کم اما مداوم👌 قلیل یدوم خیر من کثیر منقطع @mim_3ad

کتاب جالب و پر محتواییه ولی جامعه هدفش رو طلاب و روحانیت قرار داده کاش کمی گسترده تر بررسی میکرد👌 @mim_3ad

‌ جایی خوندم، نوشته بود که: ‌ اگر جسم در آسایش باشد روح فاسد می‌شود... ‌‌

‌ رشد از اونجایی شروع میشه که دیگه نمیگی: من قربانی رنج هام شدم بلکه میگی: درد وجود داره اما من میتونم یا راه حلی پیدا کنم یا به پذیرش برسم ‌‌

‌ چیزی که تو این چند سال بهش رسیدم این بود که کسی که همه رو مقصر می‌دونه راه زیادی رو در پیش داره کسی که خودش رو مقصر می‌دونه نیمی از راه رو رفته و کسی که هیچ کسی رو مقصر نمی‌دونه به مقصد رسیده چقدر ما در طول زندگی بقیه رو مقصر ناکارآمدی خودمون میدونیم؟😕 ‌‌

‌ چرا گردن گیرمون خرابه؟ چرا نمیخوایم قبول کنیم؟ یا چرا نمیخوایم بپذیریم مقصر هیچ‌کس نیست؟ ‌

‌ موضوعیه که خیلی اوقات بهش فکر میکنم ولی همچنان نتونستم خیلی از افراد رو درک کنم؛ در مقابل فقط توجیه توجیه توجیه ‌

‌ این صحبتا بی دلیل نیست این درد و دلای نوجوونای دیروز محفلمون بود🌱 بخش جالب محفل دیروز، جایی بود که بچه ها گفتن ما شاید در گذشته دچار اشتباه شدیم ولی همچنان اطرافیان مون ما رو با شخصیت گذشته مون قضاوت میکنن یا بقیه ویژگی های خوبمون رو در نظر نمی‌گیرن بعد از اون قضیه بلافاصله یه آزمایشی گذاشتم و میخواستم میزان قضاوت شون رو نسبت به آدما بسنجم که معیارشون نقاط ضعفه یا قوت؟ آیا اونا هم مثل بقیه فکر میکنن؟ ‌‌

نقطه ای وسط کاغذ سفیدی کشیدم و گفتم این چیه؟ از تک به تک پرسیدم و همه بلا استثنا گفتن نقطه سیاه ولی کسی نگفت نقاط سفید😕 @mim_3ad

‌ میخواستم به اینجا برسم که تا وقتی که دید ما نسبت به بقیه تغییر نکنه، انتظار نباید داشته باشیم بقیه هم تغییر کنن ‌‌

‌ ما به جای آن که رنگ خدا را گرفته باشیم به خدا رنگ زده ایم عین صاد ‌

‌ زمانی که دید ما وسیع می‌شود کارهای خوبمان را هم گناه می‌بینیم عین صاد ‌