اینجا پای پیاده آمدم .از خانه مان تا بهشت رضوان شهریار ده دقیقه راه است ،اما برای همین مسافت کوتاه هم رو به باد ایستادم وداد زدم :«آقا مصطفی!»نه یک بار که سه بار .دیدم که از میان باد آمدی ،با چشم هایی سرخ و موهایی آشفته.
با همان پیراهنی که جای جایش لکه های خون بود و شلوار سبز لجنی شش جیبه.آمدی وگفتی :«جانم سمیه!»
گفتم :«مگه نه این که هر وقت میخواستم جایی برم ،همراهی ام میکردی ؟حالا می‌خوام بیام سر مزارت ،با من بیا !»شانه به شانه ام آمدی.
به مامان که گفتم فاطمه ومحمد علی پیش شما باشند تا برم بهشت رضوان وبرگردم ،با نگرانی پرسید :«تنها؟!»
_چرا فکر می‌کنی تنها؟
_پس با کی ؟
_آقا مصطفی!
پلک چپش پرید :«بسم الله الرحمن الرحیم.»چشم هایش پر از اشک شد .
زیر لب دعایی خواند و به سمتم فوت کرد .
لابد خیال کرد مخم تاب برداشته.در را که خواستم ببندم ،گفت :«حداقل با آژانس برو ،خیالم راحتتره!»
اما من پیاده آمدم .به خصوص که هوا بارانی بود وتو همراهم .
صدایت زدم وتو آمدی ،شانه به شانه ام .
حالا هم نشسته ام اینجا روی این سنگ سفید مقابل عکست.آن وقت ها هیچ موقع تنها یک نمیگذاشتی .آن وقت هایی که بودی ومیتوانستی کنارم باشی اگر میگفتم مرا برسان ،از اینجا تا آن سر دنیا هم که بود می‌آمدی .مگر اوقاتی که به قول خودت احساس میکردی تکلیفی شرعی به گردنت هست وغیب می‌شدی .حالا هم دستم را محکم بگیر ورهایم نکن آقا مصطفی!
حالا هم میخواهم مرا برسانی!
مخصوصاً که این رسیدن با خیلی از رسیدن ها فرق دارد .
این بار میخواهم برسم به آن بالا ،به آن بالا بالاها تا بفهمم آنجا چه خبر است .هر چند «آن را که خبر شد خبری باز نیامد».
ادامه دارد ...✅🌹