eitaa logo
دکتر محمدرضا کرامتی
497 دنبال‌کننده
877 عکس
948 ویدیو
38 فایل
دکتر رشته علوم قرآن و حدیث از دانشگاه فردوسی مشهد نکات تفسیری نقد ترجمه‌های قرآن، آثار متفکران و... مفردات قرآن معرفی کتاب فرق کلمات طرح سؤال عقاید امامیه اخلاق احکام و... @mohammadrezakaramatitafsirdoost
مشاهده در ایتا
دانلود
بسم الله الرحمن الرحیم سلام عليكم از معصوم عليه السلام روایت شده که مَن ماتَ و لَم یَعْرِف إمامَ زَمانِهِ، ماتَ میتةً جاهلیّةً (هر کس بمیرد در حالی که امام زمان خود را نشناخته باشد [تا مطیع ولیّ‌اش باشد‌‌‌] به مرگ جاهلی از دنیا رفته است). هر که امامش را بشناسد و بداند که او از اعمالش به اذن خدا آگاه است، در عمل به خواسته‌های آن امام که همانا دستورهای شرع است، اهتمام خواهد ورزید و از این راه به امام خود تولِّی خواهد داشت و آن هنگام، زندگی و مرگ او عاقلانه خواهد بود. برگرفته از کتاب «امام مهدی موجود موعود» علامه جوادی آملی» ص ۳۲ https://eitaa.com/Mohammadrezakaramati1402
فصل يكم. امامت عام مسأله امامت در مكتب شيعه كلامي است نه فقهي زيرا مسأله اي كه موضوع آن صفت يا فعل خداست كلامي است و مسأله اي كه موضوع آن فعل مكلف است فقهي. در مذهب شيعه نصب امام و تعيين آن فعل خداوند است. لذا كلامي و از اصول در مقابل فروع به شمار مي رود. هرچند پذيرش آن بر مردم واجب است و از اين منظر فقهي است چنانچه خواهد آمد. امام مهدی موجود موعود، علامه جوادی آملی، ص 23 https://eitaa.com/Mohammadrezakaramati1402
چرا امامت، از نظر شیعه، از اصول دین است؟ امامت از مسائل كلامي و اصول دين به شمار مي آيد؛ امّا ديگران آن را از مسائل فقهي و جزو فروع مي شمارند. آنان لزوم عصمت امام را باور نداشته و او را چونان رهبران عادي مي دانند كه منصب خويش را از انتخاب مردم به دست مي آورد نه از نصب الهي، از اين رو آن را از اصول ندانسته و در فقه از امامت گفت وگو مي كنند و اگر در علم كلام از امامت سخن مي گويند، براي نفي كلامي بودن آن است. در اعتقاد راسخ اماميه، اداره امور جامعه از وظايف نازل و ضعيف امام است و برخلاف پندار باطل آناني كه امامت را فقط رياست، مديريت و تدبير جامعه معرفي مي كنند، امام شخصيتي ارزشمند است كه وجود ناسوتي اش نيازهاي والاي جامعه بشر را تأمين مي كند و وجود ملكوتي اش فرشتگان عالم مثال و ملكوت را راه مي نمايد و وجود جبروتي اش حاملان عرش و سكان ملأ اعلا را به كمال لايقشان دعوت مي كند و هم كارهاي برتر و والاتري را بر عهده دارد. كلامي بودن امامت يعني تعيين امام بر عهده خدا و از افعال اوست، [زيرا] امام نه تنها بايد در ايفاي وظيفه امامت و اعلام و اِخبار احكام الهي و تشريح و تبيين آن دچار خلاف، غفلت، سهو و نسيان نشود بلكه در اعمال و وظايف فردي نيز گرفتار خلاف نگردد؛ نه گِرد گناه بگردد و نه گَرد معصيت چهره جان او را آلوده كند و بالاتر، نه تنها دستش به گناه دراز نشود و تصميم آن در دلش نگذرد بلكه انديشه اش نيز از خطا و اشتباه مصون و محفوظ باشد و اين همان مقام والاي عصمت است كه جزو اسرار نهاني و نهايي انسان كامل و نيز از شرايط نبوت و امامت شمرده مي شود. چنين