" نام برده شده است که در تمامی سبک ها مهارت ها داشته و کونگ فو شائولین را در معبد آموخته است. آموزش کونگ فو شائولین کونگ فو شائولین سراسر پرش، غلتیدن، ضربات گوناگون و حرکات مهیج دیگر است که به چند مورد اساسی در آموزش ابتدائی کونگ فو شائولین اشاره می کنیم.  دست، پا، بدن و چشم از عناصر اصلی در کونگ فو شائولین به حساب می آید و حرکات دست ها نه دورانی و نه به شکل مستقیم است و تنها کمی منحنی شکل است. بدن باید بتواند در همه جهات و حالت تعادل خود را حفظ کند و از انعطاف پذیری خوبی برخوردار باشد اما چشم ها باید به روبرو خیره و ثابت باشند. سبک شمالی کونگ فو شائولین، معتقد است که در هنگام حرکت و پیش روی باید وضعیت به شکل استوار، کوتاه، نشسته باشد و درعقب نشینی وضعیت باید به صورت استوار(بلند) و ایستاده باشد، در هنگام ضربه ای که بر اثر لگد به پا وارد می شود کونگ فو کار باید بتواند مانند یک پرنده از روی زمین بلند شده و همانند یک توپ به حریف حمله کند. در حین آموزش کونگ فو شائولین به شما آموزش داده می شود که تمامی حرکات تهاجمی،دفاعی و ضربه باید غیر قابل پیش بینی باشند تا بتوان نتیجه بهتری گرفت. در مدارس شمالی، به استفاده از ضربات پا تا کید بسیار شده است در حالی که در مدارس جنوبی استفاده از ضربات دست رایج تر است. سبک های کونگ فو شائولین از مهم ترین سبک های کونگ فو شائولین که در معبد آموزش داده می شود، عبارت است از: ژیائو هونگ چیان (مشت قرمز کوچک) دا هونگ چوان (مشت خونین بزرگ) تانگ بی چوان (ضربه کامل با پشت مشت) لیو هی چوان (شش مشت هماهنگ) تایزو چانگ چوان (مشت بلند تایزو امپراطوری) اویژینگ چوان (مشتت ستاره ای) دا پائو چوان (مشت توپی بزرگ) ژیائو پائو چوان (مشت توپی کوچک) چانگ هو ژی یی من (حفاظت همیشگی از دریچه ذهن و قلب) میهو چوان (مشت گل آلویی) لوهان چوان (مشت آرهات) تانگزیگونگ (آموزش کودکان شائولین) دان دائو (تکنیک انفرادی) اهداف کونگ فو شائولین تا این جای کار متوجه شده اید که کونگ فو شائولین یک سبک رزمی بی نظیر است که با اهداف خاصی به هنر جویان آموزش داده می شود که ما آن ها را به صورت تیتروار برای شما نام می بریم: حفظ تناسب اندام یادگیری دفاع شخصی آشنایی با فرهنگ ژرف و معنوی حمله به دشمن و ناتوان کردن آنان فراگیری ارزش هایی چون صبر، نظم، شجاعت و.. آموزش هنرهای فلسفی مرتبط با اصول بودائی و تائو پیش بردن قابلیت عملی جنبه سرگرمی و آکروباتیکی آن ویژگی های کونگ فو شائولین در تمامی هنرهای رزمی، ضربه زدن و چگونگی وارد کردن آن به دشمن یکی از اساسی ترین کارها محسوب می شود که به مبارزه زیبایی خاصی می بخشد. کونگ فو شائولین هم یک سبک ضربتی است که از ضربات دست و پا در طول مبارزه استفاده می کند. اگر بخواهیم ویژگی های کونگ فو شائولین را بر شماریم، می توانیم به این موارد اشاره داشته باشیم: زیبایی فرم های تمرینی حمله و دفاع هم زمان در برابر دشمن ترکیب دستان باز و بسته در طول مبارزه استفاده از ضربات پا و گارد باز (حالت ایستادن باز) استفاده از تکنیک های سخت و خشن (برخورد ضربات با یکدیگر) استفاده از تکنیک نرم ( استفاده از قدرت مهاجمان علیه خودشان) @KongFoo

