#منبریستا #نجات_از_ظلم_و_دیگر_هیچ یکی از ویژگی ها و شرایط ظهور، مطلب مشهور «ظهور عدل پس از فراگیری ظلم و جور» است. در روایات هم داریم که حضرت زمانی ظهور می کنند که زمین پر از ظلم و جور شده باشد. ولی می توان از همین حقیقت روشن و مسلم هم تصوری عامیانه داشت. تصور عامیانه از این حقیقت، آن است که فکر می کنیم صرف به ستوه آمدن مردم از ظلم و یا به اوج رسیدن جور، برای تحقق فرج کافی است؛ و دیگر نیازی به آمادگی مردم برای «پذیرش عدالت» نیست. در حالیکه در میان مردمی که صرفا از ظلم خسته شده اند ، ولی تحمل عدالت را هم ندارند، تشکیل یک حکومت عادلانه اصلا حکومت ماندگاری نخواهد بود. برای درک بهتر این مطلب می توان نگاهی به تاریخ صدر اسلام و حکومت حضرت علی علیه السلام انداخت: بعد از ۲۵سال دوران غربت امیرالمومنین علیه السلام، پس از آنکه نارضایتی مردم از ظلم و جور عوامل حکومت به اوج خود رسیده بود (تا جایی که در اثر همین نارضایتی ها و با وجود ممانعت و مخالفت شدید حضرت علی علیه السلام، خلیفه سوم به قتل رسید) مردم برای انتخاب حضرت علی علیه السلام به عنوان خلیفه مسلمین به در خانه امیرالمومنین علیه السلام هجوم آوردند. مردم به شدت اصرار میکردند که «یا علی! شما باید حکومت را به عهده بگیرید.» اما حضرت فرمودند:« نه، من را رها کنید.» علت این امتناع چه بود؟ مگر ایشان بیست و پنج سال منتظر نبودند که مردم بیایند؟ علت اساسی امتناع حضرت این بود که هر چند مردم از ظلم خسته شده بودند، اما خواهان عدالت هم نبودند. آنها اساساً نه عدالت و لوازم آن را درست می‌فهمیدند و نه می توانستند آن را تحمل کنند. خیلی بین این دو فرق است. کتاب #انتظار_عامیانه_عالمانه_عارفانه صفحه ۳۰ تا ۳۲ نوشته حجت الاسلام #علیرضا_پناهیان #Ketabbazi ___ 🆔@ISTA_ISTA