اومد خدمت امام و برای انجام کاری در اوقاتی که آسیبی به کار جنگ نمی‌خوره، مرخصی خواست. امام راجع به دلیل مرخصی گرفتن در بحبوحه‌ی جنگ پرسیدند. عباس گفت: من در دهه اول محرم برای شستن استکان‌های چای عزاداران به هیئت‌های جنوب شهر که من را نمی‌شناسند می‌روم. مرخصی را برای آن می‌خواهم. امام خمینی (ره) به ایشون فرمودند: به یک شرط اجازه مرخصی می‌دهم! که هر موقع رفتی به نیت من هم چند استکان بشویی... #شهید_عباس_بابایی #عند_ربهم_یرزقون @BisimchiMedia

. مدرسه اے ڪه تدریس مے ڪردم نزدیک حرم حضرت عبدالعظیم بود.فشار زیادے رو تحمل مے ڪردم.باید اول صبح بچه ها رو آماده مے ڪردم. حسین و محمدرو مے داشتم مهد ڪودک و سلمان رو با خودم مے بردم مدرسه از خونه تا محل ڪار هم 20 ڪیلومتر مے رفتم و 20 ڪیلومتر مے یومدم.گفتم:عباس!توروخداحداقل ڪارے ڪن تا مسیرم یه ڪم ڪمتر بشه. عباس با اینڪه مے تونست، اینڪار رو نڪرد و گفت: اونایے ڪه پارتے ندارن پس چیڪار ڪنن؟ ما هم مثل بقیه... ما هم باید مثل مردم این سختے ها رو تحمل ڪنیم... #شهید_عباس_بابایے ▪️ @Dokhat_shohada

#شهید_عباس_بابایی معاون عملیات نیروی هوایی ارتش ✍ورزش شبانه "دانشجو بابایی ، ساعت 2 بعد از نصف شب می دود تا شیطان را از خودش دور کند ." این جمله یکی از داغ ترین خبرهایی بود که بولتن خبری پایگاه ریس آمریکا چاپ کرده بود . عباس گفت : چند شب پیش کلنل باکستر فرمانده پایگاه و همسرش که از یک مهمانی شبانه بر می گشتند ، من رو در حال دویدن توی میدون چمن پایگاه دیدند و برای دویدن در اون موقع شب توضیح خواستند. گفتم : خوابم نمی اومد ؛ خواستم ورزش کنم تا خسته بشم . هردو با تعجب نگاهم کردند . فهمیدم جوابم قانع کننده نبود . ادامه دادم : مسایلی که اطرافم می گذره باعث می شه شیطان با وسوسه هاش منو به گناه بکشه . در دین ما سفارش شده این وقت ها بدویم یا دوش آب سرد بگیریم. حرفم که تمام شد ، تا چند دقیقه به من می خندیدند. طبیعی هم بود. با ذهنیتی که اون ها در مورد مسایل جنسی داشتند ،نمی تونستند رفتار من رو درک کنند. 📚کتاب پرواز تا بی نهایت ،ص 36

🌹🕊چه پدرهـا ڪہ گذشتند از طعمِ پـدری ؛ و چه بچه‌ها که ماندند در حسرتِ تبریک یک روزِ پدر #پدران_آسمانی_روزتان_مبارک #شهید_مهدی_زین‌الدین #شهید_محمد_جهان_آرا #شهید_عباس_ورامینی #شهید_عباس_بابایی #شهید_صدرالله_فنی #شهید_محمدرضا_دستواره 🌹شادی روح شهدا خصوصا سردار دلها و اموات خودتون الفاتحه مع الصلوات🌹🕊🌹🕊

نصف شب رفتم آسایشگاه تا وضعیت انضباطی سربازها رو چک کنم؛ همین‌طور که داشتم تو تاریکی قدم می‌زدم چشمم به پوتین‌های یک سرباز افتاد که واکس نزده و خاکی کنار تختش افتاده بود، با عصبانیت رفتم جلو و محکم پتو رو از روش زدم کنار و داد زدم: "چرا پوتین‌هاتو واکس نزدی؟" بنده‌ی خدا از شدت صدای من از جا پرید و روی تخت نشست، بعد همین‌طور که سرش پایین بود گفت: ببخشید برادر، دیر وقت بود که از منطقه‌ی جنوب رسیدم، خونواده‌ام رفته بودن شهرستان و منم چون نمی‌خواستم مزاحم کس دیگه بشم، اومدم آسایشگاه، وقتی رسیدم همه خواب بودن و نتونستم واکس پیدا کنم. صداش برام خیلی آشنا بود، وقتی سرش رو بلند کرد، دیدم جناب سرهنگ بابایی، فرمانده‌ی پایگاه است، بدجوری شرمنده شدم. #شهید_عباس_بابایی🕊🌹

همسر شهید عباس بابایی درباره ساده‌زیستی و دوری از شهرت شهید عباس بابایی می‌گویدلباس پوشیدنش اصلاً به خلبان‌ها نمی‌رفت. به شوخی می‌گفتم: تو اصلاً با من نیا. به من نمی‌آیی! می‌گفت: تو جلوتر برو من هم مثل نوکرها دنبالت می‌آیم! شرمنده می‌شدم. فکر می‌کردم اگر عباس می‌تواند نسبت به دنیا این قدر بی‌تفاوت باشد من هم می‌توانم. می‌گفتم: تو اگر کر و کور و کچل هم باشی باشی، باز مرد موردعلاقه من هستی! 📚: آسمان بابایی ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ #شهید_عباس_بابایی

پنجمین روز شهادت «عباس» بود، دیدیم کسی به در خانه پدرم می‌کوبد. جلوی در رفتیم دیدیم یک آقای روشن دلی است. پدرم آمد و گفت: «بفرمایید» مرد نابینا گفت: «عباس شهید شده؟» گفتیم: «بله» گفت: «من کسی را ندارم، من یک هفته‌ای است که حمام نرفتم، این شهید من را هر هفته روز‌های جمعه کول می‌کرد و به حمام می‌برد و لباس‌هایم را نیز می‌شست و بدون چشم داشت می‌رفت». #شهید_عباس_بابایی

✨﷽✨ ✳️ با پای برهنه در بین سربازان! 🔻 از ساختمان عملیات که بیرون آمدیم، راننده منتظر بود، اما عباس به او گفت ما پیاده می‌آییم؛ شما بقیه بچه‌ها را برسانید. دنبالش راه افتادم. جلوتر که رفتیم صدای جمعیت عزاداری شنیده می‌شد. عباس گفت برویم به دسته‌ی عزاداری برسیم. به خودم آمدم و دیدم عباس کنارم نیست. پشت سر من نشسته بود روی زمین. داشت بند پوتین‌هایش را گره می‌زد و بعد آن را آویزان گردنش کرد. عباس وسط جمعیت رفت و شروع کرد به نوحه‌خواندن و سینه‌زدن. جمعیت هم سینه‌زنان و زنجیرزنان راه افتاد به سمت مسجد پایگاه. تا آن روز فرمانده پایگاهی را ندیده بودم که این‌طور عزاداری کند. پای برهنه بین سربازان و پرسنل؛ بدون این‌که کسی او را بشناسد. 👤 راوی: یکی از نزدیکان سرلشکر خلبان #شهید_عباس_بابایی 📚 برگرفته از کتاب «شور حسینی چه‌ها می‌کند» 📖 صص ۸۵-۸۴