0029 ❣️ مهدی شناسی مقام سومى كه خداوند بزرگ، غیر از مقام نبوّت و رسالت، به پیامبر اكرم(صلى الله علیه وآله) عطا فرمود، مقام قضا است. هر جامعه‌اى به افرادى امین و مطمئن نیاز دارد تا در مشاجره‌هاى حقوقى یا جزایى، داورى كنند. امر قضا، غیر از امرى است كه ولىّ امر صادر مى‌كند. در این خصوص، گاهى قاضى، قاضى تحكیم است؛ یعنى دو نفر با هم توافق مى‌كنند كه هرچه فلانى گفت، عمل مى‌كنیم. این داورى، همیشه كارساز نیست؛ بلكه باید ضامن اجرا نیز داشته باشیم. مقامى كه به طور رسمى از طرف خداى متعالى واجب الإطاعه است، آن قاضى است كه به امر خدا مستند باشد. در این باره آیات فراوانى فرود آمده است: فَلا وَ رَبِّكَ لا یُؤْمِنُونَ حتّى یُحَكِّمُوكَ فِیما شَجَرَ بَیْنَهُمْ ثُمَّ لا یَجِدُوا فِى أَنْفُسِهِمْ حَرَجاً مِمّا قَضَیْتَ وَ یُسَلِّمُوا تَسْلِیماً. این آیه بسیار كوبنده و قاطع است و بسیار جاى تأمّل دارد. خداوند با تأكیدى كم نظیر، دو مرتبه مى‌فرماید: نه، نه، قسم به خداى تو كه این مردم ایمان ندارند، مگر این كه در مسائل اختلافى شان به تو مراجعه كنند و هرچه را تو داورى كردى، از ته دل بپذیرند و حتّى در دلشان هم درباره داورى تو گله و شكایتى نداشته باشند. ایمان واقعى این است كه درباره داورى قاضى اسلام چنان تسلیم باشند كه در دلشان هم احساس نگرانى نكنند و بگویند: هرچه حكم اسلام است، روى سر و چشم؛ امّا اگر كسى به قاضى اسلام اعتراض كند، در حالى كه قاضى طبق حكم خدا و نصّ قرآن یا نصّ حدیث متواتر حكم كرده باشد، اعتراضِ او با این آیه قرآن نمى سازد. این آیه بدین معنا است كه مسلمانان واقعى باید در برابر حكم اسلام تسلیم محض باشند و حتّى در دلشان هم احساس تنگى و كدورت نكنند كه چرا چنین حكمى درباره ما صادر شده است. اگر صد در صد هم به ضررشان هست، با طیب خاطر بپذیرند؛ زیرا حكم خدا است و باید در برابر آن سرِ تسلیم فرود آورد. این مقام قضا، مقام دیگرى است كه خداوند متعالى به پیامبر(صلى الله علیه وآله) عطا فرموده است. این مقام براى اهل بیت(علیهم السلام) نیز ثابت است. این‌ها مقام‌هایى رسمى است كه خداوند به اهل بیت(علیهم السلام) عطا فرموده است. مجموع مقام‌هایى كه خداى بزرگ به پیامبر اكرم(صلى الله علیه وآله) عطا فرموده بود، همه اش به اهل بیت(علیهم السلام) نیز منتقل مى‌شود، غیر از یك چیز و آن این كه آن‌ها نبى و پیامبر نیستند. پیامبر اكرم(صلى الله علیه وآله) به امیرمؤمنان(علیه السلام) فرمود: أَنتَ مِنّی بِمَنزلَةِ‌هارُونَ مِن مُوسَى إِلاَّ أَنَّه لاَ نَبِىَّ بَعدی. تو در مقایسه با من، به منزله‌ هارون به موسى هستى، غیر از آن كه پس از من، هیچ پیامبر دیگرى نیست. طبق آن چه در خطبه قاصعه آمده است، پیامبر اكرم(صلى الله علیه وآله) به امیرمؤمنان(علیه السلام) فرمود: إِنَّكَ تَسمَعُ مَا أَسمَعُ وَ تَرى مَا أَرَى إِلاَّ أَنَّكَ لَستَ بِنَبىٍّ و لكنَّكَ وزیرٌ. هر آن چه من مى‌شنوم، تو هم مى‌شنوى و آن چه من مى‌بینم، تو نیز مى‌بینى؛ ولى تو پیامبر نیستى. امیرمؤمنان(علیه السلام) صداى وحى را مى‌شنید؛ ولى او مخاطب نبود؛ چون فقط پیامبر اكرم(صلى الله علیه وآله) مخاطب وحى و نبوّت بود. ادامه دارد #ولایت .

