🔅 «باید بجنبم و داستان‌های دیگری بنویسم. این را تنها راه می‌دانم. گویی پای خود را لای در می‌گذارم تا در را به رویم نبندند.» از خانم لوئیزا والنزوئلا به نقل از ماریو بارگاس یوسا با دخل و تصرف 📚 ما یک نفریم؛ داستان‌های کوتاه آمریکای لاتین ترجمه: اسدالله امرایی انتشارات موسسه ایران، ۱۳۷۶ #اتاق_کناری #قفسۀ_فرهیختگان

خوش رکاب🎼 خدا رحمتت کنه آقای محمد کاسبی @Mahisiah

با خودم و به خودم می‌گویم فلانی؛ میتوانی در محیطی که بیشتر آدم‌هایش حق را کتمان می‌کنند یا به هر دلیلی صحبتی از حق نمی‌کنند سکوت نکنی؟! می‌توانی از عقیده حقت بدون ترس از دست دادن محبوبیت یا هر منفعت دیگر حرف بزنی؟ آقای کاسبی شما برایم هنرمند باارزشی بودید. نه فقط به خاطر «آ تقی» بودن و «بابا رحمان» بودنتان. نه فقط به خاطر آن لحظات شادی که برای من و خانواده ام ساختید و نه فقط برای آن خاطراتی که با فیلم هاتان داریم. شما زمانی برایم فراتر از هنر ارزشمندتان، ارزشمند شدید که خالصانه از سردار شهید گفتید و اشک ریختید. زمانی که در بستر بیماری چفیه هدیه رهبری را توی بغل گرفتید و به سختی اما آرام گفتید« آقامون، آقاست». پ.ن:#الهی که صاحب اون چشم‌های زلالی که عاشقانه ازش گفتی و برای از دست دادنش گریه کردی، اونور هواتو داشته باشه، آقای محمد کاسبی. @Mahisiah

🍃 سه تار🎼 و آن‌چه گفته نمی‌‌شود، اشک می‌شود..🍃 @Mahisiah

«به نظر من فقط یه چیزه که اهمیت داره. اونم حقّه. وقتی کسی حق باشه باید به کمکش بریم؛ حتی اگه اون‌طرف مرزهای ما باشه. وقتی هم چیزی ناحقه باید جلوش گرفته بشه؛ حتی اگه توی یکی از اتاق‌های خونه ما باشه.» 📚موسیو کمال. بهزاد دانشگر 📚🦋📚 @Mahisiah

مهر ماه نقطه شروع زندگیم هست. ماهی که توش متولد شدم. قرار کتابخونی هم اتفاقی برام از مهر و با کتاب موسیو کمال شروع شد. ایشالا که اومد داره. باشد تا کتابخوان شوم! ببینیم آبان چی روزیم میشه📚😃 همین الان تموم کردم کتاب اول رو. قلم نویسنده محکم نبود. حداقل باب سلیقه من نبود. اما شخصیت کمال حقیقتا جذاب بود. فعلا گیج و منگ خوندنش هستم و چیزی دربارش نمیتونم بنویسم شاید تا بعد. به خاطر نوع نگارش و فرمش نمره ۵ از ۱۰.

عشق اگر عشق باشد، ریشه‌اش مثل درخت گردو چنان در جان زمین پنجه می‌گشاید که فرصت به گیاه دیگر نمی‌دهد.. عباس معروفى. از كتاب : نام تمام مردگان یحیاست 🦋📚🦋 @Mahisiah

بی کلام🎼 یه حبه قند ❤️🍁 @Mahisiah

آنچه نگفتیم...🍂 «در زندگیم سختی‌هایی را تحمل کردم که پیش از واقعه گمان نداشتم بتوانم؛ حتى بعدها باور نکردم که در آن ماجرا تاب آوردم، انسان خودش را نمی‌شناسد، خصوصا قدرت‌هایش را...».