با مشارکت معاونت فرهنگی تبلیغی حوزه‏‌های علمیه خواهران برگزار می‌شود... وبینار پرسمان سیاسی با محوریت انتخابات ریاست جمهوری با حضور دکتر علی اصغر حبیبیان و بررسی موضوع چرایی و چگونگی تحقق راهبرد مشارکت حداکثری و اصلح گزینی زمان: پنج شنبه ۲۶ فرودین ساعت ۱۷ علاقه مندان جهت شرکت در این وبینار میتوانند به نشانی زیر مراجعه نمایند b2n.ir/majmaenghelab 🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀 🌹@farhangi_whc🌹 🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀

#اطلاعیه 💎مدیریت حوزه علمیه خواهران استان اصفهان برگزار می کند: مسابقه کتابخوانی : «راه و رسم خوشبختی» شامل: (سیصد و هشتاد حدیث از پیامبر اعظم صلی الله علیه و آله ) ویژه مديران، اساتيد، كاركنان و طلاب مدارس علمیه خواهران لینک دریافت کتاب در #کوثرنت 🔰 https://kowsarnet.whc.ir/profile/5129936833#thewire 💎نحوه شرکت در مسابقه : مراجعه به سامانه سیما - بخش مدیریت استان اصفهان - دوره ها - مسابقه كتابخواني «راه و رسم خوشبختی» 🗓زمان برگزاري مسابقه:21 تا 27 فروردین ماه 🎁 همراه با جوایز نقدی ┄┅┅❅💠💠 💎💠💠❅┅┅┄ 💠ناصرات المهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف @esfahan_whc

ا🖋📄🖋📄🖋 ا📄 ا🖋 ا📄 ا🖋 #تراجم_و_رجال 📜 سليم بن قيس هلالی و أصله أقدم و أوثق أصول الشیعة 🔸 قسمت دوم: 📄 مشایخ سُلِیم (مَن رُوىَ سليم عنهم‏) طریق تحمل تمام أحادیثی که سلیم در کتابش مکتوب کرده، به أرفع الطرق الواقعة فی التحمّل عند جمهور المحدّثین سماع یا إملاء از خود معصوم یا أصحاب سرّ آن حضرات یعنی سلمان فارسي، و أبي ذر غفاري، و مقداد بن أسود، و حذیفة بن یمان، و براء بن عازب و دیگران بوده است. به این ترتیب در مشایخ سلیم، به مهمترین أصحاب یعنی جناب سلمان، مقداد و ابوذر اشاره خواهیم کرد. 📒موسوعةطبقات ‏الفقهاء، ج۱، ص۳۸۴ ◀️ سلمان الفارسي: مولى رسول الله (صلى الله عليه و آله)، ومن الأصفياء و الأولیاء من أصحاب أميرالمؤمنين (عليه السلام‏)، ثم شرطة الخميس. يكنى أبا عبد الله و أول الأركان الأربعة. در منابع در خصوص او آمده است که پس از رسولخدا (صلّى اللّه عليه و آله) همه جز سه نفر مرتد شدند و آن سه عبارت بودند از سلمان، مقداد و ابوذر. حضرت باقر (عليه السّلام) فرمودند: او را سلمان محمدی صدا کنید نه سلمان فارسی، زیرا سلمان از ما اهل بیت است؛ «مه لا تقولوا سلمان الفارسي و لكن قولوا سلمان المحمدي، ذلك رجل منّا أهل البيت». حكي عن الفضل بن شاذان انه قال: ما نشأ في الإسلام رجل من كافة الناس كان أفقه من سلمان الفارسي. 📒رجال الطوسي، ص۶۵ 📒رجال البرقي - الطبقات، ص۳ 📒رجال العلامة الحلي، ص۸۴ 📒رجال الكشي - اختيار معرفة الرجال (مع تعليقات مير داماد الأسترآبادي)، ج‏۱، ص۲۷و۵۴و۶۸ ◀️ المقداد بن الأسود الكندي‏: يكنى أبا معبد من أصحاب علي (عليه السلام)، ثاني الأركان الأربعة، عظيم القدر، شريف المنزلة جليل من خواص علي (عليه السلام). ذیل روایات در مدح مقداد آمده است که قلب او از پاره هاي آهن محكم تر است. و عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ قَالَ: مَا بَقِيَ أَحَدٌ بَعْدَ مَا قُبِضَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ إِلَّا وَ قَدْ جَالَ جَوْلَةً إِلَّا الْمِقْدَادَ، فَإِنَّ قَلْبَهُ كَانَ مِثْلَ زُبَرِ الْحَدِيدِ. 📒رجال الطوسي، ص۸۱ 📒رجال العلامة الحلي، ص۱۷۰ 📒بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج‏۳۴، ص۲۷۵ ◀️ أبي ذر الغفاري: جندب بن جنادة، أبو ذر الغفاري رحمه اللّه عليه، أحد الأركان الأربعة. در مدح ابوذر در روایت نبوی نزد عامه و خاصه آمده است: ما أظلت الخضراء و لا أقلت الغبراء من ذي لهجه أصدق و لا أوفى من أبي ذر. 📒فهرست كتب الشيعة و أصولهم و أسماء المصنفين و أصحاب الأصول (للطوسي) (ط - الحديثة)، النص، ص۱۱۷ 📒رجال الكشي - اختيار معرفة الرجال (مع تعليقات مير داماد الأسترآبادي)، ج‏۱، ص۲۷ ┄┅┅❅💠💠 💎💠💠❅┅┅┄ 💠 ناصرات المهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف 🖋 📄 🖋 📄 🖋📄🖋📄🖋