🔴 سکانسی ماندگار از فیلم سینمایی موج مرده به کارگردانی ابراهیم حاتمی‌کیا درباره رژه ناوهای آمریکایی در خلیج فارس و ... .

♨️ ️دستخط منتشر شده از سید مقاومت، #سیدحسن‌نصرالله: 📌باسمه تعالی قطعاً سننتصر "قطعا پیروز خواهیم شد" نصرالله 🤲 ان شاءالله .

. ♨️ ماجرای FATF از کجا شروع شد؟ داستان از اینجا شروع شد که بهار سال 1395 بین دولت روحانی و FATF یه سند امضا شد به اسم «برنامه اقدام» حالا چرا این برنامه اقدام امضا شد؟ آقای روحانی منتظر بود پس از اینکه ایران همه تعهدات هسته‌ای خودشو توی برجام اجرا کرد،‌ آمریکا تحريم‌ها رو برداره، اما این اتفاق نیفتاد! دقیقا روزی که ایران همه تعهداتش توی برجام رو تمام و کمال انجام داد، آمریکایی‌ها یه بیانیه دادن گفتن تحریم‌هایی که توی برجام تعهد داده بودیم، برداشته میشه اما شرط داره شرطش اینه که نهادها و اشخاص ایرانی که ما تحریمشون کرده بودیم، از منافع رفع تحریم بهره مند نشن! چی شد؟ یعنی چی این حرف؟! آمریکایی‌ها گفتن یعنی: فقط تحریم‌هایی که به بهانه هسته‌ای وضع شدن رو برمی‌داریم! اما کلی شرکت و وزارتخونه و افراد ایرانی هستن که به خاطر حقوق بشر و موشک و... تحریم کردیم. اونها جای خودشون باقی هستن ! اما اگه میخواید اونها رو برداریم باید بیائید جداگونه براشون برجام امضا کنید (برجام 2 و 3 که می گفتن اینها بود. میگفتن باید موشک رو هم مثل هسته ای بدید بره). آمریکایی ها گفتن باید مطمئن بشیم تحریم‌های هسته‌ای که برداشته میشه، حتی یه دلار هم دست اینهایی که به دلایل دیگه تحریم شدن نرسه! معنی حرفشون این بود که حالا ایران می تونه بره نفت بفروشه، اما اگر یک دلار از این نفت برسه دست وزارت اطلاعات و وزارت دفاع و وزارت ارشاد و سپاه و... که به دلایل غیرهسته ای تحریم هستن، ما طرف معامله خارجی ایران رو تحریم می کنیم! یعنی هر کس با ایران معامله کرد، باید مطمئن