به‌ کجا برم سری را که نکرده‌ام فدایت ؟

٫ اباعبداللّٰه ٫

به ماه نگاه می‌کند. دلش حتی از دبّه‌ ترشیِ گوشهٔ اتاقک مادربزرگ هم که لبالب آن را سرکه فتح کرده پر تر است. زیر لب زمزمه می‌کند: تماشای این‌ سیل از مصائب، تو را به سقوط از آسمان وا نداشت ؟!

یکی از نتایجی که هربار بعد از خوندن وبلاگ‌ها حاصل میشه اینه که چقدر خیلی هامون حرفامون به هم شباهت داره ولی با این حال همدیگه رو نمی فهمیم.

عمریست در هوای تو می‌سوزم و خوشم !

امشب آرامشِ جمکران باعث میشه انسان بخواد خدا رو در آغوش بکشه

هروقت قلبتان برای اباعبداللّٰه الحسین علیه‌السلام شکست، این را علامت خیر قلبتان بدانید و اشکتان که جاری شد این را علامت خیر چشمتان بدانید.

این چراغی است که امام حسین علیه‌السلام روشن کرده و خاموش نمی‌شود.

ان‌شاءالله مقدمات ظهور نزدیک است و این راه، راه حسینی است که ان‌شاءالله بر عالم سیطره پیدا می‌کند. امام علیه‌السلام در شب اول ماه محرم می‌گوید: «به همان سنت قبلی»؛ یعنی این حرکت ادامهٔ همان روضه‌ها و گریه‌هاست. این روش اصیل بوده که تاحالا حفظ شده و باید از این به بعد هم دقیقا حفظ بشود.

روضهٔ امام حسین علیه‌السلام قدرت لکّه‌گیری‌اش بسیار زیاد است. هرچیزی که لکّه‌اش را نمی‌توان با آب خالی یا با حلّال‌های قوی‌تر شُست، چاره‌اش روضهٔ‌ امام حسین علیه‌السلام است. قدرت روضهٔ‌ امام حسین خیلی زیاد است، طوری که لکّه‌های دل را برطرف می‌کند.