eitaa logo
موعود(عج)12
1.7هزار دنبال‌کننده
11.3هزار عکس
11هزار ویدیو
18 فایل
﷽ 🔶احادیث.روایات مهدوی 🔶بشارت نزدیکی ظهور 🔶سخن بزرگان در مورد منجی(عج) 🔶️اخبار سیاسی روز 🔶️اخبار جبهه مقاومت 🔶️اخبار سرزمین‌های اشغالی ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ 👈کپی با ذکر صلوات
مشاهده در ایتا
دانلود
یکی از علائم عمومی پیش از ظهور مردم همچون غریق دعاء می‌کنند اما مستجاب نمی‌شود علامه مجلسی; در کتاب بحارالانوار از رسول ‌خدا(ص) چنین روایت نموده: قَالَ رَسُولُ اللهِ(ص): سَیَأْتِی عَلَی اُمَّتِی زَمَانٌ تَخْبِثُ فِیهِ سَرَائِرُهُمْ وَ تَحْسُنُ فیِهِ عَلاَنِیَتُهُمْ طَمَعاً فِی الدُّنْیَا، لاَیُرِیدُونَ بِهِ مَا عِنْدَاللهِ عَزَّوَجَلَّ، یَکُونُ اَمْرُهُمْ رِیَاءً لاَیُخَالِطُهُ خَوْفٌ، یَعُمُّهُمُ اللهُ مِنْهُ بِعِقَابٍ فَیَدْعُونَهُ دُعَاءَ الْغَرِیقِ فَلاَیُسْتَجَابُ لَهُمْ. رسول خدا(ص) فرمود: 👈 زودست بر امّت من، زمانی بیاید که : 🔸 به خاطر طمع دنیا، درونشان فاسد و ظاهرشان خوب می‌شود، 🔸 آنها هیچ کاری را به خاطر خدا انجام نمی‌دهند، کارهای ایشان بر محور ریا دور می‌زند و هیچ باکی ندارند که خداوند آنها را به عقوبتی مبتلا نماید، 🔸 در این هنگام (که اعمالشان بر محور ریا دور می‌زند) دعا می‌کنند مثل دعای شخصی که درحال غرق شدن است ولی دعایشان مستجاب نمی‌شود. 📚 بحارالانوار، علامه مجلسی;، ج‌52، ص‌190، حدیث
۸ عضو گروه داعش به دار مجازات آویخته شدند 🔹 ۸ نفر از اعضای گروه داعش که در سال ۹۶ در اقدامی شوم به مجلس شورای اسلامی و حرم مطهر امام راحل حمله کرده بودند به دار مجازات آویخته شدند.
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
صوفیان معتقدند که گناهان آنها توسط (قطبشان) بخشیده می شود! لذا از او طلب بخشش می کنند نه خدا. چنانچه در این کلیپ میبینید.
از خدا چی خواسته؟  وخدا چی بهش داده درخواست‌های شیطان از خدا بعد از رانده شدن شیطان عرض کرد: پروردگارا! مرا به سوی زمین فرستادی و از درگاه خود راندی و من در دنیا احتیاجاتی دارم که بتوانم با آنها در زمین زندگی کنم. آنها را برایم مهیا کن که در مضیقه نباشم. خطاب شد حاجات تو چیست؟ آنها را بگو تا برآورده سازم. 1⃣ خدایا! من محتاج خانه هستم خطاب شد: خانه تو را حمام قرار دادم 2⃣من محتاج نشستن هستم، خطاب شد: جای نشستن تو بازارها، کوچه‌ها، خیابان‌ها و مغازه‌هاست. آنجا می‌نشینی تا مردم را به گناه کم فروشی، رشوه، ربا، غش در معامله، نگاه کردن به ناموس مردم، دروغ، خیانت و ... بکشانی. 3⃣خدایا! من غذا می‌خواهم، غذای من از کجا تأمین شود؟خطاب شد: غذای تو را در سفره‌ای قرار دادم که بر سر آن «بسم الله الرحمن الرحیم» گفته نشود. 4⃣خدایا! من احتیاج به آب و چیزهای آشامیدنی دارم، آن‌ها را از کجا بدست آورم؟ خطاب شد: نوشیدنی‌های تو شراب و هر چیز مست‌کننده است. 5⃣من اذان و مؤذن می خواهم. برای من اذان و اذان‌گو قرار بده. خطاب شد: اذان تو وسائل موسیقی و مؤذن تو کسانی هستند که با این آلات می‌نوازند و آنها را به کار می‌گیرند. 6⃣من احتیاج به قرآن دارم، برای من قرآنی قرار بده که در آن نگاه کنم و سرگرم باشم. خطاب شد: قرآن تو شعر است (منظور شعرهای عبث و بیهوده است) 7⃣من احتیاج به کتاب دارم، برای من کتابی قرار بده که در آن نگاه کنم و آن را مطالعه کنم. خطاب شد: کتاب تو «وَشم» است (یعنی خالکوبی که بعضی روی بدن و بازوی خود می‌زنند) 8⃣من احتیاج به حدیث دارم، برای من حدیثی قرار بده. خطاب شد: حدیث تو دروغ است. کسانی که دروغ می‌گویند حدیث تو را می‌گویند. 9⃣من برای ادامه زندگی دام و شکار می‌خواهم. برای من دام و وسیله شکار قرار بده. خطاب شد: زنان سست‌ایمان و بی‌تقوا را وسیله صید کردن و به دام انداختن مردم برای تو قرار دادم. 📖 «المحجة البیضاء» جلد 5، صفحه 62
💢گاهی اوقات، اهل حق و مومنین شکایت میکنند که چرا خدا ما را نمیکند؟ از اینکه گاهی حق باشید و حق شما را به‌جای نیاورند، از حق قهر نکنید. حق، قهرکردنی نیست. در سوره والعصر چنین می‌خوانیم: "و تواصوا بالحق و تواصوا بالصبر" ‌[و همدیگر را به حق سفارش و به شکیبایی توصیه کرده‌اند.] چنان نیست که انسان، هر وقت و در هر موقع که حق باشد، همان موقع او را به جای بیاورند. اما چون حق است و تکیه به حق و خدا دارد، قطعاً در تاریخ کار خودش را انجام خواهد داد، اگرچه نسل‌ها پیش، شما از دنیا رفته باشید. علامه محمدتقی جعفری 📚امام حسین شهید فرهنگ پیشرو انسانیت صفحه ۴۹۷.
