💠 Teaching and Learning the Sciences in Islamicate Societies (800-1700) 🔹 تعلیم و تعلّم علوم تجربی در جوامع اسلامی: از ۸۰۰ میلادی الی ۱۷۰۰ میلادی سال انتشار: ۲۰۱۸ میلادی @safsat #کتاب #لاتین

💠 تعلیم و تعلّم علوم تجربی در جوامع اسلامی: از ۸۰۰ میلادی الی ۱۷۰۰ میلادی 🔻نویسنده: خانوم سُنجا برنتجِس سال انتشار: ۲۰۱۸ م. ❇️ خلاصه ی محتوا: 1⃣ در فصل اول «بافتار تاریخی» سنت های علم تجربی در جهان اسلام معرفی شده است. 2⃣ در فصل دوم به آموزش علم در دوره های متقدم (از قرن نهم الی قرن دوازدهم) پرداخته شده است. این آموزش ابتداءاً در خانه های شخصی و دربارها صورت می گرفته است. متون آموزشی نیز معمولاً ترجمه های عربی از کتاب های یونانی مانند «اصول» اقلیدس، «مخروطی ها» ی آپولونیوس و «ارغنون» ارسطو بودند. 3⃣ و 4⃣  فصل های سوم و چهارم دوره ی زمانی پسا مدرسه (مجامع علمی ای که توسط امور وقفی تأمین میشدند) در قرون یازدهم و دوازدهم را پوشش می دهند. پس از حوالی ۱۲۰۰ میلادی، برخلاف تصور پاره ای از مورخان جدید مبنی بر اینکه مدارس تنها به علوم دینی اختصاص داشتند، آموزش علوم تجربی در مدارس صورت می گرفته است. متون آموزشی معمولاً متون موجزی بودند که توسط علمای مسلمان (معمولاً به زبان عربی) نوشته شده بودند و معمولاً به همراه شروح و حواشی علمای متأخر خوانده میشدند. چندین جریان جداگانه با توجه به جغرافیا ایجاد شد: (۱) جهان ترکی/فارسی و (۲) سرزمین های عرب زبان مانند مصر، سوریه و شمال آفریقا از جمله ی این جغرافیا ها هستند که با هم اختلافات مهمی داشتند. «نجوم نظری» و «فلسفه» در جهان ترکی/فارسی به طور گسترده ای آموزش داده میشدند و از طرفی «علم اندازه گیری زمان» (میقات/Horology) به طور قابل توجهی در سرزمین های عرب زبان بسط داده شده بود (علمی که ظاهراً در شرق جهان اسلام چندان رایج نبود). همچنین در این دو جغرافیا، متون آموزشی که برای آموزش ریاضیات و منطق استفاده میشد با هم فرق داشتند پاره ای از رشته های علمی مانند شیمی، احکام نجوم و پزشکی معمولا کمتر در مدارس آموزش داده میشدند. 5⃣ فصل پنجم از آموزش در بیرون از نهاد «مدرسه» بحث می کند (یعنی در بیمارستان ها، خانه های شخصی و طی مسافرت)؛ شایسته بود نویسنده از آموزش نخبگان سیاسی و کاتب ها نیز بحث کند (فضای آموزشی کاتبان با فضای آموزشی نهاد مدرسه متفاوت است)؛ 6⃣ فصل ششم به روش های آموزش و یادگیری اختصاص دارد. نویسنده در این فصل از پدیده ی «تحقیق» که بعد از قرن دوازدهم رواج یافت، نیز بحث کرده است. 7⃣ فصل هفتم از دائرة المعارف ها و آثاری که در رابطه با تقسیم علوم و طبفه بندی علوم نوشته شده، بحث می کند. 8⃣ فصل هشتم متون اصلی ای که در زمینه های نجوم، ریاضیات، پزشکی، منطق و فلسفه مورد استفاده بودند را معرفی می کند. 🔆 پس از آن در بیش از ۲۰ صفحه پیوست هایی آورده شده که جداول سلسله ها، علمای قدیم، علمای جهان اسلام و حاکمان را در بر دارد. ♻️ همه ی مطالبی که در این کتاب آمده اند از دقت لازم برخوردار نیستند که در ادامه به پاره ای از اشتباهات نویسنده اشاره خواهد شد. همچنین بحث ها و جنبه هایی در حیطه ی آموزش در جهان اسلام هست که نویسنده به آنها توجه نکرده است (برای نمونه حمایت دربارهای عثمانی از علم تجربی در قرن هفدهم که به همراه ترجمه هایی از لاتین به زبان عربی یا ترکی بود) 🔻با این حال این کتاب، کتاب قابل استفاده ای در حیطه ی آموزش در جهان اسلام است که شایسته ی مطالعه است. See: review of this book by Khaled El-Rouayheb (2019) @safsat