ا🖋📄🖋📄🖋 ا📄 ا🖋 ا📄 ا🖋 #تراجم_و_رجال 📄 راویان سلیم (من رُوِىَ عَنه) ◀️ أبان بن أبي عياش فيروز البصري أبو إسماعيل‏: أبان در زمره اصحاب امام زين العابدين، امام باقر و امام صادق (عليهم السّلام) بود و با اصحاب آن حضرات ارتباط قوى داشت. پس از ورود حجاج بن یوسف (علیه اللعنة) به کوفه و قصد او برای قتل سلیم، او به سمت استان فارس در ایران عزیمت کرد و در آنجا با أبان بن ابى عيّاش‏ آشنا شد. او را تحت تعلیم خود قرار داد و آنگاه که زمان رحلتش فرا رسید، اصل خود را طى برنامه ‏اى دقيق رسما به صورت مناوله و با قرائت آن به أبان تحويل داد. آن مراحل چنين بود: أبان را از نظر اعتقادى و امانتدارى مورد آزمايش قرار داد و از هر دو جهت مطمئن شد. سه شرط اساسى با ابان قرار داد و در مورد آنها عهد و پيمان الهى از او گرفت، آن شروط از اين قرارند: تا سليم زنده است از كتاب و مطالب آن به كسى خبر ندهد؛ پس از رحلت او نيز كتاب و مطالبش را جز به موثّقين از شيعه خبر ندهد؛ هنگام مرگ كتاب را به شخصى موثق و ديندار از شيعه بسپارد. تمام كتاب را براى ابان قرائت كرد و او به دقت گوش فرا داد تا در مطالب آن جاى ابهامى نماند. أبان توانست کتاب سلیم را خدمت امام سجّاد (عليه السّلام) تقدیم کند و آن حضرت نیز به شرحی که در ادامه خواهد آمد، کتاب را تایید فرمودند. 📒رجال العلامة الحلي، ص۸۳ أبان در اواخر عمر، سليم را در عالم رؤيا ديد که او را از نزدیکی أجلش إخبار می دهد و أمر به إنجاز وصيتش می کند‏. پس او اصل سليم را از طریق مناوله و قرائت به «عمر بن محمد بن عبد الرحمن بن أذينة الكوفي‏»، بزرگ علماى شيعه در بصره تحویل داد و مانند سليم تمام كتاب را براى ابن اذينه قرائت كرد. 📒كتاب سليم بن قيس الهلالي، ج‏۱، ص۶۷ مرحوم نمازی در مستدرک رجال خود راجع به تضعیف رجالیون نسبت به أبان می نویسد: «يحتمل قويا أن الشيخ أخذ تضعيفه من ابن الغضائري. وكيف كان، فلقد أجاد فيما أفاد بأن الجزم بضعفه مشكل بعد تسليم مثل سليم كتابه إليه، وخطابه بابن الأخ، ومن لا حظ كتاب سليم وأحواله ثبت له كون الرجل شيعيا ممدوحا، ونسبة وضع الكتاب إليه لا أصل لها، وإذا انضم إلي ذلك قول الشيخ أبي علي في المنتهي: إني رأيت أصل تضعيفه من المخالفين من حيث التشيع، يقوي ذلك،بل بعد إثبات وثاقة سليم وكيف كان، غالب روايات أبان عن سليم بن قيس. والراوي عن أبان - غالبا - عمر بن أذينة، وإبراهيم بن عمر اليماني، وحماد بن عيسي، وعثمان بن عيسي، ومواضع روايات الأول والثاني في جامع الرواة ورجال العلامة الخوئي... وإذا انتهت أسانيد الكتاب إلي أبان فهذا الاجماع يكشف عن وثاقته جدا»؛ باتوجه به اینکه فرد ثقه و ممدوحی چون سلیم کتاب خود را به أبان تسلیم می کند، و سلیم او را "پسر برادر" خطاب می کند، پذیرش ضعف أبان را با مشکل مواجه می کند. بلکه بررسی این مطلب که أصل تضعیف أبان در منابع مخالفینِ تشیع مکتوب شده، این فرضیه را تقویت می کند. این درحالیست که أبان عمده روایاتش را از سلیم نقل می کند و کسانی چون عمربن أذینه، إبراهيم بن عمر اليماني، و حماد بن عيسي، وعثمان بن عيسي (که همگی ثقه بوده و برخی از اصحاب إجماع می باشند)، عمده روایاتشان را از أبان نقل می کنند. از أنجا که أسانید کتاب به أبان منتهی می شود، پس این اجماع خود کاشف از وثاقت ابان می باشد. 📒مستدركات علم رجال الحديث، ج١، ص٨٣ الی ٨۵ ◀️ عمر بن محمد بن عبد الرحمن بن أذينة الكوفي (من ناول أبان کتاب سلیم إلیه): شيخ جليل ثقة بالاتفاق. وهو من أصحاب الصادق والكاظم (صلوات الله عليهما). أوصل النجاشي في الرجال نسبه إلى عدنان، و قال: «شيخ أصحابنا البصريين و وجههم‏». 📒مستدركات علم رجال الحديث، ج۶، ص۷۶ 📒فهرس‏ التراث، ج۱، ص۱۶۴ ◀️ كتاب سليم پس از وفات ابان، توسط ابن اذينه به دست هفت نفر از بزرگان محدّثين رسيد: ابن ابى عمير (از اصحاب إجماع)، حماد بن عيسى(از اصحاب إجماع)، عثمان بن عيسى، معمر بن راشد بصرى، ابراهيم بن عمر يمانى، همام بن نافع صنعانى، عبد الرزاق بن همام صنعانى. اينان ناقلين اوّليه نسخه كتاب سليم بودند كه نسخه‏ هاى بعد، از روى نسخه‏ هاى آنان استنساخ شده و تا امروز به دست ما رسيده است. 📒كتاب سليم بن قيس الهلالي، ج۱، ص۶۷ ┄┅┅❅💠💠 💎💠💠❅┅┅┄ 💠 ناصرات المهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف 🖋 📄 🖋 📄 🖋📄🖋📄🖋