کف خیابون از یکشنبه شب در کانال موعود(عج) مطالعه فرمایید. @Mawud12
هدایت شده از موعود(عج)12
هدایت شده از موعود(عج)
1_16665932.mp3
3.1M
🎵 📋 آقا دانشمند 🍃اللهم عجل لولیک الفرج🍃 @Mawud12
🔶 شهیده زینب کمائی دختر 14 ساله ای که تنها یه جرم مسجدی و مذهبی بودن توسط منافقین ربوده شد سپس با چادرش 4 حلقه به دور گلویش زدند و او را به شهادت رساندند .
🌸🍀🌸🍀🌸🍀🌸 🍀🌸🍀🌸 🌸🍀 ✅آیا در زمان غیبت ذکر نام اصلی حضرت جایز است؟ پاسخ: در اینکه آن حضرت را با کنیه یا یکی از القاب شریفش مانند: حجت، قائم، مهدی، صاحب الزمان وغیره، یاد کنیم، شک وتردیدی در جواز آن نیست. لیکن در اینکه آیا می توان به نام اصلی حضرت، یعنی (م.ح.م.د) تصریح کرد یا نه، در بین علمای شیعه اختلاف نظر است. واما تحقیق سخن در این باره این است که یاد نمودن نام شریف معهود آن حضرت بر چند گونه متصور می شود: ۱ - یاد کردن آن در کتابها، که در جایز بودنش تردید نیست، زیرا دلایل منع شامل آن نمی شود، ونیز شیوه علمای صالح وعامل از زمان کلینی تا کنون بر این بوده که نام آن حضرت را در کتابهای خود ذکر کرده اند، بدون اینکه کسی بر آنان اعتراض نماید. ۲ - یاد کردن نام آن حضرت با اشاره وکنایه، مانند اینکه گفته شود: اسم او، اسم رسول خدا (ص) است، وکنیه اش، کنیه آن حضرت می باشد. واین نیز جایز است، به همان دلایلی که در گونه اول گذشت. به اضافه روایات متعددی از طرق شیعه وسنی از پیغمبر اسلام (ص) که در آنها تصریح فرموده است: (مهدی از فرزندان من است. نام او نام من وکنیه اش کنیه من می باشد). لازم به ذکر است که جایز بودن در این دو مورد مذکور به غیر حال ترس اختصاص دارد، زیرا ترس، از جمله عناوین عارضی است که مایه حرام شدن هر جایزی می گردد. ۳ - یاد کردن آن حضرت در دعا ومناجات که ظاهرا در این مورد نیز جایز است. ۴ - یاد کردن آن حضرت در مجامع وغیره به طور سری وبه عنوان درد دل، که در این صورت نیز جایز است، زیرا دلایل منع از این قسم منصرف است، پس اصل جواز ودلایل جواز بدون معارض باقی می مانند. ضمن اینکه در روایت نبوی آمده: (اوست کسی که نامش به طور آشکارا پیش از قیامش نبرد مگر کافر به او) ۵ - یاد کردن این اسم شریف در مواقع ترس، مانند: محافل ومجالس دشمنان دین که تقیه با آنان واجب است، ودر حرمت این نوع هیچ اختلافی وجود ندارد چنانکه در روایات متعددی بر این حرمت تصریح شده است. ۶ - یاد کردن نام آن حضرت در مجالس ومجامعی که ترس وتقیه ای در آنها نباشد. این مورد است که معرکه آرا وجای بحث وگفتگو است. بعضی گویند: اخبار گوناگونی در دست است که دلالت بر حرمت این نوع دارد. از جمله روایات، این است که امام هادی (ع) فرمود: (جانشین بعد از من پسرم حسن است، پس چگونه خواهید بود در جانشین پس از جانشین؟ راوی می گوید: عرض کردم: خداوند مرا فدای شما گرداند، چرا؟ فرمود: زیرا که شما شخص او را نمی بینید وبردن نامش برای شما روا نیست. گفتم: پس چگونه او را یاد کنیم؟ فرمود: بگویید حجت آل محمد (ص)) ونیز در توقیع شریف آن حضرت است که: (ملعون است ملعون است کسی که در محفلی از مردم اسم مرا ببرد..) وعده ای گویند: منظور از حرمت نام بردن اسم صریح امام، در مورد تقیه است. زیرا روایاتی داریم که به جهت جایز دانستن ذکر نام آن امام، در مقابل روایات حرمت قرار دارند، وتنها راه جمع بین روایات حرمت وجواز همین است. ودلایل دیگری هم می آورند که منطقی می نماید. در این رابطه عالم بزرگ تشیع، علی بن عیسی اربلی گوید: فتوای من این است که منع تلفظ به نام مهدی (عج) از روی تقیه بوده است، ولی اکنون اشکال ندارد. همان گونه که محدث کبیر شیخ حر عاملی در وسایل الشیعه اختیار کرده است. پس با آنچه گذشت می توان گفت: ذکر نام شریف حضرت مهدی (عج) که عبارت از امام محمد فرزند امام حسن عسکری علیهما السلام می باشد، در امثال زمان ما که تقیه لازم نیست، جایز است ✅چرا امام زمان از فرزندان امام حسین است نه امام حسن؟ پاسخ: با استفاده از روایات اسلامی، قطعی ومسلم است که امام زمان (عج) از فرزندان امام حسین (ع) است. چنانکه حذیفه، از پیغمبر اکرم (ص) روایت می کند که فرمود: (اگر از دنیا بیش از یک روز باقی نمانده باشد، خدا آن روز را طولانی گرداند تا مردی از اولاد مرا، که همنام من است برانگیزد، سلمان عرض کرد: یا رسول الله! از کدام فرزندانت به وجود می آید؟ پیغمبر (ص) دست مبارکش را بر حسین زده فرمود: از این ونیز ابو وائل گوید: حضرت علی (ع) به فرزندش حسین (ع) نگاه کرد وفرمود: این پسرم آقا وسید است چنانکه خدا او را آقا وسید نامیده! واز پشت او مردی همنام پیغمبر (ص) وشبیه آن حضرت در خلقت واخلاق بیرون آید که در وقت غفلت مردم، وضایع شدن حق وظهور ظلم وستم، خروج کند. به خدا سوگند، اگر خروج نکند. 🍃اللهم عجل لولیک الفرج🍃 @Mawud12
(بسم الله الرحمن الرحیم) دشمنان امام زمان، چه کسانی هستند؟ ۱. منحرفان فکری یکی از گروه‌هایی که با امام زمان جنگ می‌کند، گروهی است که قرآن را با اندیشه باطل خود تفسیر می‌کند. در روایات آمده است: «آزاری که آنان هنگام ظهور به امام زمان می‌رسانند ، بیش از آزاری است که پیامبر از مردم نادان زمان خود دید؛ چون افرادی پیامبر را آزار دادند که سنگ و چوب را می‌پرستیدند ، اما کسانی که با حضرت ولی‌عصر جنگ می‌کنند ، کسانی هستند که کتاب خدا را در برابر آن حضرت تفسیر می‌کنند». @Mawud12 ۲. بتریه بتریه شاخه‌ای از زیدیه و منسوب به مغیرةبن‌سعد هستند . برخی گفته‌اند: بتریه یاران کثیر النوا، حسن‌بن‌ابی‌صالح، سالم‌بن‌ابی‌حفصه، حکم‌بن‌عیینه، سلمة‌بن‌کهیل و ابوالمقدام ثابت‌بن‌حداد هستند که مردم را به محبّت و ولایت علی علیه‌السلام دعوت کردند ، اما محبت او را با محبت ابوبکر و عمر مخلوط کردند. آنان محبّت ابوبکر و عمر را قبول کردند، ولی نسبت به عثمان ، طلحه ، زیبر و عایشه بغض ورزیدند و نظرشان بر این بود که باید در کنار فرزندان علی علیه‌السلام، علیه دشمنان قیام کرد.   حسن‌بن‌سلیمان نقل کرده که امام صادق علیه‌السلام فرمود: آنان چهار‌هزار‌نفر هستند.   شیخ مفید درباره تعداد آنان نوشته است: «بضعه عشر آلاف أنفس» مراد ایشان از این عبارت، چند ده هزار نفر می‌باشد. ابن‌رستم طبری،ه تعداد آنها را شانزده‌هزار‌نفر می‌داند. @Mawud12 امام باقر علیه‌السلام فرمود: «هنگامی که امام زمان ظهور می‌کند و به‌سوی کوفه می‌رود، عدّه‌ای که به آنها بتریه گفته می‌شود، درحالی که اسلحه بر دوش دارند، درمقابل امام قرار می‌گیرند و می‌گویند: برگرد به همان‌جایی که آمده‌ای! ما نیازی به بنی‌فاطمه نداریم» امام صادق علیه‌السلام فرمود: « چهارهزار از حاملان قرآن و پشمینه‌پوشان معروف به زیدیه، از بیعت با آن حضرت، خودداری می‌کنند و می‌گویند: آمدن امام حسین در این زمان، سحری عظیم است. پس هر دو سپاه، درمقابل یک‌دیگر قرار می‌گیرند، امام زمان آنها را موعظه می‌کند و سه‌روز به آنان مهلت می‌دهد. پس از پایان‌گرفتن مهلت، امام زمان(عج) دستور جنگ با آنان را صادر می‌کند». امام باقر(ع) نیز فرموده‌اند: «وقتی حضرت مهدی علیه‌السلام به کوفه می‌رود، شانزده‌هزارنفر از بتریه که خود را قاریان قرآن و فقهای دین می‌دانند، ولی نفاق و دورویی سرتاپای آنها را فراگرفته است، درحالی که اسلحه بر دوششان است، نزد آن حضرت می‌آیند و می‌گویند: ای فرزند فاطمه! برگرد که هیچ‌نیازی به تو نداریم. اینجاست که حضرت مهدی علیه‌السلام، شمشیرخواهد کشید و در روز دوشنبه از بعدازظهر تا شب، همه آنها را در پشت شهر نجف به قتل خواهد رساند». ادامه👇👇👇👇👇
