کتاب گناهان کبیره، ✍آیت الله دستغیب قسمت ۲ بسم اللّه الرحمن الرحیم ادامه مقدمه .....۴-تقوى سبب یارى و تأیید خداوند در تمام امور است، میفرماید: بدرستى که خداوند با کسانى است که پرهیزگارند ١. ۵-تقوى سبب رستگارى و رزق حلال است از راهى که خود شخص گمان ندارد مى فرماید: «کسى که از خدا بترسد و مرتکب گناه نشود، خداوند راه بیرون شدنى برایش قرار میدهد یعنى از اندوه دنیا و آخرت او را رهائى میدهد و او را از جائى که گمان ندارد روزى میرساند» ٢. ۶-به سبب تقوى خداوند عمل بنده را از نقص و عیب پاک میفرماید. چنانچه میفرماید: اى کسانى که ایمان آورده اید در ارتکاب گناه از خدا بترسید و سخن درست و استوار بگوئید تا خدا کارهاى شما را اصلاح فرماید به اینکه گناهانتان را بیامرزد و اعمال نیکتان را مى پذیرد ٣. ٧-تقوى سبب آمرزش گناهان است، میفرماید: و گناهان شما را بیامرزد ۴. ٨-تقوى سبب محبت خداوند است، چنانچه مى فرماید: خداوند پرهیزگاران را دوست میدارد ۵. ٩-تقوى سبب پذیرفته شدن اعمال است، مى فرماید: تنها از پرهیزگاران پذیرفته مى شود ۶. ١٠-تقوى سبب زیادتى اکرام و اعزاز، نزد پروردگار عالمست. میفرماید: گرامى ترین شما نزد خداوند، پرهیزگارترین شما است ٧. ١١-تقوى سبب افاضۀ نور معرفت و علم است. میفرماید: اى کسانى که ایمان آورده اید اگر پرهیزگارى را شعار خود سازید خداوند براى شما نورى قرار میدهد تا بین حق و باطل را تمیز دهید، به اینکه خداوند یاریتان مى کند که بدان یارى کسى که بر حق است از کسی که بر باطل است جدا شود پاورقی: ١) - إِنَّ اَللّٰهَ مَعَ اَلَّذِینَ اِتَّقَوْا. (سورۀ ١۶ آیه ١٢٨) . ٢) - وَ مَنْ یَتَّقِ اَللّٰهَ یَجْعَلْ لَهُ مَخْرَجاً وَ یَرْزُقْهُ مِنْ حَیْثُ لاٰ یَحْتَسِبُ. (سوره ۶۵ آیه ٢) . ٣) - یٰا أَیُّهَا اَلَّذِینَ آمَنُوا اِتَّقُوا اَللّٰهَ وَ قُولُوا قَوْلاً سَدِیداً یُصْلِحْ لَکُمْ أَعْمٰالَکُمْ. (سوره ٣٣ آیه ٧١) . ۴) - وَ یَغْفِرْ لَکُمْ ذُنُوبَکُمْ. (سورۀ ٣٣ آیه ٧١) . ۵) - فَإِنَّ اَللّٰهَ یُحِبُّ اَلْمُتَّقِینَ (سورۀ ٣ آیه ٧۶) . ۶) - إِنَّمٰا یَتَقَبَّلُ اَللّٰهُ مِنَ اَلْمُتَّقِینَ. (سورۀ ۵ آیه ٢٧) . ٧) - إِنَّ أَکْرَمَکُمْ عِنْدَ اَللّٰهِ أَتْقٰاکُمْ. (سورۀ ۴٩ آیه ١٣) ۸) - یٰا أَیُّهَا اَلَّذِینَ آمَنُوا إِنْ تَتَّقُوا اَللّٰهَ یَجْعَلْ لَکُمْ فُرْقٰاناً. (سورۀ ٨ آیه ٢٩) . #گناهان_کبیره 🌸🌸🌸🌸🌸 به مهدیه بپیوندیم👇 https://eitaa.com/Mahdeea

گناهان کبیره ✍آیت الله دستغیب قسمت ۳ ١٢-تقوى سبب بشارت دادن ملائکه است هنگام مرگ، چنانچه میفرماید: کسانى که ایمان آوردند و با تقوى بودند برایشان در زندگانى دنیا، یعنى هنگام مرگ و در آخرت بشارت است ٢. ١٣-تقوى سبب خلاصى از عذاب است. میفرماید: نجات میدهیم کسانى را که پرهیزگار بودند ٣. و بالجمله قرآن مجید از ذکر تقوى و امر به آن و بیان آثار آن پر است و به همین مقدار اکتفاء مى شود. تقوى در روایات اهلبیت: اخبار و احادیثى که از رسول خدا (ص) و اهل بیت علیهم السلام رسیده نیز دراین باره زیاد است و کمتر خطبه اى از حضرت امیر المؤمنین (ع) است که در آن ذکر تقوى و متقین نشده باشد و تبرکا یک جمله از آن حضرت ترجمه مى گردد: «تقوى کلید راستى در دین و استقامت بنده است بر طریق مبین و ذخیره قیامت و آزادى از هر ملکۀ بد و کردار زشت و رستگارى از هر تباهى و گمراهى است-به سبب تقوى حاجت طلب کننده روا مى شود و گریزنده از عقاب، نجات مى یابد و به عطاى بسیار مى رسد» ۴. دوستان من پرهیزگارانند: از حضرت رسول (ص) مرویست که بخویشاوندان خود فرمود: مگوئید که محمد (ص) از ما است به خدا سوگند که اولیاى من از شما و جز شما نیست مگر پرهیزگاران. ۵ چاره اى جز پرهیزگارى نیست: و از حضرت سید الشهداء (ع) مرویست که فرمود: شما را به تقوى وصیت مى نمایم به درستى که خداوند براى پرهیزگار ضامن شده که او را از آنچه خوش ندارد بآنچه دوست دارد بگرداند و روزى دهد او را از جائى که گمان ندارد به درستى که خداوند دربارۀ بهشتش فریب نمى خورد، یعنى کسى نمى تواند به فریب و نیرنگ داخل بهشت گردد، و ثوابهائى که نزد او است به کسى نمى رسد مگر بسبب بندگى و اطاعت او ١. و چون در مقدمه کتاب بنابر اختصار است به همین مقدار اکتفا میشود. چیزى که مهم است دانستن معنى تقوى و حقیقت آن است. پاورقی: ١) - یٰا أَیُّهَا