#سرود_میلاد_امام_حسن_مجتبی_علیه_السلام عرش خدا به مقدمش آینه بندونه بیت علی و فاطمه ستاره بارونه خیل رسل مهمون سفره ی رسول الله روح الامین به مدحتش مدیحه میخونه که یاسمن اومد گل به چمن اومد کف بزنید کل بکشید امام حسن اومد(۲) آینه ی تبارک یا امام مجتبی تولدت مبارک یا امام مجتبی (۲) شب شب میلاده و بساط دل جوره نیمه ی ماه رمضان مدینه پر نوره شکر خدا علی و فاطمه پسر دارند چشم حسودای امیرالمومنین کوره عود به مجمر کن ، باده به ساغر کن نذر حسن تلاوت سوره ی کوثر کن(۲) بگید به شور و زمزمه یا امام مجتبی عشق علی و فاطمه یا امام مجتبی(۲) بهار قرآن شده و گل به بار اومد به عاشقان خبر بدید که نگار اومد کریم اهل بیته و یل و سرداره برای یاری علی پای کار اومد یل جمل اومد، فتنه گسل اومد اذان بگو حی علی خیرالعمل اومد(۲) معزالمومنین تویی، یا امام مجتبی حافظ کل دین تویی، یا امام مجتبی(۲) بابات علی بهت میگه گوهرنابم فاطمه مادرت میگه، در نایابم بوسه به پاهات میزنه جبرئیل وقتی حسین بهت میگه داداش تویی اربابم وه که گل یاسی، ارباب عباسی تو ملک الموت معاویه ی خناسی (۲) بازوی شاه لافتی، یا امام مجتبی کوثر و نور و هل اتی، یا امام مجتبی(۲) #جواد_کریم_زاده

#امام_حسن_ع_مدح قرنها او کریم بوده و هست هیچ کس چون شه کرم نشود هیچ کس چون کریم اهل البیت دست و دلباز و محترم نشود گبر و ترسا و ارمنی و جهود با وجودش دچار غم نشود هر گدائی که نزد او آید کاهل است ار که محتشم نشود هر کجا پا گذاشت ممکن نیست سفره ای از کرم علم نشود همنشین جزامیان گردد بنده ی درهم و دِرَم نشود نان به سگ از کرم دهد حتی به سگ از سوی او ستم نشود هرچه خوردند و برده اند از او خم به ابرو نداد و خم نشود اینهمه خورده و ز اعجازش لقمه ای هم ز سفره کم نشود مدح او را خدا تواند گفت کار هر شاعر و قلم نشود و کسی می‌شود در این عالم عاشق روی این صنم نشود؟ کاش می شد طعام او هرگز وقت افطار زهر و سَم نشود و کریمی چنین در این عالم کاش میشد که بی حرم نشود پیشوایی بدین مقام رفیع بی حرم مانده در میان بقیع #جواد_کریم_زاده

#امام_حسن_مجتبی_علیه_السلام #صلوات بر سبط کبیر میر طاها صلوات بر گل پسر علی و زهرا صلوات در شام ولادت کریم ابن کریم رخسار امام مجتبی را صلوات #جواد_کریم_زاده

