eitaa logo
« مهارت افزایی طلاب ناب»
1.7هزار دنبال‌کننده
16.6هزار عکس
10.3هزار ویدیو
1.8هزار فایل
کانال پشتیبان گروه نخبگان (طلاب ناب)استان اصفهان 📪ارتباط با خادم کانال 👈👈 📩 📨 @Shahideh_kanize_Hazrate_Yas —------------------------------------ کانال معنویت افزایی طلاب ناب👇👇 https://eitaa.com/TollabeNabe_EmameZaman
مشاهده در ایتا
دانلود
هدایت شده از تنها علاج
«تا دانشگاه هویزه ...»، به استادی سیدحسین علم‌الهدی: کربلای هویزه که در نیمه دی ماه سال ۵٩ به وقوع پیوست برای آن بود که در سایه‌سار آن درخت بلند باشکوه، علم‌آموزی مجالی و فرهنگ و اندیشه، فرصتی پیدا کند، همۀ آن خون‌های پاکی که ریخته شد نبود مگر آن‌که بشریت از جهالت نجات پیدا کند آن‌چنان که سالار همین شهیدان حضرت حسین‌بن‌علی نیز با این انگیزه قیام کرد و به شهادت رسید، " وَ بَذَلَ‏ مُهْجَتَهُ‏ فِیکَ لِیَسْتَنْقِذَ عِبَادَکَ مِنَ الْجَهَالَة" آن وصیتی که سید حسین علم‌الهدی به برادرش سید حمید کرد مؤید همین مطلب است که برادر را به مبارزه‌ای دیگر فراخوانده بود و پس از جنگ تحمیلی، عرصۀ جنگ علمی- فرهنگی را فراروی خود می‌دید تا آن‌جا که به برادرش وصیت کرده بود که: پس از پایان جنگ، باید به حوزۀ علمی سفر داشته باشیم. https://b2n.ir/894805 https://b2n.ir/430163 https://b2n.ir/345558 @sadidisu_ir @tanhaelaj
📜 |🔰آنان که از امکانات خود بهره برداری نمی کنند دعایشان مستجاب نمی شود... 🔹 كسى كه خواسته ‏اش و نيازش را احساس كرده و با احساس و با تمام وجودش دعا مى ‏كند، نمى ‏تواند امكانات خود را راكد گذاشته باشد. 🔹 من كه احساس مى ‏كنم بايد به خانه بيايم و كليد هم دارم، پشت در نمى ‏نشينم كه دعا كنم. بايد از تمام امكانات خودم استفاده كنم و آن دم كه كليد شكست و هيچ راهى برايم نبود و يا زمان و فرصتى نداشتم، در اين هنگام عجز، به دعا رو بياورم و حتى در عجزم و در يأسم نااميد نشوم. 🔹 آنها كه از امكانات خود بهره نمى ‏گيرند و با دست و پاى خود راه نمى ‏روند، هنوز نياز خود را باور نكرده ‏اند و احساسى ندارند. 🔹 و اين است كه در روايات هست آنها كه از امكانات خود بهره ‏بردارى نكرده ‏اند دعايشان مستجاب نيست؛ چون اين‏ها در واقع خواسته ‏اى ندارند تا برآورده شود. ❛❛ عین‌صاد 📚  | ص ۵۳ #⃣ ╭✤ @Einsad ✤╮
📜 |🔰گرفتار گمراهی 🔸ضلال؛ يعنى سرگشتگى؛ يعنى گم‏شدگى. و اين ضلال است كه منشأ تمامى گمراهى ‏ها و از دست رفتن ‏ها و كفرها و نفاق ‏هاست. 🔸 آدمى كه خود را باخت، آدمى كه خود را گم كرد، آدمى كه خود را نديد و به حساب نياورد، اين چنين گمشده ‏ى سرگشته ‏اى را، هر كس به هر طرف مى ‏برد؛ كه فرعون ‏ها، همين ‏گونه آدم ‏ها را با پوك كردن و خالى ساختن، به اطاعت مى ‏كشيدند: «فَاسْتَخَفَّ قَوْمَهُ فَاطاعُوه». اين استخفاف و سبك كردن است، كه باعث استثمار و استضعاف و اس اس های دیگر می شود. 🔸آن‏ها كه آدمى را براى خود مى ‏خواهند، اين‏گونه در ظلمات نگاه مى ‏دارند و اين گونه سرگشته و گمشده مى ‏خواهند. و خدا كه آدمى را بارور مى ‏خواهد، او را در نور مى ‏آورد تا خود را ببيند و با چشم باز سودا كند. 🔸 و هدف ‏هاى برابر و راه مناسب را بردارد و گرفتار ضلال در سعى و عمل نشود. پس ضلال آدمى، به ضلال اهداف و ضلال راه و ضلال سعى مى ‏رسد. ❛❛ عین‌صاد 📚  | ص ۲۰۰ #⃣ ╭✤ @Einsad ✤╮