كسي مي تواند همه اسرار جهان را به تعليم الهي بفهمد و امور سعادت بخش بشر را درست ادراك كند و باطن اشياء و اشخاص را به اذن خدا و بي اشتباه بنگرد. اين كار را كه از ملكات راسخ انسان كامل است، هيچ كس جز ذات اقدس الهي و آن كه خدا بخواهد، تشخيص نمي دهد، به همين دليل نصب و تعيين امام تنها بر عهده خداي عالم به غيب است. قرآن كريم نيز در جريان آزمايش خليل حق، حضرت ابراهيم (عليه‌السلام) امامت را عهد خدا خوانده: (لايَنالُ عَهدِي الظّلِمين)[1] و تعيين و نصب امام را به خدا نسبت داده است: (قالَ اِنّي جاعِلُكَ لِلنّاسِ اِماما).[2] «ظلم» هر گونه خلاف را شامل مي شود و خداي سبحان ظالم بودن و ارتكاب كوچك ترين خلاف را مانع رسيدن عهد ولايت و مقام والاي نبوت و امامت به او مي داند: (لايَنالُ عَهدِي الظّلِمين)، بنابراين عصمت (يعني مصونيت از خطا و خطيئه) شرط اساسي چنين مقامي است و تشخيص و تعيين معصوم و نصب او در اين جايگاه از افعال الهي و اصول دين، در نتيجه جزو مسائل كلامي است. به زعم ديگران كه عصمت را براي امام شرط نمي دانند[3] ، چيزي به نام امامت الهي معني ندارد. آنان عرش امامت الهي را به فرش خلافت بشري تنزل دادند و خلافت را فقط مديريت مادّي جامعه پنداشتند و از امام و امامت به خليفه و خلافت تعبير كردند، در نتيجه او را چونان ساير رهبران عادي پنداشتند كه با انتخاب مردم به رسميت مي رسد و بر اين باورند كه زير سقف سقيفه بني ساعده هم مي توان او را برگزيد و ضرورتي در نصب و تعيين الهي در غدير و مانند آن نيست. =========== [1]ـ سوره بقره،آيه 124. [2]ـ همان. [3]ـ كشف المراد، ص390. امام مهدي (عج) موجود موعود، صص ۲۳ تا ۲۵ https://eitaa.com/Mohammadrezakaramati1402
نصب امام تنها براي سامان دادن به جهات عملي فردي يا اجتماعي مردم نيست بلكه تبيين معارف الهي، تشريح احكام فقهي و حقوقي اسلام، قضا و داوري، اجراي حدود، تعزيرات و دفاع از كيان دين، گشايش دشواري هاي علمي و عملي انسان ها نيز از وظايف امام است. امام مهدی (عج) موجود موعود، علامه جوادی آملی، ص ۲۷ https://eitaa.com/Mohammadrezakaramati1402
حيات معقول ثمره معرفت به امام(عج) شيعه و غير شيعه از وجود مبارك خاتم الانبياءصلي الله عليه و آله و سلم نقل كرده اند هر كه بميرد و امام زمانش را نشناسد مرگ او مرگ جاهلي است: من مات و لم يعرف إمام زمانه مات ميتة جاهلية.[1] اگر انساني بميرد در حالي كه امام زمان خود را نشناسد تا مطيع ولي اش باشد، به مرگ جاهلي از دنيا رفته است. مرگ جاهلي، نشانه زندگي جاهلانه است، چرا كه مرگ عصاره حيات است. آن كه خوب زندگي مي كند، نيكو مي ميرد و هر كه بد به سر مي برد مرگ بد دارد، زيرا مرگ جز چشيدن عصاره زندگي نيست؛ گويا زندگي شربتي مي شود كه شخص هنگام احتضار آن را مي چشد. اگر شهد است، محصول كار شيرين اوست و چنانچه شرنگ و تلخ است، نتيجه دوران زيست اوست. (كُلُّ نَفسٍ ذائِقَةُ المَوت).