🥋 #بروس لی در سال ۱۹۵۸ با ترکیب فنون وینگ چون و بوکس غربی برنده یک تورنمنت بین مدرسه ای در هنگ کنگ شد. او در سه راند توانست به سادگی قهرمان سه ساله شهر را به زمین بزند. این اولین تجربه بروس لی در دنیای #مبارزه قانون مند بود و بر اساس گفته های زندگی نامه نویس لی، از این تجربه خوشش نیامده و گفته بود که دست کش ها قدرت او را می گرفته اند. همین مبارزه بود که باعث تردید لی در مورد فنون ثابت وینگ چون شده و او را به تغییر آن ها و ابداع فنونی جدید کرد. انتقادهای او نسبت به سبک #وینگ_چون بعد از نقل مکان به سیاتل نیز خبرساز شد. بر سر همین سبک مبارزه ای بود که دومین مبارزه واقعی قابل توجه بروس لی رقم خورد. بروس لی و یویچی ناکاچی، یک کاراته کای ژاپنی کمربند مشکی، بعد از روزها مجادله در نهایت روبروی هم قرار گرفتند اما مبارزه آن ها تنها ۱۱ ثانیه طول کشید. ضربات مشت بی محابای بروس لی، قهرمان ژاپنی را به کف زمین دوخت و سپس با یک ضربه تمام کنی به سر، او را ناک اوت کرد. اتفاقی مشابه به مهم ترین مبارزه دوران حرفه ای بروس لی تبدیل کرد. در سال ۱۹۶۴ در اوکلند، #اد_پارکر موسس سبک کنپو در آمریکا و اولین کارآفرین کشور در حوزه کاراته، بروس لی را به مسابقات بین المللی کاراته دعوت کرد. در آنجا بود که بروس عملکردی خارق العاده نشان داده و ضربه مشت یک #اینچی معروف خود، شنا رفتن با یک انگشت و تکنیک های کونگ فو را به نمایش گذاشت.☯ @KongFoo

🥋 #جت_لی و نمایش دیدنی #تکنیک ها و #سلاح های هنرهای رزمی #jetli #نمایش_رزم 🎥 @KongFoo

🥋 در حالت ایده آل #برنامه ورزشی کامل باید شامل #تمرین‌های ورزشی زیر باشد: ❇️ ۱. تمرین‌هایی برای تقویت عضلات مرکزی بدن؛ ❇️ ۲. تمرین‌هایی برای آموزش حفظ تعادل؛ ❇️ ۳. حرکات کششی☯ @SportScience #برنامه_ریزی📝 @KongFoo

⛩ اجرای فرم سبک #شائولین #shaolin #فرم #کاتا ☯ @KongFoo

🥋 #موفقیت چیزی فراتر از چند #قانون ساده نیست! هر روز #تلاش کنید و قدمی بردارید هر چند کوچک باشند...👣 تا روزی #نتیجه همه آن #قدم‌ها را ببینید.☯ #انگیزه💪 @KongFoo

🥋 #حرکات دیدنی #شمشیرپهن استاد کهن سال کونگ_فوی #وودانگ #wudang #نمایش_سبک 🎥 @KongFoo

هنرهای رزمی چینی هنرهای رزمی چینی (به چینی: 中國武術) به تمامی انواع هنرهای رزمی گفته می‌شود که از چین سرچشمه می‌گیرند. دیوارنگاره‌ای از سده نوزدهم در معبد شائولین کونگ فو و ووشو عبارات عمومی هستند که به مرور زمان مترادف با هنرهای رزمی چینی شده‌اند. هر چند این دو عبارت تفاوت بسیاری در اصل معنایی با یکدیگر دارند. هر کدام از این دو لغت می‌تواند سنت‌های متفاوتی از هنرهای رزمی را توصیف کند و حتی می‌تواند در مفهومی غیر از هنرهای رزمی استفاده شود.سی ام ای نام‌ دیگری که گاه برای اشاره به هنرهای رزمی چینی کاربرد دارد. در زبان چینی واژه کونگ فو اشاره به هر دستاورد شخصی یا مهارت پیچیده حتی در زمینه‌های کاملاً غیر مرتبط با هنرهای رزمی دارد. در مقابل ووشو یک عبارت دقیقتر در زبان چینی ماندارین است که می‌توان آن را به «هنر رزمی» ترجمه کرد. علاوه بر این عبارت ووشو امروزه اسمی برای یک ورزش کلاسیک و در عین حال بسیار مدرن است که مسابقات آن در دو بخش اصلی مبارزه ، سانشو یا ساندا و فرم‌های با سلاح و بدون سلاح برگرفته از فرم‌های هنرهای رزمی چینی با نام تالو برگزار می‌شود. وینگ چون کونگ فو یا وینگ چون ووشو نیز یکی از اصیل‌ترین و قدیمی‌ترین فنون مبارزه و دفاع شخصی است که امروزه در سراسر دنیا و به شکل اکادمیک آموزش داده می‌شود.همچنین سبک جیت کان دو سبکی بسیار منحصر به فرد که توسط بروس لی یکی از بزرگ‌ترین اساتید رزمی قرن بنیانگذاری شد و زیر مجموعه فدراسیون جهانی ووشو اداره می‌شود. @honarrazmi