🕋📜🕋📜🕋 📜 🕋 #ماه_مبارک_رمضان #معرفت_حضرت_قرآن بسم الله الرحمن الرحیم «شَهْرُ رَمَضانَ الَّذِي‏ أُنْزِلَ‏ فِيهِ الْقُرْآنُ» (۱) «الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي جَعَلَ مِنْ تِلْكَ السُّبُلِ شَهْرَهُ شَهْرَ رَمَضَانَ، شَهْرَ الصِّيَامِ، وَ شَهْرَ الْإِسْلَامِ، وَ شَهْرَ الطَّهُورِ، وَ شَهْرَ التَّمْحِيصِ، وَ شَهْرَ الْقِيَامِ الَّذِي أُنْزِلَ فِيهِ الْقُرْآنُ، هُدىً لِلنَّاسِ، وَ بَيِّناتٍ مِنَ الْهُدى‏ وَ الْفُرْقان‏... ثُمَّ فَضَّلَ لَيْلَةً وَاحِدَةً مِنْ لَيَالِيهِ عَلَى لَيَالِي أَلْفِ شَهْرٍ، وَ سَمَّاهَا لَيْلَةَ الْقَدْرِ، تَنَزَّلُ الْمَلائِكَةُ وَ الرُّوحُ فِيها بِإِذْنِ رَبِّهِمْ مِنْ كُلِّ أَمْرٍ سَلامٌ، دَائِمُ الْبَرَكَةِ إِلَى طُلُوعِ الْفَجْرِ عَلَى مَنْ يَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ بِمَا أَحْكَمَ مِنْ قَضَائِهِ». (۲) ✍️ ماه مبارک رمضان، ماه نزول حضرت قرآن، مبنا، مرجع و نصّ اصلی شریعت مقدس می باشد که تفقه در دین جز با تدبر و تعمق در آن میسر نیست. لذا همزمان با فرارسیدن سید شهور، ماه بهار حضرت قرآن (۳) و نزول ذات علم، مبتنی بر اوامر ثقلین مبنی بر تعمق و تفقه در کلام الله عزوجل و به ویژه در محکمات آن که منتج به حیات قلوب می شود (۴)، به تبیین موارد أهم از شئونات کتاب الله عزوجل که «كَلَامُ اللَّهِ مُحْدَثٌ‏» و «لَيْسَ بِخَالِقٍ وَ لَا مَخْلُوقٍ وَ لَكِنَّهُ كَلَامُ اللَّهِ عَزَّ وَ جَل» (۵) است، می پردازیم. «... اللّهم اَحی بولیک القرآن وَاَرِنا نُورَهُ سَرْمَداً لا لَيْلَ فيهِ، وَاَحْيِ بِهِ الْقُلُوبَ الْمَيِّتَةَ،حَتّي لا يَبْقي حَقٌّ اِلاّ ظَهَرَ، وَلا عَدْلٌ اِلاّ زَهَرَ، وَاجْعَلْنا يا رَبِّ مِنْ اَعْوانِهِ، وَمُقَوِّيَةِ سُلْطانِهِ، وَالْمُؤْتَمِرينَ لاِمْرِهِ، وَالرّاضينَ بِفِعْلِهِ، وَالْمُسَلِّمينَ لاِحْكامِهِ ..». (۶) ا┅═✧❁ منابع ❁✧═┅ا (۱) سوره مبارکه بقره، آیه ۱۸۵ (۲) الصحيفة السجادية، ص ۱۸۶ (۳) عَنْ مولانا أَبِي جَعْفَرٍ الباقر (علیه السلام) قَالَ: «لِكُلِّ شَيْ‏ءٍ رَبِيعٌ وَ رَبِيعُ الْقُرْآنِ شَهْرُ رَمَضَانَ». الكافي (ط - الإسلامية)، ج‏ ۲، ص ۶۳۰ (۴) به عنوان نمونه در این احادیث تدبر شود: ▪️ سوره مبارکه ص، آیه ۲۹: «كِتابٌ أَنْزَلْناهُ إِلَيْكَ مُبارَكٌ لِيَدَّبَّرُوا آياتِهِ وَ لِيَتَذَكَّرَ أُولُوا الْأَلْباب‏». ▪️ رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمودند: «... مَعَاشِرَ النَّاسِ تَدَبَّرُوا الْقُرْآنَ وَ افْهَمُوا آيَاتِهِ وَ انْظُرُوا فِي مُحْكَمَاتِهِ وَ لَا تَتَّبِعُوا مُتَشَابِهَه‏ ...»؛ ای مردم! در آیات قرآن تدبر کنید و آن را خوب درک نمایید. در محکمات آن دقت کنید و متشابهاتش را پیروی کنید ... . اليقين باختصاص مولانا علي عليه السلام بإمرة المؤمنين، النص، ص ۳۵۱ ▪️ نیز در مستندی دیگر فرمودند: «مَا أَنْعَمَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ عَلَى عَبْدٍ بَعْدَ الْإِيمَانِ بِاللَّهِ أَفْضَلَ مِنَ الْعِلْمِ بِكِتَابِ اللَّهِ وَ الْمَعْرِفَةِ بِتَأْوِيلِهِ»؛ بالاترین نعمتی که خداوند متعال بعد از نعمت ايمان به خود، به بنده ای داده است، علم به کتاب خدا و شناخت تأويل (بطون و معارف) آن است. التفسير المنسوب إلى الإمام الحسن العسكري عليه السلام، ص ۱۵ ▪️ امیرالمومنین علی (علیه السلام) فرمودند: «... تَعَلَّمُوا الْقُرْآنَ فَإِنَّهُ أَحْسَنُ الْحَدِيثِ وَ تَفَقَّهُوا فِيهِ فَإِنَّهُ رَبِيعُ الْقُلُوبِ وَ اسْتَشْفُوا بِنُورِهِ فَإِنَّهُ شِفَاءُ الصُّدُور ...»