آثار مقوله #تحقق_دین در علوم حوزوی 🌱شاید اساسی ترین تفاوت جریان فکری حضرت امام در علوم حوزوی با دیگر جریانات را بتوان به مقوله تحقق دین، نسبت داد. موضوعی که رهبری در اولین دیدار رمضانی خود با طلاب به آن اشاره کردند. 🌱امام در کتاب «حکومت اسلامی» خود، #هویت_طلبه را #اقامه_کننده_دین معرفی میکند. او معتقد است عالم دین اگر ورثه انبیا است اگر امناالرسل است اگر خلیفه انبیا است اگر حصن دین است به تعبیر روایات متعدد به دلیل آن است که او نیز چون پیامبران در پی تحقق دین است. او دنبال سخن خود را برای میگیرد و به مساله گویی صرف اکتفا نمیکند. 🌱مقدمه کتاب جنود عقل و جهل امام نقد دانش های حوزوی از این زاویه است او معتقد است همه علوم اگر مقدمه و ابزار تحقق عملی #توحید باشند علم الهی اند چه فقه و حکمت و چه علوم دانشگاهی. علم اخلاقی که درمان باشد نه صرف نسخه، علم اخلاق واقعی است. 🌱اندیشه او در علم فقه که فرمود الاسلام هو الحکومه بشوونها و حکومت را فلسفه عملی همه فقه میداند ناشی از همین نگرش است. او #فقه_ولایی و یا #فقه_حکومتی را طرح میکند. فقهی که به اقامه میپردازد لذا زمان و مکان برایش مهم است. #فقه_پویا است. مساله #مصلحت به تعبیر فقهی و #مراعات به تعبیر عرفانی برایش حیاتی است و به تغیر موضوعات توجه دارد. 🌱در عرفان و حکمت توجه به جریان این دو دانش برای پشتیبانی شریعت مساله اصلی کتابهای او است. در #مصباح_الهدایه عمق مقوله نبوت و خلافت و ولایت را تبیین میکند و در #شرح_دعای_سحر به جایگاه انسان کامل و نسبت حقیقت او که در مرکز عالم است با حقایق تفصیل یافته که متن عالمند تبیین میشود. همه در #آداب_الصلوه و هم #سرالصلوه به همین ماموریت میپردازد. او حکمت و عرفان را برای فهم عمیق شریعت به کار میبرد و معتقد است اگر فقه را چنین نفهمیم اصلا او را نفهمیده ایم و منحرفش خواهیم کرد. 🌱متاسفانه آثار امام در علوم اسلامی هنوز آنطور که باید در متن کار حوزه قرار نگرفته ولی معتقدم حضرت امام انقلابی در همه علوم حوزوی رقم زده و دوران دیگری به لحاظ دانشی ایجاد کرده . کلیدواژه اصلی این دوران علمی، #اقامه است. انقلاب او فی جمیع السماوات و الارض بوده و این واقعه به مرور دارد خود را نشان میدهد. @ali_mahdiyan

🔸«امام خمینی در سال های قبل از وقوع انقلاب»🔸 🔻معرفی نویسنده: #حامد_الگار استاد مطالعات اسلامی و زبان فارسی در دانشگاه برکلی #کالیفرنیا است. زمینه تخصصی الگار تاریخ #تشیع در ایران و تصوف است. الگار بعدها به دین اسلام و سپس به مذهب تشیع گرویده‌است. وی همچنین آثاری از متفکران سیاسی شیعه از جمله کتاب ولایت فقیه اثر امام خمینی و آثاری از علی شریعتی، مرتضی مطهری، سید محمود طالقانی را به انگلیسی ترجمه کرد. مهمترین اثر او کتاب دین و دولت در ایران: نقش علما در دوره قاجار است، که پایان نامه دکتری اوست. 