2⃣ مواجه‌ام در اولین جلسه کاری و رسمی با همکاران با این پرسش بود که آیا شما از مدیرانی هستید که همه افراد را تغییر می‌دهید؟ پاسخم این بود که در نگاه حقیر تا جایی که امکان «تحول» وجود دارد نیاز به «تغییر» نیست واقعا به این رویکرد باور داشته و دارم لکن مسئله این است که لازمه تحول و تغییر رویکرد #تفاهم_گفتمانی است و این تفاهم در ساختار حقوقی مورد توجه نبوده و نیست. و ثانیا ایجاد تفاهم گفتمانی برای کسانی که ساختار فکری و شاید مشی عملیاتیشان پیشتر شکل گرفته و به آن عادت کرده‌اند نه کمی بلکه خیلی دشوار به نظر می‌رسد و حتی برخی همکاران منصف نیز بارها به آن معترف بودند با این همه اما باید ظرفیت موجود را به خدمت می‌گرفتم و یکی از این ظرفیت‌ها، جلسه اداری هفتگی بود که اولا برای روزهای دوشنبه ثابت شد و ثانیا به جای امور اداری صرف و سخنان یکطرفه مدیر یا معاونین تبدیل به جلسه‌ای گفتگو محور با محوریت کتاب گردید؛ جلسه‌ای که همه فرصت ابراز دیدگاه خویش و نقد دیدگاه دیگران را داشتند جلسه‌ای پر خیر که به دورهمی کتاب معروف شد و تا روزهای پایانی حضور در آن سنگر پر خیر ادامه داشت. صد و چهار جلسه با مطالعه بیش از ده کتاب! فکرها نزدیک‌تر و اراده‌ها منسجم‌تر شد به‌گونه‌ای که در عملیات‌هایی مثل مهمانی غدیر همه‌ همسنگران عزیزم حس خادمی داشتند حتی کارشناس امور اداری و در نسل قاسم مشتاقانه همراهی نمودند حتی ذی‌حساب محترم اداره که نیروی سازمان تبلیغات اسلامی نبود اما گاهی گفتگوها تبدیل به تفاهم گفتمانی و همراهی عملیاتی می‌شد؛ نمی‌ توانم بگویم همه اما عمده همکاران در حرکت تحولی همراه بودند البته برخی پرشتاب‌تر و برخی پر کار تر و نتیجه‌اش می‌شود همان #تحرک_سازمانی؛ سرمایه‌انسانی اداره با دعوت برخی از همسنگران به همکاری مضاعف شد و سرمایه‌ای شد برای تحقق #ابتکارات_سازمانی که اگر فرصت بشود به آن هم خواهم پرداخت. با این همه می‌دانم که هر چند تمام تلاشت را بکنی باز هم به دلایل روانشناختی برخی نمی‌توانند و برخی نمی‌خواهند که همراه رویکرد تحولی‌ات شوند و به عنوان مدیر و البته با رویکرد واقع نگری انسان شناختی چاره‌ای جز الزامات اداری که البته نه خیلی اثر گذارند و نه کاملا بی‌تأثیر، ندارید...اما باور دارم که استفاده از این الزامات حقوقی باید تبصره مدیریتی باشد نه قاعده آن! ادامه دارد... https://eitaa.com/MahdiTaheri55