؛ قرآن را فراگیرید، زیرا قرآن بهترین سخنهاست و در آن اندیشه عمیق کنید، زیرا بهار قلب هاست و به وسیله نور آن شفا گیرید ... . نهج البلاغة (للصبحي صالح)، ص ۱۶۴ ▪️ امام صادق (علیه السلام) فرمودند: «إِنَّ هَذَا الْقُرْآنَ فِيهِ مَنَارُ الْهُدَى وَ مَصَابِيحُ الدُّجَى فَلْيَجْلُ جَالٍ بَصَرَهُ وَ يَفْتَحُ لِلضِّيَاءِ نَظَرَهُ فَإِنَّ التَّفَكُّرَ حَيَاةُ قَلْبِ الْبَصِيرِ كَمَا يَمْشِي الْمُسْتَنِيرُ فِي الظُّلُمَاتِ بِالنُّور»؛ همانا حضرت قرآن، جایگاه نور هدایت و چراغ های شب تار است. پس شخص تیزبین باید که در آن دقّت نظر کند و برای پرتوش نظر خویش را بگشاید. زیرا که اندیشه کردن، زندگانی و مایه حیات قلب بینا است، چنانکه آنکه جویای روشنایی است، در تاریکی ها به سبب نور راه پیماید. الكافي (ط - الإسلامية)، ج‏ ۲، ص ۶۰۰ (۵) التوحيد (للصدوق)، ص ۲۲۳ (۶) فرازی از دعای شریف در غیبت امام زمان (أرواحنا فداه) ┄┅┅❅💠💠 💎💠💠❅┅┅┄ 💠 ناصرات المهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف 🕋 📜 🕋📜🕋📜🕋

🔰باید پاسخگو باشید؛ نه مدعی! 🔻کسانی هستند که یا امروز همه‌ی امکانات مدیریّتی کشور در اختیار اینها است یا دیروز تمام امکانات مدیریّتی در اختیار اینها بوده، اینها دیگر حق ندارند علیه کشور حرف بزنند، موضع [بگیرند]؛ باید موضع مسئولانه [بگیرند]، باید پاسخگو باشند. بنده‌ای که امکانات در اختیارم است، نمیتوانم مدّعی باشم، [بلکه] باید پاسخگو باشم و جواب بدهم که چه‌‌کار کردم با این امکانات. به جای اینکه پاسخگویی کنند، بیایند نقش مدّعی را ایفا کنند علیه این، علیه آن حرف بزنند؛ این نمیشود؛ مردم قبول نمیکنند این را. ۹۶/۱۰/۶ ⬇️ مطالعه نسخه کامل این شماره خط حزب‌الله: farsi.khamenei.ir/news-content?id=47667

ا🔲🔳🔲🔳 ا🔳🔲 ا🔲 ا🔳 ◼️صیام (۱) بسم الله الرحمن الرحیم يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا كُتِبَ عَلَيْكُمُ الصِّيامُ كَما كُتِبَ عَلَى الَّذينَ مِنْ قَبْلِكُمْ لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ صلاة، وجه دين است و لذا اكمل صورت كلي شريعت مي باشد و لذا به عمود و ذروة الدین تعبیر شده است. و صوم، یکی از وجوه شَرَعَ لَكُمْ مِنَ الدِّينِ می باشد که از همان ابتدای خلقت، تشریع شده بود؛ (كَما كُتِبَ عَلَى الَّذينَ مِنْ قَبْلِكُمْ). 🔘 امام صادق (علیه السلام) درکلامی به اصل بودن صلاة برای سایر شرایع چون صیام تصریح فرمودند: «أَ لَا أُخْبِرُكَ بِأَصْلِ الْإِسْلَامِ وَ فَرْعِهِ وَ ذِرْوَتِهِ وَ سَنَامِهِ قَالَ بَلَى قَالَ أَصْلُهُ الصَّلَاةُ وَ فَرْعُهُ الزَّكَاةُ وَ ذِرْوَتُهُ وَ سَنَامُهُ الْجِهَادُ فِي سَبِيلِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ، أَ لَا أُخْبِرُكَ بِأَبْوَابِ الْخَيْرِ الصَّوْمُ جُنَّةٌ مِنَ النَّار». 📓من لا يحضره الفقيه، ج‏۲، ص ۷۴ ⏪ لذا چنانچه بیان شد که اقامه صلاة، اقامه ولایت است و هر یک از وجوه و ارکان و اجزای آن، مُشعر به شأنی از شؤون ولایت می باشد، صوم نیز که از صور و وجوه اکمل صورت کلی تشریع می باشد، مشیر به این حقیقت می باشد. 🔳 🔲 🔳🔲 🔲🔳🔲🔳

ا🔲🔳🔲🔳 ا🔳🔲 ا🔲 ا🔳 ◀️ صوم دلالت بر إمساک عن الشیئ دارد. این لفظ در أخبار به " صبر " اطلاق شده است. 🔘 چنانچه امام صادق (علیه السلام) در روایتی تصریح به این معنا نمودند که «الصبر هو الصوم». 📓تفسير العياشي، ج‏۱، ص ۴۳ 🔘 همچنین در کلام دیگری فرموده اند: «وَ الصَّبْرُ مِنَ الْإِيمَانِ بِمَنْزِلَةِ الرَّأْسِ مِنَ الْجَسَدِ وَ لَا إِيمَانَ لِمَنْ لَا صَبْرَ لَهُ». 📓صحيفة الإمام الرضا عليه السلام، ص ۸۱ ↩️ به این معنا که صیام، محدود به امساک از مُفطِرات نمی شود، بلکه در این تکلیف شرعی نیز حقیقتی نهفته است؛ صوم، صبر است و صبر، رأس الایمان است، از اینجا جایگاه صوم در شریعت مقدس اسلام ظاهر می شود. 