درمان و آموزش اجباری منافی آزادی نیست اما ... #شهید #مطهری :آيا شما در مسئله بهداشت و يا در مسئله فرهنگ هرگز مى‏گوييد كه عقيده آزاد است؟ آيا شما هرگز اين حرف را مى‏زنيد كه اعتقاد هر مردمى راجع به بهداشت آزاد است... . اعلاميه جهانى #حقوق #بشر چرا ضد تعليمات اجبارى قيام نمى‏كند؟ چرا نمى‏گويد بشر #آزاد است و به همين جهت كسى حق ندارد تعليمات را اجبارى كند چون تعليمات اجبارى ضد آزادى بشر است؟ بر عكس، همين اعلاميه جهانى حقوق بشر در ماده 26، تعليمات در حدود ابتدايى را اجبارى مى‏داند يعنى حق آزادى را از بشر در اين قضيه سلب مى‏كند، چرا؟ مى‏گويد براى اين كه راه سعادت بشر است؛ غلط كرده آن كه مى‏گويد من مى‏خواهم جهالت را انتخاب كنم، من نمى‏خواهم باسواد شوم، او نمى‏فهمد، به زور بايد باسوادش كرد، به زور بايد به او خدمت كرد. اما در باب دين و مذهب اين حرف را نمى‏زنند، براى اين كه چنين فرض كرده‏اند كه بهداشت يا فرهنگ يك واقعيتى است و سعادت بشر در اين واقعيت است اما دين يك سليقه فردى و شخصى است، يك احتياج درونى است، مثل يك عطشى است كه انسان پيدا مى‏كند كه بايد به وسيله‏اى تسكين پيدا كند. به قول آنها انسان نياز به پرستش پيدا مى‏كند، يك وقت در خودش احساس مى‏كند كه بايد پرستش كند. اين نياز خودش را با يك پرستشى بايد رفع كند، هرچه را پرستش كند فرق نمى‏كند، يك تقديس و پرستشى بايد بكند، هرچه شد. اينجاست كه مى‏گويند عقيده محترم است و فرقى ميان عقيده و تفكر نمى‏گذارند. بنابراين در اينجا دو ايراد وارد است: يكى اين كه دين را نبايد به عنوان يك مسئله سليقه‏اى وجدانى شخصى از قبيل انتخاب رنگ لباس در نظر گرفت. ثانيا انتخاب دين با انتخاب رنگ لباس فرق مى‏كند؛ اگر بشر يك عقيده ضد عقل انتخاب كند، آن عقيده ديگر به عقل و فكرش مجال فعاليت و پيشرفت نمى‏دهد.(مجموعه آثار ج21 صص 380 و 381) https://eitaa.com/MohammadGelayeri