موای تای موای‌تای (به تایلندی: มวยไทย) به معنی مبارزه تایلندی است. «موی» به معنی مبارزه و «تایک» نیز یعنی تایلند این هنر رزمی دارای قدمتی بیش از ۲۰۰۰ سال در کشورهای تایلند و میانمار و کامبوج و مالزی می‌باشد. موای‌تای ورزش ملی تایلند و یکی از مهم‌ترین سمبل‌های فرهنگی این کشور است روز ۱۷ مارس در این کشور روز موای‌تای نامیده شده‌است. موای‌تای มวยไทย یک مبارز در حال اجرای یک ضربه پا بالاترین نهاد ورزشی شورای جهانی موای‌تای ویژگی‌ها برخورد مشت، پا، آرنج و زانو جداسازی جنسیتی مردان و زنان (بصورت جداگانه) رده‌بندی هنرهای رزمی تجهیزات دستکش، مونکول (مونکون) برگزاری کشور یا منطقه جهانی المپیک ندارد، اما توسط کمیته بین‌المللی المپیک به رسمیت شناخته شده‌است جهانی بازی‌های جهانی ۲۰۱۷ موای‌بوران در زمان پادشاهی «چولالونگ کورن» موی‌تای یکی از سبک‌های آزاد ورزش‌های رزمی است که مبارزات آن به صورت فول‌کنتاکت و در رینگ برگزار می‌شود. به همین دلیل از موای‌تای به عنوان یک رشته خشن و سخت رزمی در دنیا یاد می‌شود. تکنیک‌های مشت در موی‌تای شباهت زیادی به بوکس دارند و وجود فنون گلاویزی این رشته را به کیک بوکسینگ و ساندا نزدیک ساخته‌است.[۱][۲] سرود رسمی موی تای افسانه موای تای در سال ۱۷۶۷، وقتی که شهر به علت بی کفایتی فرمانروایان آن رو نابودی می‌رفت، ارتش مهاجم برمه یک گروه از ساکنان را محاصره کرده و به اسارت گرفتند، در میان اسرا تعداد زیادی از موای‌تای کاران نیز وجود داشتند که توسط مردان برمه‌ای «گونگ سوکی پرا نای» گروه «پوسام تون» در شهر اونگوآ، بازداشت شده بودند. در سال ۱۷۷۴ در شهر رانگون برمه، لرد حانگرا پادشاه برمه تصمیم گرفت برای یاد بودا جشنی به مدت هفت شبانه روز بر پا کند. همچنین مسابقه بوکسی بین موای‌تای کاران تایلندی و برمه‌ای ترتیب داد که جایزه اش یک هدیه سلطنتی بود. یکی از برنامه‌های جشن نمایش کمدی محلی بود که «لیکای» نامیده می‌شد مسابقه شمشیربازی نیز در نظر نیز گرفته شده بود رینگ بوکس در مقابل تخت پادشاه بر پا شده بود. در طول روز اول جشن یک بوکسور برمه‌ای برای نشان دادن علاقه و احترام خود به پادشاه بر یک موای‌تای کار تایلندی پیروز شد. داور مسابقه هنگامی که موای‌تای کار تایلندی وارد رینگ شد او را با نام «نای خانوم توم» معرفی کرد یک بوکسور مشهور و نیرومند اهل آیوتایا تماشاچی‌ها یک مبارز قوی تیره پوست را مشاهده کردند در بین تماشاچی‌های برمه ای یک گروه از برده‌های تایلندی بودند که به هم نگاه می‌کردند و برای او هورا می‌کشیدند به محض اینکه او با مبارزی روبرو می‌شد در برابر او شروع به رقص می‌کردند که باعث حیرت تماشاچی‌های برمه ای می‌شد. بوکسورهای تایلندی در حال اجرای رقص آیینی در اردوگاه «سیتسیام» داور بعد توضیح داد که این رقص نوعی رسم سنتی است که مبارز برای احترام به مربی خود آن را اجرا می‌کند. هنگامی که علامت شروع مسابقه به صدا درآمد نای خانوم توم به سوی حریف خود حمله کرد و با مشت و ضربات آرنج به سینه او می‌کوبید تا زمانی که او بر زمین افتاد داور به خاطر اینکه حریف او هنوز به خاطر رقص سنتی تایلندی مبهوت بود او را برنده اعلام نکرد به همین دلیل او مجبور شد تا با نه بوکسور برمه‌ای دیگر مبارزه کند این تصمیم سایر بوکسورهای برمه ای را واداشت تا داوطلبانه با «نای خانوم توم» برای شکست او اقدام کنند. نای خانوم توم قبول کرد تا برای حفظ اعتبار بوکس تایلندی با سایر بوکسورهای برمه‌ای مبارزه کند آخرین حریف او یک استاد بوکس بود که در واقع برای تماشای فستیوال به این شهر آمده بود و بنابراین او داوطلبانه اقدام به مبارزه کرد اما خیلی زود به وسیله ضربات مشت و آرنج «نای خانوم توم» از پا درآمد به طوری که دیگر کسی جرأت نکرد با او مبارزه کند. سرانجام پادشاه مانگرا که خیلی مجذوب مبارزه او شد بود. او را با هدایای مختلف به کشورش تایلند بازگردانید. در تاریخ از او به عنوان اولین موای‌تای کار تایلندی یاد می‌شد که توانست با افتخار بوکس تایلندی را معروف کند و به آن در خارج از مرزهای تایلند اعتبار و شهرت ببخشد طوریکه این داستان تا به امروز در تاریخ کشور برمه حفظ شده‌است هنگامی که «نای خانوم توم» قبل از پادشاه مانگرا توانست بر مبارز برمه ای غلبه کند پادشاه پر از احساس تحسین و احترام نسبت به او بود و می‌گفت که این نوع مبارزه و ورزش با خون تایلندی‌ها آمیخته‌است حتی اگر بدون اسلحه و با دست خالی و به تنهایی می‌توانند حریفان خود را شکست دهند و استعداد آن‌ها نیز جادویست؛ بنابراین اعتبار و شهرت موای‌تای بدین گونه به وجود آمد. هیچ بوکس دیگری مانند بوکس تایلندی وجود ندارد. زانوها، پاها، آرنج‌ها و مشت‌ها از همه این‌ها استفاده می‌شود؛ و مهم نیست که بوکسور چقدر کوچک است او هر گز شکست نمی‌خورد. همه نه بوکسور برمه ای توسط یک بوکسور تایلندی شکست خوردند