باشه پول دست تحریم‌شدگان آمریکا نمیرسه! خب فرض کنید شما یه شرکت خارجی هستید که نفت ایران رو خریدید. می‌خواهید پولش رو به ایران پرداخت کنید. آمریکا گفته اگر یه دلار برسه دست کسانی که هنوز تحریم هستن، تو رو هم تحریم می کنم! خب معلومه دیگه معامله نمی کنید! پول های نفت که پس از برجام فروختیم و توی کره جنوبی و جاهای دیگه بلوکه شد، علتش این بود! گفتن از کجا معلوم این پول رو به شما دادیم دست کسانی که آمریکا تحریم کرد، نرسونید؟ بعدش هم آمریکا بابتش ما رو تحریم کنه؟ حالا ایران چکار کنه شما مطمئن باشی که پولی که به ایران پرداخت می‌کنی دست اونهایی که هنوز تحریم آمریکا هستن نمی رسه؟ گفتنن برو FATF رو اجرا کن تا همه چیز شفاف باشه تا دقیقا مشخص باشه اصطلاحا «ذینفع نهایی» این پول کیه! یعنی آخر کاری پول رو کی خرج می کنه! یه موقع خیال نکنید دولت زیر بار این ذلت نرفت‌ها! پذیرفت! آقای طیب‌نیا رفت 41 بند تعهد به FATF داد، شروع کردن دستورالعمل ها رو اجرا کردن. تا جایی که بانک های خودمون رسما اطلاعیه دادن گفتن به کسانی که آمریکا تحریم کرده، خدمات ارزی نمی دیم!!! حالا پس الان دعوا سر چیه؟ دعوا سر دو تا کنوانسیون به اسم CFT و پالرمو هست. چرا؟ چون FATF یه تشکیلات من درآوردی هست که هیچ کس مجبور نیست مقرراتش رو اجرا کنه، اما این دوتا کنوانسیون، بین‌المللی هستن و هر کس عضوشون شد، باید اجرا کنه. ربط این کنوانسیون‌ها به FATF چیه؟ ربطشون اینه که دور زدن تحریم، طبق کنوانسیون پالرمو اسمش میشه پولشویی! یا کمک به مقاومت اسمش میشه تامین مالی تروریسم! یعنی اگر تحریم رو دور زدیم، و عضو این کنوانسیون بودیم، می تونن علیه ما توی شورای امنیت بابت نقض کنوانسیون پالرمو پرونده باز کنن! الان کجای قصه ایم؟ دولت آقای پزشکیان داره فشار میاره مجمع تشخیص عضویت ایران توی این دو تا کنوانسیون رو تصویب کنه! یا خدا..... .

