🍃 وقتی "راه سخت" و "فرصت محدود" بود وقت آن است که #بزرگ‌تر شوی و #رویاهایت را فتح کنی. #رشد 🌱 | @Javaaneh_ir

✨🍃🍂🌺🍃🍂🌺🍃🍂🌺 🍃🍂🌺🍃🍂🌺 🍂🌺🍂 🌺 📖 آیت الله میرباقری : مؤمن باید اول صبح که بر می‌خیزد همّت و فکرش این باشد که کجای اردوگاه ولی خدا خالی است، خودش را در آنجا حاضر کند. اگر این آمادگی و حالت انتظار وجود داشت انسان به نصرت ولی خدا موفق می‌شود، همین‌که حضرت پرچم برداشت چنین شخصی آماده است؛ چون همه‌ کارهایش را انجام داده است؛ نه اینکه وقتی جنگ شروع شد تازه به فکر نماز و روزه‌های قضا و به فکر قرض‌هایش باشد! حالا که سیدالشّهدا علیه‌السلام به میدان آمده، وقت نماز قضا خواندن نیست؛ اینها را باید قبلاً می‌خواندی. #تشکیلات #ظهور @Javaaneh_ir 🌺 🍂🌺🍂 ✨🍃🍂🌺🍃🍂🌺🍃🍂🌺

#یادت_باشه شکست یه توقفگاهه مقصد نیست کسی که افتاده هنوز بازی رو نباخته کسی که بلند نمی‌شه بازی رو باخته 🌱 | @Javaaneh_ir

امام رضا علیه السلام میفرمایند: 💠 مَثَل مؤمنین در قبول ولایت امیرالمومنین همانند سجده ملائکه برای حضرت آدم است، و مثل کسانی که ولایت امیرالمؤمنین را در روز غدیر نپذیرفتند همانند عدم سجده ابلیس بر آدم است. 🔸الاقبال ج٢ ص ٢٠۶ 💫 میلاد پر خیر و برکت آقا علی‌ بن‌موسی‌ الرضا"سلام‌الله‌علیه" را خدمت حضرت ولی‌عصر"صلوات‌الله‌علیه" و همه شیعیان تبریک عرض می‌کنیم‌. 🌱 | @Javaaneh_ir

🍃 دانه بی صدا رشد می کند اما درخت پر سر و صدا سقوط می کند ویرانی هیاهو دارد اما رشد در سکوت است. در سکوت رشد کن... 🔆امام علی(ع): #أَفْضَلُ_اَلسُّبُلِ_اَلرُّشْدُ برترين راهها رشد يافتن است 🌱@Javaaneh_ir

«گفت: تو خسته‌ی راه نیستی، تو خسته‌ی بی‌راهه‌ای...» از نگاه تشکیلاتی، این جمله می‌تواند تحلیلی عمیق و الهام‌بخش داشته باشد. در مسیر کار تشکیلاتی، خستگی یک پدیده طبیعی است؛ اما نکته کلیدی این است که منشأ خستگی چیست؟ #تحلیل: 🔹خستگی طبیعیِ مسیر: وقتی تشکیلات یا یک فرد تشکیلاتی در مسیر درست و اصولی حرکت می‌کند، طبیعتاً سختی‌ها، فراز و نشیب‌ها و فشارهای محیطی موجب خستگی می‌شود. این خستگی، هرچند واقعی است، اما خستگیِ "راه" است؛ یعنی نتیجه پیشرفت و رشد. چنین خستگی‌ای ارزشمند است چون نشان می‌دهد مسیر صحیحی طی می‌شود. 🔸خستگیِ بی‌راهه: وقتی تشکیلات از اصول فاصله می‌گیرد، دچار روزمرّگی، بی‌هدفی یا گرفتار حواشی می‌شود، خستگی حاصل، دیگر خستگی حرکت نیست بلکه خستگیِ "گم‌راهی" و سردرگمی است. در این حالت حتی اگر تلاش ظاهری زیاد باشد، چون مسیر غلط یا بی‌ثمر است، فرسودگی، دل‌زدگی و بی‌انگیزگی شدیدی ایجاد می‌شود. نتیجه عملی: برای مدیران و اعضای تشکیلات، این جمله تلنگری است برای ارزیابی مسیر: آیا خستگی ما حاصل حرکت در مسیر درست و سختی طبیعی آن است؟ یا نشانه‌ای است از این‌که از مسیر اصلی منحرف شده‌ایم و باید بازنگری جدی در مسیر و اهداف خود داشته باشیم؟ این نگاه کمک می‌کند خستگی‌ها را درست تحلیل کنیم و به جای سرزنش خود یا دیگران، ریشه را پیدا کنیم: مشکل از سختی مسیر است یا از اشتباه در مسیر؟ به‌طور خلاصه: خستگی در تشکیلات اجتناب‌ناپذیر است؛ اما تفاوت مهمی هست بین خستگیِ حاصل از حرکت و خستگیِ حاصل از بی‌راهگی. تشکیلات زنده، دائم مسیرش را پایش می‌کند تا خستگی‌ها ثمربخش و رو به رشد باشد، نه فرساینده و بی‌نتیجه. 🌱 | @Javaaneh_ir