. مشهورتر از نام «نای خانوم توم» وجود ندارد. اگر چه او مرده اما شهرت و آوازه او زنده است. ما و همه کسانی که بعد از او متولد شده‌اند او را به خوبی می‌شناسند. او برای ملت تایلند و بزرگ‌تر از آن برای تمامی ورزشکاران موای‌تای یک افتخاراست.

دوازده قانون مقدس موای تای نوع پوشش سنتی موای‌تای به جای انتقاد از جامعه برای کمک به جامعه به پا خیزید. مؤدب، متواضع و فروتن باشید. در مورد تمرینات خود در این ورزش خودستایی نکنید. میهن دوست باشید و از کشورتان با احترام صحبت کنید با دیگران و خودتان صادق باشید. در اجرای تمرینات سخت کوش باشید و در حرفه خود از کار، حتی کارهای سخت روگردان نباشید و همیشه آرامش خود را حفظ کنید. در افکار و عقاید خود مثبت و سازنده. در قضاوت تیز نظر باشید و اصول اخلاقی را رعایت کنید. خوش قولی، احترام و یک رنگی را نسبت به سایر ورزشکاران، همکاران ولی دوستان رعایت کنید. سعی کنید منظم و صحیح العمل باشید و بیمار گونه در رویای موفقیت فرونروید. به قوانین احترام بگذارید. درحین مسابقه از برتری به حریف به طرز ناجوانمردانه استفاده نکنید.