قرآن کریم صفحه‌ ⇔030 #قرآن

🔸ترتیل صفحه 030 قرآن کریم با صدای استاد حامد ولی زاده 🔸مقام‌ : حجازکار - نهاوند 🛑 فایل بدون ترجمه ☘️☘️☘️☘️

🔸ترتیل صفحه 030 قرآن کریم با صدای استاد حامد ولی زاده_مقام حجازکار - نهاوند 🔸به همراه ترجمه گویای فارسی با صدای مرحوم استاد اسماعیل قادرپناه ☘️☘️☘️☘️

        ┄━═━━⊰❀﷽❀⊱━━═━┄ ✍ نکته تفسیری صفحه ۳۰: با دست خودتان، خودتان را نابود نکنید: مال و ثروت، یکی از نعمت­ های بزرگ خداست و نمی­ توان تأثیر آن را در زندگی انکار کرد. گاهی لازم می­ شود که ما از ثروت خویش دل بکنیم و آن را در راه خدا خرج یا ـ به تعبیر قرآن ـ «انفاق» کنیم. کمک به نیازمندان، یکی از نمونه­ های روشن انفاق است. در قرآن کریم و سخنان معصومین، پاداش فراوانی برای این نمونه از انفاق مال یافت می­ شود. پیامبر اسلام فرموده است: «کسی که یک درهم در راه خدا بدهد، خدا در کارنامه­ ی اعمالش، هفتصد کار خوب ثبت می­ کند.» [1] یکی دیگر از نمونه­ های انفاق، کمک مالی به لشکر اسلام برای جنگ با کافران و تجاوزگران است. هزینه­ ی سلاح­ های جنگی، خوراک و پوشاک سربازان و اداره­ ی زندگی خانواده­ های آنان، رقم زیادی​ست که تأمین آن­ها به پشتیبانی و کمک مسلمانان نیاز دارد. این نوع از انفاق نیز در آیات فراوانی مورد توجه قرار گرفته است. در حقیقت، انفاق، یکی از راه​ های رشد انسان­ هاست که بیشتر از کسی که به او انفاق می­شود، انفاق​ کننده از آن سود می­ برد؛ زیرا روحیه​ ی از خود گذشتگی و دل کندن از چیزهای دوست​داشتنی برای خشنودی خدا را در انسان­ ها تقویت می­ کند. این کار خیر امّا مانند یک درخت سرسبز و پرمیوه، در معرض آفت­هایی قرار دارد. یکی از آفت­ های انفاق، افراط و تفریط در آن است. افراط و زیاده­ روی در انفاق، به صورتی که زندگی عادی انسان را دچار مشکل کند، کار اشتباه و نادرستی​ است. اصولاً تمام اعمال خوب، تا وقتی خوب و مفید هستند که به زندگی عادی انسان ضربه نزنند. در بخشی از یک روایت آمده است که شخصی به​ نام ولید بن صَبیح می­ گوید: «خدمت امام صادق علیه السلام بودم و نزد ایشان ظرف بزرگی از خرما قرار داشت. گدایی آمد و از ایشان صدقه خواست. امام به او قدری خرما داد. گدایی دیگر آمد و امام به او نیز خرما داد، و گدایی دیگر نیز همین​طور؛ امّا چهارمین نفر که آمد، امام چیزی به او نداد و به او فرمود: خدا روزی​ ات را زیاد کند. آنگاه امام فرمود: اگر کسی ثروتی داشته باشد که به سی ـ چهل هزار درهم و دینار هم برسد و همه را انفاق کند و هیچ چیزی برایش نماند و سپس از خدا طلب روزی کند، از کسانی​ست که خدا دعای او را مستجاب نمی­ کند. [2] [زیرا خدا به اندازه­ ی نیازش به او ثروت داده ولی او همه­ ی آن را بدون برنامه‏ ریزی انفاق کرده است.]» در مقابل، تفریط و کم گذاشتن از انفاق نیز خصلتی ناپسند است که علّت اصلی آن، بخل و پول​ دوستی​ست. افراد ظاهربین، انفاق را مساوی با از بین رفتن مال و اموالشان می­ دانند؛ غافل از این​که انفاق، مایه­ ی افزایش مال در دنیا و گرفتن پاداش از خدا در آخرت است. خدای مهربان که از ما و انفاق­ های ما بی­ نیاز است، در آیات 10 و 11 سوره­ ی منافقون فرموده است: «از آنچه به شما روزی داده­ ایم، انفاق کنید؛ پیش از آن​که مرگ سراغ یکی از شما بیاید و آنگاه بگوید: پروردگارا، چرا مرگ مرا تا مدت اندکی به تأخیر نینداختی تا صدقه دهم و از افراد شایسته شوم؟ (ولی بدانید) هنگامی که مرگ کسی فرا رسد، خدا آن را به تأخیر نخواهد انداخت، و خدا از کارهایتان آگاه است.» [1] . بحارالانوار، ج93، ص122 [2] . همان، ص166 #تفسیر .