🔘 مؤید این مطلب، کلام لسان الله الناطق صادق الائمه (علیه السلام) است که در کلامی بطور مفصل به وجوه صوم اشاره می فرمایند: «إِنَّ الصِّيَامَ لَيْسَ مِنَ الطَّعَامِ وَ الشَّرَابِ وَحْدَهُ إِنَّمَا لِلصَّوْمِ شَرْطٌ يَحْتَاجُ أَنْ يُحْفَظَ حَتَّى يَتِمَّ الصَّوْمُ وَ هُوَ: الصَّمْتُ الدَّاخِلُ أَ مَا تَسْمَعُ مَا قَالَتْ مَرْيَمُ بِنْتُ عِمْرَانَ "إِنِّي نَذَرْتُ لِلرَّحْمنِ صَوْماً فَلَنْ أُكَلِّمَ الْيَوْمَ إِنْسِيًّا"؛يَعْنِي صَمْتاً. فَإِذَا صُمْتُمْ فَاحْفَظُوا أَلْسِنَتَكُمْ عَنِ الْكَذِبِ وَ غُضُّوا أَبْصَارَكُمْ وَ لَا تَنَازَعُوا وَ لَا تَحَاسَدُوا وَ لَا تَغْتَابُوا وَ لَا تَمَارَوْا وَ لَا تَكْذِبُوا وَ لَا تُبَاشِرُوا وَ لَا تَخَالَفُوا وَ لَا تَغَاضَبُوا وَ لَا تَسَابُّوا وَ لَا تَشَاتَمُوا وَ لَا تُفَاتِرُوا وَ لَا تُجَادِلُوا وَ لَا تُنَادُوا وَ لَا تَظْلِمُوا وَ لَا تُسَافِهُوا وَ لَا تَضَاجَرُوا وَ لَا تَغْفُلُوا عَنْ ذِكْرِ اللَّهِ وَ عَنِ الصَّلَاةِ ...». 📓النوادر(للأشعري)، ص ۲۲ ⏪ پس در صورت ظاهرِ صوم، حقیقتی مستتر است؛ 🔘 حضرت أصدق الصادقین (علیه السلام) در تبیین حقیقت صوم چنین فرمودند: «نَحْنُ الصَّلَاةُ فِي كِتَابِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَل‏ ‏وَ نَحْنُ الصِّيَام‏». 📓تأويل الآيات الظاهرة في فضائل العترة الطاهرة، ص ۲۲ پس حقیقت صوم نیز در صورت کلی به وجود مقدس حضرات حبل الله المتین (علیهم السلام) اشارت دارد. حال این صورت تشریع، خود متشکل از مقدمات، اجزا و شروطی است که هریک به شأنی از شئون امام مبین اشاره می کند. به حول و قوه الهی در این باب جدید، پس از تبیین کلیات بحث، همانند باب پیشین وارد بررسی فقهی فروعات و اجزا خواهیم شد. 🔳 🔲 🔳🔲 🔲🔳🔲🔳

ا📑📜📑📜 ا📜📑📜 ا📑📜 ا📜 #تاریخ_تشریع 📂 تشریع اولین حکم از أحکام اسلامی ▪️إقامة الصلاة أمر «أَقِمِ الصَّلَاةَ» از جمله مشترکات أوامر الهی در شریعت أنبیاء بوده است. همچنین نخستین حکم از أحکام شریعت که پس از بعثت و نزول وحی، حضرت ختمی مرتبت (صلی الله علیه و آله و سلم) مأمور به انجام آن شد، «إقامه صلاة» بود. ✅ طبق فرمایش حضرت علی بن الحسین (علیهما السلام) نخستین نماز، صلاة الظهر بوده و این نماز توسط نبی اکرم، حضرت خدیجه کبری و حضرت علی (علیهم السلام) در دو ركعت اقامه شد. آن حضرت (علیه السلام) می فرمایند: خداوند تبارك و تعالى نماز را ابتدا به صورت دو ركعت دو ركعت بر هر كه در مكه مسلمان شد واجب كرد و آن حضرات نیز نماز را به همین شکل إقامه می نمودند. 📔الكافي (ط - الإسلامية)، ج‏۸، ص۳۳۹ 📔تاريخ تحقيقى اسلام ،ج‏۱،ص۳۲۲ ✅ از رسول الله و امیرالمومنین (علیهما السلام) منقول است که ایشان فرمودند: هفت سال قبل از مردم نماز می خواندند. به عنوان نمونه حضرت مولی (علیه السلام) در روایتی تصریح فرمودند: «أَنَا أَوَّلُ مَنْ صَلَّى مَعَ رَسُولِ اللَّهِ». 📔كشف الغمة في معرفة الأئمة (ط - القديمة)، ج‏۱، ص۸۰ 📔مناقب آل أبي طالب عليهم السلام (لابن شهرآشوب)، ج‏۲، ص۱۵ ✅ حضرت امام علی (علیه السلام) در خصوص اذکار رکوع و سجود در حدیثی فرمودند: پیش از نزول آیه شریفه «سَبِّحِ اسْمَ رَبِّكَ الْأَعْلَى» ذکر سجود را و پیش از نزول آیه شریفه «فَسَبِّحْ بِاسْمِ رَبِّكَ الْعَظِيمِ» ذکر رکوع را بیان نمی کردم و پس از نزول این آیات، من اولین کسی بودم که آن أذکار را بیان نمودم. 📔بحارالأنوار (ط - بيروت)، ج‏۳۸، ص۲۰۴ ✅ همچنین شأن نزول آیات ذیل در خصوص إقامه اولین نماز توسط حضرت ختمی مرتبت و امیرالمومنین (علیهما السلام) است: «قُمْ فَأَنْذِرْ» أَيْ فَصَلِّ وَ ادْعُ عَلِيَّ بْنَ أَبِي طَالِبٍ إِلَى الصَّلَاةِ. «وَ ارْكَعُوا مَعَ الرَّاكِعِينَ‏: نَزَلَتْ فِي رَسُولِ اللَّهِ وَ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ وَ هُمَا أَوَّلُ مَنْ صَلَّى وَ رَكَع‏. 📔مناقب آل أبي طالب عليهم السلام (لابن شهرآشوب)، ج‏۲، ص۱۴ ⏪ ادامه دارد ... 🕌 ┄┅┅❅💠💠 💎💠💠❅┅┅┄ 💠 ناصرات المهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف 📜 📑📜 📜📑📜 📑📜📑📜

