eitaa logo
دکتر محمدرضا کرامتی
523 دنبال‌کننده
1.4هزار عکس
1.8هزار ویدیو
55 فایل
دکتر رشته علوم قرآن و حدیث از دانشگاه فردوسی مشهد «نشر مطالب کانال، فقط همراه لینک آن رواست» نکات تفسیری نقد ترجمه‌های قرآن، آثار متفکران و... مفردات قرآن معرفی کتاب فرق کلمات طرح سؤال عقاید امامیه اخلاق احکام و... @mohammadrezakaramatitafsirdoost
مشاهده در ایتا
دانلود
در عربی حرف قبل از تای گرد (ة) مفتوح است. حتی اگر بدون علامت هم باشد باید با فتحه خوانده شود. فاطمة، خوانده می‌شود فاطمَة شجرة، خوانده می‌شود شجرَة قِسْ عَلَی هذا. محمدرضا کرامتی https://eitaa.com/Mohammadrezakaramati1402
زمان: حجم: 1.6M
احتمالات مختلف در مورد «فماذا تأمرون» (أعراف 110) تسنيم 627/29 و 628 https://eitaa.com/Mohammadrezakaramati1402
زمان: حجم: 1.19M
اقسام فعل (ثلاثی مجرد، ثلاثی مزید، رباعی مجرد و رباعی مزید) إن شاء الله بعدا در مورد «جامد و مشتق» و «اسم فاعل و اسم مفعول» صحبت خواهم کرد. محمدرضا کرامتی https://eitaa.com/Mohammadrezakaramati1402
اسم منسوب وقتی بخواهند از اسمی که تای گرد دارد، اسم منسوب بسازند، آن تای گرد حذف می‌شود و به آخر آن يای مشدد اضافه می‌گردد. مانند: فاطمة. فاطم. فاطمیّ عبادة. عباد. عبادیّ. عادة. عاد. عادیّ. عِلّة. عِلّ. عِلّیّ. رسالة. رسال. رسالیّ. مَعرِفة. مَعرِف. مَعرِفیّ البته اسم‌هایی هم وجود دارند که علاوه بر حذف تای گرد حرف دیگری هم از آنها کم می‌گردد: عقیدة. عَقَد. عَقَدیّ مدينة. مَدَن. مَدَنیّ جزيرة. جَزَر. جَزَریّ اگر بخواهند همان اسم منسوب را مؤنث بیاورند، تای گرد به آخرش اضافه می‌کنند. مثل: سیاسیّ. سیاسیّة عادیّ. عادیّة تذکر: در فارسی، یای نسبت بدون تشدید، خوانده و نوشته می‌شود. مثلاً کلمه‌ی «عادی» مثل کلمه‌ی هادی خوانده می‌شود. کسانی که همین کلمه را با تشدید دال می‌نویسند و می‌خوانند، یا دچار کم‌دقتی هستند یا مبتلا به تقلید بی‌جا. محمدرضا کرامتی https://eitaa.com/Mohammadrezakaramati1402
دکتر محمدرضا کرامتی
#قواعد_عربی 1- حرف عِلّه (علة) سه بُوَد ای طَلَبه (طلبة) واو (و) و ياء (ی) و الف (ا) مُنقَلَبه (منقل
أقسام أفعال معتلّ أفعالی که حرف اول اصلی‌شان، حرف عِلّه باشد، مُعْتَلّ الفاء يا مثال؛ أفعالی که حرف دوم اصلی‌شان، حرف عِلّه باشد، مُعْتَلّ العَیْن یا أَجْوَف و أفعالی که حرف سوم اصلی‌شان، حرف عِلّه باشد، معتلّ اللام يا ناقص نام دارند. محمدرضا کرامتی https://eitaa.com/Mohammadrezakaramati1402
جامد و مشتقّ جامد، اسمی است که از غیر خودش گرفته نشده است. مانند: قلم و رَجُل. مشتق اسمی است که از کلمه‌ی دیگری گرفته شده است. مانند: کاتِبٌ و مُختارٌ مشتق، هشت قسم است که عبارتند از: اسم فاعل، اسم مفعول، صفت مُشَبَّه (اما علامه جوادی آملی مُشْبِهه تلفظ می‌کنند)، اسم تفضیل، اسم مبالَغه، اسم مکان، اسم زمان و اسم آلت. محمدرضا کرامتی https://eitaa.com/Mohammadrezakaramati1402