💠 ابهری در خلاصة الأفکار: صدق گزاره شخصیه مستلزم صدق گزاره جزئیه است، بنابراین از «زید نویسنده است» می توان نتیجه گرفت که «برخی چیز ها نویسنده اند» این همان قاعده ی معرفی سور وجودی در منطق جدید است که از Fm می توان نتیجه گرفت: (Ex) Fx @safsat #منطق

✅ ماهیت واجب الوجود استاد غلامرضا فیاضی نکته : ماهیت در عنوان بحث ، ماهیت به معنای اخص است یعنی ما یقال فی جواب ما هو و همان که در جواب از چیستی اشیاء بیان می شود . ماهیت به این معنا همان تعین درونی ، چیستی و فارق یک شیء است که آن را از اشیاء دیگر متمایز می کند 🔹مسئله ماهیت واجب الوجود یکی از مسائل پر اهمیت در فلسفه اسلامی است ۱.مشهور : معتقدند بر خلاف وجود ممکن که دارای ماهیت است، واجب الوجود ماهیت ندارد. ۲.استاد فیاضی : ایشان بر اساس ادله عقلی و نقلی معتقدند که خداوند نیز همچون دیگر موجودات ، ماهیت به معنای اخص دارد ؛ توضیح اینکه ، بر خلاف نظر برخی از اندیشمندان که ماهیت به معنای اخص را حاکی از واقعیت محدود می دانند ، استاد فیاضی معتقدند ماهیت چیزی جز " تعین درونی و فارق اشیا " نیست ؛ از این رو هر شیئ چون وجودی ممتاز و جدا از دیگر اشیاست ، دارای تعین دورنی و فارق است ، لذا ماهیت دارد . واجب الوجود نیز وجودی ممتاز از دیگر وجودات است ، لذا ماهیت به معنای خاص است. 📚برگرفته از کتاب نگاهی نو به فلسفه اسلامی ص ۲۳۷_۲۳۹ #فلسفه #ماهیت

آشنایی با اساتید معاصر فلسفه ۲۷. مجتبی مصباح https://mmesbah.andishvaran.ir/fa/ScholarMainpage.html #اساتید #فلسفه

آشنایی با اساتید معاصر فلسفه ۲۸. مرتضی جوادی آملی https://www.jamaran.news/%D9%85%D8%A4%D9%84%D9%81-219-%D9%85%D8%B1%D8%AA%D8%B6%DB%8C-%D8%AC%D9%88%D8%A7%D8%AF%DB%8C-%D8%A2%D9%85%D9%84%DB%8C #اساتید #فلسفه

#فلاسفه_معاصر_غرب 💠 دیوید آرمسترانگ متولد سال ۱۹۲۶ میلادی (۱۳۰۴ شمسی) در استرالیا که سال ۲۰۱۴ از دنیا رفت. ابتداءاً در حیطه فلسفه ی ذهن فعال بود با آثاری تحت عنوان: ۱- نظریه ی ابصار برکلی (۱۹۶۰م.) ۲- ادراک حسی و جهان فیزیکال (۱۹۶۱م.) ۳- حس کردن های بدنی (۱۹۶۲م.) ۴- یک نظریه ی مادی گرایانه از ذهن (۱۹۶۸م.) بعد از مدتی به حوزه ی متافیزیک کشیده می شود و آثاری را در این زمینه منتشر می کند از جمله: ۱- کلیات طبیعی و واقع گرایی علمی (۱۹۷۸م.) در دو جلد ۲- قانون طبیعت چیست ؟ (۱۹۸۳م.) ۳- نظریه ای ترکیبی از امکان (۱۹۸۹م.) ۴- کلیات طبیعی: درآمدی سوگیرانه (۱۹۸۹م.) ۵- دنیایی از وضعیت های امور (۱۹۹۷م.) ۶- صدق و مُولّد های صدق (۲۰۰۴م.) ۷- طرحی برای یک متافیزیک نظام مند (۲۰۱۰م.) کتاب آخر به زبان فارسی ترجمه شده است. #فلسفه #متافیزیک #ذهن