[2] مرگ يعني تحول و دگرگوني. انسان عازم دار القرار است و تحول و دگرگوني را مي چشد و هضم مي كند و پس از مرگ به جهان ابديت و ثبات بار خواهد يافت. انسان بعد از مرگ از هر تحول اختياري، نقل و انتقال عملي و شدني [از قوه به فعل آمدني] منزّه است. قبل از چشيدن شراب مرگ، راه براي تغيير و شدن ها باز است؛ امّا پس از مرگ نه مجالي براي توبه و تجديد نظر مي ماند و نه امكاني براي مهلت خواستن و تحصيل عمل صالح. ديگر آنكه ما مرگ را مي چشيم نه مرگ ما را. ما مرگ را مي ميرانيم نه او ما را، زيرا خداي سبحان نفرمود كه مرگ چشنده انسان است، بلكه فرمود: انسان چشنده =========== [1]ـ كمال الدين، ج2، ص81؛ بحار الانوار، ج32، ص331؛ شرح نهج البلاغه، ابن ابي الحديد، ج13، ص242. [2]ـ سوره آل عمران، آيه 185. مرگ است. حقيقت آن است كه مرگ انسان را از بين نمي برد بلكه اين انسان است كه مرگ را يك بار و براي هميشه از بين مي برد. همان گونه كه چشنده آب، آن را هضم مي كند؛ نه آب چشنده را. امام مهدي (عج) موجود موعود، صص 29 و 30 https://eitaa.com/Mohammadrezakaramati1402
مثال حاج آقا قراءتی (اگه بدونم که در شناسنامه‌اش قرائتی نوشته شده، قرائتی می‌نویسم) برای پذیرش عمر طولانی امام مهدی موعود موجود عجل الله فرجه: همان‌طور که حکم موی سر با ابرو (با این‌که همسایه هم هستن) فرق داره (موی سر زود به زود بلند می‌شود بر خلاف ابرو)، عمر امام زمان هم با اینکه از هزار سال گذشته، خدا حکم دیگری برایش در نظر گرفته و او را جوان نگه داشته. [کرامتی: کتاب تمثیلات حاج آقا قراءتی رو نیافتم لذا نقل به معنا کردم. https://eitaa.com/Mohammadrezakaramati1402
با تبریک سال‌روز ولادت بابرکت محمد بن الحسن المهدی روحی فداه و عجل الله فرجه و سَهَّلَ اللهُ مَخْرَجَه به شما، مطلبی از علامه جوادی آملی تقدیم می‌گردد: تکالیف و وظایف منتظران [ظهور امام زمان علیه السلام و عجل الله فرجه]: 1. امام‌شناسی 2. پویایی و تلاش 3. تخلق به کرائم اخلاقی 4. تعالی فرهنگ، مدیریت، شهامت و شجاعت 5. اقتدا به سنت و سيره پیامبر [پیامدار] و امامان عليهم السلام امام مهدی موجود موعود صص 189 تا 193 https://eitaa.com/Mohammadrezakaramati1402
یکی از کُتبی که در مورد امام مهدیّ علیه السلام و عجل الله فرجه نوشته شده، کتاب «امام مهدی موجود موعود» است صاحب این أثر، علامه‌‌ی کم‌نظیر عبد الله جوادی آملی است. بخشی از فهرست کتاب و بخشی از متن رو خواهید دید. 👇 https://eitaa.com/Mohammadrezakaramati1402
توقف شناخت امامت بر نبوت و فهم نبوت بر ادراك توحيد كسي كه بخواهد امام را بشناسد، نخست بايد خدا را بشناسد[2] ، چرا كه پيامبر نماينده و فرستاده خداست. اگر ذات اقدس حق را كه فرستنده رسول و مُستَخلف عنه آن خليفه است نشناسيم، پيامبرش را نيز نخواهيم شناخت و چنانچه پيامبر را نشناسيم، در تعيين و تشخيص جانشين و خليفه او به خطا خواهيم رفت، در نتيجه =========== [2]ـ اللّهمّ عرّفني نفسك فانّك إن لم تعرّفني نفسك لم أعرف نبيّك اللّهمّ عرّفني رسولك فانّك إن لم تعرّفني رسولك لم أعرف حجّتك اللّهمّ عرّفني حجّتك فأنّك إن لم تعرّفني حجّتك ضللت عن ديني (الكافي، ج1، ص337). شناخت امام با مبناي سقيفه بني ساعده را امكان پذير مي دانيم! كسي كه مي داند پيامبر جانشين دارد و از سوي ديگر گمان مي كند كه محصول سقيفه مي تواند جانشين پيامبر باشد، پيامبر