📜 |🔰 ما همه فرعونیم! ▫️ گاهى از حرف يك دسته و زبان يك دسته و شماتت يك دسته مى ‏گذرى تا توجه يك دسته‏ ى ديگر و نگاه و زبان آنها را بدست بياورى و با خود همراه كنى. ▫️دنيا با اين وسعت و با اين پيچ و تاب، مى‏ تواند تمامى غريزه ‏ها و هوس‏ ها را تحريك كند و شيخ و شاب و عارف و عابد و زاهد، را به اسارت بكشاند. ▫️قدرت و لذت و ثروت و رياست و مقبوليت و عنوان و وجاهيت، همه شعبه‏ هايى از دنياست كه هر سالِكى را با هر ذوق و در هر مرتبه از سلوك مى ‏لغزاند و با ديگران به حسادت و يا عداوت وا مى‏ دارد. ▫️ و اين عداوت تا آنجا مى ‏رسد كه احتمال مزاحمت براى درگيرى و دشمنى كافى است، احتمال، كافى است تا چشم ‏هاى عزيزانت را بيرون بياورى. ▫️داستان هر كدام از ما هم همين است. ما هم فرعون ‏هايى هستيم ولى در اطاق و منزل و محل و شهر و محدوده ‏اى كه به دست مى ‏آوريم. ▫️نمى ‏توانيم كسى را بالاتر از خودمان در اطاق تحمل كنيم و نمى‏ توانيم حرف ديگرى و انتقاد ديگرى را كه فرزند و يا همسر ما هستند، بپذيريم، ناچار در فرداى روزگار هم همين غرور، همين قدرت‏ طلبى و همين رياست بازى‏ هاى كم رنگ و پر رنگ سراغمان مى ‏آيد و معيار دوستى و دشمنى و قطع و وصلمان مى ‏شود. ❛❛ عین‌صاد 📚  | ص ۷۶ #⃣ 👤: @ad_Einsad
هدایت شده از کیمیای سعادت
📜 |🔰تمام توان و سعى من به اندازه خود من است، نه به اندازه راه و مقصد من... ❛❛ عین‌صاد من وقتى مى ‏خواهم براى دوستم به خاطر خدا قدم بردارم، خيلى كه زور بزنم و تلاش كنم، كار كوچكى انجام مى ‏دهم، ولى وقتى براى فرزندم و يا بستگانم مى ‏خواهم كارى بكنم، زور نزده و تلاش نكرده، صد تا صد تا مايه مى ‏گذارم و هستى ‏ام را فدا مى ‏كنم. وقتى مى ‏خواهم براى مؤمنى اقدامى كنم، مى ‏گويم حالا دير شده است، باشد تا فرصت ديگرى پيش بيايد و هزار بهانه مى ‏آورم. در حالى كه براى خودم ايجاد فرصت مى ‏كنم، براى دوستم حتى از فرصت ‏هاى بدست آمده هم به خوبى استفاده نمى ‏كنم. اينكه بايد انسان خود را با اولياى خدا مقايسه كند. و اين، يكى ديگر از طُرُق استقلال خير است؛ يعنى اينكه انسان كسانى را كه ميزان و حجتى بر او هستند، خود را با آنها بسنجند و ببيند كه آنها چه كردند! براى سبك و سنگين كردن، همانها نشان مى ‏دهند كه بايد چقدر پرواز مى ‏كرديم. آنها چه كردند و تا كجا پريدند! در حالى كه ما زمين‏گير و از پا افتاده ‏ايم. اينكه تمام توان و سعى من به اندازه خود من است، نه به اندازه راه و مقصد من. 📚  | ص ۸۰ #⃣ ╭✤ @Einsad ✤╮ https://eitaa.com/KimiyayeSaadat