ا📑📜📑📜 ا📜📑📜 ا📑📜 ا📜 ❁﷽❁ا #تاریخ_تشریع ✅ براساس گزارشهای تاریخی موجود، إقامه صلاة توسط آن حضرات بوضوح برای افراد روشن بوده است. ↩️ در روایتی آمده است که وقتی آن حضرات صلاة را إقامه می کردند، جناب ابوطالب (علیه السلام) ناظر ایشان بود و سپس در تصدیق و تحریض این عمل خطاب به حضرت مولی (علیه السلام) فرمودند: «يَا وَلَدِي تَعْلَمُ أَنَّ مُحَمَّداً وَ اللَّهِ أَمِينٌ مُنْذُ كَانَ امْضِ وَ اتَّبِعْهُ تَرْشُدْ وَ تُفْلِحْ وَ تَشْهَد». 📔بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج‏۳۸، ص۲۰۷ ↩️ عبد اللَّه بن مسعود روايت می كند كه اول چيزى كه از امر رسول اللَّه (صلی الله علیه و آله) دانستم، آن بود كه‏ با اعمام خود به مكه آمدم. ايشان مرا پيش عباس بن عبد المطلب بردند و او با جماعتى نشسته بود در موضعى از مسجد الحرام، ما نيز آنجا نزد او نشستيم. ناگاه ديديم كه مردى از باب صفا به اندرون آمد، همراه او یک مَرد و در عقب و اثر او زنى كه محاسن خود را در پوششى قرار داده بود، مي رفت، تا به حجر الاسود رسيدند، اول آن مرد استلام حجر نمود و بعد آن جوان، بعد آن زن، چون از استلام حجر فارغ شدند، به طواف خانه با هم اشتغال نمودند تا هفت شوط بجاى آوردند. چون ما اين را مشاهده كرديم، گفتيم ما اين دين را در ميان شما نمی شناختیم، مگر اين زمان حادث شده، عباس گفت: اين مرد پسر برادر من محمد بن عبد اللَّه است و آن جوان على بن ابى طالب است و آن زن خديجه بنت خويلد كه حرم محترم اوست، و امروز بر روى زمين جز این سه تن كسى نيست كه خداى تعالى را عبادت كند. 📔كشف الغمة في معرفة الأئمة (ط - القديمة)، ج‏۱، ص۸۴ ↩️ از عفيف الكندى مروى است كه گفت: قبل از آن كه دعوت نبى اكرم (صلّى اللّه عليه و آله) علنى شود، با عباس بن عبد المطلّب در مكّه نشسته بودم، در اين حال جوانى پيش آمد، و به خورشيد كه در حال زوال بود، نگاه كرد. پس از آن رو به كعبه به نماز ايستاد، پس از لحظه ‏اى نوجوانى پيش آمد و در سمت راست او ايستاد و سپس زنى آمد و پشت سر آنها ايستاد. آن جوان به ركوع رفت و آن نوجوان و زن هم به ركوع رفتند و سپس آن جوان از ركوع بلند شد و آن دو نفر هم همين كار را كردند. سپس او سجده كرد و آنها هم با او سجده كردند. من گفتم: اى عباس، امر عظيمى است! عباس گفت: بله امر عظيمى است. آيا مى‏دانى كه اينها چه كسانى هستند؟ اين جوان محمد بن عبد اللّه بن عبد المطلّب، برادرزاده من است و اين نوجوان على بن ابى طالب، برادرزاده ديگر من و اين زن هم خديجه دختر خويلد مى‏باشد. برادرزاده ‏ام به من گفته است كه پروردگار آسمان‏ها و زمين به او دستور داده است كه از اين دين پيروى كند و به خدا قسم كه در تمام دنيا كسى به غير از اين سه نفر به اين دين عقيده ندارد. 📔الإرشاد في معرفة حجج الله على العباد، ج‏۱، ص۲۹و۳۰ 📔إعلام الورى بأعلام الهدى (ط - الحديثة)، ج‏۱، ص۱۰۵ پس اولین حکم از أحکام شریعت که پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) پس از نزول وحی، مأمور به انجام آن شد، "صلاة" بوده است و إقامه صلاة در این زمان به صورت جماعت و علنی توسط آن حضرات (علیهم السلام) صورت پذیرفت. 🕌 ┄┅┅❅💠💠 💎💠💠❅┅┅┄ 💠 ناصرات المهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف 📜 📑📜 📜📑📜 📑📜📑📜

بسم الله الرحمن الرحیم 📹 فیلم کامل بیانات رهبر معظم انقلاب در محفل انس با قرآن کریم در اولین روز از ماه مبارک رمضان. ۱۴۰۰/۰۱/۲۵ 🕌 ┄┅┅❅💠💠 💎💠💠❅┅┅┄ 💠 ناصرات المهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف 💎اللَّهُمَ‏ انّى‏ أَسْئَلُک ‏ أَنْ تَجْعَلَنِی مِمَّنْ تَنْتَصِرُ بِهِ لِدِینِکَ 💠#سرباز_آقا .

