عبدالباقی عمری افندی شاعر عراقی قرن سیزدهم قمری و از نوادگان خلیفه‌دوم است. اشعار او نغز، لطیف و پرمحتوا و علی رغم غیر شیعی بودن، مشحون از فضائل مولای عالم وجود #امیرالمؤمنین علیه‌السلام و اهل بیت علیهم السلام می‌باشد. ان شاء الله در یکی از جلسات آتی نهج البلاغه بیشتر از او خواهم گفت. قبلا نیز مختصری عرض کرده‌ام. در دیباچه کتابش موسوم به "الباقیات الصالحات" که اشعار حیرت انگیزی در مدح ائمه معصومین علیهم السلام دارد، می‌گوید: اهل بیت علیهم السلام کشتی‌های نجات و پناهگاه‌های امن مردمند. برای بر طرف شدن هر مشکل پیچیده‌ای آنها را آزموده و تجربه کرده‌‌ام و مشکلم حل شده است. پس ای کسی که حتی طبیب از بیماری و لاعلاجی بیماری تو خسته شده‌است! از طبیب دل بکن و قطع امید کن و برو به سراغ مجرّب( به اهل بیت علیهم السلام پناه ببر) پ ن؛ واضح است او نمی‌خواهد بگوید مسیر درمانی را رها کنید، بلکه می‌خواهد بگوید، مبدأ أثر را فراموش نکرده و چشم امید و دست نیازتان، برای کسب نتیجه به اهل بیت معطوف گردد. @kashani1395