💠 فلسفه ی تحلیلی (۱) ▪️مقدمه 🔸فلسفه ی تحلیلی، شاخه و سنتی از فلسفه است که از تحلیل {فلسفی} استفاده می کند و در جهان غرب به ویژه در آنگلوسفر/جهان انگلیسی (Anglosphere) محبوبیت دارد و در دوران معاصر در ابتدای قرن بیستم در بریتانیا، ایالات متحده، کانادا، استرالیا، نیوزیلند و اسکاندیناوی آغاز شد و کماکان ادامه دارد. «فلسفه ی تحلیلی» معمولاً در مقابل «فلسفه ی قاره ای» قرار می گیرد که به عنوان یک اصطلاح فراگیر برای سایر روش هایی که در اروپا برجسته هستند قرارداد شده است. 🔻چهره های محوری در این تحول فلسفی تحلیلی عبارتند از «گوتلوب فرگه»، «برتراند راسل»، «جورج ادوارد مور» و «لودویگ ویتگنشتاین»؛ دیگر شخصیت های مهم در تاریخ فلسفه ی تحلیلی عبارتند از: پوزیتیویست های منطقی (به ویژه رودولف کارنپ)، ویلارد کواین و کارل پوپر پس از افول پوزیتیویسم منطقی، «ساول کریپکی»، «دیوید لوئیس» و دیگران احیای متافیزیک را رهبری کردند. «الیزابت انسکوم»، «پیتر گیچ»، «آنتونی کنی» و دیگران «رویکرد تحلیلی به توماس گرایی» (analytical Thomism) را بسط دادند. 🔹فلسفه ی تحلیلی به (الف) اهتمام به زبان که به «چرخش زبانی» معروف است، (ب) وضوح و دقت در استدلال ها و (ج) استفاده از منطق صوری، ریاضیات و تاحد کمتری علوم طبیعی متمایز است. {فلسفه ی تحلیلی} همچنین چیزها را تکه تکه می کند تا با تلاش در حل مسائل فلسفی کوچک تر به حل مسائل بزرگتر برسد. 🔻فلسفه ی تحلیلی معمولاً در مقابل سنت های فلسفی دیگر، به شکل برجسته فلسفه های قاره ای همانند «اگزیستانسیالیسم»، «پدیدارشناسی» و «هگل گرایی» فهمیده می شود. از فلسفه ی تحلیلی بخاطر «فقدان بحث تاریخی» (ahistoricism) انتقاد شده است. @safsat #فلسفه #تحلیلی

📝 فلسفۀ فلسفه 👤 استاد امینی نژاد 🖋 تقریر مقدمه تدریس کتاب بدایة الحکمة #بدایه #فلسفه 🆔 @Kotob_howzavy

آشنایی با اساتید معاصر فلسفه ۲۹. مرحوم ابوالحسن شعرانی معروف به علامه شعرانی https://fa.wikishia.net/view/%D8%A7%D8%A8%D9%88%D8%A7%D9%84%D8%AD%D8%B3%D9%86_%D8%B4%D8%B9%D8%B1%D8%A7%D9%86%DB%8C #اساتید #فلسفه

آشنایی با اساتید معاصر فلسفه ۳۰. داوود صمدی آملی https://fa.m.wikipedia.org/wiki/%D8%AF%D8%A7%D9%88%D9%88%D8%AF_%D8%B5%D9%85%D8%AF%DB%8C_%D8%A2%D9%85%D9%84%DB%8C #اساتید #فلسفه

قضایای حقیقیه و خارجیه نزد ارسطو اسدالله فلاحی #مقاله #منطق