اَلَّذِینَ آمَنُوا إِنْ تَتَّقُوا اَللّٰهَ یَجْعَلْ لَکُمْ فُرْقٰاناً. (سورۀ ٨ آیه ٢٩) . ٢) - اَلَّذِینَ آمَنُوا وَ کٰانُوا یَتَّقُونَ لَهُمُ اَلْبُشْرىٰ فِی اَلْحَیٰاةِ اَلدُّنْیٰا وَ فِی اَلْآخِرَةِ. (سوره ١٠ آیه ۶۴ و ۶۵) . ٣) - ثُمَّ نُنَجِّی اَلَّذِینَ اِتَّقَوْا. (سوره ١٩ آیه ٧١) . ۴) -فان تقوى اللّه مفتاح سداد و ذخریة معاد و عتق من کل ملکة و نجات من کل هلکة بها ینجح الطالب و ینجوا لها رب و تنال الرغائب (نهج البلاغه صبحى خطبه ٢٣٠ ص ٣۵١) . ۵) -لا تقولوا ان محمدا منا فو اللّه ما اولیائى منکم و لا من غیرکم الا المتقون. (بحار الانوار) . #گناهان_کبیره 🌸🌸🌸🌸🌸 به مهدیه بپیوندیم👇 https://eitaa.com/Mahdeea

گناهان کبیره ✍آیت الله دستغیب قسمت ۴ حقیقت تقوى تقوى به معناى نگه داشتن و پرهیز است و شرعا به معناى بازداشتن خود است از هرچه زیان آخرتى دارد به اینکه پرهیز کند، از مخالفت پروردگار در اوامر و نواهى او چنانچه از حضرت صادق (ع) پرسش شد از معنى تقوى؟ فرمود: هرجا امر خدا است حاضر باشى و جائى که نهى خدا است حاضر نباشى ٢ بنابراین تقوى را دو جهت است: اول اکتساب طاعات و امتثال اوامر الهى-باینکه سعى کند واجبى از او ترک نشود (و واجب عبارت است از امرى که در انجام ندادنش سخط و خشم پروردگار عالم است) و در مرتبه دوم سعى کند مستحبات را تا آنجا که بتواند ترک نکند (و مستحب عملى است که در بجا آوردنش ثواب است ولى در ترکش عقاب نیست) . جهت دوم تقوى اجتناب از محرمات و ترک نواهى پروردگار است باینکه در محرمات و نواهى او به اینکه از چیزهائى که بجا آوردنش موجب خشم و سخط او است خوددارى نماید. (حرام عملى است که در انجام دادنش عقوبت است) و در مرتبۀ دوم سعى کند مکروهات را نیز ترک نماید. (مکروه کارى است که انجام ندادنش بهتر و ترک آن مطلوب شارع مقدس است ولى در فعل آن عقابى نیست) . -------------- پاورقی: ١) -اوصیکم بتقوى اللّه تعالى فان اللّه قد ضمن لمن اتقاه ان یحوله عما یکره الى ما یحب و یرزقه من حیث لا یحتسب فایاک ان تکون ممن یخاف على العباد من ذنوبهم و یأمن العقوبة من ذنبه فان اللّه تبارک و تعالى لا یخدع عن جنته و لا ینال ما عنده الا بطاعته. (سفینة البحار جلد دوم ۶٧٨ و روضۀ کافى) . ٢) -سئل الصادق (ع) عن تفسیر التقوى فقال ان لا یفقدک حیث امرک و لا یراک حیث نهاک (سفینة البحار جلد ٢ صفحه ۶٧٨) . ✍کسى که طالب سعادت و مقام شامخ تقوى است باید که جهت دوم تقوى را که پرهیز از محرمات و گناهان است بیشتر اهمیت دهد زیرا اگر از محرمات پرهیز کرد عمل خوبش بهر کمى و کوچکى که باشد پذیرفته و او را به خداوند نزدیک میگرداند. (جز این نیست که خداوند از پرهیزگاران مى پذیرد) ١. و امام صادق علیه السلام فرمود: کفایت مى کند با نیکوکارى از دعا، آنچه طعام را از نمک کفایت مى کند ٢. یعنى چنانچه براى گوارا شدن طعام مقدار مختصرى نمک بس است براى مستجاب شدن دعا هم اگر شخص متقى باشد مختصر دعائى کافى است. گناه، اعمال نیک را هدر مى کند و نیز پاره اى از گناهان کبیره باطل کنندۀ اعمال صالحه است و در این کتاب در محل خودش ذکر خواهد شد و خلاصه پرهیز از گناه مهمتر از اعمال صالحه است و براى اثبات این مطلب (اهمیت بیشتر ترک گناه) پاره اى از روایات نقل مى شود. ١-رسول خدا (ص) فرمود: نخوردن لقمه حرامى نزد خداوند از دو هزار رکعت نماز مستحبى خواندن بهتر است ٣. ٢-امام صادق (ع) فرمود: رد کردن یک درهم بصاحبش نزد خداوند با هفتاد حج قبول شده برابر است ۴. ٣-و نیز فرمود: سعى و کوشش کنید در بجا آوردن اعمال صالحه و اگر عمل صالح انجام نمى دهید پس معصیت نکنید، بدرستى که کسى که بنا مى کند و خراب نمى کند بنایش بالا مى رود هرچند کم باشد و کسى که بنا مى کند و خراب مى کند بنائى ندارد ۵. ------------ پاورقی: ١) - إِنَّمٰا یَتَقَبَّلُ اَللّٰهُ مِنَ اَلْمُتَّقِینَ. (سوره ۵ آیه ٢٧) . ٢) -عن ابی عبد اللّه (ع) یکفى من الدعاء مع البرما یکفى الطعام من الملح (عدة الداعى ص ٢٩٣) . ٣) -ترک لقمة الحرام احب الى اللّه من صلاة الفى رکعة تطوعا. (عدة الداعى ص ١٢٨) . ۴) -قال الصادق علیه السلام رد دانق حرام یعدل عند اللّه سبعین حجة مبرورة (عدة الداعى) . ۵) -جدوا و اجتهدوا و ان لم تعملوا فلا تعصوا فان من یبنى و لا یهدم یرتفع بنائه و ان کان یسیرا و ان من یبنى و یهدم یوشک ان لا یرتفع له بناء (عدة الداعى ص ٢٩۴) . #گناهان_کبیره 🌸🌸🌸🌸🌸 به مهدیه بپیوندیم👇 https://eitaa.com/Mahdeea

