#امام_رضا_مدح هوای دولتِ مشرق سفیر ِباران شد و چترهای دل ما سریر ِباران شد كویر سربه‌هوای به آسمان محتاج، دچار مرحمت سربه‌زیر باران شد قناتِ مرده‌ی ما را دوباره احیا كرد و دشت‌های ترك‌خورده، سیرِ باران شد و چشم‌ها -كه همه در مسیر او خیس‌اند- شگفت بدرقه‌ای در مسیر باران شد چه رنگ‌ها كه به هم دستِ بیعت آوردند كمانی از بركات غدیرِ باران شد ترانه‌های بهاری دل مرا برده‌ست‌ صدای سوت قطاری، دل مرا برده‌ست مسافرم به دیاری؛ ببند بار مرا به عزم دیدن یاری، ببند بار مرا سفر، شروع فراق است، باخبر هستم اگرچه دوست نداری؛ ببند بار مرا بیان قصّه دراز است؛ اندكی بنشین بگویمت به چه كاری ببند بار مرا؟ مرا هوای گُلی در سر است، می‌بینی برای منصب خاری، ببند بار مرا ببین درون دلم شوق و بی‌قراری را به قصد كسب قراری ببند بار مرا تمام راه، من و جاده حرف‌ها زده‌ایم غریب گرچه، ولی سر به آشنا زده‌ایم پس از سلام، جواب سلام لازم نیست؟ برای زخمی راه التیام لازم نیست؟ رسیدنم به تو واجببترین نیازم بود وگرنه باقی درخواست‌هام، لازم نیست برای حاجی احرام بسته‌ی حَرَمت دگر زیارت بیت‌الحرام لازم نیست كبوترانه، هوای تو را به پر دارم برای كفتر جَلدت كه دام لازم نیست اگرچه زشت و سیاهم، ولی مگر آقا در این عمارت شاهی، غلام لازم نیست؟! اگرچه ساكن اینجام، خانه‌ام آن‌جاست كبوتری شده‌ام كآشیانه‌ام آن‌جاست چه بارگاه قشنگی! چه مرقدی داری! عجب مناره و صحن و چه گنبدی داری! که گفته است غریبی میان ما؟ وقتی همیشه دوروبرت رفت‌وآمدی داری جناب گل‌پسر هفتم از قبیله‌ی یاس شمیم روح‌نواز محمّدی داری به آبروی تو شرمنده آبرومندست رئوف هستی و الطاف بی‌حدی داری میان این همه خوبان که دورتان جمع‌اند خودم که معترفم نوکر بدی داری و عاشقانه ضریحی پر از غزل دارد ضریح نیست؛ که کندویی از عسل دارد سپاس آن که به دنیا ابا الجوادم داد سپس گداشدن خانه‌زاد یادم داد ورودم از در باب الجواد واسطه‌ای‌ست همیشه کم طلبیدم خودش زیادم داد به من چه شاعرم اصلاً خودش که می‌دانست، نه دعبل‌ام نه فرزدق نه باسوادم، داد جهان سراغ ندارد رئوف‌تر از او هنوز کاسه‌ی دستم نشان ندادم داد در آسمان همه بر نوکریش مفتخرند فدای آن‌که چنین حُسن انتخابم داد کشید دست مرا ثامن‌الحجج رفتم فقیر بودم و مشهد برای حج رفتم... #مصطفی_صابر_خراسانی #صابر_خراسانی @MadahanKhoorshed

‍ #بدرد_عشقت_آقا_مبتلایم #امام_رضا_مدح 🌾🌸🌾🌸🌾🌸🌾🌸 بـه درد عشقـت آقـا مبتـلایـم رضـا جانـم شـده ذکر و نـوایم تـو اربـاب منـی و مـن گـدایم تـو هـر دم بشنوی سوز صدایم زبس کردی کرم دل کرده عادت جـوابـم را بـده جـان جـوادت 🌾🌸🌾🌸🌾🌸🌾🌸 توگرمابخش دل،شمس الشموسی غـریبـان را تـو اَنیــس النُّـفُوسی تــو آقــایی تـرین آقـای تـوسی طبیـب هـر دل و جـان عَبُـوسـی بیـا از این مـریضت کـن عیـادت جـوابم را بــده جــان جــوادت 🌾🌸🌾🌸🌾🌸🌾🌸 تـو بادلهای مشتاقان چه کردی