eitaa logo
عاشقان شهید بهنام محمدی
141 دنبال‌کننده
59.7هزار عکس
33.1هزار ویدیو
458 فایل
عاشقان شهید بهنام محمدی راد مسجد سلیمان مزار شهدای گمنام به یادشهیدان محمدحسین فهمیده.سعید طوقانی. علیرضا کریمی. مهرداد عزیز الهی.مصطفی کاظم زاده.احمد علی نیری.رضا پناهی 28 / 7 /1359 شهادت خرمشهر 1345/11/12 تولد خرمشهر @MOK1345 @MOK1225
مشاهده در ایتا
دانلود
. آمده، آن همدم و مونس کجاست شمع می پرسد ز پروانه ، گل نرگس کجاست درعزای مادرت یابن الحسن یک دم بیا تا نگویند این جماعت بانی مجلس کجاست .................................................................. ‍ . با حضرت زینب با گریه شب هامو سحر میکنم با غصه هام یه جوری سر میکنم برو بخواب اگه حالم بد بشه فضه و اسما رو خبر میکنم قرار نبود خنده به ما حروم شه دیدن محسن همه آرزوم شه روزای خوبم پیش بابات علی فکر نمیکردم اینجوری تموم شه غصه نخور اگه چشام میباره خنده‌ی تو زخممو هم میاره هر طور شده تورو بغل میکنم نگی که مادرم دوسم نداره تو کی دیدی که من بگم نمیشه؟ تحمل این همه غم ، نمیشه! شونه زدم موهاتو با درد ، آخه انگشتای من دیگه خم نمیشه وقتی که گل گیر تبر میفته تیغ تبر با غنچه در میفته پهلوی من دوباره تیر میکشه وقتی چشام به میخ در میفته الهی که دلی آتیش نگیره آب خوش از گلوم پایین نمیره پشت در آتیش گرفته موندم تازگیا وضوم شده جبیره مثل الان وقتی زیاده تبم عجل وفاتی میشینه رو لبم روضه‌ی روضه‌های عالم منم گریز روضه ها تویی زینبم از پشت در روضه میاد کربلا آتیش میگیره مثل در خیمه ها اینجا به محسنم لگد میزدن اونجا حسینم میزنه دست و پا عماد بهرامی ✍ .┅═┄⊰༻↭༺⊱┄═┅
هستی محرابی: ‍ (س) میانِ خانه ام بود و، بساطِ خون به پا کردند سفارش کرد بابایم، عجب حقش ادا کردند هنوز این جسمِ بابا را، نه تغسیل و عزا کردند به جای تسلیت بر ما، امامت ادّعا کردند ببین بابا که این امت، به حقِ ما چِها کردند مرا با پیکرِ خونین، به بستر مبتلا کردند جلویِ دیده ی طفلان چنان ظلم و جفا کردند میان کوچه جانم را، گرفتارِ بلا کردند امان از این همه غمها، ز بعدِ رفتنت بابا علی را جانبِ مسجد، طنابی از قفا کردند قسم بر زخمِ بازویم، که قلبم را جدا کردند همانا بدترین ظلم و، شقاوت بهرِ ما کردند برای اخذِ یک بیعت، چه آشوبی به پا کردند مرا با محسنِ زارم، میانِ خون رها کردند خدا داند که درحقٌم، چه ظلمِ ناروا کردند بسا این کودکانِ من پیمبر را صدا کردند که این جسم نحیفم را، ز میخِ در جدا کردند امان از این همه غمها، ز بعدِ رفتنت بابا : کربلایی_مجید_منصوری