گناهان کبیره ✍آیت الله دستغیب قسمت ۳ درخت بهشتى و آتش سوزنده ۴-رسول خدا «ص» فرمود: کسى که سبحان اللّه بگوید خداوند درختى در بهشت برایش غرس مى فرماید. مردى از قریش برخاست و عرض کرد: پس ما در بهشت درختان زیادى داریم؟ حضرت فرمود: «آرى ولى بترسید از اینکه آتشى بسوى آنها بفرستید و همه را بسوزانید» ١. ۵-حسد ایمان را مى خورد و نیست میکند چنانچه هیزم آتش را ٢. ۶-روز قیامت اقوامى هستند که با داشتن حسناتى مانند کوههاى مکه، امر میشود، ایشان را به آتش ببرند گفته شد: یا رسول اللّه (ص) آیا نمازگزار بوده اند؟ فرمود آرى نماز میخواندند و روزه مى گرفتند و پاره اى از شب را به عبادت مشغول بودند، لیکن هرگاه بر اینان چیزى از دنیا پیدا مى شد خود را بر آن مى افکندند، یعنى رعایت جهت حلال و حرام را نمى کردند ٣. حق الناس مانع قبولى است :٧-رسول خدا (ص) فرمود: به من امر شد که قوم خود را بترسان و بگو: داخل مشوید در خانه اى از خانه هاى من (یعنى مساجد) و حال آنکه براى بنده اى از بنده گان من حقى نزد شما باشد که باو ظلم نموده اید، بدرستى که تا در محضر من به نماز ایستاده او را لعنت مى کنم تا آن حق را به صاحبش برگرداند ۴. ٨-و نیز پیغمبر (ص) فرمود: خداى را ملکى است که هر شب بر بیت المقدس ندا در مى دهد: هرکس حرامى بخورد خدا هیچ عملى را از او نمى پذیرد نه واجب و نه مستحب ۵. پاورقی: ١) -قال رسول اللّه (ص) من قال سبحان اللّه غرس اللّه له بها شجرة فى الجنة. . . فقال له رجل من قریش اذا شجرنا فى الجنة لکثیر قال (ص) نعم و لکن ایاکم ان ترسلوا الیها نیرانا فتحرقوها. (عدة الداعى صفحه ٢۴٨) . ٢) -و ان الحسد یأکل الایمان کما تأکل النار الحطب (اصول کافى ص ٢٣١ و عدة الداعى ص ٢٩۴ با مختصر اختلاف) . ٣) -لیجیئن اقوام یوم القیمة لهم من الحسنات کجبال تهامة فیأمر بهم الى النار فقیل یا نبى اللّه أ مصلون قال: کانوا یصلون و یصومون و یأخذون و هنا من اللیل لکنهم کانوا اذا لاح لهم شىء من الدنیا و تبوا علیه عدة الداعى ص ٢٩۵. ۴) -اوحى اللّه الى ان انذر قومک لا یدخلوا بیتا من بیوتى و لا حد من عبادى عند احد منهم مظلمة فانى العنه ما دام قائما یصلى بین یدى حتى یرد تلک المظلمة. (عدة الداعى ص ١٢٩) . ۵) -ان للّه ملکا ینادى على بیت المقدس کل لیلة من اکل حراما لم یقبل اللّه منه صرفا و لا عدلا. - *** ٩-اگر آن قدر نماز بخوانید و برپا بایستید که مثل میخهاى کوبیده در زمین بشوید و آن قدر روزه بگیرید که در ضعف مانند چوبهاى تراشیده شوید یا اینکه مانند کمانهاى تیر خمیده گردید خدا این کارها را از شما نمیپذیرد مگر با ورع و تقوائى که شما را از گناه بازدارد ١. گناه مانع استجابت دعا است :١٠-گذر موسى (ع) به مردى از اصحابش افتاد که در سجده بود هنگامى که بازگشت باز همان شخص را در سجده دید فرمود اگر حاجتت به دست من بود هر آینه برآورده کرده بودم خداوند به او چنین وحى فرمود که اگر آن قدر براى من سجده کند که گردنش خورد شود از او نمیپذیرم تا اینکه از آنچه که ناخوشایند من است روى گرداند و به آنچه مطلوب من است روى آورد ٢. یعنى از گناه پرهیز کند و عبادات را به جاى آورد، وگرنه گناه جلو استجابت دعا را مى گیرد. پاورقی: ۵) (عدة الداعى ص ١۴٠) . ١) -لو صلیتم حتى تکونوا کاوتاد و صمتم حتى تکونوا کالحنایا لم یقبل اللّه منکم الا بورع حاجز (عدة الدعى ص ١۴٠) . ٢) -و عنه ع مر موسى ع برجل من اصحابه و هو ساجد و انصرف من حاجته و هو ساجد فقال لو کانت حاجتک بیدى لقضیتها لک فاوحى اللّه الیه یا موسى لو سجد حتى انقطع عنقه ما قبلته او یتحول عما اکره الى ما احب (عدة الداعى صفحۀ ١٢۵) . #گناهان_کبیره 🌸🌸🌸🌸🌸 به مهدیه بپیوندیم👇 https://eitaa.com/Mahdeea

