فروردین ۱۴۰۲ و در میانه تنشهای منطقهای، پرده از یک اقدام خصمانه برداشتیم و آن حضور افسران ارتش رژیم صهیونیستی در پایگاههای آمریکایی در عراق و کشورهای منطقه با لباس و اتیکت افسران سنتکام پس از انتقال رژیم از یوروکام به سنتکام در دی ۹۹ بود. در حقیقت بخشی از این حضور رژیم که در پست قبلی ذکر شد، باز هم با همین پوشش چتربازان آمریکایی صورت گرفته است، پس شما میتوانید مثلث پرواز هواپیماهای ترابری، ورود آمریکاییها و تروریستهای اسرائیلی را در کنار هم قرار دهید، اموری که از دید و آتش ایران دور نمانده است.
@Muhallel
در موضوع نخست وزیری عراق، همواره دو گروه وجود دارد:
گروه اول معتقدند طبعاً حضور یک نخست وزیر نزدیک به ایران و مقاومت سودمند است، خصوصاً که میتواند باعث افزایش نفوذ و ارتقای جایگاه سیاسی، امنیتی و اقتصادی مقاومت شده و عاملی برای بقای مقاومت نیز باشد.
گروه دوم اما نظر متفاوتی دارند(نظر نگارنده به این گروه نزدیکتر است)؛ این دسته عقیده دارند که اتفاقا حضور فردی که مخصوصاً به حمایت از ایران و مقاومت شهره باشد، به ضرر ماست زیرا نهاد دولت در عراق یک ساختار بحرانزا است و حضور فردی که شهره به مقاومت باشد باعث می شود تا دشمنان مقاومت در موضع اپوزیسیون قرار گرفته و آمریکا نیز با اهرمهای در اختیار خود خصوصا در بخش اقتصادی، اصطلاحاً فرش را از زیرپای نخست وزیر کشیده و همه تقصیرات را به گردن مقاومت بیندازند. مثال واضح این گروه، عادل عبدالمهدی است که در حدود یک سال حضور خود، گذرگاههای مرزی با سوریه را بازگشایی کرد، سطح روابط را با تهران ارتقاء داد و چین و اروپا را وارد اقتصاد عراق کرد پس در یک شبه کودتای غربی - عربی کنار زده شد.
برای مثال اکنون مارک ساویا به بغداد گفته اگر نخست وزیر انتخابی از چارچوبهای مدنظر آمریکا تجاوز کند، واشینگتن دست به تحریمهای اقتصادی علیه عراق خواهد زد! از این رو نظر برخی رهبران چارچوب نیز این است که فرد مدنظر بتواند میان تهران و واشینگتن تعادل ایجاد کرده و البته مانند دور قبل فردی نباشد که به دنبال قدرتگیری شخص خود باشد.
@Muhallel
همانطور که گفتم، نیاز است تا برخی وقایع را با گذشت زمان بررسی کرد. شب گذشته خبر آمد که به اقلیم حمله موشکی شده است. اکنون مشخص شد که آن شلیک در واقع تست یک موشک از سوی نیروی هوافضا بوده است که جنبه روتین و تمرینی داشته است. در سطح راهبردی، نمایش قدرت از سوی طرفین ادامه دارد. در پرانتز ذکر شود که این روزها نیز یاران سیدمجید سخت مشغول افزایش تعداد، ارتقاء حفاظت و پوشش و بازسازی پایگاه های کشور هستند.
@Muhallel
استعمار فرانسه در منطقه شامات مشهور است. برای پاریس سخت است که توسط آمریکا از همه معادلات این منطقه کنار گذاشته شده، از این رو خصوصاً در عرصه لبنان تلاش دارد با افزایش تحرک دیپلماتیک جای پایی برای خود باز کند. مصر نیز پس از توافق غزه و اجلاس شرم الشیخ میخواهد این الگو را به لبنان توسعه دهد. لذا هر دو سعی می کنند در تماس با ایران، موازنهسازی در برابر آمریکا و عربستان سعودی انجام دهند. برای مثال اخیرا آن کلر لژاندر مشاور خاورمیانه مکرون سفری به بیروت داشت و پس از آن برخی ایدههای فرانسه در خصوص مسائل لبنان به دکتر عراقچی گفته شد.