یک لیوان چای با یکی از صد چهره ماندگار هنر رزمی چین

▪ درجه: خانگ هومو یکی از صد چهره رسمی شناخته شده در هنرهای رزمی چینی است. در رشته کونگ‌فو سنتی او بی‌نظیر است. ▪ سن: ۶۸ سال دارد. او در سیزدهم سپتامبر ۱۹۳۹ در یوخی کان به دنیا آمده است. ▪ اساتید: او ابتدا هنرهای رزمی را نزد پدرش، خانگ زی شوای، که در دهکده‌شان بوکس شائولین آموزش می‌داد، آموخت. بعدها در دانشگاه با استاد بسیار معروف ما فانگ تو و یکی از چهار فرزند او، ما اینگ را آشنا شد که از ایشان تونگ‌بی را فرا گرفت. ▪ سبک: تونگ‌بی که بهترین ترجمه آن می‌شود: ”هماهنگ ساختن قدرت“، پزشکی سنتی را نیز فرا گرفت. خانگ هومو یک متخصص حرفه‌ای است، او چهار سبک بزرگ بلدست: هاچاج (پی ـ گوا)، بوکس هشت (با ـ جی)، (فان ـ زی) و پاها از پهلو (چو ـ جیایو). ▪ فعالیت‌ها: از سال ۱۹۴۹ خانگ هومو تمرینات رزمی را در دهکده کوچکشان همراه پدرش آغاز کرد. ۱۹۶۲ و در دانشگاه یکی از چهار پسر ما یعنی ما اینگ را و سپس ما فانگ‌تو یکی از به نام‌ترین اساتید هنرهای رزمی چینی قرن بیستم را ملاقات کرد. او از هریک از چهار فرزند ما، تخصصی‌ترین فنون و سبکش را آموخت. سپس به دهکده‌اش بازگشت و شروع به یاد دادن تونگ‌بی به فرزندان و هم‌دهکده‌ای‌های خود کرد. در عین حال به تحقیقات در رشته پزشکی سنتی ادامه داد. ۱۹۸۰ در سا‌ل‌های هشتاد یک آزمایشگاه تحقیقات پزشکی دایر کرد و داروهای بسیاری را ترکیب کرد و ساخت. ۱۹۹۱ به روسیه روفت و ماه‌های بسیاری را صرف آموزش تونگ‌بی به نیروی پلیس آن‌جا کرد. ۱۹۹۲ و ۱۹۹۳ دوباره به آن‌جا رفت. ۱۹۹۲ دولت چین او را رسماً ”یکی از صد چهره ماندگار هنرهای رزمی چینی“ نامید و از آن پس او هم‌چنان مشغول یاد دادن و یاد گرفتن می‌باشد. ایالت گانسو در شمال غرب چین، هنوز آفتا نزده و خانگ هومو جلوی پاشنه در خانه سنتی‌اش انتظار ما را می‌کشد. معلوم نیست این سکوت حاکم بر منطقه همان سکوت انتهائی شب است که منتظر طلوع خورشید مانده یا اصلاً به منطقه‌ای ساکت آمده‌ایم؟ بهترین حسی که می‌شود از زندگی به‌دست آورد در همین ساعت نهفته است. شاید حس رهائی و دانائی از به خانگ هومو که این حس دست می‌دهد. سخاوت، هوشیاری، دانائی، مهربانی و حس احترامی که در استاد وجود دارد همه ناشی از این شناخت است. این منطقه از چین مدرن خیلی دور است. در این دهکده یک میلیون نفری، سنت‌های قدیمی چینی و لباس‌های مائو هنوز در پوشش و رفتار مردم به چشم می‌خورد. خانگ هومو هم یک استاد است و هم یک پزشک سنتی، هنر ماساژ، طب سوزنی و علی‌القاعده هنرهای رزمی را به خوبی می‌شناسد. با یک لیوان آب گرم و یک لیوان چای، یکی از صد چهره‌ ماندگار هنرهای چینی به گرمی به ما خوش آمد می‌گوید، در چین، در سرزمین مادری‌اش. ▪ چه ارتباطی بین پزشکی و هنرهای رزمی است؟ ـ یک مجموعه است. هرکس کونگ‌فو بلد باشد پزشکی را هم می‌شناسد. معلم من، ما فانگ‌تو، یک پزشک بزرگ است. نمی‌شود آموزش‌های فنون و پزشکی را از هم جدا کرد. هدف کونگ‌فو حمایت از سلامت جسم و روح است. برای همین فنون ترکیبی و تکمیلی بسیاری وجود دارند. ▪ آموزش‌های تونگ‌بی کدام قسمت‌ها را در بر می‌گیرد؟ ـ آموزش همه‌جانبه است. اطراف، دست‌ها، چشم‌ها، بدن، حرکات پا از طرفی و از طرف دیگر شانه‌ها، آرنج‌ها، مشت زانو و ... همه‌چیز هست. روی ده نکته متمرکز است. گامی بزرگ در جهت شناخت واقعی مبارزه با دستان خالی است. بعد باید مبارزه با هجده سلاح را یاد بگیریم. همه این تمرینات، آموزش‌های فیزیکی و ... باعث سلامت می‌شود. ما همه را در خدمت سلامت جسم و روح به کار می‌گیریم. ▪ که در واقع جسم و روح یکی‌اند، مگر نه؟ ـ مکملند و جدائی‌ناپذیر. کونگ‌فو هم برای همین است. منتهی هوشیاری و قدرت از آن روح است چراکه قبل از جسم، روح وجود داشته است. برای همین در رویاروئی با دشمن ابتدا باید روی صورت و بعد نگاهش متمرکز شد. ▪ چرا؟ ـ (می‌خندد) برای این‌که او را بترسانیم، اعتماد به نفسش را از او سلب کنیم. دهانمان مانند ببر، چشمانی زنده و سرحال، نگاهی چون عقاب و قلبی چون چنگال‌های شاهین داریم. مردم از این سه حیوان هراس دارند. بدین‌ترتیب ما نشان می‌دهیم شکننده نیستیم و این یعنی هنرهای رزمی. ▪ چه‌طور می‌توان روح هنرهای رزمی را آموزش داد؟ ـ تنها با مثال زدن می‌توان این را آموزش داد. باید مسئله را خوب شکافت با تمرین‌های فیزیکی و هم‌چنین معنوی. مانند یک پزشک باید هوشیاری و دانائی به کار برد. تمرینات با حرکات و دانائی پیش می‌روند. با تکیه بر انرژی درونی ما. مثل خوشنویسی! کسی که روح بزرگی ندارد با حروفی کوچک می‌نویسد! ▪ وقتی از خوشنویسی حرف می‌زنید، خیلی شاد به‌نظر می‌رسد! ـ (می‌خندد) من چیزی را جستجو می‌کنم که در چین به آن ”سان‌پو تانگ“ می‌گویند یعنی ”پیدا کردن سر خوشبختی از هر کجا“ اولین خوشبختی من وقتی است که موفق می‌شوم بیماری را زا درد برهانم و شفا دهم. دومین آن وقتی است که تمرینات رزمی را انجام می‌دهم و سومین خوشبختی من وقتی

است که یک متن خوشنویسی را به اتمام می‌رسانم. از نظر من این تمرین دادن روح است. ▪ به‌عنوان یک متخصص طب سنتی نظرتان در مورد طبابت غرب چیست؟ ـ هر دو به‌هم پیوسته‌اند مانند دست راست و دست چپ. در جهان، سه نوع پزشکی وجود دارد: سنتی، غربی، ترکیبی از این دو که من سومی را می‌پسندم. من اولی را از استاد و دومی را در دانشگاه یاد گرفتم. یک آزمایشگاه تحقیقاتی دایر کردم که در آن داروهائی برای درمان آپاندیسیت، علاج شکستگی استخوان و برخی مشکلات دیگر... کشف کردم. ▪ برای علاج شکستگی استخوان؟ ـ بله، مدت‌های طولانی تحقیق کردم و در مناطق زیادی به دنبال گیاهانی که نیاز داشتم، گشتم. از عصاره چند جوجه هم استفاده کردم. داروئی برای این مشکل کشف کردم. که به‌جای صد روز، استفاده سی روز از آن کافی است تا شما را روبه‌راه کند. به ماساژ دادن هم خیلی معتقدم چون هنر کونگ‌فو و در سبک ما تونگ‌بی، برای این است که نگرشی دوباره به ریشه‌های انسانیت داشته باشیم. و برای همین باید به همه جوانب آن توجه داشته باشیم. تمرین هنرهای رزمی مانند فضائی است که از نو می‌توان خود را شناخت. ▪ تونگ‌بی در ۴ کلام: ـ معنی: ”برقراری ارتباط بین همه حس‌ها تا به یک حس واحد برسیم. درک این مهم که بدن باید رها و آزاد باشد.“ ـ اصل: ”به‌دست آوردن ریشه وجود برای رسیدن به عمق شخصیت انسان. دانائی برای شناخت خود از تمامی جوانب“ ـ هدف: ”انرژی همه حرکات، تنفس، تغذیه، روح، جسم، حس‌ها را هدایت می‌کند تا دانائی به همه وجود برسد.“ ـ تأثیر روی زندگی: ”همه تحقیقات و تجربیات در این خلاصه می‌شوند: موفق کسی است که در پی شناخت خودش باشد.“ منبع : مجله‌رزم‌آور @KongFoo