گناهان کبیره ✍آیت الله دستغیب قسمت ۴ عبادت حقیقى ترک گناهست ١١-اصل دین پرهیز از گناه است، از گناه بپرهیز، عابدترین مردم میشوى. با تقوى باش و اهتمام به عمل به تقوى داشته باش و جز آن بپرهیز، به درستى که عملى که پذیرفته شود کم نیست ٣. یعنى اگر از گناه دورى کردى عملت هرچند کم باشد قبول است و عملى هم که قبول شد از این نظر که پذیرفته شدۀ رب العالمین است کم و کوچک نیست. بنابراین اهل ایمان باید خیلى بترسند و زیاد مواظب خود باشند تا کار خیرى که از آنها سر میزند و باید آنها را به درجات عالیه و مقام قرب و جوار آل محمد (ص) برساند مبادا بواسطۀ بجا آوردن گناهى، باطل و ضایع شود. زهى خسران و زیانکارى که انسان بدست خودش سرمایه اش را هدر دهد. کارهاى نیک مانند غبار پراکنده میشود از حضرت صادق (ع) از معنى آیه «قصد نمودیم از عملى که در صورت زیبا است، پس آن کردار را مانند ذره هاى پراکنده گردانیدیم، یا مانند خاکستر بر باد داده شده یعنى آن را قبول نکرده ثوابى بر آن مترتب نسازیم» پرسیدند حضرت فرمود: آگاه باش بخدا قسم هرچند اعمال اینان مفیدتر و با جلاتر از پارچه هاى سفید مصرى بود لیکن هرگاه برایشان گناهى پیش مى آمد آن را ترک نمى کردند ١. یعنى اعمال پاکیزه ایشان بواسطۀ نداشتن ورع، و ارتکاب حرام مانند غبار در هوا پراکنده و قدر و ارزشى ندارد. علامه مجلسى در شرح این حدیث مى فرماید، این حدیث دلالت میکند بر اینکه طاعات و عبادات بواسطۀ گناه حبط شده و از بین مى رود. خداوند به موسى (ع) وحى فرمود: به درستى که بندگان، به من نزدیک نشدند به چیزى که پسندیده تر باشد از سه چیز موسى (ع) عرض کرد پروردگارا آن سه چیز کدام است؟ فرمود زهد در دنیا و پرهیز از گناهان و گریه کردن از ترس من. موسى (ع) گفت: پروردگارا براى کسى که اینها را به جاى آورد، چیست؟ فرمود: اما زاهدین در دنیا پس جاى ایشان در بهشت است اما گریه کنندگان از خوف من پس جایشان در محل بلندى است که با ایشان کسى در آن مقام نیست و اما صاحبان ورع و پرهیز از معصیت من، به درستى که اعمال خلایق را بازرسى مى کنم ولى اعمال ایشان را تفتیش نمى کنم ٢ یعنى بى حساب وارد بهشت مى شوند. #گناهان_کبیره 🌸🌸🌸🌸🌸 به مهدیه بپیوندیم👇 https://eitaa.com/Mahdeea

گناهان کبیره ✍آیت الله دستغیب قسمت ۵ اقسام گناه اگر کسى از گناهان کبیره پرهیز نماید گناهان صغیره اش مورد مؤاخذه نخواهد بود و خداى تعالى به فضلش آنها را میآمرزد چنانچه در سورۀ نساء میفرماید: «اگر از گناهان بزرگى که نهى کرده شده اید دورى کنید گناهان شما را درگذریم و اجتنابتان را از گناهان کبیره کفارۀ گناهان صغیره قرار دهیم و شما را در جاى بزرگ و شریفى که بهشت است درآوریم» ١. درهاى بهشت بروى پرهیزگاران باز است از رسول خدا (ص) مرویست که فرمود: قسم به آن خدائى که جان من در قبضۀ قدرت او است هیچ بنده اى نیست که پنج نوبت نمازهاى واجب را بجاى آورد و روزۀ ماه رمضان را بگیرد و از گناهان کبیره دورى کند مگر اینکه درهاى بهشت را بروى او بگشایند. سپس آیه اى که گذشت تلاوت فرمود ٢. کسى که گناه کبیره از او سر زند و توبه ننماید فاسق است و نمى شود در نماز به او اقتداء کرد و شهادتش پذیرفته نیست و پس از مرگ مستحق عقوبت الهى است مگر اینکه فضل الهى شامل حالش شده که از آن جمله شفاعت محمد صلّى اللّه علیه و آله است، چنانچه خودش فرموده که شفاعتم را براى صاحبان گناهان کبیره از امتم ذخیره کرده ام ٣و نیز فرمود: شفاعت من براى صاحبان گناهان کبیره از امتم مى باشد اما نیکوکاران، یعنى ترک کنندگان کبائر، برایشان راه مؤاخذه نیست ۴. شفاعت نباید موجب جرأت بر معصیت شود: در اصل شفاعت هیچگونه شکى نیست که خداوند براى اظهار عظمت شأن و جلالت قدر پیغمبر (ص) و ائمه اطهار و سایر شافعین، صاحبان گناهان کبیره را بایشان خواهد بخشید بلکه به برکت شفاعت ایشان مقام و درجه سایر دوستان آنها رفیع تر خواهد شد و این مطلب از قرآن مجید و اخبار صحیحه و متواتره مسلم و روشن است و ذکر آنها موجب خروج از وضع کتاب مى باشد. چیزى که تذکر آن لازم است این است که نباید موضوع شفاعت سبب جرأت بر معصیت یا مسامحۀ در توبه گردد. خودکشى بامید نجات: مثل توبه نکردن یا گناه کردن بامید شفاعت مثل سم خوردن یا دست در دهان افعى کردن است به امید رسیدن طبیب و مداوا کردن، که البته برخلاف حکم عقل است. زیرا پس از خوردن سمّ اولا یقینى نیست که دسترسى به طبیب و دوا پیدا شود ثانیا تأثیر مداوا قطعى نیست شاید سم داخل خون گردیده و قلب را از کار انداخت همچنین کسى که گناه میکند از کجا یقین دارد که پس از مرگ بلافاصله بشفاعت شافعین میرسد؟ پاورقی: ١) - إِنْ تَجْتَنِبُوا کَبٰائِرَ مٰا تُنْهَوْنَ عَنْهُ نُکَفِّرْ عَنْکُمْ سَیِّئٰاتِکُمْ وَ نُدْخِلْکُمْ مُدْخَلاً کَرِیماً (سوره ۴ آیه ٣١) . ٢) -تفسیر منهج الصادقین. ٣) -ادخرت شفاعتى لاهل الکبائر من امتى. (جلد ٣ بحار الانوار-عدة الداعى) . ۴) -انما شفاعتى لاهل الکبائر من امتى فاما المحسنون فما علیهم من سبیل. (جلد ٣ بحار الانوار- عدة الداعى) . #گناهان_کبیره 🌸🌸🌸🌸🌸 به مهدیه بپیوندیم👇 https://eitaa.com/Mahdeea