هم اسم فاعل هم اسم مفعول (مخصوص مشکل‌پسندان) کلماتی مانند مختار، مُغتاب، معتاد و مُنقاد، هم اسم فاعل‌اند هم اسم مفعول. مختار، هم به معنای گزینش کننده و هم به معنای گزینش شونده است. سه مورد اول، از باب افتعال هستند و مورد آخر، از باب انفعال. https://eitaa.com/Mohammadrezakaramati1402
کلماتی مانند صلة، صفة، سمة، زنة، سعة، جهة و... در اصل وصل، وصف، وسم، وزن، وسع، وجه و... بوده‌‌اند که حرف واو اولشان حذف شده و به جای آن، تای گرد در آخرشان آمده است. البته در فارسی، به صورت تبعیض‌آمیز، گاهی تای آن‌ها را به هاء تبدیل کرده‌اند مانند صله و سعه و گاهی هم به تای مبسوطه (تای کشیده) بدل کرده‌اند مانند صفت و جهت. محمدرضا کرامتی https://eitaa.com/Mohammadrezakaramati1402
[فرق اسم فاعل و صفت مشبهه] واژه «شاکر» گرچه بر وزن اسم فاعل است، صفت مشبهه است و تفاوت اسم فاعل با صفت مشبهه در این است که اسم فاعل بر اصل حدوث فعل و پیدایی آن از فاعل دلالت میکند و صفت مشبهه افزون بر این استمرار و بقای آن فعل را نیز می‌رساند که نشانه رسوخ و ملکه بودن فعل است، بنابراین خدای سبحان به موسی عليه السلام فرمود از کسانی باش که همواره شاکرند و وصف شکرگزاری ملکهٔ راسخ آنان است. https://eitaa.com/Mohammadrezakaramati1402
امرئ از استاد عزیزم، دکتر سید محمد امام‌زاده در کلاس عربی در دانشگاه فردوسی مشهد شنیدم که کلمه‌ی امْرئ (می‌شود ترجمه کنیم: شخص، انسان، کس) کلمه‌ای است که اگر منصوب باشد علاوه بر تغییر حرف آخرش (همزه) حرف قبل از آخر (راء) هم مفتوح می‌شود و اگر مجرور باشد، علاوه بر تغییر حرف آخرش (همزه) حرف ما قبل آخرش (راء) هم مکسور می‌شود و اگر مرفوع باشد، علاوه بر تغییر حرف آخرش (همزه) حرف ما قبل آخرش (راء) هم مضموم می‌شود. اَسناد این مطلب را از قرآن خواهم آورد. 👇 محمدرضا کرامتی https://eitaa.com/Mohammadrezakaramati1402
گفتنی است که «ابنَ اُمّ» در هر دو آیه مذکور مناداست؛ لیکن در آیه مورد بحث حرف ندا حذف شده و در آیه سوره «طه» به آن تصریح شده است. دربارهٔ مفتوح بودن میم در «اُمّ» که قرائت معروف است، با اینکه «ابن» به آن اضافه شده و باید مکسور باشد، گفته اند به دلیل کثرت استعمال «یا ابن ام» در عرب، این دو اسم در حکم اسـم واحـد و مانند خمسة عشر مبنی بر فتح است. (مجمع البیان، ج ۴، ص ۷۳۹ - ۷۴۰؛ ر.ك: الجامع لأحكام القرآن ، ج 7،ص 290) تسنيم 373/30 (تفسیر کریمه‌ی 150 أعراف) https://eitaa.com/Mohammadrezakaramati1402
روی بنر تصویر شهدای عزیز توسط بنیاد شهید نوشته شده است: کلٌّ يومٍ عاشوراء. اين نوشته اشکال دارد چون کلمه‌ی کل مضاف است و مضاف تنوین نمی‌گیرد. باید نوشته شود: کلُّ... . https://eitaa.com/Mohammadrezakaramati1402