🥋 موی تای (Muay Thai) ⛩ سال ۱۷۶۷ جنگنده مشهور، نای کانومتام که توسط برمه ها دستگیر شده بود، پیش نهاد داد تا با ۱۲ نفر از قوی ترین مردان آنها مبارزه کند. در این مبارزه تن به تن، نای همه را شکست داده و آزادی خود را بدست آورد و به کشور خود سیام بازگشت. از آن به بعد این سبک ورزش رزمی-جنگی بسیار مورد استقبال قرار گرفت. 💪 #موی_تای یکی از قوی ترین و خشن ترین رشته های رزمی تاکنون معرفی شده است.  این رشته ورزشی مشت زنی #تایلندی است و ضربات بر همه بدن وارد می شود، هنر دفاع شخصی در آن مشخص بوده و سبک آزاد دارد. موی (به معنای #مبارزه) و تای (از ابتدای تایلند گرفته شده است). این ورزش رزمی در ۵ راند سه دقیقه ای با زمان استراحت دو دقیقه ای بین هر راند برگزار می شود. 🇮🇷 موی تای سال ۱۳۶۸ توسط محمد #توحیدی کاپیتان تیم ملی کاراته به ایران آورده شد و در سال ۱۳۷۳ از طرف فدراسیون ورزش های رزمی به رسمیت شناخته شد.☯ #muaythai #تاریخچه 📋 👊 @HrazmiVpahlvani 💪 #کانال #هنرهای_رزمی.. #ورزش_پهلوانی🇮🇷 🏹🥊🥋🏋‍♂🤼‍♂🤸‍♂🧗‍♂🤺🏊‍♂🏇 (⛩هنرهای رزمی ما را از خواب بیدار ‌می کند و در آن‌ زیبایی بزرگی نهفته است.) ☯武術🀄️

نگاهی به هنر رزمی موی تای

مردم تایلند موی تای را به عنوان ورزش ملی خود نام می برند. کلمه موی به معنای مشت زنی می باشد. در دوران قدیم هنگامیکه هنوز هنرهای رزمی پیشرفته نشده بودند و همچنین سلاح های سرد نیز وجود نداشتند مردم در جنگل ها فقط از شمشیر، چوب و نیزه در درگیری ها استفاده می کردند. آن موقع مردم تایلند مجبور بودند که با غارتگران مختلف که به سرزمین شان حمله می کردند مقابله کنند. دردوران sukotai هنر رزمی کرابی (شمشیر)، کرابونگ (چوب بلند) به طور تخصصی به سربازان آموزش داده میشد تا قادر به دفاع از حریم خود باشند. حال این سوال پیش می آید که موی تای چیست؟ موی تای را می توان سیستمی دفاع شخصی دانست که می توان آن را بدون سلاح و یا اینکه همراه کرابی و کرابونگ انجام داد. دلیل آن هم این است که در گذشته جنگجویانی که با استفاده از سلاح مبارزه می کردند ممکن بود که سلاح از دست شان بیافتد و مجبور باشند بدون صلاح به مبارزه ادامه دهند. شما در موی تای می توانید از اعضای قوی بدن مانند سر، مشت، آرنج، زانو و ساق پایتان به عنوان سلاحی برای آسیب رساندن به مهاجم استفاده کرد. خیلی ها بر این باورند که موی تای یکی از قوی ترین و کشنده ترین روش های مبارزه می باشد. اکنون نیز موی تای به عنوان نوعی از دفاع شخصی، سیستم تناسب اندام و مجموعه برنامه حرفه ای ورزشی شناخته شده و در حال گسترش است. امروزه مسابقات موی تای را در سراسر دنیا با استفاده از دستکش های مخصوص در رینگ ها انجام می شوند.

هرشخصی جدا از جنسیتی که دارد می تواند موی تای را یاد بگیرد. تقریبا از 7 سالگی می توان شروع به یادگیری موی تای کرد، ولی باید بدانید که سن در موی تای چندان مهم نیست، این مهم است که مربی شما را به عنوان یک هنرآموز قبول کند. ازجمله معیارهای مهم برای شروع یادگیری موی تای داشتن روحی پذیرا، ذهنی آماده و داشتن هدف برای یادگیری می باشد. هدف اصلی از آموزش موی تای همانند دیگر هنرهای رزمی، دفاع از خود می باشد نه اینکه با استفاده از تکنیک های مرگبار و خشن موی تای به دیگران حمله ور شوید. موی تای را نه تنها یک شیوه مبارزه بلکه یک شیوه زندگی نیز می دانند و یادگیری تکنیک های آن همراه با یادگیری فرهنگ و آداب آن است (همانگونه که فایترهای برجسته موی تای قبل از شروع مبارزه مراسم ویژه ای را انجام می دهند). در نهایت بهتر است بدانید که هیچ کسی فقط با دیدن فیلم های آموزشی و خواندن کتاب های ورزشی تبدیل به یک موی تای کار نخواهد شد بلکه یادگیری آن نیازمند داشتن مربی ای شایسته و متخصص در زمینه ورزشی و فرهنگ موی تای است. قوانین مسابقات موی تای مسابقات رسمی موی تای شامل یک داور وسط و سه قاضی می باشد که پس از پایان هر راند نظر خود را اعلام می کنند. امتیاز هدف در موی تای عدد 10 است و هر مبارزی که زودتر به این امتیاز برسد برنده مسابقه خواهد بود. مبارزها برای انجام مسابقه نباید هیچ گونه شلوار یا پیراهنی به تن داشته باشند و همچنین سربند مقدس موی تای پس از انجام مراسم اولیه باید از سر فایتر پایین گذاشته شود. علاوه بر این بکار بردن هر گونه پماد یا ماده ای بر روی بدن که باعث تحریک حس بویایی حریف شود ممنوع می باشد. دست های فایتر نیز باید به وسیله باند مخصوصی که اندازه آن نباید بیشتر از 12 یارد و همچنین پهنای آن کمتر از 12 اینچ باشد پوشیده شود.

