عادت من این است که در شرایط پرتنش، صحبتی در خصوص موضوع مورد بحث نکنم تا سوءاستفاده نشود. امشب قصد داشتم که در خصوص تحرکات اخیر عراق صحبت کنیم که به طور اتفاقی مجددا جو در مجازی به این سمت چرخید. ناچاراً نکاتی در حد امکان ذکر خواهد شد.
مُحَلِّل
رژیم صهیونیستی قبل از جنگ ۱۲ روزه، چندین بار جنگندههای خود را به سمت ایران پرواز داده و آنها در میانه راه بازگشتند. آخرین آن حدود ۲۴ ساعت پیش از تهاجم بود؛ در حالی که ارتش رژیم هشدار حمله بنادر یمن را صادر کرده بود، جنگندههای رژیم به سمت شمال شرق حرکت کردند و با دستور نتانیاهو برگشتند، موضوعی که همان موقع اشاره کردیم و گفتیم این حرکت باید پاسخ گیرد. البته طراحی آن زمان این بود که با افزایش سطح آماده باش، یک رزمایش پدافندی سه روزه آغاز شده و با شکست مذاکرات مسقط در روز یکشنبه، کشور رسما آماده جنگ قطعی شود. اکنون در طول روزهای گذشته جنگندههای رژیم چندین بار به سمت ما پرواز کرده و خود را در دید رادارهای ما قرار دادند. جنگندههای نیروی هوایی ما نیز اقدام به پرواز کردند. شب گذشته(پنجشنبه) نیز مجددا آنها از کردستان عراق به مرزهای کشور نزدیک شدند و جنگنده های نهاجا در مقابل آنها قرار گرفتند. اما این تحرکات شبهای اخیر از یک جهت اهمیت خاصی دارد و آن تحرکات زمینی دشمن است. مطابق رصدهای صورت گرفته علاوه بر ورود برخی نیروهای چترباز آمریکایی به اربیل، سرویس موساد نیز اقدام به اعزام نیروهایی در پوشش به دو منطقه در شمال و جنوب عراق کرده است. این در کنار پرواز چندین باره هواپیماهای ترابری و سوخترسان آمریکایی از خلیج فارس به جنوب عراق و برخی هواپیماهای ناتو به شرق اردن است. در همین زمان، هدفگیری میدان گازی کورمور در سلیمانیه و آغاز یک جنجال رسانهای در جهت اتهامزنی هدفمند به نیروهای مقاومت و ایران را نباید از این پازل دور کرد. بنابراین طبیعی است که جمهوری اسلامی ایران نیز به افزایش آمادهباش، انجام رزمایش، ساخت دیوارهای تدافعی هوایی و زمینی و در صورت لزوم، حرکات پیشدستانه اقدام کند. لازم به ذکر است که همه این موارد نافی مسئولیت بغداد نسبت به تحرکات دشمنان ما نیست.
@Muhallel
مُحَلِّل
رژیم صهیونیستی قبل از جنگ ۱۲ روزه، چندین بار جنگندههای خود را به سمت ایران پرواز داده و آنها در میا
این یک توصیف کلی در خصوص وقایع اخیر بود. درخصوص اتفاقات امشب(به طور خاص) نیازمند دادههای تکمیلی از میدان هستیم تا بتوان آن را به وقایع دیگر پل زد و تجزیه و تحلیل کرد.
فروردین ۱۴۰۲ و در میانه تنشهای منطقهای، پرده از یک اقدام خصمانه برداشتیم و آن حضور افسران ارتش رژیم صهیونیستی در پایگاههای آمریکایی در عراق و کشورهای منطقه با لباس و اتیکت افسران سنتکام پس از انتقال رژیم از یوروکام به سنتکام در دی ۹۹ بود. در حقیقت بخشی از این حضور رژیم که در پست قبلی ذکر شد، باز هم با همین پوشش چتربازان آمریکایی صورت گرفته است، پس شما میتوانید مثلث پرواز هواپیماهای ترابری، ورود آمریکاییها و تروریستهای اسرائیلی را در کنار هم قرار دهید، اموری که از دید و آتش ایران دور نمانده است.
@Muhallel
در موضوع نخست وزیری عراق، همواره دو گروه وجود دارد:
گروه اول معتقدند طبعاً حضور یک نخست وزیر نزدیک به ایران و مقاومت سودمند است، خصوصاً که میتواند باعث افزایش نفوذ و ارتقای جایگاه سیاسی، امنیتی و اقتصادی مقاومت شده و عاملی برای بقای مقاومت نیز باشد.