📃 گوشه ای از مقاله حامد الگار، ترجمه عادله حاجی میرزایی: ✍️ اهمیت [کتاب] #مصباح_الهدایه (از آثار عرفانی امام #خمینی) به خاطر معرفت گسترده ای كه در آن آمده نیست، بلكه به خاطر تبحر عملی كاملی است كه در هنر عرفان نهفته در آن وجود دارد؛ این اثر برای درك اندیشه ها و قواعد رسیده از گذشته نیست بلكه جلوه و ثمره نگاهی توانمند و اصیل است. سید فهری (آیت‌الله سید احمد فهری زنجانی) در این باره گفته است: «روشن است كه [امام خمینی] درباره هر آنچه كه نوشته است، دانش عملی داشته است.» ✍️ با وجود آن كه مشخص شده امام خمینی آثار دیگری با ماهیت عرفانی و شهودی نگاشته است، لكن گونه متفاوتی از دغدغه ها پس زمینه زندگی او را اشغال كرده بود. به هر حال این تربیت اولیه و عمیق در #حكمت و #عرفان نباید به عنوان دوره ای گذرا تلقی شود، زیرا این مسئله به شدت در شكل گیری اجتماعی كامل او به عنوان یك رهبر سیاسی و مذهبی نقش به سزایی داشت. وسعت و جامعیت آموزش و علایق او به عنوان یك عالم، او را قادر ساخت تا فراتر از علایق محدود یك فقیه متعارف عمل كند. در حقیقت تعداد عالمانی كه به طور یكسان در فقه و عرفان مسلط بودند، كسانی كه از لقب سنتی ذوالجناحین استفاده می كنند به ویژه در دوره معاصر بسیار كم است. هنگامی كه استادی در تعالیم باطنی و ظاهری و علایق انقلابی و شدید امام خمینی با فضای سیاسی همراه شد، قابل درك خواهد بود كه چرا بسیاری از ایرانی ها، وی را به عنوان چهرها ی منحصر به فرد و بی نظیر تلقی می كنند، كسی كه به طور ایده آل در وجود خویش ویژگی های یك معلم، عالم و مبارز و متفكر را داراست. ✍️ از این رو است كه تلفیق ساده عرفان با فعالیت های بعدی او چون تعلیم فقه و مبارزه فعالانه علیه سلطنت #پهلوی كه از ۱۹۶۲ به بعد آغاز شد، محل سئوال نیستند؛ زیرا این فعالیتها به طور بارزی با گرایش روحانی و معنوی امام خمینی در هم آمیخته بودند. یكی از مواردی كه باعث می شد تا جلسات درس #فقه وی برای طلاب جذابتر و پویاتر از استادان دیگر باشد توانایی او برای ایجاد ارتباط میان جزئیات تخصصی شرع با دغدغه های مابعدالطبیعه و معنوی امام بود؛ یا به عبارت دیگر «توانایی او در نشان دادن مطابقت شریعت با منطق عرفان و نیز مطابقت عرفان با منطق شریعت بود.» گفته می شود كه امام خمینی باعث به وجود آمدن « انقلابی در فقه » شد و این انقلاب به واسطه دیدگاه او یعنی آنچه را كه میتوان در معنایی خاص، نسبیت در فقه نامید امكان پذیر شده است. ✍️ به نظر می رسد خالص سازی نگاه و اراده ای كه در عرفان وجود دارد، همانند فعالیت سیاسی، به عنوان نوعی انقلاب درونی كه در طول زمان به طور طبیعی همتای بیرونی خود را به وجود آورده است در خدمت امام خمینی بوده است. در این رابطه شایسته توجه است كه او بیان ارزش معیار را به علی ابن ابی طالب می دهد كه او آن را در آستانه حركت به سوی نبرد با معاویه در معنای درونی #توحید بیان داشت؛ و شاهد این امر به این شرح است: وقتی كه یك انسانی آدم شد به این مسائل عمل می كند، زراعت هم می كند، لكن زراعتی كه برای خداست، جنگ هم می كند. همه این جنگهایی كه در مقابل كفار و در مقابل ستمگرها شده از اصحاب توحید و از این دعاخوانها بوده[است]. #عرفان #فقه_عرفانی #مکتب_امام خانه طلاب جوان @khaneTolab