را آن چنان كه بايد نشناخته است، زيرا در نگاه او پيامبر چيزي بيش از رهبر يا والي جامعه اسلامي و زعيم مملكت و به ديگر سخن، شخص اول مملكت نيست. چنين كسي پيامبر را بر پايه (ما يَنطِقُ عَنِ الهَوي اِن هُوَ اِلاّوحي يوحي)[1] نمي شناسد، تا بداند سخن پيامبر نه محصول اجتهاد شخصي است و نه بر پايه گمان، بلكه فرمايش نبي معصوم و جانشين صالح او بر اساس (بَيِّنَةٍ مِن رَبِّه)[2] است و آن را با علم حضوري و شهودي از خداوند دريافته و ابلاغ مي كند.[3] چنين كسي نمي داند چه شخصي براي جانشيني پيامبر صلاحيت دارد. =========== [1]ـ سوره نجم، آيات 3 ـ 4. [2]ـ سوره هود، آيه 17. [3]ـ ر.ك: الكافي، ج1، ص190. امام مهدی موجود موعود صص ۳۸ و ۳۹ https://eitaa.com/Mohammadrezakaramati1402
بشارت ائمه به وجود مبارك ولي عصر(عج) بشارت تمام امامان به ظهور امام قائم ويژگي منحصر به وجود مبارك ولي عصر(عج) است كه خاتم اوصياست. اين تصديق و تبشير، نشانه هماهنگي و هم آوايي سلسله ولايت و نظير هم آوايي سلسله نبوت و رسالت است. امام مهدي (عج) موجود موعود، صفحه 57 https://eitaa.com/Mohammadrezakaramati1402
شجره مبارك مهدوي هيچ يك از فرق اسلامي در ضرورت وجود مهدي(عج) اختلاف ندارند؛ ولي در نسب و شجره ايشان اختلاف است: شيعيان؛ به گواهي بسياري از روايات اسلامي بر اين باور صائب اند كه مهدي(عج) از شجره طيبه آل محمدصلي الله عليه و آله و سلم و نهمين فرزند حسين بن علي بن ابي طالب است. بزرگان و دانشمندان دنياي اسلام نيز بر همين اعتقادند. علامه شعراني در كتاب شريف يواقيت از فتوحات عارف نامدار محيي الدين ابن عربي ذيل عنوان «اشراط الساعة» مي گويد: عبارت محيي الدين در باب 366 از فتوحات چنين است: بدانيد كه خروج مهدي حتمي است... و او از عترت رسول الله صلي الله عليه و آله و سلم و از فرزندان فاطمه است و جدّ او حسين بن علي و پدر او حسن عسكري، فرزند امام علي نقي (با نون) فرزند محمد تقي (با تاء) فرزند امام علي الرضا، فرزند امام موسي الكاظم، فرزند امام محمد الباقر، فرزند امام زين العابدين علي، فرزند امام حسين، فرزند امام علي بن ابي طالب مي باشد.[1] اين گونه ضبط دقيق اسماء اهل بيت(عليهم‌السلام) و «نقي» را با قيد نون از «تقي» با قيد تاء، جدا ساختن نشان اهميت موضوع و همّت بزرگان و دانشمندان علوم الهي در صيانت افكار جامعه اسلامي است، در حالي كه در فتوحات كنوني اثري از اين عبارت ها به چشم نمي خورد و به جاي آن، عبارت مبهم و گمراه كننده «جده الحسن بن علي بن أبي طالب»[2] نهاده شده است، در حالي كه شعراني اين مطلب را در سال 958(ه .ق) نوشته و چنين مي گويد: عمر شريف حضرت مهدي(عج) در اين تاريخ 706 سال مي باشد.[3] از اختلاف نقل شعراني با آنچه در كتاب هاي كنوني فتوحات است روشن مي شود كه دست تحريف در برخي كتاب هايي كه درباره قرآن يا عترت نوشته شده راه يافته است هرچند متن قرآن از هرگونه دستبردي مصون بوده و خواهد بود. =========== [1]ـ ر.ك: الفتوحات المكيه، ج3، ص327؛ ن.ك: اليواقيت و الجواهر، ص422. [2]ـ الفتوحات المكيه، ج3، ص327. [3]ـ اليواقيت و الجواهر، ص422. جوادی آملی، امام مهدي (عج) موجود موعود، صص 58 و 59 https://eitaa.com/Mohammadrezakaramati1402
