#وفات_حضرت_ام_ البنین_سلام الله_علیها وقتی که با صدای رسا گریه میکند گویا تمام کرب و بلا گریه میکند   راحت بخواب مشک تو خالی نمانده است مادر نشسته مشک تو را گریه میکند   با یاد دست های تو هی سینه میزند زیر علم برای شما گریه میکند   وقتی به روی فرق سرش مُشک میزند حتما از آن عمود جفا گریه میکند   مادر فدای روی خجالت کشیده ات زهرا برای تو بخدا گریه میکند   مادر چه شد که باز نگشتی به خیمه ها دیدی که شیر خوار خدا گریه میکند   یک دست تو که بر سر راه حسین بود آن دست دیگرت به کجا گریه میکند   آن دست را مدینه به یک کوچه دید که... ...بر روی دست مادر ما گریه میکند   مادر فدای وفایت شود ببین.... ....ام الوفا برای وفا گریه میکند   من پا شدم که راه بیفتم، قدم شکست حالا حسین در همه جا گریه میکند   #رحمان_نوازنی

#حضرت_زینب_س_شهادت و قبل از اینکه مرا هم از این سرا ببرید کمک کنید مرا سمت کربلا ببرید تمام قامت من را شکسته داغ حسین کمک کنید مرا دست بر عصا ببرید در آن غروب فدایش شدم قبول نکرد اگر که قابلم اکنون مرا فدا ببرید کمی زخون دل عمه رنگ بردارید برای موی سفیدم کمی حنا ببرید به خیمه سوختم اما دوباره می سوزم در آفتاب اگر بستر مرا ببرید کنار بستر من روضه ای بخوانید و مرا میان همین اشک و گریه ها ببرید همان که خون سرم پای نیزه اش می ریخت مرا به دیدن خورشید نیزه ها ببرید همان کسی که سرش زیر دست و پا افتاد مرا به شِکوه از آن شام پر بلا ببرید مرا لباس اسیری کفن کنید و سپس حسین حسین بگویید و کربلا ببرید شاعر: #رحمان_نوازنی @navaye_asheghaan

#شهادت_امام_موسی_کاظم_علیه_السلام زندان صبر بود و هوای رضای او شوقش کشیده بود به خلوت سرای او زندان نبود،چاه پر ازکینه بود و بس زنده به گور کردن آیئنه بود و بس زندان نبود یک قفس زیر خاک بود هر کس نفس نداشت در آنجا هلاک بود زندان نبود ، کرب و بلای دوباره بود یک قتلگاه مخفی پر استعاره بود زندان نبود یوسف در بین چاه بود زندان نبود گودی یک قتلگاه بود زنجیر بود و آینه بود و نگاه بود تصویر هر چه بود،کبود و سیاه بود زنجیر را به گردن آیینه بسته اند صحن و سرای آینه را هم شکسته اند دیگر کسی به نور کنایه نمی زند شلاق روی صورت آیه نمی زند می خواستند ظلم به آل علی کنند می خواستند روز و شبش را یکی کنند هر کس که می رسید در آنجا ادب نداشت جز ناسزا کلام خوشی روی لب نداشت حتی نماز و روزه در آنجا بهانه بود افطار روزه دار خدا تازیانه بود زندان نبود روضه گودال یار بود هر شب برای عمه خود بی قرار بود حرف از اسارت و غل و زنجیر یار بود زینب میان جمعیت نیزه دار بود در شهر شام غیرت و شرم و حیا نبود زندان برای دختر زهرا روا نبود #رحمان_نوازنی