گناهان کبیره ✍آیت الله دستغیب قسمت ۶ مرگ با یکى از سه چیز از حضرت امیر المؤمنین (ع) از وصف مرگ پرسیده شد؟ حضرت فرمود: بر شخص دانا و با اطلاعى وارد شدید، با یکى از این سه چیز، مرگ وارد میگردد یا بشارت بنعمت همیشگى است یا بعذاب همیشگى یا سبب هول و ترس است و کارش مبهم و مردد میباشد و نمى داند از چه طائفه خواهد بود، پس دوست ما که اطاعت کنندۀ ما بوده، یعنى معصیتى نداشته، بنعمت همیشگى بشارت داده میشود؛ و اما دشمن ما که با ما مخالفت مى کرده پس به عذاب همیشگى بشارت داده مى شود؛ و اما آنکه کارش مبهم است و نمیداند بر سرش چه میآید او مؤمنى است که بر خودش اسراف و ظلم میکرده یعنى گناهکار بوده است. او را مرگ فرامى رسد اما با ابهام و خوف و حزن، پس از آن خدا او را با دشمنان ما مساوى قرار نخواهد داد بلکه او را بشفاعت ما از آتش بیرون خواهد آورد، پس عمل کنید و اوامر الهیه را اطاعت کنید و عذاب خداى را کوچک نشمارید، به درستى که از جمله گناهکاران کسى است که شفاعت ما باو نمى رسد مگر بعد از سیصد هزار سال عذاب ١. عمرو بن یزید گفت: به حضرت صادق (ع) عرض کردم از شما شنیدم که فرمودید: تمام شیعیان ما در بهشتند با هر گناهى که داشته باشند. حضرت فرمود: راست گفتم، بخدا قسم! تمام آنها در بهشتند. گفتم: فدایت شوم، به درستى که گناهان زیاد و بزرگ است. فرمود: اما در قیامت، پس تمام شما در بهشت خواهید بود، بشفاعت پیغمبر یا وصى او لیکن بخدا قسم! بر شما در برزخ مى ترسم. گفتم: برزخ چیست؟ فرمود: برزخ قبر است، از هنگام مرگ تا روز قیامت ١. فردا بجاى اشک خون میگریند در وصایاى پیغمبر اکرم به ابن مسعود است که میفرماید: گناه را کوچک مشمار و از گناهان کبیره بپرهیز، چون روز قیامت وقتى بنده بگناهش مینگرد از چشمانش چرک و خون بیرون میآید. خداوند میفرماید: قیامت روزى است که هرکس عمل نیک و بد خود را نزد خودش حاضر مییابد، آرزو میکند که میان او و گناهانش مسافتى دور بود ٢. و از رسول اکرم (ص) نیز مرویست که، بنده اى براى یک گناه از گناهانش یک صد سال نگهداشته میشود ٣. شفاعت به سبک شمارندگان نماز نمیرسد بعضى از گناهان کبیره است که در بعضى از روایات تصریح شده، صاحبش از شفاعت محروم است؛ مانند سبک شمردن نماز، چنانکه حضرت صادق (ع) فرمود: شفاعت ما به کسى که نمازش را سبک شمارد نمیرسد ۴. و از پیغمبر اکرم (ص) مرویست که فرمود: از من نیست کسى که نماز را سبک گیرد و بر من نزد حوض کوثر وارد نمى شود. بنابراین واضح شد که نترسیدن از گناهان و جرأت کردن بر آن و تأخیر در توبه به امید شفاعت ناشى از جهل و غرور است. #مهدیه #گناهان_کبیره 🌸🌸🌸🌸🌸 به مهدیه بپیوندیم👇 https://eitaa.com/Mahdeea

گناهان کبیره ✍آیت الله دستغیب قسمت ۷ گناه زیاد ایمان را مى برد و دل را سیاه مى کند: آنچه از موارد شفاعت ذکر شده راجع به وقتى است که شخص با ایمان از دنیا برود و گاه میشود که بسبب گناهان زیاد و تأخیر در توبه، نور ایمان از قلب بیرون رفته مبتلا بظلمت شک و تردید بلکه انکار مى گردد و به همین حال مى میرد، مثل کسى که سم خورده و بقدرى تأثیر کرده که قبل از رسیدن طبیب هلاک میگردد، طبیب با مرده چه میتواند بکند؟ پس شفاعت شافعین ایشان را سودى نمیدهد ١. براى اثبات این مطلب فقط بذکر یک آیه و دو روایت اکتفاء میشود. در سورۀ مبارکۀ روم مى فرماید: «عاقبت کسانى که بد کردند و مرتکب گناه شدند اینکه تکذیب و انکار آیات ما نموده و به آنها استهزاء نمایند» ٢. حضرت باقر (ع) فرمود: نیست بنده اى مگر اینکه در قلبش نقطۀ سفیدى است، هر گاه گناهى کرد نقطۀ سیاهى از آن سفیدى بیرون میآید، اگر توبه کرد آن سیاهى برطرف میشود و اگر در گناه فرو رفت و ادامه داد سیاهى قلب زیاد میشود تا اینکه تمام سفیدى قلب را میگیرد، هرگاه چنین شد صاحب چنین قلبى هیچوقت رجوع بخیر نخواهد کرد این است معنى فرمایش پروردگار عالم که مى فرماید: نه چنین است بلکه غلبه کرده و بر دلهاى ایشان زنگها نهاده آنچه را که انجام داده اند ٣. دیگر موعظه اثر نمى کند: یعنى دلهایشان بسبب ظلمت گناه زنگ زده و تاریک شده و جهت دیدن و معرفت حق برایشان پوشیده گشته و راه خیر و قبول کردن نصیحت بر دلهایشان بند شده است. و نیز حضرت صادق (ع) فرمود: کسى که ارادۀ گناهى کرد، پس آن را به جاى نیاورد، بدرستى که بنده اى گناهى مى کند و خدا او را مى بیند مى فرماید بعزت و جلال خودم سوگند، پس از این ترا هرگز نمى آمرزم ۴. یعنى بسبب این گناه سزاوار و مستحق محرومیت از الطاف حق مى گردد و موفق به توبه نشده و در نتیجه آمرزیده نمى گردد. علامه مجلسى علیه الرحمه در شرح این حدیث مى فرماید: در این فرمایش امام (ع) امر بترسیدن از تمام گناهان است زیرا هر گناهى محتمل است از این قسم باشد. ترس از گذشته ها: باید اهل ایمان بر گذشته هاى خود ترسناک و گریان باشند زیرا چه اطمینان دارند که این قسم گناه از آنها سر نزده باشد. امام (ع) که تعیین نفرموده چه قسم گناهى است، که صاحبش از نظر لطف پروردگار عالم میافتد و از بخشش و مغفرت الهى محروم میگردد. نشانۀ این قسم گناه پیدا نشدن حالت توبه و انابه است، پس باید در تضرع و زارى بدرگاه الهى کوشید و از باب توبه وارد شده از گناهانى که بیاد دارد بخصوص و از گناهانى که از یاد برده بطور کلى توبه کرده آنها را تلافى نماید. و طریق توبه کردن از گناهان بعد از این ذکر خواهد گردید انشاء اللّه. شفاعت موجب امید است نه غرور: از آنچه گذشت معلوم گردید که موضوع شفاعت نه تنها موجب غرور و جرأت بر معصیت نمى گردد بلکه سبب قوت رجاء و تشویق شخص بتوبه و انابه است که سعى کند از راه توبه و انابه و اعمال صالحه با امید بشفاعت اهل بیت عصمت و طهارت (ع) بدرجات رفیعه نائل گردد و به مقامات قرب رب العالمین برسد. از آن طرف، این مطالب موجب بى باکى هم نمى شود و منافاتى با خوف ندارد، به عبارت واضحتر، چنین کسى که به شفاعت و لطف پروردگار عالم امیدوار است درعین حال، ترسناک هم میباشد که مبادا از شفاعت آقایان پس از مدت زمانى، بس طولانى استفاده نماید یعنى مدتى در برزخ معذب بوده آن وقت به شفاعت برسد. و درعین حال همین خوف و ترس هم موجب زیاد شدن و شدت توسل به اهل بیت مى باشد. #مهدیه #گناهان_کبیره 🌸🌸🌸🌸🌸 به مهدیه بپیوندیم👇 https://eitaa.com/Mahdeea

گناهان کبیره ✍آیت الله دستغیب قسمت ۸ شیعیان اهلبیت نسبت به روایاتى که در مقام شیعه و نجات دوستان اهلبیت (ع) رسیده که از آن جمله نسوختن ایشان بآتش است، پس آنها هم موجب قوت رجاء و اطمینان به محبت است و نباید موجب غرور و جرأت بر معصیت گردد. زیرا موضوع این اخبار، دو عنوان است، یکى شیعه و دیگرى دوست و محب اهلبیت (ع) . عنوان شیعه مقام بس شامخى است و آنهائى که گوى سبقت را در میدان علم و عمل ربوده اند خود را قابل نمیدیدند که به آنها شیعۀ اهلبیت بگویند. . . مثلا جناب محمد بن مسلم ثقفى که از اجله اصحاب حضرت باقر (ع) و حضرت صادق (ع) است و آن بزرگواران، شیعیان را در مسائل به او رجوع میدادند و در علم رجال مذکور است که هیچگاه از محمد بن مسلم در شیعه فقیه تر نبوده است. وقتى این بزرگوار باتفاق ابو کریبة الازدى، نزد شریک قاضى حاضر شدند، شریک نگاه تندى به آنها کرد و گفت: این دو نفر، جعفرى و فاطمى هستند یعنى شیعۀ اهلبیت اند. ایشان هر دو گریه کردند، قاضى سبب گریه شان را پرسید گفتند: ما را به بزرگى نسبت دادى (یعنى جعفر بن محمد الصادق «ع») که راضى نیست شخص کم ورع شیعۀ او باشد، پس اگر لطف فرموده ما را بپذیرد، بر ما منت گزارده است. شیعیان حقیقى پیروان امامند البته کسى را مى توانیم شیعۀ حقیقى بنامیم که در جمیع کردار و گفتارش پیرو ایشان باشد چنانچه حضرت موسى بن جعفر (ع) مى فرماید: «جز این نیست که شیعۀ ما کسى است که پیروى ما کند و آثار ما را متابعت نماید و به اعمال ما اقتداء کند» ١. شبى حضرت امیر المؤمنین (ع) از مسجد بیرون میرفت و هوا بواسطۀ ماهتاب روشن بود، جماعتى پشت سر آن حضرت همراهش میآمدند بآنها نگریست و فرمود: شما کیستید؟ گفتند ما شیعۀ تو هستیم، حضرت نظرى به صورتهایشان انداخت و فرمود: پس چرا در شما نشانۀ شیعه را نمى بینم؟ گفتند: یا امیر المؤمنین علامت شیعه چیست؟ فرمود: از زیادتى بیدارى شب زردرویانند، چشمشان ضعیف شده و آب از آن خارج میگردد (بواسطۀ زیادتى گریه) ، بواسطۀ ایستادن به عبادت پشت ایشان خمیده شده، شکمهایشان بواسطۀ روزه به عقب چسبیده، از زیادتى دعا لبهاى آنها خشکیده ٢. براى مزید اطلاع به سه روایت اکتفا مى شود. ١-جابر از حضرت باقر (ع) نقل مى کند که فرمود: آیا کفایت مى کند کسى که خود را به تشیع نسبت مى دهد به اینکه بگوید دوست اهل بیت هستم، به خدا قسم شیعۀ ما نیست مگر کسى که از خدا بترسد و امرش را اطاعت نماید ١. ٢-حضرت صادق (ع) به مفضل بن عمر فرمود: اگر مى خواهى اصحاب مرا بشناسى به کسى بنگر که از گناهان زیاد پرهیز مى کند و از آفریدگار خود زیاد مى ترسد و ثوابش را امیدوار است پس ایشان اصحاب منند ٢. ٣-حضرت صادق (ع) مى فرماید: از ما نیست و کرامتى نزد ما ندارد کسى که در شهر یک صد هزار نفرى باشد و در آن شهر (از غیر شیعه) از او باورع تر باشد ٣یعنى شیعۀ اهلبیت باید از همه در ایمان و عمل و تقوى و ورع بهتر باشد. چنانچه خداى تعالى از ایشان تعبیر به خیر البریة میفرماید، در آنجا که مى فرماید: کسانى که ایمان آوردند و عمل صالح نمودند پس ایشان بهترین خلقند ۴. و از رسول خدا (ص) مرویست که خیر البریة شیعیان على (ع) هستند، بدین مضمون که: «یا على خیر البریة تو و شیعیانت هستید، تو و شیعیانت در روز قیامت مى آیید درحالى که به آنچه خداى تعالى به شما داده است راضى هستید و پسندیده شدۀ خدائید» ۵. #مهدیه #گناهان_کبیره 🌸🌸🌸🌸🌸 به مهدیه بپیوندیم👇 https://eitaa.com/Mahdeea

گناهان کبیره ✍آیت الله دستغیب قسمت ۹ ولایت: شکى نیست که هرکس داراى ولایت اهل بیت (ع) باشد اهل نجات است، بلکه با انبیاء (ع) و ائمه اطهار خواهد بود، چنانچه حضرت رضا (ع) مى فرماید: «بر خداست دوست ما را در قیامت برگزیند، درحالى که صورتش نور افشانى میکند و دلیلش روشن و حجتش نزد خدا آشکار مى باشد. حق است بر خدا صاحب ولایت ما را با پیغمبران و صدیقان و شهداء و نیکان محشور گرداند و ایشان دوستان خوبى هستند» ١. لیکن باید دانست که معنى ولایت چیست؟ . در کتاب مجمع البحرین در لغت ولایت مى گوید: «ولایت دوستى اهلبیت (ع) و پیروى کردن ایشان در اوامر و اقتداء نمودن بایشان در اعمال و اخلاق است» ٢. پس ولایت عبارتست از محبت و اطاعت. و شاهد این معنى حدیث زراره از حضرت باقر (ع) است که در آن از ولایت به اطاعت از امام (ع) تعبیر مى فرماید ٣. ولایت على (ع) قلعۀ محکم خدا است همین معنى هم از حدیث شریف سلسلة الذهب که صدوق از حضرت رضا (ع) نقل نموده است، استفاده مى شود، به این بیان: «ولایت على بن ابی طالب قلعۀ من است و هرکه در قلعۀ من داخل گردید از عذاب من در امان است» ۴. شکى نیست که دخول در حصن ولایت اهل بیت عصمت و طهارت عبارت است از فرار از شیطان و پیروى نفس و هوى و دورى از تبعیت دشمنانش و پناهنده شدن به آن بزرگوار، خلاصه در جمیع افعالش پیرو او باشد و بدیهى است که تحصن امر لفظى نیست بلکه عملى و فعلى است و هرکس پیروى از هرکه کرد یقینا متحصن در حصن او است پس کسى که معصیت میکند در حال معصیت از حصن على (ع) خارج است و داخل در دام شیطان و نفس است. شیر درنده و پناه به قلعه: لذا بعضى از بزرگان فرموده اند: مثل کسى که به زبان مى گوید به خدا پناه مى برم «اعوذ بالله من الشیطان الرجیم» و به عمل پیروى شیطان را مى کند مثل کسى است که شیرى درنده در کمین او است و نزدیک این شخص قلعه اى باشد آن وقت بگوید: اى شیر اگر بیائى به این قلعه پناهنده مى شوم درحالى که از جاى خود اصلا حرکت نمى کند و در قلعه نمى رود، یقینا این حرف اثرى ندارد و شیر کار خودش را مى کند مگر اینکه سعى کند خودش را به قلعه برساند. پس کسى که مى خواهد از جمیع خطرات محفوظ باشد باید داخل در قلعۀ محکم الهى که متابعت از امیر المؤمنین است گردد، پس اگر به حسب عمل در دام شیطان است هرچه مى خواهد به زبان بگوید: من داراى ولایت على هستم، نتیجه اى ندارد. #مهدیه #گناهان_کبیره 🌸🌸🌸🌸🌸 به مهدیه بپیوندیم👇 https://eitaa.com/Mahdeea