[در أعياد شريف، چه اموری رواست و چه کارهایی ناروا؟] برخي از اعمال كه در اين اعياد شريف صورت مي پذيرد، مانند تهيه كيك هاي بزرگ، چراغاني هاي زيبا و شادباش گفتن، در برخي موارد كاملاً بي ارتباط به ميلاد شريف عصاره هستي است، به گونه اي كه در چين كمونيست، ژاپن يا ساير ممالك الحادي و در عيدهاي موهوم و بي اساسي كه هيچ بهره اي از حقيقت ندارند، اين اعمال انجام مي شود، در حالي كه بايد اين جشن هاي بزرگ و ايام خجسته را به =========== [1]ـ سوره حج، آيه 32. برنامه ها و اعمالي زينت داد كه با مولود آن عيد پيوند داشته باشند و چون از دستاوردهاي ظهور حضرت بقية الله الاعظم(عج) بلوغ عقول انسان ها و كشف گنجينه هاي فهم بشر است، در چنين روزهايي خجسته سزاست به اموري پرداخته شود كه رشد و تكامل فهم و عقل انسان ها و منتظران آن حضرت را تأمين مي كند.آنجا كه تلاش براي فهم و رشد عقل صورت مي گيرد، شايسته بزرگداشت عيد ميلاد حجة بن الحسن(عليه‌السلام) و جايگاه اهل انتظار است. جوادی آملی، امام مهدي (عج) موجود موعود صص 63 و 64 https://eitaa.com/Mohammadrezakaramati1402
راه معرفت امام زمان عجل الله فرجه غيبت ولي عصر(عج) براي بسياري دشوار مي آيد و شكوك و شبهات اذهان بسياري را مسموم مي كند از سويي ديگر، زمان ظهور وجود مبارك بقية الله الاعظم(عج) معلوم نيست. چه كنيم تا به اين ترديدها مبتلا نشويم؟ درباره مسائل دینی، به ويژه چالش هاي فرا روي حكومت اسلامي نظير مبحث ولايت فقيه، به دام قرائت هاي مختلف گرفتار نياييم؟ شناخت ولي خدا و امام عصر(عج) تنها راه نجات و رستگاري است كه با درخواست از ذات اقدس خداوند و مجاهده علمي و عملي شدني است. زراره مي گويد: از امام صادق شنيدم كه فرمود: قائم ما پيش از قيام خود، غيبتي طولاني خواهد داشت. عرض كردم: چرا؟ فرمود: اگر ظاهر باشد او را مي كشند؛ سپس فرمود: اي زراره! اوست كه انتظارش را مي كشند و مردم در ولادتش شك مي كنند؛ همان، موعود منتظر است؛ ولي خداي والا مي خواهد تا شيعيان را بيازمايد و در اين آزمايش دشوار، باطل گرايان دچار ترديد مي شوند. زراره گويد: فدايتان شوم! اگر من در آن زمان بودم چه كنم؟ آن حضرت فرمود: اگر آن زمان را ادراك كردي، پيوسته دل به اين دعا مشغول دار: اللّهمّ! عرّفني نفسك، فإنّك إن لم تعرّفني نفسك لم أعرف نبيّك. اللّهمّ! عرّفني رسولك، فإنّك إن لم تعرّفني رسولك لم أعرف حجّتك. اللّهمّ! عرّفني حجّتك، فإنّك إن لم تعرّفني حجّتك ضللتُ عن ديني.[1] معارف عميق و درس هاي ارزشمندي در دعاي معصومان(عليهم‌السلام) نهفته است كه فهم آن ها و تأمل در آموزه هايشان آثار ارزشمند علمي و عملي به بار مي آورد. براي شناخت مقام والاي امامت و شخصيت منحصر به فرد امام عصر(عج) راه هاي فراواني هست؛ بررسي دعاها و زيارت هايي كه از خود امام عصر(عج) رسيده و يا فرموده امامان ديگر(عليهم‌السلام) درباره آن حضرت است از بهترين اين راه هاست. كسي كه مي خواهد وجود مبارك ولي عصر(عج) را بشناسد، بهتر است زيارت ها و دعاهاي مرتبط با آن حضرت را به دقّت بررسي كند، تا به حريم معرفت آن