۳.مرجئه سومین گروه ازدشمنان امام زمان که حضرت هنگام ظهور با آنان جنگ می‌کند و همه آنها را به قتل می‌رساند، کج‌اندیشان مرجئه هستند که بر اثر عقاید انحرافی خود، فرسنگ‌ها از اسلام فاصله می‌گیرند و عظیم‌ترین گناهان را بی‌پروا انجام می‌دهند. علّامه طریحی درباره این گروه می‌نویسد: « مرجئه گروهی ازمسلمانان هستند و عقیده دارند که هرگز گناه، ضرری به ایمان نمی‌زند». همچنین ابن‌قتیبه می‌گوید: «مرجئه کسانی هستند که قائل به ایمان قولی و زبانی بدون عمل می‌باشند». برخی نیز گفته‌اند: «مرجئه همان جبریه هستند که می‌گویند: هیچ‌گاه بنده از خود اختیاری ندارد». بشیر می‌گوید: « درسفری که به مدینه داشتم، همین‌که به در خانه امام باقر علیه‌السلام رسیدم، قاطر زین شده‌ای بر در خانه آن حضرت یافتم، بدین‌جهت برای ملاقات با آن حضرت، پشت درخانه نشسته، منتظر بیرون‌آمدن وی شدم؛ همین‌که امام بیرون آمد، سلام کردم. آن حضرت از قاطر پیاده شد، به‌سوی من آمد و فرمود: اهل کجاهستی؟ عرض کردم: اهل عراق. فرمود: کدام شهر؟ عرض کردم: کوفه. فرمود: چه کسی دراین سفر تو را همراهی می‌کرد؟ گفتم: گروهی از محدّثه. فرمود: محدّثه چه کسانی‌اند؟ عرض کردم: مرجئه. فرمود: وای برآنها! اگر فردا قائم ما قیام کند، به چه کسی پناه خواهند برد؟ عرض کردم که آنان می‌گویند: در آن روز، همه مشمول عدل او قرار می‌گیریم و با شما برابر هستیم. فرمود: «هر کس توبه کند، خداوند توبه‌اش را می‌پذیرد و هر کس نفاقی در درون داشته باشد، او را از رحمت خود دور خواهد کرد و هر کس ایده باطلش را در آن روز اظهار کند، خداوند خونش را خواهد ریخت». سپس فرمود: «قسم به آنکه جانم در قبضه اوست، امام زمان آنها را خواهد کشت، همان‌گونه که قصّاب، گوسفند خود را می کشد». عرض کردم که آنان می‌گویند: هنگامی که امور بر حضرت مهدی علیه‌السلام سامان گرفت، وی قطره خونی را نخواهد ریخت. حضرت فرمودند: قسم به آنکه جانم در دست اوست! چنین چیزی نخواهد بود تا ما و شما، خون و عرق را از پیشانی‌مان پاک گردانیم و سپس به پیشانی خود اشاره نمود». امام زمان با اهالی بنوکلاب، ارمینیه، کوفه، اعراب، مکه، مدینه، بصره، دمیسان، کرد، شام، بنی‌امیه، بنوضبه، غنی، باهله، ازد و ری جنگ خواهد کرد. @Mawud12 ۴. گروههایی از اهل کتاب مسیحیان و یهودیان، هنگام ظهور، ابتدا مقابل حضرت صفآرایی کرده، آماده جنگ می‌شوند، ولی نزول حضرت عیسی علیه‌السلام و نماز‌خواندن ایشان پشت سر امام مهدی علیه‌السلام و نیز آشکار‌شدن الواح اصلی تورات، توسط امام زمان علیه‌السلام باعث می‌شود عده زیادی از اهل کتاب، دین اسلام را بپذیرند. همچنین برخی صلح کرده و گروهی نیز به جنگ می‌پردازند. در حدیثی از امام باقر علیه‌السلام آمده است: «زمانی که حضرت مهدی علیه‌السلام قیام کند، بعد از شام به‌ سمت روم لشکری می‌فرستد که آنها مجبور به درخواست امان و صلح می‌شوند». دلیل مخالفت و مقاومت برابر مهدویت، ناشی از عدم درک درست از دین و حقیقت انسانیت، دنیا‌طلبی، روحیه لجاجت و تعصب است. شایان ذکر است که هیچ یک از مخالفان و معاندان، در ستیز و رویارویی با امام دوازدهم علیه‌السلام موفق نخواهند شد. 🍃اللهم عجل لولیک الفرج🍃 @Mawud12
✅یک زن و مرد پیرو مکتب هندویسم، بامراجعه به مدرسه اسلامی بینوری درکراچی پاکستان به گرویدند. آنها اسامی هندوی خود رابه محمد علی و امینه تغییر دادند. 🍃اللهم عجل لولیک الفرج🍃
⬛⬛⬛⬛⬛⬛⬛⬛⬛⬛⬛⬛ 💠صادق آل محمد(ع) مقام-امام ششم نام-جعفر القاب-صادق کنیه-ابو عبدالله پدر-امام باقر علیه السلام مادر-ام فروه زادروز-17 ربیع الاول سال 83 هجری زادگاه-مدینه مدت امامت-34سال مدت عمر-65 سال تاریخ شهادت-سال 148 هجری قمری علت شهادت-مسومیت توسط زهر قاتل-منصور عباسی لعنه الله مدفن- مدینه، بقیع ✳️فراررسیدن شهادت رئیس مذهب شیعه امام صادق(ع) را به حضرت حجت(عج) و اعضای کانال موعود(ع)12 تسلیت میگویم. 🍃اللهم عجل لولیک الفرج🍃 @Mawud12
آل محمد(ع) پیامبر (ص) فرموده: به هنگامی كه پسرم جعفر بن محمد بدنیا آمد او را صادق بخوانید بدان خاطر كه در تداوم امامت، فرزندی به دنیا می آید كه به همین نام(جعفر) موسوم می شود، بدون حقی دعوی امامت می كند و او را جعفر كذاب می نامند و نمونه این سخن از حضرات معصومین اندك نیستند. سیمای آن حضرت بیشتر شمایل آن حضرت مثل پدرش امام باقر علیه السلام بود. جز آنکه کمی باریکتر و بلندتر بود. مردی بود میانه بالا، افروخته روی،پیچیده موی و پیوسته صورتش چون آفتاب می درخشید. در جوانی موهای سرش سیاه بود. بینی اش کشیده و وسط آن اندکی بر آمده بودو برگونه