رئـوف و مهـربان و اهـل دردی ز درگـاهـت کسی را رد نکردی توگرما بخش هر دلهای سردی غــلام درگـهت هـر پـایمردی گــرفتارت مــن از روز ولادت جـوابـم را بـده جـان جوادت 🌾🌸🌾🌸🌾🌸🌾🌸 اگـر چـه هـر غـریبی را حبیبی پنــاه بی پنـاهی خـود غریبی تو برهر درد بی درمـان طبیبی بـده مـا بی نصیبان را نصیبی بــه غیـر و آشــنا داری ارادت جـوابـم را بـده جـان جـوادت 🌾🌸🌾🌸🌾🌸🌾🌸 تو ما ایـرانیـان را جانِ جانی تو درشُهرت رئـوف و مهربانی نـگفــته درد مـردم را بـدانی گــدایـی را نشـد از در برانی مـران ما را تو از باب المرادت جـوابـم را بـده جـان جوادت 🌾🌸🌾🌸🌾🌸🌾🌸 رضـاجـان حفظ فـرمارهبـرم را علــــمدار ولایـت ســـرورم را مـدد کن مـردم دیـن باورم را نگــهدار از بـلاهـا کشــورم را که درظِـلِّ تـو گردیم باسعادت جـوابـم را بـده جـان جـوادت 🌾🌸🌾🌸🌾🌸🌾🌸 دعا فـرما که مهدی رخ گشاید بـه کنعان یـوسف جانان بیاید عـلاج درد بـی درمـان نمـاید ز مشـتاقـان رویـش دل رباید که دیـدار رُخَش باشد عبادت جـوابـم را بـده جـان جوادت 🌾🌸🌾🌸🌾🌸🌾🌸 بِـه حَـقِّ نـاله هایی کـز نهادت ز دلتنـــگی زدی بهـر جـوادت حسین و غربتش آمد به یادت به آن طفلی کـه آمد به عیادت بخواه ازبهر«مداح»هم شهادت جـوابـم را بـده جـان جوادت 🌾🌸🌾🌸🌾🌸🌾🌸 شعراز:علی اکبراسفندیار«مداح»

‍ ‍ ‍ #مدح_امام_رضا_علیه_السلام #امام_رضا_مدح 🌾🌸🌾🌸🌾🌸🌾🌸 ای به رضای حق رضا،مولاعلی موسی الرضا شمس الضحی بدرالدجی،مولاعلی موسی الرضا هرگوشه ای ازصحن تو،دارالقراردل بُوَد هردرب آن باب العطا،مولاعلی موسی الرضا دربارگاه قدسی ات،شاه وگدایکسان بُوَد مولاتوشاه ومن گدا،مولاعلی موسی الرضا هرکس که راهی میشود،ازخانه سوی مشهدت در راه گوید بارها، مولا علی موسی الرضا مولای مهربانی ام،بخوانی یانخوانی ام من دوست میدارم تورا،مولاعلی موسی الرضا شوریِ اشک دیده ام هست ازنمکدان شما ای بانمک ای باصفا،مولاعلی موسی الرضا بیمارعشقت گشته ام،دردم فزونترکن ازاین زین غم نمیخواهم دوا،مولاعلی موسی الرضا ازپنجره فولاد تو ، عطربهشتی می وزد آنجا شودحاجت روا،مولاعلی موسی الرضا ای دردها راچاره ساز،وی برغریبان دلنواز من هم غریبم یارضا،مولاعلی موسی الرضا پیوسته حاجت میدهی،فرقی ندارد کیست این پیش توغیر وآشنا،مولاعلی موسی الرضا محبوب درچشم همه،ای یادگار فاطمه دُردانه ای نزدخدا،مولاعلی موسی الرضا هرکس که بادردآمده،بی نسخه درمان کرده ای ای خانه ات دارالشفا،مولاعلی موسی الرضا هردل که شدتنگ حسین آقاتوامضا کرده ای دادی برات کربلا،مولاعلی موسی الرضا آنان که ازخان کرم،فیض شهادت خواستند حاجت گرفتندازشما،مولاعلی موسی الرضا جان جواد ومادرت ،ازبهرمن امضا نما برگ شهادتنامه را،مولاعلی موسی الرضا درلحظه ی جان کندنم،بینم اگرماه رُخت دیگرشوم حاجت روا،مولاعلی موسی الرضا «مداح»دارد افتخار،تانوکریِ تان کند ای جلوه حُسنِ خدا،مولاعلی موسی الرضا 🌾🌸🌾🌸🌾🌸🌾🌸 شعر:علی اکبراسفندیار«مداح»