🍃صاحب دلم دلم را بگذار در کوله‌ات و مرا با خودت به زیارت اربعین ببر. قول می‌دهم مزاحمت نباشد! دلم کوچک است، در کوله‌ات جایی نمی‌گیرد. آقا! التماس می‌کنم به هق هق گریه‌اش گوش کن و یک بار او را با خودت به کربلا ببر. با خودت اگر به کربلا بردی، همان جا بگذار بماند. دلی که با تو به کربلا رفته باشد، اگر برگردد، می‌میرد. امشب دلم را می‌گذارم دم در خانه‌ام. صبح که بلند شدم، کاش نبینمش! شبت بخیر صاحب دلم! #شب_بخیر #بهانه_بودن #محسن_عباسی_ولدی 💐🔷💐⭐️✨🌙🌟           @hedye110 🏴🖤🏴

🌴🏴🌴داغ اربعین تو کجایی وقتی که ما نیستیم؟ آنجایی که دلمان هست؟ پیش مایی یا دلمان؟ کنده شدن دل را شنیده بودیم اما گویی اربعین روز چشیدن آن است. دلمان دارد کنده می‌شود کنده شدن دل چقدر درد دارد! وقتی که دل جایی است که ما نیستیم باید کنده شود از ما حرفی نداریم قبول. اما ما گله داریم از دلمان که به تنها سفر کردن عادت کرده آقا! هر سال به بهانه‌ای تنهایمان میگذارد و خودش می‌رود که از نجف عمودها را یکی یکی بشمارد و قدم به قدم خودش را به آغوش کربلا نزدیک‌تر و نزدیک‌تر ببیند. و مرا این شب‌ها می‌گذارد در خیال عمودهای نجف تا کربلا که به جای ستاره‌های بشمارم و آرام آرام بخوابم. راستش خسته شدم از شمردن خیالی این عمودها. 🌴🏴🌴من در خیالم بارگاهی ساخته‌ام برای علی و بارگاه دیگری برای حسین و 1452 عمود هم زده‌ام در میان این دو حرم. نزدیک اربعین صبح که آفتاب سلام می‌دهد به تو راه می‌افتم در امتداد این عمودها. کوله‌ام پر است از گِله گِله از دلی که تنها رفت و تنهایم گذاشت. می‌ترسم تو هم یک روز از دست گِله‌های من خسته شوی برای همین عمود به عمود یکی از گِله‌ها را در می‌آورم و می‌خورم. خوردن این بغض بهتر از خسته شدن تو از من است. گِله‌هایم تلخ است کاش می‌شد کاری کرد که شیرین شود. چه کار می‌شود کرد؟ راهی پیش پایم نمی‌گذاری؟ مثلاً می‌شود دستی بکشی روی کوله‌ام؟ یا بگذاری روی گونه‌ام؟ درست است که در خیالاتم پیاده از نجف به سوی کربلا می‌روم اما پایم درد می‌گیرد آقا؟! تو هم قدم بگذار و بیا در خیال من خدا قوتی بگو تا تلخی هلاهلیِ گله‌هایم به شیرینی عسل شود آقا! 🌴🏴🌴اگر بیایی پاهایم را نشانت می‌دهم که از چشم تاول‌هایش چه جور دارد اشک می‌ریزد. بس است دیگر باور کن که من هم آدمم. خسته شدم از این همه سفر خیالی من عاشق تاول‌های راه اربعینم. این تاول‌ها وقتی در کف پایی شکوفه می‌زند قد آدم را بلند می‌کند به اندازه‌ای که می‌شود آن سوی آسمان را دید. من می‌خواهم روی تاول‌های پا آن سوی آسمان را ببینم. 🌴🏴🌴راستی آقا! تو هر سال اربعین کربلایی،‌ آری؟ می‌شود امسال تو هم بمانی پیش ما؟ داغ اربعین دارد می‌کُشد ما را تو که پیش ما باشی و فقط دلت را روانه کنی ما هم آرام می‌گیریم. ما داغدیده‌ایم داغدیدۀ‌ اربعین تسلای دل داغدیده ثواب دارد آقا! #بهانه_بودن🌴🏴🌴 #اربعین #محسن_عباسی_ولدی

🍃همه زندگی 🌴🌾🌴جاهای خالی زندگی‌ام را یکی یکی نگاه می‌کنم ولی جای خالی تو را پیدا نمی‌کنم. تا وقتی که تو یکی از جاهای خالی زندگی‌ام نشوی نمی‌توانم خودم را منتظر تو بدانم. وقتی که تو تنها جای خالی زندگی‌ام شدی می‌توانم ادعای عاشقی کنم. 🌴🔷🌴کسی که تو همۀ زندگی‌اش می‌شوی در تو ذوب شده و به هدف خلقتش رسیده. شرمنده‌ام که هنوز جای خالی زندگی‌ام نشدی. شبت بخیر همۀ زندگی! #شب_بخیر_امام_زمانم✋ #بهانه_بودن #محسن_عباسی_ولدی 🌴🔷🥀🔷🌴

🍃زائر اربعین حسین داغ پشت داغ، پشت داغ. دیدی آخرش داغی که از آن می‌ترسیدم به دلم نشست. با خودم می‌گفتم نترس، بر سرت آنچه از آن می‌ترسی نخواهد آمد ولی آمد به سرم از آنچه می‌ترسیدم. اصلاً در خیالم نمی‌گنجید اربعین بیاید و به جای آن که در مسیر نجف تا کربلا موکب به موکب، عشق بازی کنم و قدم بر دارم در کوچه پس کوچه‌های فراق بر سرم بکوبم و آه حسرت بکشم. داغ پشت داغ، پشت داغ. لحظه‌ها هر کدامشان آتشفشانی شده‌اند برای خودشان. صبح یک جور، ظهر یک جور، عصر یک طور دیگری و شب به شیوۀ خودش داغ می‌گذارند روی دلم. آقا! می‌شود بگویی چگونه می‌شود داغ فراق اربعین را تاب آورد؟ عادت کرده بودیم به این که اربعین در جادۀ عشق نجف تا کربلا آوارۀ حسین باشیم. با لباس‌های خاک‌آلوده و پیشانی‌های پر از عرق و پاهای تاول زده و کوله‌های سنگینمان انس گرفته بودیم. باشد، می‌نشینیم در خانه و زیارت می‌خوانیم ولی چه خوب است که تو می‌دانی داغی که از فراق اربعین بر دلمان نشسته تنها با خنکای عشق تو سرد می‌شود. آقا! این شب‌ها که دارم در فراق اربعین می‌سوزم می‌شود برای التیام داغ دلم پاسخ سؤالم را بدهی و بگویی که آیا با من دوست می‌شوی؟ یقین دارم پاسخ تو اگر «آری» دلم از همۀ غصّه‌ها عاری می‌شود؛ حتّی غصّۀ فراق اربعین. با من دوست می‌شوی؟ منتظرم، تا اربعین نیامده، پاسخم را بده. شبت بخیر زائر اربعین حسین! #بهانه_بودن #شب_بخیر #بهانه_بودن #محسن_عباسی_ولدی