راستش خال سیاهی داشت. محاسن آن جناب نه زیاد پرپشت و نه زیاد تنک بود. دندانهایش درشت و سفید بود و میان دودندان پیشین آن گرامی فاصله داشت. بسیار لبخند می زد و چون نام پیامبر برده می شد رنگ رخسارش زرد و سبز می شد. در پیری سفیدی موی سرش بر وقار و هیبتش افزوده بود. حضرت صادق عليه السّلام قدى متوسط داشتند چهره‌اى درخشان و مويهاى سياه و بينى بلند و زيبا، جلو سرشان مو نداشت و مويهاى سينه تا شكمش كم بود روى صورتش خالى سياه داشت و روى بدنش خالهاى قرمز داشت‌. شخصیت علمی درباره شخصيت علمى امام صادق عليه السّلام شواهد فراوانى وجود دارد.حضرت در ميان اهل سنت، از نظر روايت حديث و فقاهت و افتاء، از موقعيت شامخى برخوردار بوده به طورى كه او را از شيوخ مسلّم ابو حنيفه و مالك بن انس و شمار فراوانى از محدثان بزرگ زمان خود به شمار آورده‌اند. مالك بن انس رئیس مکتب فقهی مالکی از جمله كسانى است كه مدتى در محضر امام صادق عليه السّلام تلمذ كرده است.ابن حجر هيتمى نيز در مقام تمجيد از شخصيت علمى امام اشاره به اين نكته دارد كه افرادى چون يحيى بن سعيد، ابن جريح، مالك، سفيان ثورى، ابو حنيفه و شعبه و ايوب فقيه از آن حضرت نقل روايت نموده‌ اند. حسن بن على الوشاء مى‌گفت: در مسجد كوفه نهصد نفر را ديده كه حدّثنى جعفر بن محمد مى ‌گفتند. برخى منابع، شمار كسانى را كه از آن حضرت تلمذ كرده و حديث شنيده‌اند، حدود چهار هزار نفر ياد كرده‌ اند.
امام زمان(عج) ✳️ مرحوم مشهدی حسن یزدی که از صالحین و منتظران حضرت بقیة الله ارواحنافداه بوده است می گوید: تقریبأ در سال ۱۳۵۰ شمسی یک روز صبح زود به کوه خلج ( کوهی در قسمت قبله مشهد) رفتم و آنجا مشغول زیارت خواندن و توسل به امام زمان عجل الله شدم و حال خیلی خوبی داشتم و با آن حضرت مناجات می کردم‌ و می گفتم : آقاجان! ای کاش زودتر ظهور می کردید و من هم ظهور شما را درک می کردم. پس از توسل از کوه پایین آمدم و به منزل رفتم قدری استراحت کنم . نمی دانم درعالم رویا بود یا در خواب و بیداری دیدم در همان مکان روی کوه خلج هستم و آقا و مولایم صاحب الزمان عجل الله در حالی که دستهایشان را بر پشت گذاشته بودند، خیلی غریبانه و اندوهناک به طرف شهر مشهد نگاه می کردند. عمق نگاه حضرت مرا دیوانه کرده بود٬ چشم های زیبای او با من حرف می زد... گفتم: آقاجان تشریف بیاورید داخل شهر( منظورم ظهور حضرت بود) حضرت فرمودند: «من در این شهر غریبم !» گفتم : آقا! قربانتان بشوم٬ اگر کاری دارید من برای شما انجام دهم. فرمودند: « ما کارگران ( شیعیان ) زیادی داریم، ولی آنها حق ما را می خورند و اکثرأ یک قدم برای ما برنمی دارند و به یاد ما نیستند!!!» در این لحظه به خود آمدم ؛ خود را در خانه دیدم و در فراق آن امام مهربان و غریبم بسیار اشک ریختم. 📚 ملاقات با امام عصر ص ۱۰۲ 📚مطلع الفجر ص ۲۰۷
🔴 چگونه حكومت ١٢٠ ساله به پایان رسید؟ ✍ سیدعلیرضا شفیعی مطهر زوال از یک روستا شروع شد. صدوبیست سال مغول ها هر چه خواستند در ایران کردند؛ جنایتی نبود که از آن چشم پوشیده باشند. از کشتن صدهزار نفر در یک روز گرفته تا تجاوز و غارت برخی از قبایل مغول‌ها پس از فتح ساکن شدند، ولی چون بیابانگرد بودند، در شهرها زندگی نمی‌کردند! مغول‌ها همه گونه حقی داشتند! مجاز بودند هر که را خواستند بکشند، به هر که خواستند تجاوز کنند و هر چه را خواستند غارت کنند؛ برایشان برده نبودند، احشام بودند. در تاریخ دورهٔ مغول، چنان یأسی میان مردم ایران وجود می داشته که حتی در برابر کشتن خودشان هم مقاومت نمی‌کردند. می‌نویسد ؛ یک مغول در صحرایی به هفده نفر رسید و خواست همه را با طناب ببندد و بکشد؛ هیچ کس جرات نکرد مقاومت کند جز یک نفر، که همان یک نفر او را کشت! داستان از روستای باشتین و دو برادر که همسایه بودند شروع می‌شود؛ چند مغول بیابانگرد به خانهٔ این‌دو می‌روند و زنان و دخترانشان را طلب می‌کنند. بر خلاف ۱۲۰سال قبلش، دو برادر مقاومت می‌کنند و مغولان را می‌کشند؛ مردم باشتین اول می‌ترسند، ولی