(السّلام علیكِ یا فاطمةَالزهراء) مظهـــر رحـمـت ِ دادار منــــم عصـمت خـــالق ِ غفّـار منــــم هـدف ِ خـلقــت ِ ابـــرار منـــم صــدف گــوهر اســـرار منـــم گل پــژمــرده ی گــلزار فـــراق رنجه از رنـج دوصد خار منــم ابر ِ غـم، بحــر الم، معــدن درد حاصلِ این همه دشــوار منـــم آنکه حاصل نشدش درهمه عمر جز غـم و محنــت و آزار منـــم آنکه بعـد از پــدر از وی دشمـن غصبِ حق کرد به اجبــار منــم آنکه رخسـاره‌ی او شــد نیـــلی ز اثـــر ِ سیــلی کفّــــار منــــم آنکه آتـش بـه درِ خـــــانـه‌ی او زده اهـریمـن خـونخــوار منــم آ‌نکه بشکست عـــدو سینه‌ی او در میــــان در و دیـــوار منـــم آنکه در پشت در از ضرب لگــد سقط شد محسن او زار منـــم آنکه تــازانـه ی قنفـــذ، بنمــود بـازویش را سـیَـه و تـار منـــم آنکـه تـا صبــح ، ز درد ِ پهلـــو بود چـون اختــر ِ بیــدار منــم آنکه شب تا به سحر می‌نـالیـد از جـفــاکــاریِ اشــرار منـــم آنکـه از دردِ نهــانــش همســر نشــد آگــاه و خبـــردار منـــم آنکه از حق طلبد قطــعِ حیـات چاره‌اش هسـت چو ناچار منم آنکه از زنــدگی پـر غـــم و درد شـد دل آزرده و بیـــزار منـــم بـاری آن یکّه ستـم‌دیده‌ی دهــر در همــه دوره و اعصــار منـــم در منـــا و عـــرفــاتِ اخـــلاص اسـوه‌ی فــدیـه و ایثـــار منـــم مــام دو زینـب و اُمّ‌ الحسنــین همســرِ حـیـــدرِ کــــرّار منـــم فاطمـه، طاهره، صدیقه ، بتول بضعه‌ی احمـــد مختـــار منـــم (شمس قم) را صله‌ی این ابیات شافـعــه_مــادرِ غمـخـوار منــم. شادروان سید علیرضا شمس قمی
(السّلام علیكِ یا فاطمةَالزهراء) مظهـــر رحـمـت ِ دادار منــــم عصـمت خـــالق ِ غفّـار منــــم هـدف ِ خـلقــت ِ ابـــرار منـــم صــدف گــوهر اســـرار منـــم گل پــژمــرده ی گــلزار فـــراق رنجه از رنـج دوصد خار منــم ابر ِ غـم، بحــر الم، معــدن درد حاصلِ این همه دشــوار منـــم آنکه حاصل نشدش درهمه عمر جز غـم و محنــت و آزار منـــم آنکه بعـد از پــدر از وی دشمـن غصبِ حق کرد به اجبــار منــم آنکه رخسـاره‌ی او شــد نیـــلی ز اثـــر ِ سیــلی کفّــــار منــــم آنکه آتـش بـه درِ خـــــانـه‌ی او زده اهـریمـن خـونخــوار منــم آ‌نکه بشکست عـــدو سینه‌ی او در میــــان در و دیـــوار منـــم آنکه در پشت در از ضرب لگــد سقط شد محسن او زار منـــم آنکه تــازانـه ی قنفـــذ، بنمــود بـازویش را سـیَـه و تـار منـــم آنکـه تـا صبــح ، ز درد ِ پهلـــو بود چـون اختــر ِ بیــدار منــم آنکه شب تا به سحر می‌نـالیـد از جـفــاکــاریِ اشــرار منـــم آنکـه از دردِ نهــانــش همســر نشــد آگــاه و خبـــردار منـــم آنکه از حق طلبد قطــعِ حیـات چاره‌اش هسـت چو ناچار منم آنکه از زنــدگی پـر غـــم و درد شـد دل آزرده و بیـــزار منـــم بـاری آن یکّه ستـم‌دیده‌ی دهــر در همــه دوره و اعصــار منـــم در منـــا و عـــرفــاتِ اخـــلاص اسـوه‌ی فــدیـه و ایثـــار منـــم مــام دو زینـب و اُمّ‌ الحسنــین همســرِ حـیـــدرِ کــــرّار منـــم فاطمـه، طاهره، صدیقه ، بتول بضعه‌ی احمـــد مختـــار منـــم (شمس قم) را صله‌ی این ابیات شافـعــه_مــادرِ غمـخـوار منــم. شادروان سید علیرضا شمس قمی