گناهان کبیره ✍آیت الله دستغیب قسمت ۱۰ آیا گفتار تنها کافى است؟ پس از اینکه حضرت باقر (ع) صفات شیعیان را ذکر فرمود چنین گفت: آیا همین قدر که شخص به زبانش بگوید على را دوست دارم و داراى ولایت او هستم کافى است درحالى که به آنچه که مقتضاى اعتقاد او است از متابعت اهل بیت در او نباشد، پس اگر مخالف شیعه بگوید من دوست محمد (ص) هستم و محمد (ص) از على (ع) افضل است پس من از شیعه افضل هستم شیعه را چه حجتى بر او است؟ زیرا اگر بگوید دوستى محمد (ص) که به زبان تنها نیست بلکه به پیروى او است و او هم امر به پیروى اهلبیت (ع) فرموده در جواب مى گوید: دوستى على (ع) هم به زبان نیست و در پیروى اوامر او است پس چنانچه دوستى محمد (ص) مخالف را بواسطۀ متابعت نکردنش نتیجه اى نمیدهد، دوستى على (ع) با مخالفت طریقۀ او نتیجه اى ندارد. بعد مى فرماید بین خدا و کسى خویشاوندى نیست محبوب ترین بندگان و گرامى ترین ایشان کسى است که از همه باتقواتر باشد و بیشتر او را اطاعت کند. و در صورتى که شیعیان ما عملى نداشته باشند با ما برات و حکمى به آزادى آنها نیست و اینکه بگوید شیعه هستم حجتى بر خدا نمى شود اگر بخواهد او را عذاب فرماید زیرا که خدا وعده نداده است که مدعى تشیع را بیامرزد هرکس خداى را اطاعت کند داراى ولایت ما است و هرکس معصیت کند پس او دشمن ما است و ولایت ما به کسى نمى رسد مگر به ورع و عمل ١. پاورقی: ١) -فقال (ع) یا جابر لا تذهبن بک المذاهب حسب الرجل ان یقول احب علیا و اتولاه ثم لا یکون مع- #مهدیه #گناهان_کبیره 🌸🌸🌸🌸🌸 به مهدیه بپیوندیم👇 https://eitaa.com/Mahdeea

گناهان کبیره ✍آیت الله دستغیب قسمت ۱۱ محبت: بشارت زیادى از طریق اهلبیت و همچنین از طرق عامه راجع به دوستان على (ع) رسیده و سبب رجاء و قوت امید هر صاحب ایمانى است که به برکت این محبت از هواپرستى و متابعت شیطان دورى کند زیرا اگر کسى بزرگى را دوست داشت لازمۀ دوستیش این است که دوستان او را دوست و دشمنانش را دشمن. محبت مانند ولایت سبب جرأت بر معصیت نمى باشد بلکه برعکس، اگر محب راستى و درستى شد دیگر گرد هواپرستى نمى رود. براى توضیح این مطلب به چند حدیث مختصر اشاره مى شود. محبت ثبات قدم مى دهد: حضرت باقر (ع) فرمود: خداوند دوستى على (ع) را در قلب کسى که جا داد پایش به معصیت نمى لغزد؛ مگر اینکه خدا نگه مى دارد قدمش را و براى او حفظ مى فرماید قدم دیگر را ١ .استغفار ملائکه براى دوستان على (ع): و در روایات کثیره است که ملائکه براى دوستان اهلبیت (ع) استغفار مى نمایند، چنانچه در بحار از طریق عامه نقل کرده که: خدا از نور صورت على (ع) هفتاد هزار ملک خلق فرموده که براى او و دوستانش تا روز قیامت استغفار مى نمایند ٢. بلکه صریح روایت است که دوستى على (ع) بخودى خود پاک کنندۀ گناهان است، چنانچه پیغمبر (ص) فرموده که دوستى على (ع) گناهان را مى سوزاند چنانچه آتش هیزم را ٣. بلاء گناهکاران را پاک مى کند: و در روایات است که خداوند دوستان اهلبیت را که گناهکارند در دنیا به انواع بلاها مبتلا مى فرماید، تا قبل از مرگ پاک شده باشند و اگر زیاد باشد بسختى جان دادن و اگر زیادتر باشد به سختى ها و شکنجه هاى برزخ تا وقتى که وارد محشر مى شود پاک بوده و اگر بر فرض آن قدر گناهکار باشد که تا آن وقت هم هنوز پاک نشده باشد بواسطۀ کثرت گناه، به آتش دوزخ مى رود و پس از پاکى بیرون خواهد آمد و نمى ماند در جهنم کسى که در قلب او ذره اى ایمان و محبت اهلبیت باشد و ماندن همیشگى در دوزخ مخصوص کفار و دشمنان اهلبیت سلام اللّه علیهم است. بهره بردارى به اندازۀ دوستى است: ضمنا این نکته هم یادآورى شود که کم یا زیاد ماندن در عذاب تابع شدت و ضعف محبت اهلبیت است. اگر محبت زیاد باشد زودتر به شفاعت خواهد رسید بلکه در حال احتضار به فریاد او خواهند رسید چنانچه در حالات جناب سید حمیرى است ١. گاه هم مى شود که بواسطۀ زیادتى حب مال و شهوات و کمى یا نبودن محبت، موقع مرگ آل محمد را فراموش مى کند و فقط آنچه را که مورد علاقۀ شدیدۀ او است درنظر دارد ١. نتیجه اى که از این مطلب به دست مى آید این است که اهل ایمان باید در ازدیاد محبت اهلبیت (ع) سعى کنند و دوستى چیزهاى دیگر را از قلب خود بیرون نمایند و از هر گناهى مخصوصا گناهان کبیره بپرهیزند تا انشاء اللّه از سوء خاتمه محفوظ بمانند. حضرت صادق (ع) براى بعضى از دوستان خود نوشتند: اگر مى خواهى پایان عمرت بخیر باشد و بر بهترین اعمال و حالات بمیرى، پس بزرگ بدان خدا را، مبادا نعمت هاى او را صرف در معصیت هایش کنى و از حلم خدا بخودت مغرور گردى، یعنى نعمت خدا را وسیلۀ معصیت قرار مده، و گرامى بدار هرکس را که یاد ما اهلبیت مى کند یا اظهار دوستى ما را مى نماید. خواه راست بگوید یا دروغ چون تو بنیت خود پاداش مى بینى و وزر دروغش براى خود او است ٢. #مهدیه #گناهان_کبیره 🌸🌸🌸🌸🌸 به مهدیه بپیوندیم👇 https://eitaa.com/Mahdeea