مرد شجاعی به نام عبدالرزاق دعوت به ایستادگی می کند. خبر به قریه‌های اطراف می‌رسد؛ حاکم مامورانی را می‌فرستد تا دو برادر را دستگیر کنند. عبدالرزاق با کمک مردم روستا ماموران را می‌کشد. در نهایت حاکم سبزوار سپاهی چند صد نفره را به می‌فرستد، ولی حالا خیلی‌ها جرأت مقاومت پیدا می‌کنند؛ عبدالرزاق فرمانده قیام می‌شود. در چند روستا، مردم مغولان را می‌کشند و خبرهای کم‌کم زیاد می‌شود؛ عبدالرزاق نام بر سپاهیان از جان گذشته‌اش می‌گذارد. فوج‌فوج مردمان به‌ستوه آمده از ستم مغول‌ها به باشتین می‌روند تا به عبدالرزاق بپیوندند و در برابر سپاه (حاکم سبزوار) بایستند. عبدالرزاق بر ارغونشاه پیروز می‌شود و سبزوار فتح می‌گردد؛ پس از صد و بیست سال ایرانیان بر مغول‌ها فائق می‌شوند. آن روز حتماً پرشکوه بوده است! ، یک ایلچی مغول را می‌فرستد تا سربداران از او اطاعت کنند؛ سربداران او را هم می‌کشند و از طغای‌تیمور می‌خواهند که اطاعت کند. سربداران به جنگ طغای تیمور می روند و او را شکست می دهند و این نقطهٔ پایان ایلخانان مغول است. همان لحظه‌ای که "" انتظارش را می‌‌کشید: هم مرگ بر جهان شما نیز بگذرد هم رونق زمان شما نیز بگذرد باد خزان نکبت ایام، ناگهان بر باغ و بوستان شما نیز بگذرد آن کس که اسب داشت، غبارش فرونشست باد سُم خران شما نیز بگذرد در مملکت که غرش شیران گذشت و رفت *این عوعو سگان شما نیز بگذرد* منبع:کانال محرمانه
✅دین دلیل تنگی رزق و روزی در آخرالزمان مردی به خدمت امام صادق(ع) آمد و عرضه داشت: من مرتکب گناهی شده ام. امام صادق(ع) فرمودند: خدا می بخشد. آن شخص عرضه داشت: گناهی که مرتکب شده ام خیلی بزرگ است. امام فرمود: اگر به اندازه ی کوه باشد خدا می بخشد. آن شخص عرضه داشت: گناهی که مرتکب شده ام خیلی بزرگتر است امام فرمود: مگر چه گناهی مرتکب شده ای؟ و آن شخص به شرح ماجرا پرداخت. پس از اتمام سخن امام صادق(ع) رو به آن مرد کرد و فرمود: خدا می بخشد، من ترسیدم که نكند نماز صبح را قضا کرده باشی از امام صادق(ع) پرسیدند که چرا کسانی که در آخر زمان زندگی می کنند رزق و روزیشان تنگ است؟ فرمودند: به این دلیل که غالباً نمازهایشان قضا ميشود... 📕 منبع: کتاب رزق و روزی از دیدگاه قرآن و حدیث
🏴آجرک الله یاصاحب الزمان کاش من هم به لطف مذهب نور تا مقام حضور می رفتم کاش مانند یار صادقتان بی امان در تنور می رفتم علم عالم در اختیار شماست جبر در این مسیر حیران است
# صدقه و نحوست ✳️حضرت صادق (ع) فرمود زمینی بین من و مردی قرار بود تقسیم شود. آن مرد از علم نجوم اطلاعی داشت. کار را به تأخیر می انداخت تا ساعتی را انتخاب کند که به اعتقاد خودش آن ساعت برای او خوب است و برای من بد ✳️ در نتیجه او سود کند و من زیان. بالاخره روز و ساعتی که در نظر داشت رسید، زمین تقسیم شد ولی به نفع من تمام گردید ✳️ منجم از روی ناراحتی دست خود بر یکدیگر زده گفت مانند امروز هرگز ندیده بودم. پرسیدم مگر چه شده؟ ✳️ جواب داد من مردی منجم هستم در ساعت خوبی بیرون آمدم و ساعت بد را برای شما اختیار کردم. اینک می بینم کار برعکس شد قسمت بهتر نصیب شما گردید ✳️ گفتم می خواهی تو را حدیثی بیاموزم که پدرم به من فرمود؟ گفتم پیغمبر اکرم (ص) فرمود هر که مایل است خداوند نحوست روزش را جلوگیری کند صبحگاه آن روز صدقه بدهد. ✳️اگر می خواهد نحوست شبش از بین برون سر شب صدقه دهد من ابتدای حرکت و خارج شدن خود را با صدقه شروع کردم این صدقه دادن برایت بهتر از علم نجوم است.