#فتأمل انسان تربیت کنید دنیا پر از جانورانِ متخصص است.... 🌱 | @Javaaneh_ir

📿در تشکیلات اسلامی ، انسان‌سازی هدف است نه ابزار 🥀شهید میثمی: کسی باید فرمانده باشد که خود نیرو برای او کرامت داشته باشد و آن را به چشم یک وسیله نبیند. بلکه او را به عنوان انسانی که اصلاً هدف جنگ خود اوست «رشد و تعالی اوست» نگاه کند. 🌱 | @Javaaneh_ir

این جمله شهید میثمی ، دیدگاهی تربیتی- انسان‌محور به مدیریت و فرماندهی ارائه می‌دهد که به‌ویژه در نظام‌های تشکیلاتی می‌تواند سنگ‌ بنای نگاه ما به کادرسازی و هدایت نیرو باشد. در ادامه، این دیدگاه را از ابعاد مختلف بسط می‌دهم: 1. انسان‌محوری به‌جای نتیجه‌گرایی صرف در نگاه شهید میثمی ، پیروزی در جنگ یا تحقق اهداف تشکیلاتی، هدف نهایی نیست، بلکه رشد و تعالی انسان‌ها و تربیت آن‌ها در مسیر مجاهدت، خود به‌عنوان یک هدف اصیل تلقی می‌شود. 🔸تربیت مقدم بر عملیات است، نه تابع آن.به تعبیر دیگر، عملیات یا پروژه، بهانه‌ای برای رشد انسان‌هاست؛ نه بالعکس. 2. کرامت نیرو، اساس فرماندهی فرماندهی از نظر شهید میثمی، صرفاً اعمال قدرت یا مدیریت منابع انسانی نیست. بلکه فرمانده باید به نیرو به‌مثابه امانتی الهی با کرامت ذاتی نگاه کند. او نیرو را ابزار نیروی انسانی نمی‌داند، بلکه او را انسانی با شأن و جایگاه خاص می‌بیند که باید در مسیر حق شکوفا شود. 🔸فرماندهی در این نگاه، یک خدمت تربیتی است، نه یک موقعیت تشکیلاتی. 3. فرمانده مربی است، نه فقط مدیر این دیدگاه نشان می‌دهد که فرمانده در کنار تدبیر و طراحی، باید نقش مربی‌گری را نیز ایفا کند؛ یعنی: به رشد فکری و روحی نیروها اهمیت دهد، فرصت تجربه و شکوفایی فراهم کند، و در شکست‌ها، همراه و مرهم نیرو باشد، نه فقط ناظر عملکرد. 4. جنگ به مثابه میدان رشد در این نگاه، «میدان» یا همان عرصه کار (اعم از جبهه، پروژه، فعالیت اجتماعی یا فرهنگی) جای امتحان و پرورش نیرو است. نیرو در مواجهه با مسئولیت‌ها، سختی‌ها، تعامل با دیگران، و تصمیم‌سازی‌هاست که رشد می‌کند. فرمانده باید این میدان را آگاهانه و با نیت تربیتی مدیریت کند. 5. ملاک پیشرفت، رشد نیروهاست در این مدل فرماندهی، موفقیت پروژه یا مأموریت، به تنهایی معیار پیشرفت نیست، بلکه باید دید: آیا نیروها رشد کرده‌اند؟ آیا درک و ایمان‌شان عمیق‌تر شده؟ آیا مسئولیت‌پذیرتر، بصیرتر و مؤمن‌تر شده‌اند؟ اگر پاسخ مثبت باشد، حتی شکست ظاهری نیز می‌تواند نوعی پیروزی تربیتی باشد. 🌱 | @Javaaneh_ir