ا🔲🔳🔲🔳 ا🔳🔲 ا🔲 ا🔳 ❁﷽❁ا #معانی_الأحکام #الصیام ◼️صیام (۲) 🔄 بیان شد که صوم در أدله، به صبر تعبیر شده است. 🔘 خداوند متعال در سوره مبارکه بقره، آیه ۴۵ میفرماید: «وَ اسْتَعينُوا بِالصَّبْرِ وَ الصَّلاةِ وَ إِنَّها لَكَبيرَةٌ إِلاَّ عَلَى الْخاشِعين‌‏». الصَّبْرُ الصِّيَامُ وَ قَالَ: إِذَا نَزَلَت‏ بِالرَّجُلِ النَّازِلَةُ وَ الشَّدِيدَةُ فَلْيَصُمْ فَإِنَّ اللَّهَ عَزَّوَجَلَّ يَقُولُ: وَ اسْتَعِينُوا بِالصَّبْرِ يَعْنِي الصِّيَامَ. 📓الكافي (ط - الإسلامية)، ج‏۴، ص ۶۴ ↩️ پس امر به استعانت از صبر و صلاة، همان امر به طلب عون از صیام و صلاة است. 🔘 امیرالکلام مولانا علی بن ابیطالب (علیه السلام) در خطبه نورانیت خود به حقیقت این دو فرایض تصریح فرمودند که: «فالصبر رسول اللّه صلّى اللّه عليه و آله، و الصلاة إقامة ولايتي‏». 📓المناقب (للعلوي) / الكتاب العتيق، ص ۶۹ ↩️ حقیقت صبر، رسول اللّه (صلّى اللّه عليه و آله) است، و صلاة مؤوّل به ولایت شده که حمل آن جز بر خاشعین کبیر است. پس صبر در وجود حضرت ختمی مرتبت (صلی الله علیه و آله) به ظهور رسيده است. ⏪ بنابراین حقیقت صیام آنگاه برای مکلف تحصیل می شود که در سیره و محیای آن حضرت تفقه نماید. 🕌 ┄┅┅❅💠💠 💎💠💠❅┅┅┄ 💠 ناصرات المهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف 🔳 🔲 🔳🔲 🔲🔳🔲🔳

ا🔲🔳🔲🔳 ا🔳🔲 ا🔲 ا🔳 ❁﷽❁ا #معانی_الأحکام #الصیام ◀️ در مبحث گذشته اثبات شد که حقیقت صبر و صوم در نصوص به حمل ولایت ولی الله الاعظم معنا شده و لذا بمنزله رأس الایمان مخطوب است. حقیقت معنای صبر، حمل است و حمل در أتم و أکمل معنا، تحمّل است. و مراد از حمل، حمل ولایت است. وقتی حمل ولایت بمعنی الاتم و الاکمل صورت بگیرد، صبر محقق می شود. پس أعلی مرتبه حمل ولایت، صبر و تحمّل است. لذا صبر یا تحمّل ولایت، عهدی بوده که خداوند متعال آنرا از شیعیان و مومنان اتخاذ فرموده است. 🔘 چنانچه حضرت لسان الله الناطق امام صادق (علیه السلام) فرمودند: «خَلَقَ شِيعَتَهُمْ، أَخَذَ عَلَيْهِمُ الْمِيثَاقَ وَ أَنْ يَصْبِرُوا وَ يُصَابِرُوا وَ يُرَابِطُوا». 📓الكافي (ط - الإسلامية)، ج‏۱، ص ۴۵۱ 🔘 آن حضرت مراد از عبارت " أَنْ يَصْبِرُوا وَ يُصَابِرُوا وَ يُرَابِطُوا " را در گزاره های مختلفی چنین تفسیر فرمودند: «يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اصْبِرُوا على الفرائض وَ صابِرُوا على المصائب وَ رابِطُوا على الأئمة». «يا أَيُّهَا الَّذِينَ‏ آمَنُوا اصْبِرُوا على‏ دينكم‏ وَ صابِرُوا عدوكم ممن يخالفكم»‏. 📓تفسير الصافي، ج‏۱، ص ۴۱۱ 📓إثبات الهداة بالنصوص و المعجزات، ج‏۱، ص ۱۶۴ ↩️ عبارات مصدّر به ایمان است، پس ایمان مقدم بر صبر و صوم است، وقتی مکلف، معنون به مومن شود، صبر بر فرائض برای او ایجاد می شود. صبر بر فرائض یعنی حمل معرفة الامام چون أصل الفرائض، معرفت به ولایت است؛ «إِنَّ الْفَرَائِضَ الْوَاجِبَةَ بَعْدَ الْوَلَايَةِ الصَّلَاةُ وَ الزَّكَاةُ وَ الصَّوْمُ وَ الْحَجُّ وَ الْجِهَادُ وَ الْأَمْرُ بِالْمَعْرُوفِ وَ النَّهْيُ عَنِ الْمُنْكَر و ..». سپس صبر در مصائب و صبر در برابر أعداء باید تحقق پذیرد، چون شیطان لعین قسم خورده تا در برابر صراط مستقیم یعنی ولایت قرار گیرد؛ «لَأَقْعُدَنَّ لَهُمْ صِراطَكَ الْمُسْتَقيم‏». آخرین گزاره عبارتست از: " وَ رابِطُوا على الأئمة "، واو در اینجا از نوع نتیجه است، به این معنا که ثمره پذیرش ولایت و حمل آن و صبر در برابر مصائبی که از سوی اعداء وارد می شود به " رابِطُوا على الأئمة " منتج می شود. ⏪ لذا چون جمیع شئون ولایت به معنای اتم و اکمل ولایت در وجود ذی وجود خاتم المرسلین حضرت محمد مصطفی (صلی الله علیه و آله) نشسته است و همه وجود آن حضرت، فرائض ولايت می باشد و سیره و همچنین محیای آن حضرت منحصرا طریق الولایة است، حقیقت صوم و صبر می باشند. لذا مکلفین برای اقامه صلاة باید به أسوه حسنه حقیقت صبر و صوم که نجیّ الله حضرت لولاک لما خلقت الافلاک می باشد، تأسی جویند. 🕌 ┄┅┅❅💠💠 💎💠💠❅┅┅┄ 💠 ناصرات المهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف 🔳 🔲 🔳🔲 🔲🔳🔲🔳