0030 ❣️ مهدی شناسی غیر از مقام‌هاى رسمى پیشین، پیامبر اكرم(صلى الله علیه وآله) مقام تزكیه و تربیت جامعه را نیز بر عهده داشت كه پس از آن بزرگوار به اهل بیت(علیهم السلام) منتقل شده است: لَقَدْ مَنَّ اللّهُ عَلَى الْمُؤْمِنِینَ إِذْ بَعَثَ فِیهِمْ رَسُولاً مِنْ أَنْفُسِهِمْ یَتْلُوا عَلَیْهِمْ آیاتِهِ وَ یُزَكِّیهِمْ وَ یُعَلِّمُهُمُ الْكِتابَ وَ الْحِكْمَةَ وَ إِنْ كانُوا مِنْ قَبْلُ لَفِى ضَلال مُبِین. خدا بر اهل ایمان منّت گذاشت كه رسولى از خودشان میان آنان برانگیخت كه آیات خدا را بر آن‌ها تلاوت كند و نفوسشان را از هر نقص و آلایش پاك سازد و به آن‌ها حقایق حكمت را بیاموزد؛ هرچند پیش از آن، در گمراهى آشكارى بوده اند. افزون بر مقام‌هایى كه براى پیامبر اكرم(صلى الله علیه وآله) و اهل بیتش(علیهم السلام) گفتیم، دو مقام تعلیم و تربیت نیز از اهداف بعثت پیامبر(صلى الله علیه وآله) و از وظایف امامان و جانشینان حضرت و در عصر ما از وظایف امام عصر ارواحنا فداه است. تزكیه و تربیت، دو مفهوم نزدیك به هم هستند با این تفاوت كه بار معنوى مفهوم تزكیه بیش‌تر است. تربیت، عبارت است از فراهم كردن زمینه براى این كه استعدادهاى یك موجود شكوفا شود و رشد كند. فراهم ساختن زمینه براى رشد و شكوفایى استعدادهاى موجود، تربیت است. باغبانى كه بوته گلى را پرورش مى‌دهد، در واقع موقعیّتى را فراهم مى‌كند كه این بوته، گل‌هاى خوشبویى را به بار آورد. آب كافى و نور و حرارت لازم براى بوته گل فراهم مى‌سازد تا استعداد نهفته در آن به شكوفایى برسد. این امور را تربیت بوته گل مى‌گویند؛ ولى گاهى مربّى، غیر از این كه زمینه‌هاى خارجى را فراهم مى‌كند، تصرّف‌هایى هم انجام مى‌دهد؛ براى مثال، باغبانى كه مى‌خواهد درختى میوه بدهد، شاخ و برگ‌هاى اضافى آن را مى‌زند. فقط این نیست كه به آن كود و آب بدهد. زدودن موانع و شاخ و برگ‌هاى زاید، و زدودن هر آن چه براى شكوفایى و رشد آن ضرر دارد، در مفهوم تزكیه نهفته است؛ بنابراین، تزكیه فقط رشد دادن و آراستن نیست؛ بلكه پیراستن نیز هست. درباره تربیت و تزكیه انسان، لازم است ظرافت‌هاى خاصّى مراعات شود كه از مجموعِ این ظرافت‌ها جز كسى كه انسان را آفریده، به طور كامل آگاه نیست. آفریدگار انسان مى‌داند كه در تربیت انسان چه ظرافت‌هایى را باید به كار گرفت و او است كه به برگزیدگانش، الهام و وحى مى‌كند كه انسان‌ها را چگونه تربیت كنند تا به رشد لایق خودشان برسند؛ البتّه از آن جا كه انسان مختار است، حتّى با وجود اوضاع اجتماعى و موقعیّت محیطى مناسب جهت رشد مى‌تواند با سوءاختیار خود از آن‌ها سوءاستفاده كند؛ولى به هر حال، مربّى باید زمینه را طورى فراهم سازد كه اگر متربّى بخواهد با اختیار خویش، استعدادهایش به ظهور برسد، امكان آن برایش فراهم باشد. ادامه دارد #ولایت .

🎥 خوب به حرفهای سردار حاجی زاده گوش بدین... .

قرآن کریم صفحه‌ ⇔031 #قرآن

🔸ترتیل صفحه 031 قرآن کریم با صدای استاد حامد ولی زاد 🔸مقام‌ : نهاوند - عشاق مصری 🛑 فایل بدون ترجمه ☘️☘️☘️☘️