امام همام بار يابد. از سوي ديگر، شناخت امام زمان(عج) مراتبي دارد كه تأثيرگذاري آنها در زدودن غبار جاهليت و پاك كردن گرد تحجّر و ارتجاع يكسان نيست، زيرا آثار هر مرتبه از معرفت در تبيين انتظار حقيقي و صحيح، با مرتبه ديگر متفاوت است؛ مثلاً شناخت شناسنامه اي امام عصر(عج) هرگز همانند معرفت معناي حقيقي امامت و شناخت حقيقت ولايت و انطباق انحصاري آن شخصيت حقوقي در فلان شخص حقيقي نخواهد بود؛ همان طور كه آن كه خدا را با الوهيت مي شناسد، بهترين راه معرفت خداوند را پيموده و خداشناس خوبي شده است. جوادی آملی، امام مهدي (عج) موجود موعود صص 64 تا 67 (با تلخیص) https://eitaa.com/Mohammadrezakaramati1402
امام معصوم، پيشواي عقايد، اخلاق و اعمال امام پيشواي عقايد و اخلاق و اعمال امّت است: هر عقيده صحيحي از هر معتقدي، مأموم اعتقاد امام است، همان گونه كه هر خلق حسني از متخلّقي و هر عمل صالحي از هر عاملي، مأموم اخلاق و عمل امام معصوم است. آن كه اول وقت نماز مي خواند، به امام زمان خويش اقتدا مي كند؛ يعني آن گونه كه امام عصر(عج) نماز را همواره در اول وقت ادا مي كنند، چنين كسي هم در چنين عملي به امام خويش اقتدا كرده است، چنان كه صاحب عقيده يا اخلاق نيك نيز در حُسن عقيده و اخلاق خود به امام عصر خويش اقتدا كرده است. امام رضا(عليه‌السلام) مي فرمايد كه ايمان مؤمن هنگامي كامل مي شود كه سنّت خدا، سنّت رسول خدا و سنّت ولي خدا را در خويش احيا كند: لا يكون المؤمن مؤمناً حتي يكون فيه ثلاث خصال: سنّة من ربّه و سنّة من نبيّه و سنة من وليّه. فأمّا السنّة من ربّه فكتمان سرّه؛ قال الله(عزّوجلّ):(علِمُ الغَيبِ فَلا يُظهِرُ عَلي غَيبِهِ اَحَدا اِلاّمَنِ ارتَضي مِن رَسولٍ...).[1] و أمّا السنّة من نبيّه، فمداراة الناس، فإنّ الله (عزّوجلّ) أمر نبيّه صلي الله عليه و آله و سلم بمداراة الناس، فقال: (خُذِ العَفوَ وأمُر بِالعُرف)[2] و أمّا السنة من وليّه، فالصبر في البأساء و الضرّاء.[3] =========== [1]ـ سوره جن، آيات 26 ـ 27. [2]ـ سوره اعراف، آيه 199. [3]ـ الكافي، ج 2، ص 241. جوادی آملی، امام مهدی (عج) موجود موعود ص 74 https://eitaa.com/Mohammadrezakaramati1402
امام معصوم، شاهد اعمال امام، مظهر اسم حي الهي است و چون حيات مبدأ علم و قدرت است و علم خداوند شهودي است او نيز شاهد اعمال امّت و به همه كارهاي آنان آگاه است. امام، چونان احاطه جان بر بدن، به تمام شئون انسان ها احاطه دارد، زيرا وي جان جانان است و اطلاع و وقوف حضرتش به اعمال ما منحصر در روزهاي مشخص و دفعات محدود نيست. عَرْضه اعمال به پيشگاه امام گاه عرضه اي عمومي است كه روزهاي دوشنبه و پنج شنبه اعمال امّت به حضورشان برده مي شود چنان كه ظاهر برخي روايات عرض اعمال همين است و گاه عرضه دائمي و اشراف هميشگي است كه با عبارات كل يوم و ليلة[1]، كل صباح[2] در روايات معصومان آمده است و ناظر به دوام وقوف امام(عليه‌السلام) بر اعمال امّت است. همان طور كه جان ما از جسم ما باخبر است و مي داند كه بر او چه مي گذرد، امام به واقع از جان ما باخبر است؛ گويي درون جان ماست. اين نكته فاخر را كه امام جان جانان است مي توان