گروه دوم اما نظر متفاوتی دارند(نظر نگارنده به این گروه نزدیکتر است)؛ این دسته عقیده دارند که اتفاقا حضور فردی که مخصوصاً به حمایت از ایران و مقاومت شهره باشد، به ضرر ماست زیرا نهاد دولت در عراق یک ساختار بحرانزا است و حضور فردی که شهره به مقاومت باشد باعث می شود تا دشمنان مقاومت در موضع اپوزیسیون قرار گرفته و آمریکا نیز با اهرمهای در اختیار خود خصوصا در بخش اقتصادی، اصطلاحاً فرش را از زیرپای نخست وزیر کشیده و همه تقصیرات را به گردن مقاومت بیندازند. مثال واضح این گروه، عادل عبدالمهدی است که در حدود یک سال حضور خود، گذرگاههای مرزی با سوریه را بازگشایی کرد، سطح روابط را با تهران ارتقاء داد و چین و اروپا را وارد اقتصاد عراق کرد پس در یک شبه کودتای غربی - عربی کنار زده شد.
برای مثال اکنون مارک ساویا به بغداد گفته اگر نخست وزیر انتخابی از چارچوبهای مدنظر آمریکا تجاوز کند، واشینگتن دست به تحریمهای اقتصادی علیه عراق خواهد زد! از این رو نظر برخی رهبران چارچوب نیز این است که فرد مدنظر بتواند میان تهران و واشینگتن تعادل ایجاد کرده و البته مانند دور قبل فردی نباشد که به دنبال قدرتگیری شخص خود باشد.
@Muhallel
همانطور که گفتم، نیاز است تا برخی وقایع را با گذشت زمان بررسی کرد. شب گذشته خبر آمد که به اقلیم حمله موشکی شده است. اکنون مشخص شد که آن شلیک در واقع تست یک موشک از سوی نیروی هوافضا بوده است که جنبه روتین و تمرینی داشته است. در سطح راهبردی، نمایش قدرت از سوی طرفین ادامه دارد. در پرانتز ذکر شود که این روزها نیز یاران سیدمجید سخت مشغول افزایش تعداد، ارتقاء حفاظت و پوشش و بازسازی پایگاه های کشور هستند.
@Muhallel
استعمار فرانسه در منطقه شامات مشهور است. برای پاریس سخت است که توسط آمریکا از همه معادلات این منطقه کنار گذاشته شده، از این رو خصوصاً در عرصه لبنان تلاش دارد با افزایش تحرک دیپلماتیک جای پایی برای خود باز کند. مصر نیز پس از توافق غزه و اجلاس شرم الشیخ میخواهد این الگو را به لبنان توسعه دهد. لذا هر دو سعی می کنند در تماس با ایران، موازنهسازی در برابر آمریکا و عربستان سعودی انجام دهند. برای مثال اخیرا آن کلر لژاندر مشاور خاورمیانه مکرون سفری به بیروت داشت و پس از آن برخی ایدههای فرانسه در خصوص مسائل لبنان به دکتر عراقچی گفته شد.
@Muhallel
مُحَلِّل
از مهمترین تاثیرات پیشروی زمینی رژیم در داخل سوریه، تسهیل طرح حمله به لبنان است. از پیش از عملیات ز
دقیقا چند روز بعد از اینکه صهیونیستها گفته بودند هستههای حماس در لبنان و جهاد اسلامی در سوریه در حال تقویت بوده، یک هلال از جنوب سوریه به جنوب لبنان متصل شده و ارتباطگیری مقامات حزب با دلالان سلاح برای انتقال مهمات به لبنان افزایش داشته، گشتیهای رژیم با خیال راحت و این محاسبه که جنوب سوریه حیاط خلوت آنهاست وارد روستای بیت جن شده اما گرفتار یک کمین برنامهریزی شده شدند. یک عملیات ساده باعث شد تا محاسبات تلآویو در خصوص معادلات امنیتی شامات تحت تاثیرات خاص قرار گیرد. اما در عرصه منطقهای، مقامات لبنانی متوجه شدهاند که هجوم رژیم شامل بمباران، اشغال اراضی و تصرف نقاط راهبردی است و ارتش دشمن نیز لاجرم از مسیر سوریه جهت دور زدن جنوب، رسیدن به بقاع و قطع اتصال بقاع - جنوب و سوریه - لبنان استفاده خواهد کرد. اگر در این عملیات فرضی، هرمون را خط مقدم در نظر بگیریم، کمین بیت جن انفجار در عقبه بود. باید دید این پیامدها در عمل چه تاثیری بر طرح و برنامه رژیم در حمله آتی به لبنان خواهد داشت. اکنون جنوب سوریه پتناسیل اشتعال بالا را داراست اما وقت آن را باید مقاومت تعیین کند تا تجربه تلخ ساحل تکرار نشود.
@Muhallel