🥀 #شب_هفدهم_ماه_مبارک_رمضان #شب_سقایت_امیرالمؤمنین_ع چه شبی است؟ 🔹شیخ عباس قمی در کتاب شریف مفاتیح الجنان، در فضیلت #شب_هفدهم_ماه_مبارک_رمضان می‌نویسد: 🔅این ‌شب، شب بسیار مبارکی است، در آن شب سپاه رسول خدا (ص) با کافران قریش در منطقه بدر روبرو شدند و فردای آن #جنگ_بدر رخ داد و خداوند، سپاه آن حضرت را بر مشرکین پیروز کرد و آن پیروزی از بزرگ‌ترین فتوحات اسلام بود؛ به همین خاطر علما فرموده‌اند: صدقه در چنین روزی [روز هفدهم]، همراه شکرگزاری به درگاه حق، بسیار مستحب است و همچنین در شبش غسل و عبادت فضیلت بسیار دارد. 🔅نویسنده گوید: روایات بسیار وارد شده که رسول خدا (ص) در شب بدر به یارانش فرمود: امشب کیست که برود برای ما از چاه آب بیاورد؟ یاران سکوت کرده و هیچ یک اقدام به این کار نکرد! امیرالمؤمنین (ع) برای پی‌گیری آب، مشکی برداشت و بیرون رفت؛ آن شب، شبی سرد بود و باد تندی می‌وزید و تاریکی همه‌جا را فرا گرفته بود. به چاه آب رسید، چاهی بود بسیار عمیق و تاریک و حضرت دَلوی نیافت تا از چاه آب بردارد به ناچار وارد چاه شد و مشک را پُر کرده بیرون آمد و به جانب اردوی اسلام حرکت کرد. ناگاه باد سختی وزید که آن حضرت (ع) از سختی آن نشست تا برطرف شد، سپس برخاست و به حرکتش ادامه داد که ناگهان باد سخت دیگری مانند باد اول وزیدن گرفت، آن حضرت (ع) دوباره نشست تا آن باد هم آرام گرفت، چون برخاست و به سوی سپاه اسلام حرکت کرد، باز بادی به همان صورت وزید، آن حضرت (ع) نشست و پس از فرو نشستن باد، خود را به پیامبر (ص) رساند، پیامبر (ص) فرمود: یا ابا الحسن! چرا دیر آمدی؟ امیرالمؤمنین (ع) عرض کرد: سه مرتبه بادی وزیدن گرفت که بسیار سخت بود و مرا تکان داد و دیر آمدنم به خاطر معطل‌شدن برای فرونشستن بادها بود. پیامبر (ص) فرمود: یا علی! آیا دانستی آن‌ها چه بودند؟ امیرالمؤمنین (ع) به پیامبر (ص) عرضه داشت: ندانستم؛ پیامبر (ص) فرمود: #بار_نخست جبرئیل بود با هزار فرشته که بر تو سلام کرد و سلام کردند و #بار_دوم میکائیل بود با هزار فرشته که بر تو سلام کرد و سلام کردند و #بار_سوم اسرافیل بود با هزار فرشته که بر تو سلام کرد و سلام کردند و آنان برای یاری دادن به ما نازل شدند. 🔅فقیر گوید: قول آن کسی که گفته در یک شب برای امیرالمؤمنین (ع) سه هزار و سه محسنات و فضیلت بوده، اشاره به همین شب است و سید حِمیری در مدح آن حضرت (ع) در قصیده خود به این معنا اشاره کرده: أُقْسِمُ بِاللَّهِ وَ آلائِهِ وَ الْمَرْءُ عَمَّا قَالَ مَسْئُولٌ به خدا و نعمت‌هایش سوگند می‌خورم و شخص در برابر آنچه گفت مسئول است إِنَّ عَلِی بْنَ أَبِی طَالِبٍ عَلَی الْتُّقَی وَ الْبِرِّ مَجْبُولٌ بدرستی که علی بن ابیطالب وجودش بر تقوا و نیکی سرشته شده است کانَ إِذَا الْحَرْبُ مَرَتْهَا الْقَنَا وَ أَحْجَمَتْ عَنْهَا الْبَهَالِیلُ چنین بود، وقتی برق نیزه‌ها تنور جنگ را می‌افروخت و پهلوانان از عرصه فرار می‌کردند یمْشِی إِلَی الْقِرْنِ وَ فِی کفِّهِ أَبْیضُ مَاضِی الْحَدِّ مَصْقُولٌ به سوی حریف می‌شتافت و در دستش بود شمشیر بُرّان تیز صیقلی شده مَشْی الْعَفَرْنَا بَینَ أَشْبَالِهِ أَبْرَزَهُ لِلْقَنَصِ الْغِیلُ مانند راه رفتن شیر غران در میان بچه‌هایش که آن‌ها را از بیشه برای شکار به میدان آورده ذَاک الَّذِی سَلَّمَ فِی لَیلَةٍ عَلَیهِ مِیکالٌ وَ جِبْرِیلٌ علی همان است که در شبی بر او میکاییل و جبرییل سلام کرد مِیکالُ فِی أَلْفٍ وَ جِبْرِیلُ فِی أَلْفٍ وَ یتْلُوهُمْ سَرَافِیلُ میکاییل همراه هزار فرشته و جبرییل با هزار فرشته و به دنبالشان اسرافیل لَیلَةَ بَدْرٍ مَدَدا أُنْزِلُوا کأَنَّهُمْ طَیرٌ أَبَابِیلُ در شب بدر برای یاری رساندن نازل شدند گویا آنان مرغان ابابیل بودند 📚 مفاتیح‌الجنان ↳ @hosseinieh_net

#شب_هفدهم_ماه_مبارک_رمضان #شب_سقایت_امیرالمومنین_ع شبی سرد و هراس انگیز و تاریک شب پیکار در معنا شب بدر شبی که حضرت حیدر درخشید بمانند درخشش در شب قدر چو از بی آبی اردو شد آگاه چنین فرمود پیغمبر به اصحاب کسی آیا بود در بین لشگر زچاه از بهر یاران آورد آب سکوتی محض آندم سایه افکند به اردوگاه پیغمبر به ناگاه کسی حاضر نشد از ترس ، آندم که آب آرد به اردوگاه از چاه در آندم مرتضی از جای برخاست سراپا گوش بر فرمان شه شد به کف یعسوب دین مشکی برآورد دل شب را درید و سوی چه شد درآن شام سیاه و تيره و تار برآمد در بیابان تند بادی بجای غم درون قلب حیدر فقط شور آفرینی بود و شادی رسید اما به چاه بس عمیقی نه دلوی بود و نه سطل و طنابی درون چاه حیدر شد به ناچار برون آمد ولی با مشک آبی به دوشش مشک آب و از سر شوق به اردوگاه حیدر چون روان شد به ناگه در همان تاریکی شب به سوی مرتضی بادی وزان شد ز بس بد سهمگین آن باد ناچار زمینگیر آندمی شاه نجف شد نشست از شدت آن باد حیدر درنگی کرد تا آن بر طرف شد سه بار این کار شد تکرار و حیدر تکانی خورد و شد حیدر زمینگیر زمین‌ گیری و حیدر؟ حکمتی بود در این کاری که در آن بود تأخیر چو پیغمبر ز تأخیر آگهی یافت بفرمودش علی را گو سبب چیست؟ بگفتا یا رسول الله ندانم که راز بادها در نیمه شب چیست؟ بفرمودش نخستین بار جبریل سپس میکال و اسرافیل بودند سلامی خاص همراه ملائک به تعداد هزار هر یک سرودند به هر بادی هزار و یک فرشته به پایت سجده ها کردند و رفتند به روی ماه تو در این شب تار سلامی در سه جا کردند و رفتند بلی آن شیر مرد بیشه ی عشق حمایت کرد از احمد بغایت می و میخانه و مستان ، شب بدر شده مدیون ساقی و سقایت #جواد_کریم_زاده @javadkarimzadeh