(کافی، جزء 4، ص 7. )
آل محمد(ع) امام صادق علیه‌السلام مدت 12 تا 15 سال بنابر اختلاف با امام زین العابدین علیه‌السلام و بعد از شهادت جد بزرگوارش مدت 19 سال با امام باقر علیه‌السلام زندگى كرد و توانست به مقدار لازم از خرمن دانش این دو بزرگوار، خوشه‌ چینى نماید. امام صادق (ع) سه سال از خلافت عبد الملك، نه سال و هشت ماه از خلافت وليد بن عبد الملك، سه سال و سه ماه و پنج روز از خلافت سليمان بن عبد الملك، دو سال و پنج ماه از خلافت عمر بن عبد العزيز، چهار سال و يك ماه از خلافت يزيد بن عبد الملك، بيست سال از خلافت هشام بن عبد الملك، يك سال از خلافت وليد بن يزيد، شش ماه از خلافت يزيد بن وليد را درك كرد. پس از آن به دليل آشفتگى و هرج و مرج فراوان عملا خليفه‌اى از امويان وجود نداشت، و سرانجام در سال 132 هجرى خلافت اموى پايان يافت. امام صادق همه اين ادوار را در شرايطى گذراند، كه خود و خاندانش تحت كنترل جاسوسان و در فضايى از مراقبت قرار داشتند، و اين مراقبت ناشى از تهمت هايى بود كه دشمنان اهل بيت به قصد تقرب به دشمنان آن خاندان ساخته و پرداخته بودند. او مى‌ديد كه عده‌اى از پيشوايان شيعى به قتلگاه فرستاده مى ‌شدند و عده‌اى زندانى مى ‌شدند، و بقيه نيز تبعيد مى ‌گشتند. طى نوزده سال بدگويى از جدش على (ع) را به گوش مى‌ شنيد و انتقام‌گيرى از خاندانش را به چشم مى ‌ديد. مى‌ ديد كه برخى از فرمانداران مدينه روزهاى جمعه علويان را در نزديك منبر جمع مى ‌كردند تا دشنام و ناسزاگويى به على (ع) و آل على را بشنوند. تا اينكه به سال 99 هجرى عمر بن عبد العزيز به خلافت رسيد و دشنام‌گويى به على (ع) را پايان داد. حضرت باقر علنى وصيت كرد بحضرت صادق و او را بامامت آشكارا منصوب نمود. هشام بن سالم از حضرت صادق نقل كرد كه چون هنگام وفات پدرم شد، فرمود پسرم جعفر بتو سفارش ميكنم كه نسبت باصحاب من خوش رفتار باشى. عرضكرد چنان در پيشرفت و تعليم و تربيت آنها ميكوشم كه هر كدام از برجسته‌ترين افراد جامعه شوند و احتياجى بدانش ديگران نداشته باشند. 🍃اللهم عجل لولیک الفرج🍃 @Mawud12
آل محمد(ع) ✳️دوران امامت امامت در 114 قمری به آن حضرت منتقل شد مدت امامت 34 سال به طول انجامید كه 18 سال در دوره اموى و 16 سال در دوره عباسى بوده است. خلفای معاصر زمان حضرت در دوران حیات امام صادق علیهخ السّلام حوادث سیاسی مهمی رخ داد که از جمله آنها جنبش علویان (قیام زید بن علی در سال 122 و قیام محمد بن عبد الله بن حسن و برادرش ابراهیم در سالهای 145 و 146 هجری) و جنبش عباسیان بود که به دنبال آن حکومت اموی سقوط کرده و عباسیان روی کار آمدند. جدایی عباسیان و علویان نیز که زمینه های آن قبل از به حکومت رسیدن آل عباس آماده شده بود، از جمله حوادثی است که در زمان آن حضرت به وقوع پیوست. بخش امامت ، زندگانى امام جعفر صادق علیه‌السلام را مى‌ توان به دو بخش تقسیم نمود: قسمت اول زندگى امام جعفرصادق علیه‌السلام از سال 114 هجرى تا 140 هجرى مى ‌باشد. در این دوره امام از فرصت مناسبى كه به وجود آمد، استفاده نمود و مكتب جعفرى را به تكامل رساند. در این مدت، 4000 دانشمند تحویل جامعه داد و علوم و فنون بسیارى را كه جامعه آن روز تشنه آن بود، به جامعه اسلامى ارزانى داشت. قسمت دوم زندگی امام که شامل هشت سال آخر عمر می باشد. در این دوره، امام بسیار تحت فشار و اختناق حكومت منصور عباسى قرار داشت. در این دوره امام دائماً تحت نظر بود و مكتب جعفرى عملاً تعطیل گردید. خلفاى اموى معاصر امام جعفر صادق علیه‌السلام به ترتیب عبارتند از: عبدالملک بن مروان (65 - 86) ولید بن عبدالملک (86 - 96) سلیمان بن عبدالملک (96 - 99) عمر بن عبدالعزیز(99 - 101) یزید بن عبدالملک (101 - 106) هشام بن عبدالملك (106-125) (امامت امام از سال 114 و همزمان با این خلیفه آغاز شد.) ولید بن یزید بن عبدالملك(126-125) یزید بن ولید بن عبدالملك (126) ابراهیم بن ولید بن عبدالملك (2 ماه و 10 روز از سال 126) مروان بن محمد معروف به مروان حمار (132-126). خلفاى عباسى معاصر امام علیه‌السلام عبارتند از: ابوالعباس سفاح (عبدالله بن محمد) (137-132) و ابوجعفر منصور دوانیقى (137-148) 🍃اللهم عجل لولیک الفرج🍃 @Mawud12
