یتیمیِ مطلق″🍂؛

این صوت رو پلی میکنم امشب؛

آقای‌حاج‌قاسم؛ نه نه′! بابایِ‌حاج‌قاسم(:′ ‌‹مـٰاه‍ِ مَـڹ›

-ساعتِ‌یتیمی- امشب باز دلتنگت میشوم؛ حوالیِ همان ساعتِ همیشگی .. همان ساعتی که از سه سالِ پیش شد ساعتِ غم‌های مکرر و دلتنگی‌هایِ پرمضطر؛ همان ساعتی که بنام تلخ‌ترین ساعت در ذهنم هک شد . ساعت ها همان ساعت‌های قبلی اند؛ ماه ها همان ماه‌های قبلی اند؛ روزها همان روز های قبلی اند؛ عدد ها همان عدد های قبلی اند . اما وقتی یک حادثه اتفاق می‌افتد، دیگر هیچ‌چیز مثلِ قبل نیست؛ دیگر نه ساعت ها همان ساعت های قبل اند و نه روز ها همان روز های قبل . شنبه و جمعه و سه شنبه اش فرقی نمیکند، اما ساعتش؛روزش، ماهش چرا . فرق میکند(:′ سرد بود زمستانِ امسال؛ از غمِ آرمان‌و دانیال‌و‌حسین .. سرد بود زمستانِ امسال؛ از غمِ شاهچراغ و اصفهان و ایذه .. سرد بود خیلی سرد′! و چقدرسردبود هوای اولِ دی‌ماه، دی ماهِ غم‌انگیز؛ دی ماهِ پر‌غصه؛ دی ماهِ بی‌رحم؛ دی ماهِ .... دیگر بامدادِ هیچ‌ دی ماهی قشنگ نیست؛ سه سال است که دیگر دی ماه قشنگ نیست؛ حتی اگر برف بیاید، حتی اگر باران ببارد، حتی اگر رنگین کمان باشد . و من سه سال است که شب‌ها رأسِ ساعتِ 1:20 دقیقه بالشتم را جلوی دهانم میگیرم ؛ تا صدای گریه هایم را کسی نشنود . و زیر لب دعا میکنم که ای کاش این سه سال خواب باشد(:′ همین′! #زینبِ‌بهار [ بوقت 1:20؛ شبی که سخت میگذرد برایم ] *من بمیرم برای غمِ این ۵ دقیقه؛

دلتنگی؛

«اللَّهُمَّ إِنَّا لَا نَعْلَمُ مِنْهُ إِلَّا خَیْرا» خدایا .. ما جز خیر و خوبی از او ندیده‌ایم(:′

ما را غمِ هجرانِ تو بد واقعه ای بود؛

‹چه خوبه شنیدن صدای‌شما؛عزیزِ‌جانم(:′› #جان_فدا

یکی بود، یکی نبود . یه خبر بود که بعد از اون خبر؛ دیگه هیچ خبری نبود(:′

دارم مرور میکنم حرفامو باهات؛ اونشب چقدر سخت گذشت مثلِ امشب′

شبِ دلتنگی؛ بس دراز است .