مسابقات رسمی موی تای حداکثر در 5 راند انجام خواهند پذیرفت. هر راند دارای 3 دقیقه مبارزه و 2 دقیقه استراحت است. مبارزان باید بدون لباس در وزن کشی شرکت کنند. مسابقات رسمی موی تای در 7 کلاس وزنی برگزار خواهد شد. در سال 1920 در بانکوک پایتخت تایلند اولین کمپ دائمی موی تای پایه گذاری شد و از آن به بعد رقابت های موی تای با شرکت ورزشکارانی از سراسر دنیا برگزار شد.

نقاط ضعف واقعی موی تای

همه ما می دانیم که موی تای یکی از سنت ها برای پیشرفت در MMA است. ضربات قدرتمند و قوی آرنج در رینگ مبارزه کشنده هستند و همچنین این موضع برای خنثی کردن حملات غافلگیر کننده مناسب است. با این حال، هر هنر رزمی خوبی هم دارای نقاظ ضعفی می باشد، از این رو در این مقاله به بررسی نقاط ضعف موی تای و نحوه برطرف کردن آنها خواهیم پرداخت. یک مساله مهم در مورد موی تای این است که هیچ درگیری زمینی ندارد. همانطور که همه ما می دانیم موی تای بسیار سنگین است و این مورد تبدیل به گزینه ای برای رفتن همه رزمی کاران به آن شده و از انجام هر گونه ضربه مشت اضافی خودداری می کنند. در MMA مبارزه بر روی زمین یک بخش بسیار مهم است، زیرا بسیاری از مبارزان تلاش می کنند که جنگ را به زمین بیاورند تا حریف تسلیم شود و از ضربه به قسمت بالایی بدن جلوگیری شود. یک راه خوب برای هر رزمی کار MMA یادگیری مقدماتی برای جوجیتسوی برزیلی است که با وجود اینکه برای تماشاگران بسیار کسل کننده است اما یک تاکتیک ارزشمند در MMA می باشد. همچنین موی تای تایلندی فاقد برخورد کردن و دمیدن است که اغلب در مدارس دیگر مانند بوکس سنتی شاهد آن هستیم. همچنین سر نیز بسیار در معرض دید قرار دارد. بسیاری از مبارزان MMA دوست دارند مواضع سنتی بوکس را با حملات کیک بوکسینگ ترکیب کنند این می تواند کشنده باشد. مسئله دیگری که ممکن است مبارزان موی تای با آن روبرو شوند لحظه ای است که دست طی ردن ضربات از بدن دور می شود و این فرصت را برای حریف بوجود می آورد که در یک زد حمله بتواند به شما ضربه بزند. اگر یک مبارز موی تای یک ضربه پای دورانی بزند به صورت ناخودآگاه دست او به پشت باسنش می رود. هر چند مبارزان موی تای کمی وجود دارند که بتوانند از این کار جلوگیری کنند اما بهترین کار این است که وقتی که حریف تان در موقعیت نا مناسب قرار دارد در آن هنگام ضربه خود را به او بزنید تا توان ضد حمله نداشته باشد. هر چند که موی تای کامل نیست اما باید قبول کنیم که مانند دیگر هنرهای رزمی دیگر از مزایای زیادی برخوردار بوده و یک رشته قوی است. ضربات در موی تای قدرت قابل توجهی داشته و درست به منطقه مورد نظر برخورد می کنند. این ضربات می توانند هر حریف قدری را از پا بیاندازند (این یکی از دلایلی است که بسیاری بر آن باور دارند که موی تای یکی از بهترین هنرهای رزمی است).

عکس های زیبایی از موی تای کاران