از تعبير (اَلنَّبِي اَولي بِالمُؤمِنينَ مِن اَنفُسِهِم)[3] استفاده كرد، زيرا اگر انسان كامل معصوم مانند حضرت رسول اعظم صلي الله عليه و آله و سلم از جان آنان سزاوارتر است حتماً به مناسبت تفوق وجودي نسبت به ارواح است به طوري كه ارواح امت به منزله بدن براي روح نبوي اند و چون حقيقت امامت جز خلافت خدا و رسول نيست قال الرضا(عليه‌السلام): انّ الإمامة هي منزلة الأنبياء وإرث الأوصياء، انّ الإمامة خلافة الله وخلافة الرسول ومقام أميرالمؤمنين(عليه‌السلام)[4] هر كمال مشتركي را كه ميان مقام نبوّت و ولايت متصور باشد واجد خواهد بود. بنابراين مقام اولويتي كه در آيه مذكور به واسطه تفوّق وجودي براي پيامبر بالاصاله ثابت است براي امام معصوم كه خليفه رسول الله است بالتبع ثابت خواهد بود. =========== [1]ـ الكافي، ج 1، ص 219. [2]ـ همان. [3]ـ سوره احزاب، آيه 6. [4]ـ الكافي، ج1، ص200. جوادی آملی، امام مهدی (عج) موجود موعود صص 75 و 76 https://eitaa.com/Mohammadrezakaramati1402
دشوارى ادراك امام عصر و راه تسهیل آن ادراك بعضى احادیث و علوم خاندان وحی دشوار است؛ اما فهم مسئله حضرت مهدی موعود موجود و حضور مستمر وی در عین استتار و ظهور دائم او در متن اختفا از دشوارترین معارف است از این رو نیل به آن در گرو فحص بالغ همراه طهارت ضمیر است هرگز نمیتوان بهانهٔ دشواری ادراک برخی از معارف دینی را بهای ترک آن قرار داد و مجوز اهمال آن دانست بلکه بهای هر کالای گرانی، اعتماد به امداد الهی است همان گونه که حضرت امام محمد تقى الله فرمود : الثقة بالله تعالى ثمن لكل غال و سلّم إلى كلّ عال ؛ وثوق و اعتماد به كمك خدای والا بهای هر متاع گران و نردبان هر مقام بلندی است؛ و مسلّم است که شرط لازم برای فوز به فیض الهی و نیل به همای سعادت که همانا طایر ملکوتی ،است در گرو رها شدن نفس از مکر دامگستری برای بندگان خدا و وصول به مقام آشنایی و آشیانه پردازی است. جوادی آملی، امام مهدی (عج) موجود موعود ص 78 https://eitaa.com/Mohammadrezakaramati1402
مهدي(عج) سزاوارترين فرد به ابراهيم(عليه‌السلام) وجود مبارك خاتم پيامبران، محمد مصطفي صلي الله عليه و آله و سلم سزاوارترين فرد به ابراهيم است: (اِنَّ اَولَي النّاسِ بِاِبرهيمَ لَلَّذينَ اتَّبَعوهُ وهذا النَّبِي والَّذينَ ءامَنوا)[3] ، زيرا هرچه را ابراهيم نگريست، آن وجود مبارك نيز ديد: (ما كَذَبَ الفُؤادُ ما رَاي)[4] و بدانچه ابراهيم با آن بينا شد، بدان بينا گرديد: (ما زاغَ البَصَرُ وما طَغي)[5] و آن كس را كه =========== [3]ـ سوره آل عمران، آيه 68. [4]ـ سوره نجم، آيه 11. [5]ـ سوره نجم، آيه 17. ابراهيم(عليه‌السلام) سرپرست و دوست گرفت، آن حضرت به سرپرستي و دوستي برگزيد: (اِنَّ وليِّي اللهُ الَّذي نَزَّلَ الكِتبَ وهُوَ يَتَوَلَّي الصّلِحين)[1] و از آنچه ابراهيم بيزاري جست، آن حضرت تبري نمود: (اَنَّ اللهَ بَرِي ء مِنَ المُشرِكينَ ورَسولُه)[2] و آن گاه پيامبرصلي الله عليه و آله و سلم نزديك و نزديك تر شد: (ثُمَّ دَنا فَتَدَلّي فَكانَ قابَ قَوسَينِ اَو اَدني)[3] و چيزي قربان كرد كه ابراهيم(عليه‌السلام) نكرده بود: آن حضرت كسي را