#خاطرات_شهید ● شهید حزباوی با صداقت و اهل حجب و حیا بود اگر چه کم حرف می‌زد اما همیشه لبخند به لب داشت. انسانی متواضع وکم توقع و در مسائل کاری بسیار با جدیت و نمونه یک پاسدار وظیفه شناس بود. ● چندین بار در رزمایش ها به خاطر همین جدیت و نظم و ذکاوتش مشورد تشویق قرار می گیرند. همین رفتار وکردارش سبب شد تا یکی از برادران اهل سنت در سوریه بعد از دوستی با شهید حزباوی و تحت تاثیر رفتارش به مذهب تشیع مشرف شد. #شهید_حسن_حزباوی🌷 #سالروز_ولادت #سالروز_شهادت ●ولادت: ۱۳۶۱/۹/۱، اهواز ●شهادت: ۱۳۹۳/۹/۱ ،سوریه

یڪ جواڹ با هزار شور و شعور روز آخر ولے " زهیر " شده زیر تابوت ، مادرش می‌گفت: پسرم عاقبت بخیر شده... #شهید_سید_مصطفی_موسوی🌷 #فاطمیون

بعضی انسانها به زمین آمده اند تا زمین قابل تماشا شود... آمده اند که تاریخ؛ شکوه شرافت و آزادگی شان را به نظاره بنشیند... آمده اند تا آبرو و اعتبار دنیا باشند اصلا زمین، از آمدن بعضی انسانها به خود می بالد... و #حاج_قاسم عزیز ما یکی از همین انسانها بود.. #شهید_مقاومت #حاج_قاسم_سلیمانی #صبحتون_شهدایی🌷

#شهید_عبدالمجید_رحیمی به خاطر جثه کوچکش هم اسلحه از قدش بلندتر بود و هم کلاه برای سرش بزرگ؛ اما تصمیم گرفت که خونش در راه اسلام ریخته شود و شد. عبدالمجید که سنش کمتر از ۱۵سال بود جمله‌ای سوزاننده دارد که با آن می‌خندد به ریش تمام دنیا پرستانی که مغبونِ دو عالمند. می‌گوید: « همه خیال می‌کنند جنگ، سر من یک کلاه گشاد گذاشته، اما این منم که سر زندگی را گول مالیدم»

●مادر شهید یوسف داورپناه (۱۸ ساله اهل سقّز)؛ که سازمان مجاهدین خلق(منافقین) پسرش را اسیر کردن، جلوی چشمان مادرش سرش را بریدند، شکمش را پاره پاره کردن، جگرش را درآوردن و با ساتور قطعه قطعه‌اش کردن... ●مادر با بدنِ ارباً اربا فرزند، ۲۴ ساعت تنها می‌ماند و خود (مظلومانه)، فرزندش را خاکسپاری می‌کند! #شهید_یوسف_داورپناه🌷 #مادران_زینبی

🎙』#کتاب_صوتی #سلام_بر_ابراهیم_جلد_2 "زندگینامه و خاطرات شهید بی مزار ابراهیم هادی " 📠ناشر : نشر شهید ابراهیم هادی تولید اختصاصی کانال کتابخانه صوتی با صدای 🗣 #احسان_گودرزی پاییز ۱۳۹۹     🔊 قسمت : 1⃣

کلیپ دلنشین چرا باید با شهدا حرف زد؟ با چندتا شهید حرف زدی؟ یک سر به کانال‌های زیر می‌شه بزنی. شاید دلت گره خورد به شهید ابراهیم هادی و موندگار شدی.

اواخر خردادماه سال ۱۳۶۱ بود. بعد از آزادسازي خرمشهر،‌ مدتی حالت سکون و وقفه در جبهه به‌وجود آمده بود. در همين ایام اسرائیل به جنوب لبنان حمله کرد. در نیروهای مسلح اعلام شد هرکس می‌خواهد برای جنگ با اسرائیل داوطلب شود، بسم‌الله! من وجه‌ای مذهبی و انقلابی برای خودم متصور بودم، همان روزِ اولِ اعلام، به دفتر عقیدتی سیاسی رفتم تا به‌ عنوان داوطلب اعزام به لبنان ثبت‌نام کنم. رئیس عقیدتی سیاسی پایگاه، بسیار انسان محترمی بود که خیلی باهم دوست بودیم. وقتی اسمم را نوشتم، گفت: آقای مشیری! شما اولین نفری نیستید که ثبت‌نام کردید. گفتم: خیلی هم خوب. - اگر بگویم، شما هم مثل من شوکه می‌شوید. حساس شدم بدانم چه کسی است که ایشان را این‌طور متعجب کرده است. گفتم: خب کی هست؟ - اولین نفری که برای اعزام به لبنان و جنگ با اسرائیل داوطلب شد، «عباس دوران» بود! تا اسم عباس را شنیدم، متعجب به حاج‌آقا نگاه کردم! انتظار اسم هرکسی داشتم، جز عباس دوران. اگر شركت در جنگ ایران و عراق وظيفة شغلي عباس يا حتي روی غیرت و عشق به وطن بود، جنگ با اسرائیل یک جنگ كاملاً مذهبی یا عقیدتی بود كه هركس زير بارش نمی‌رفت. عباس ظاهری ساده و بی‌ریا داشت؛ نه وجه دینی‌اش رو بود که بگویند آدم مذهبی است؛ نه اهل کلاس‌گذاشتن و خود را برتر نشان‌دادن بود که فکر کنند خلبان است یا سِمتی دارد؛ اصلاً به ذهنم نمی‌آمد چنین شخصیتی اهل داوطلب‌شدن برای جنگ با اسرائیل شود. حاج‌آقا ادامه داد: آقای مشیری! عباس دوران، انسان خاصی است، قدر ایشان را بدانید. لطفا برای زنده نگهداشتن یاد شهدا اخلاق عملی شهید ابراهیم هادی