شعر اگر از تو نگوید همه عصیان باشد زنده در گور غزل‌های فراوان باشد نظم افلاک سراسیمه به هم خواهد ریخت نکند زلف تو یک وقت پریشان باشد سایه‌ی ابر پی توست دلش را مشکن مگذار این همه خورشید هراسان باشد مگر اعجاز جز این است که باران بهشت زادگاهش برهوت عربستان باشد چه نیازی‌ست به اعجاز، نگاهت کافی‌ست تا مسلمان شود انسان اگر انسان باشد فکر کن فلسفه‌ی خلقت عالم تنها راز خندیدن یک کودک چوپان باشد چه کسی جز تو چهل مرتبه تنها مانده از تحیر دهن غار حرا وا مانده عشق تا مرز جنون رفت در این شعر محمد نامت از وزن برون رفت در این شعر شأن نام تو در این شعر و در این دفتر نیست ظرف و مظروف هم اندازه‌ی یکدیگر نیست از قضا رد شدی و راه قدر را بستی رفتی آن سوتر از اندیشه و در را بستی رفتی آنجا که به آن دست فلک هم نرسید و به گرد قدمت بال ملک هم نرسید عرش از شوق تو جان داده کمی آهسته جبرئیل از نفس افتاده کمی آهسته پشت افلاک به تعظیم شکوهت خم شد چشم تو فاتح اقلیم نمی‌دانم شد آنچه نادیده کسی دیدی و برگشتی باز سیب از باغ خدا چیدی و برگشتی باز شاعر این سیب حکایات فراوان دارد چتر بردار که این رایحه باران دارد... سیدحمیدرضابرقعی -

ضاق صدری رو حمایت کنید😔 @sargashteh_985

عاشقان کشتگان معشوق اند بر نیاید ز کشتگان اواز (: -

- ز مستی فاش می‌گویم طُ را بوسیده‌ ام اما کسی باور ندارد حرف ِمست ِلاابالی را (: #مشآپ ' @Marfuz ' -

بیا که خاک رهت لاله‌زار خواهد شد ز بس که خون دل از چشم انتظار چکید هوشنگ‌ابتهاج -

نمیدونید چقدر این عکس رو دوست دارم..♥️

غمگین نباش،هیچ و باد است جهان... @maybe_heaven | شایدبھشت

-

خدای را که چو یاران نیمه راه مرو تو نور دیده مایی به هر نگاه مرو

تو را که چون جگر غنچه جان گلرنگ است به جمع جامه سپیدان دل سیاه مرو

به زیر خرقه رنگین چه دامها دارند تو مرغ زیرکی ای جان به خانقاه مرو

مرید پیر دل خویش باش ای درویش وز او به بندگی هیچ پادشاه مرو