@Muhallel
مُحَلِّل
از مهمترین تاثیرات پیشروی زمینی رژیم در داخل سوریه، تسهیل طرح حمله به لبنان است. از پیش از عملیات ز
دقیقا چند روز بعد از اینکه صهیونیستها گفته بودند هستههای حماس در لبنان و جهاد اسلامی در سوریه در حال تقویت بوده، یک هلال از جنوب سوریه به جنوب لبنان متصل شده و ارتباطگیری مقامات حزب با دلالان سلاح برای انتقال مهمات به لبنان افزایش داشته، گشتیهای رژیم با خیال راحت و این محاسبه که جنوب سوریه حیاط خلوت آنهاست وارد روستای بیت جن شده اما گرفتار یک کمین برنامهریزی شده شدند. یک عملیات ساده باعث شد تا محاسبات تلآویو در خصوص معادلات امنیتی شامات تحت تاثیرات خاص قرار گیرد. اما در عرصه منطقهای، مقامات لبنانی متوجه شدهاند که هجوم رژیم شامل بمباران، اشغال اراضی و تصرف نقاط راهبردی است و ارتش دشمن نیز لاجرم از مسیر سوریه جهت دور زدن جنوب، رسیدن به بقاع و قطع اتصال بقاع - جنوب و سوریه - لبنان استفاده خواهد کرد. اگر در این عملیات فرضی، هرمون را خط مقدم در نظر بگیریم، کمین بیت جن انفجار در عقبه بود. باید دید این پیامدها در عمل چه تاثیری بر طرح و برنامه رژیم در حمله آتی به لبنان خواهد داشت. اکنون جنوب سوریه پتناسیل اشتعال بالا را داراست اما وقت آن را باید مقاومت تعیین کند تا تجربه تلخ ساحل تکرار نشود.
@Muhallel
مُحَلِّل
رفح جایی است که رژیم در طول دو سال ۴ بار ادعا کرد که حماس را در آنجا در هم شکسته، پیوست آن بازدیدهای نتانیاهو، کاتز و زامیر از رفح بود، تیپ رفح قسام اما مصداق بارز برخاستن از خاکستر بود، پس از هر ادعا، مجموعهای از کمینهای کیفی علیه اشغالگران شکل میگرفت، جایی که یک مبارز قسام با شجاعت وصف ناشدنی از تونل خارج شده و بمبی را بر روی زرهی رژیم نصب میکرد. پس از آتشبس اما حدود ۲۰۰ نفر مبارز حماس در یکی از تونلهای این شهر باقی مانده و به دلیل قطع ارتباط از آتشبس مطلع نشدند. پس نبردی در فضای سیاسی برای خروج و عبور امن آنها شکل گرفت. در همین حین هادر گولدین، سرباز اشغالگر که جسد او در سال ۲۰۱۴ به اسارت گرفته شده بود و رژیم چندین عملیات حفاری اجرا کرد اما نتوانست وی را پیدا کند نیز توسط حماس آزاد شد. نهایتا رژیم متوجه شد وی در تونلی ۷ کیلومتری با عمق ۲۵ متر و دارای ۱۸۰ اتاق بوده که شکل آن در نقشه مشخص است و به اذعان خود رژیم این ۴۰ درصد از تونل های کشف شده رفح است. به مرور متاسفانه شاهد اسارت یا شهادت برخی رزمندگان این تونل در روزهای اخیر در حین خروج بودهایم زیرا علی رغم تسلط تقریبا کامل رژیم بر رفح، آنها نتوانستند محل دقیق ایشان را پیدا کنند. اما رژیم سعی کرده همزمان یک جنگ روایت و تصویر را در این زمینه سازماندهی کند. جایی که تصویر مبارز قسام که نماد پایداری، رشادت و پیروزی و ابزار بسیج و همدلی بود را به تصویر شکست و بی فایده بودن مقاومت تبدیل کند، به عبارتی آنها قصد دارند با جنگ تصویر گسترده بر تونل های رفح، نابودی حماس را که نتانیاهو به آن وعده داد بود را به صورت کاذب به تصویر بکشند و اینجا جایی است که رژیم مدام تصاویر رزمندگان بازداشتی یا شهید را که ظاهر مناسبی نداشته و مشخص است که چندین روز گرسنه بودهاند را در حالت تحقیر منتشر می کند تا اهداف بالا محقق گردد.