آل محمد(ع) در زمان هشام بن عبد الملك قیام زید بن علی روى داد؛ هشام ستمگرى كه پس از شهادت زيد دشمنى با آل على را آشكارتر كرد و بر وحشت آفرينيش افزود.وى به كارگزارانش دستور داد تا بر علويان سخت بگيرند، و نام آنان را از ديوان حذف كنند و زندانها را از آنان انباشته سازند. وی آل ابى طالب را مجبور كرد كه از زيد بيزارى بجويند. اين وقايع و ديگر مصائب و فجايعى كه امام را در برگرفته بود او را تلخكام كرده بود. اما با آن همه تلاش هايى كه امويان كردند، توجه و عنايت خداوندى سبب شد كه احساس و آگاهى مردم نسبت به آل محمد افزون شود؛ جلسات و اجتماعات مخفى، به قصد قيام عمومى و بر انداختن امويان و انتقال خلافت به آل على، تشكيل گرديد. پراكنده شدن مبلغان انديشه انقلاب و پيدايى اختلافات درونى دولت اموى را آشفته كرد، ناتوانى به پيكر آن دولت راه يافت و عوامل ويرانى و نابودى بر آن چيره شد. با اينكه اين دوران عصر مباركى براى امام بود، در عين حال روزگار دردناكى نيز بر او گذشت، زيرا وى سرنوشت دين اسلام و بى‌ حرمتى نسبت به آن و بى ‌اعتبارى ارزشهاى دينى را مشاهده مى ‌كرد. از اين رو امام دانشگاه و مكتب خود را بنياد نهاد تا به وظيفه ارشاد خويش عمل كرده و احكام دين را تبليغ و بيان كند. امام صادق در هنگام فروپاشى دولت اموى و شكل‌گيرى دولت عباسى، دوره‌اى كه شكوفايى علمى پديد آمده بود، مكتب خويش را پديد آورد. در این دوران خانه امام صادق(علیه اسلام) دانشگاهى بود، كه به حضور عالمان بزرگ در حديث، تفسير، حكمت و كلام زينت يافته بود و در حوزه درس وى غالبا دو هزار تن و گاه چهار هزار نفر شركت مى ‌كردند.كسانى كه در جلسات درس امام حضور مى‌يافتند دانش طلبان و راويان حديث بودند كه از جاهاى دور مى‌ آمدند و هرگاه مراقبت و كنترل برطرف مى ‌گرديد كوفه، بصره، واسط و حجاز نخبگان خود را به مدينه و دانشگاه امام صادق گسيل مى‌ داشت. 🍃اللهم عجل لولیک الفرج🍃 @Mawud12
آل محمد(ع) امام صادق (علیه السلام) در دوران عباسیان ابوالعباس سفاح روزگار او روزگار انقلاب و شورش بود و مردم به سركوب و تعقيب بازمانده‌هاى اموى سرگرم بودند. وى با مهارت چنين تظاهر كرد كه نسبت به پسر عموهاى خود مهربان است، و در صدد آزار آنان نيست و بدين ترتيب مى‌خواست دلها را به سوى خود جلب كند، و بدين وسيله مردم را متقاعد كند كه حق با آل على است، و خودش نيز از كسانى است كه به بيعت با آنان گردن نهاده است. سياست دولت جوان و جديد چنين اقتضا داشت كه سفاح با پسر عموهايش نرم و مهربان باشد، و به خونخواهى از قاتلان امام حسين (ع) تظاهر كند. تمامى اين امور به قصد بازى دادن مردمى بود كه اندك اندك متوجه مى‌شدند عباسيان به نام اهل بيت آهنگ خلافت خود را دارند، و اصولا منظورشان از اهل بيت خودشان هستند نه علويان. منصور دوانیقى در سال 136 هجرى منصور دوانیقى دومین خلیفه عباسى، به خلافت رسید و تا سال 158 هجرى حكومت كرد. دوران منصور یكى از پر اختناق ‌ترین دوران‌ هاى تاریخ اسلام است. به طورى كه حكومت ارعاب و ترور، نفس‌ هاى مردم را در سینه خفه كرده و وحشت، همه را فراگرفته بود. او براى استحكام پایه‌ هاى حكومت خود، افراد زیادى را به قتل رساند كه ابومسلم خراسانى را مى‌ توان یكى از این افراد دانست. مهمترین مسئله ‌اى كه منصور را به رنج و زحمت مى‌ انداخت، وجود علویان كه در راس آنان شخص امام جعفرصادق علیه‌السلام قرار داشت، بود. وى براى این كه شخصیت و عظمت امام را بكاهد، شاگردان امام را رو در روى ایشان قرار مى‌ داد تا با آن حضرت به مباحثه برخیزند و امام را مغلوب كنند ولى موفق نگردید. از روزى كه منصور به حكومت رسید تا روز شهادت امام جعفرصادق علیه‌السلام كه 12 سال به طول كشید، با وجودى كه بین امام و منصور فاصله زیادى وجود داشت، زیرا امام در حجاز بودند و منصور در عراق مى‌ زیست ولى به انواع مختلف، امام را مورد آزار و اذیت خود قرار مى‌ داد و چندین بار امام را نزد خود فراخواند تا او را به شهادت برساند ولى موفق به انجام نیت شوم خود نشد. منصور درباره امام صادق علیه‌السلام تعبیر عجیبى دارد. مى‌ گوید: جعفر بن محمد مثل یك استخوان در گلوى من است؛ نه مى‌ توانم بیرونش بیاورم و نه مى‌ توانم آن را فرو برم. نه مى‌ توانم مدركى از او بدست آورم و كلكش را بكنم و نه مى‌ توانم تحملش كنم. 🍃اللهم عجل لولیک الفرج🍃 @Mawud12