🕋📜🕋📜🕋 📜 🕋 #ماه_مبارک_رمضان #معرفت_حضرت_قرآن (۲) بسم الله الرحمن الرحیم ☑️ نزول حضرت قرآن ✍️ حضرت قرآن، مبنا، مرجع و نص اصلی شریعت مقدس اسلام، مبتنی بر أدله موجود، نزول دفعی و تدریجی داشته است که تدقق در آن، اثر مطلوبی در طریق استنباط ادله خواهد گذاشت. ▪️ نزول از ماده (نزل)، به معنای پایین آمدن و هبوط از بالا به پایین است. این واژه به همراه مشتقات خود در صیغ ثلاثی مجرد و ابواب‌ إفعال و تفعیل و ... (چون: نُزِّل نَزَّلَ، اَنزَلَ، اُنزِل، تَنَزَّل، اَنزَلنا، نَزَّلنا، نَزلَة) در بسیاری از آیات حضرت قرآن به کار برده شده است. ▪️ گرچه معنای مشترک در تمامی مشتقات، همان آمدن از بالا به پایین است، اما هر یک از الفاظ مذکور، با توجه به هیئت ساختاری و قراین موجود در کرائم حضرت قرآن، معنای متفاوتی را می رسانند. ▪️ «إنزال» در باب إفعال، ضمن اشاره بر جهت صدور فعل از فاعل، إفادۀ نزول دفعی نیز می کند. چنانچه در آیه مبارکه «هُوَ الَّذِي‏ أَنْزَلَ‏ عَلَيْكَ الْكِتابَ..» (۱)؛ اوست خدایی که کتاب (حضرت قرآن) را بر تو (پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم) نازل کرد، یا در آیات مبارکات «شَهْرُ رَمَضانَ الَّذِي‏ أُنْزِلَ‏ فِيهِ الْقُرْآنُ» (۲)، «إنا انزلناه فی لیلة القدر» (۳)، «إِنَّا أَنْزَلْنَاهُ فِي لَيْلَةٍ مُبَارَكَةٍ» (۴) که ماده نزل در هیئت افعال بکار رفته، دلالت بر نزول دفعی حضرت قرآن بتمامه بر قلب مبارک رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلم) دارد. ▪️ یکی دیگر از مشتقات این ماده که اشاره به نوع نزول حضرت قرآن دارد، لفظ «تنزیل» است که در باب تفعیل بکار رفته است. از معانی باب تفعیل، علاوه بر اشاره به وقوع فعل و تعلق آن به مفعول و متعلق، تدریج و کثرت است که این معنا در تفاسیر نیز تایید شده است. بنابراین لفظ تنزیل اشاره به نزول تدریجی حضرت قرآن دارد. آیه مبارکه «قَالَ الَّذِينَ كَفَرُوا لَوْلَا نُزِّلَ عَلَيْهِ الْقُرْآنُ جُمْلَةً وَاحِدَةً كَذَلِكَ لِنُثَبِّتَ بِهِ فُؤَادَكَ وَرَتَّلْنَاهُ تَرْتِيلًا» (۵) با عنایت به قرینه ابتدای آن که در جواب اعتراض کفار به عدم تلاوت یکجای تمام آیات حضرت قرآن بر مردم، به رسول الله الأکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) اشاره می کند، بيان تامى است براى علت نزول تدریجی حضرت قرآن. همچنین تنزیل در آیه ۱۰۶ سوره مبارکه اسراء «وَ قُرْآناً فَرَقْناهُ لِتَقْرَأَهُ عَلَى النَّاسِ عَلى‏ مُكْثٍ وَ نَزَّلْناهُ‏ تَنْزِيلًا» (۶) با وجود قراینی چون عبارت شریفه «علی مکث»، اشاره دیگری بر نزول تدریجی این مصحف شریف است. ▪️ کلام حضرات تراجم وحی الله اهل بیت عصمت و طهارت (علیهم السلام) که کتاب الله ناطق و مفسر کلام الله می باشند نیز مبیِّن دو نوع نزول حضرت قرآن (إنزال و تنزیل یا دفعی و تدریجی) می باشد. ▪️ چنانچه از حضرت صادق (علیه السلام) مرویست: «نَزَلَ‏ الْقُرْآنُ جُمْلَةً وَاحِدَةً فِي شَهْرِ رَمَضَانَ إِلَى الْبَيْتِ الْمَعْمُورِ، ... ثُمَ‏ نَزَلَ‏ فِي طُولِ عِشْرِينَ سَنَةً (فِي عِشْرِينَ سَنَةً لِجَوَابِ كَلَامِ النَّاسِ) ...» (۷) که عبارت نخست به نزول دفعی و عبارت دوم به نزول تدریجی و علت آن اشاره دارد. به این ترتیب، پس از علم بر این مطلب که حضرت قرآن بنا به علل منصوص، دو نوع نزول دفعی و تدریجی دارد، نوبت به تبیین تفصیلی هر یک از نزول های دفعی و تدریجی می رسد. ا┅═✧❁ منابع ❁✧═┅ا (۱) سوره مبارکه آل عمران، آیه ۷ (۲) سوره مبارکه بقره، آیه ۱۸۵ (۳) سوره مبارکه قدر، آیه۴ (۴) سوره مبارکه دخان، آیه ۳ (۵) سوره مبارکه فرقان، آیه ۳۲ (۶) ترجمه تفسیر الميزان، ج‏۱۵، ص ۲۹۰ الی ۲۹۲ (۷) تفسیر عیاشی، ج ۱، ص ۸۰ 🕌 ┄┅┅❅💠💠 💎💠💠❅┅┅┄ 💠 ناصرات المهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف 🕋 📜 🕋📜🕋📜🕋