@Muhallel
مُحَلِّل
اگر نام ابوعبیده را در کانال جستجو کنید، متوجه میشوید که وی نه فقط به عنوان یک سخنگو که به عنوان یک
با این حال انتشار تصاویر فوق نه تنها عزم مردم غزه را سست نکرده بلکه آنها می گویند که اشغالگر قصد دارد تصاویر تونل رفح را "تصویر پایان" جا بزند در حالی که این "تصویر آغاز" است. حقیقت این است که اگر خود را قائل به نظریه پیام عکس رولان بارت بدانیم، دلالت ضمنی تصویر مهمترین عنصر یک عکس است که لایهای راهبردی از دو سال جنگ سخت اخیر است و دو طرف به شدت به آن اهمیت میدهند. تصاویر فوق نیز توسط اعلام العسکری قسام تولید شده و نشان می دهد که نبردی واقعی در این حوزه در جریان است.
@Muhallel
مُحَلِّل
اکنون برنامه موشکی جمهوری اسلامی ایران تبدیل به کابوس اول صهیونیستها شده است. خواسته کاهش برد به زی
🔹 یوسی یهوشع، تحلیلگر کانال i24 رژیم:
بهنظر من حالا همه میفهمند که چارهای نمانده. ما بین هر دور درگیری با ایران مجبور خواهیم بود وارد عمل شویم. ایران تلاش میکند توانمندیهایش را بازسازی کند، مخصوصاً توان موشکی را. و وقتی از یک حد مشخص عبور کنند، اسرائیل مجبور میشود عملیات تضعیفکننده انجام دهد. باید این توان را کم کنیم؛ ما تعداد بیپایان موشک رهگیر نداریم.
پس این فقط مسئلهٔ زمان است. این عملیات از قبل برنامهریزی شده. من فکر میکنم در اسرائیل دارند روی این عملیات کار میکنند. ما قبل از جنگ ۱۲ روزه هم همین را ارزیابی کرده بودیم.
گاهی صدای هواپیما در آسمان شنیده میشود، گاهی تمرینها را میبینی، گاهی نیمهشب بیدار میشوی و صدای هواپیما میآید یا دربارهٔ حضور هواپیماها در جاهای مختلف حرف زده میشود.
بنابراین ما برای این احتمال آماده میشویم. این اتفاق در نهایت خواهد افتاد. من کسی را نمیبینم که این سامانهٔ موشکی را از بین ببرد جز اسرائیل.
ما در یک رقابت یادگیری هستیم. ایرانیها الان دارند تمام حملات ما را مطالعه میکنند، و ما میدانیم از کجا آمدیم، چه داشتیم تا آنجا که میتوانند این چیزها را بازسازی کنند.
@Muhallel
حلقه بوید کلاسیکترین مدل تصمیمگیری و اقدام در یک سیستم است، مدلی که بر روی زمین هیچگاه عین به عین رخ نمیدهد زیرا در محیط غیرخطی و شبکهای کنونی که روابط داینامیک حاکم است، هیچ گاه مدل خطی پاسخگو نیست. اما فرض بر این است که برآیند روند یک سیستم، بدین شکل است. پس برای اینکه این حلقه دشمن منهدم شود، دو راه وجود دارد:
اول. رویکرد ضدسرعت: در این رویکرد، شما با اقداماتی، سرعت تصمیمگیری او را کُند میکنید، در نتیجه او دچار واماندگی شده و نمیتواند با سیر حوادث جلو برود و دچار تنش زمانی میشود.
دوم. رویکرد ضددقت است. در این شیوه بر خلاف اولی، ما به سیستم حریف، تناقض و ابهام تزریق میکنیم تا اینبار حریف نتواند تصمیمات مناسبی بگیرد. اساساً فریب که مباحث فراوانی پیرامون آن وجود دارد، صرفاً یک تاکتیک در دومی است. عارضه اضافه وزن اطلاعاتی که به معنای سرریز دادهها، اخبار و اطلاعات بر روی میز تحلیلگر یا تصمیمگیر است نیز بخشی از همین است.
نهایتا ترکیب این دو باعث میشود که دشمن در زمان اشتباه، مرتکب حرکتی اشتباه شده که نهایتاً میتواند ابتکار عمل به دست ما بیفتد.
@Muhallel