به قربانگاه برد كه هم او از رسول خدا بود و هم رسول خدا از او و آن قرباني، وجود مبارك حسين بن علي(عليه‌السلام) بود كه مرگ و شهادت با عزّت و كرامت را بر طاعت فرومايگان مقدم شمرد، تا در نهايت به بهاي ايمني كعبه از سركشان فرومايه، سر مباركش از تن جدا گرديد. راز مطلب اخير آن است كه رسول اعظم فرمود كه من از حسينم و حسين از من: حسين منّي و أنا من حسين[4] و از سوي ديگر امام حسين(عليه‌السلام) فرمود كه از رسول خدا شنيدم كه فرمود: هركس سلطان ستمگري را ديد كه حرام خدا را روا مي شمارد و عهد او را مي شكند و در ميان بندگان خدا به ستم عمل مي كند، چنانچه با گفتار و كردار بر او نشورد، سزاست كه خدا او را در جايگاه آن ستمگر يعني در آتش داخل كند: انّ رسول الله صلي الله عليه و آله و سلم قد قال في حياته: من رأي سلطاناً جائراً مستحلاژ لحُرُم الله، ناكثاً لعهد الله، مخالفاً لسنّة رسول الله، يعمل في عباد الله بالإثم و العدوان فلم يغيّر عليه بقول و لا فعلٍ، كان حقاً علي الله أن يدخله مدخله[5] از اين رو امام حسين(عليه‌السلام) كه از رسول خداصلي الله عليه و آله و سلم بود و رسول خدا از وي، خويشتن و اهل بيت و =========== [1]ـ سوره اعراف، آيه 196. [2]ـ سوره توبه، آيه 3. [3]ـ سوره نجم، آيات 8 ـ 9. [4]ـ الارشاد، ج 2، ص 127. [5]ـ تاريخ طبري، ج3، ص306؛ احقاق الحق، ج11، ص609؛ ر.ك: بحار الانوار، ج44، ص382. اصحابش را قرباني كرد، تا دين خدا از كجي و تحريف در امان ماند و پيمان خدا را از شكستن و خلق خدا را از ستمديدن نگاهبان باشد. از آنچه گذشت از كلام وجود مبارك امام عصر(عج) آشكار شد كه در آغاز قيام عدل گسترانه خود بر ضد ستم، پس از اقامه نماز نزد مقام ابراهيم، خويش را سزاوارترين فرد به پيامبران، به ويژه ابراهيم خليل و رسول اكرم(عليهم‌السلام) مي خواند. جوادی آملی، امام مهدی (عج) موجود موعود صص 80 تا 82 https://eitaa.com/Mohammadrezakaramati1402
خاتم اوصياء، وارث منحصر به فرد كمالات امام عصر(عج) خصوصيت روشني دارند كه در ديگر امامان معصوم پوشيده داشته مي شد و آن وراثت زمين است. ساير ائمه هدايت(عليهم‌السلام) هم وارث بودند و هم مورّث؛ يعني هم امامت را ارث مي بردند و هم آن را به ارث مي نهادند؛ امّا درباره امام عصر(عج) اين گونه نيست و به بيان لطيف مرحوم سيد حيدر آملي» حضرت خاتم الاولياء وارث منحصر به فرد است؛ يعني تنها وارثي است كه همه كمالات گذشتگان خود را به ارث برده است و چون بعد از او ولي ديگري نخواهد آمد، كسي هم ميراثبر او و نيز وي مورّث كسي نيست. =========== [1]ـ سوره نمل، آيه 62. [2]ـ تأويل الآيات، ص 399؛ بحار الانوار، ج51، ص59. مرحوم سيد حيدر آملي نكته مزبور را از اين آيه قرآن كريم فهميده است كه (ونُريدُ اَن نَمُنَّ عَلَي الَّذينَ استُضعِفوا فِي الارضِ ونَجعَلَهُم اَئِمَّةً ونَجعَلَهُمُ الورِثين).[1] مي گويد كه وقتي خبر با «الف و لام» ذكر مي شود مفيد حصر خبر در مبتدا است؛ به اين معني كه تنها آن حضرت(عج) وارث محض است. =========== [1]ـ سوره قصص، آيه 5. جوادی آملی، امام مهدی (عج) موجود موعود صص 82 و 83 https://eitaa.com/Mohammadrezakaramati1402