فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🔴 آهای تاریخنویس، پزشکیان را هم بنویس !
بنویس که پزشکیان نیز در دفتر روزگار ماندگار شد، اما نه به دلیل عملکرد درخشان، بلکه به خاطر لغزشها و گفتههای نسنجیدهاش. آیندگان خواهند دانست که او چگونه بیتدبیر وارد میدان رقابتی شد که نه نیازی به حضورش بود و نه اثر مثبتی بهجا گذاشت.
چه ضرورتی داشت که در این سن و سال و با ذهنی که دیگر همراهی نمیکند، خودت را در معرض قضاوتهای تند و تیز قرار دهی؟ شاید پیش از انتخابات، آیات را از بر داشتی و بر طبل وحدت میکوبیدی، اما بعد از انتخابات، همهچیز را از یاد بردی و به کثرتی غافلانه فرو رفتی!
این حرکت نه نشانی از شجاعت بود و نه از درایت. تبدیل شدی به سوژه نقدها و تمسخرها. آیا هنوز هم نمیخواهید بفهمید، اصلاحطلبان؟ آیا هنوز هم گمان میکنید که با چهرههای تکراری و ایدههای کهنه میتوان دل مردم را به دست آورد؟
پزشکیان، این اشتباه تو درس عبرتی است. نشانهای برای کسانی که باید بدانند جایگاه سیاست، جای آزمون و خطاهای اینچنینی نیست. مردم از این نمایشهای خستهکننده عبور کردهاند و چشم به ایدههای نو و نیروهای تازهنفس دوختهاند.
ای اصلاحطلب، چرا اصرار داری در گذشته بمانی؟ اگر نمیتوانی راهی نو بگشایی، لااقل راه را برای دیگران باز کن. پزشکیان، جایگاه تو در تاریخ، بیشتر از آنکه افتخار باشد، هشداری است به همه آنان که میخواهند بیبرنامه به میدان سیاست قدم بگذارند.
✍ موسی آقایاری
🆔 @Myidea
🔵 کلماتِ تلخ ، زخمِ نابخشودنی
دیروز، شخصی نگاهی سرد و برنده به من انداخت، نگاهی که مثل شمشیری زهرآلود قلبم را شکافت. کلامش با لحنی سنگین و زخمی بر لبانش جاری شد :
حاجآقا، این همه مینویسی... این قلمها هیچ گرهای را باز نخواهد کرد. خواهی دید که نه تنها مشکلی را حل نمیکنی، بلکه اگر ادامه بدهی، از چشم مردم خواهی افتاد. این شهر کوچک برای تو دیگر جایی نخواهد داشت؛ نه کسی تو را به منبر دعوت خواهد کرد، نه در امور فرهنگی از تو یادی خواهد شد، و نه هیچ جای این شهر به تو محل خواهند گذاشت.
هر واژهاش همچون تازیانهای بر روح و جانم فرود آمد. احساس کردم کلامش نه از زبان، بلکه از اعماقِ تردیدهای او سرچشمه میگرفت، اما چقدر تلخ و کشنده بود.
با خود گفتم: مگر نه اینکه قلم سوگند خورده است؟ 👈 مگر نه اینکه خداوند به نوشتن قسم خورده؟ 👉 این کلمات که مینویسم، شاید فریاد مظلومی باشد که جایی برای شنیده شدن ندارد، شاید مرهمی باشد بر زخمی که کسی آن را نمیبیند. پس چرا این شخص، چنین بیرحمانه و تلخ بر باورم زخم میزند؟
لبخندی بر لبانم نشاندنم، اما درونم غوغایی بود. آتشی که نه میسوخت تا خاموش شود، نه میتابید تا روشنی بخشد. در دل گفتم: اگر قلمم نلغزد، شاید روزی این جملات باری از دوش کسی بردارند؛ اما اگر بنویسم و باز هیچ تغییری رخ ندهد، آیا قلمم هم در قعر فراموشی گم خواهد شد؟
شب که شد، صدای او در گوشم تکرار میشد. بغضی در گلویم سنگینی میکرد. کاغذ را پیش رویم نهادم، اما قلم در دستم لرزید. آیا باید نوشتن را رها کنم؟ یا با هر قطره اشک، این صفحات را پر کنم، به امید روزی که حقیقت این کلمات برای همه آشکار شود؟
خدایا، مگر تو خود نگفتی که هیچ نالهای بیپاسخ نمیماند؟ پس آیا این واژهها، نالهای نیستند که از دل برمیخیزند؟ مگر این قلم، فریادی از سوی بندگان تو نیست؟ اگر نوشتن را رها کنم، آیا چیزی از من باقی خواهد ماند؟
⁉️ مطالعه کننده عزیز ، بالاخره بنویسم یا نه ؟؟ پاسخ دهید 👇 @musa1364
✍ موسی آقایاری
🆔 @Myidea
🔵 قلم، چراغی برای بیداری و روشنگری
چقدر دلگرمکننده است که بسیاری از عزیزان در پیامهای محبتآمیز خود، با کلماتی آمیخته به عشق و امید، چراغی برای این مسیر پرچالش روشن کردهاند. این پیامها که همچون نسیمی دلنواز، بر دل و جان مینشینند، با تشویق و دلداری، مرا به ادامه این راه پر از سنگلاخ و فراز و نشیب دعوت کردهاند. آنها خواستهاند که 👈 در برابر سنگاندازان ، بیاعتنا بایستم و قلم روشنگر را از حرکت باز ندارم.
آری، نوشتن معجزهای است؛ پنجرهای که از آن میتوان به کمبودها و نواقص نگریست و راهی برای اصلاح آنها یافت. با نوشتن میتوان دانههای دانش را در دل کاشت و به درختی تناور از خرد و آگاهی رسید. قلم، ابزاری است که میتواند خفتگان را بیدار کند، فریادی باشد در سکوت، و مسیری تازه در سیاستورزی و اندیشهسازی بگشاید.
نوشتن، همان جادویی است که میتواند روشنایی را به دل تاریکیها ببرد؛ پلی است میان امروز و آیندهای که در آن آگاهی، عشق، و امید جاری است. پس باید نوشت، باید ادامه داد، و باید ایمان داشت که هر کلمه میتواند معجزهای خلق کند. این مسیر، هرچند سنگلاخ، اما به مقصدی سرشار از نور و حقیقت خواهد رسید. بعون الله تعالی.
✍ موسی آقایاری
🆔 @Myidea
🔵 بیداری غیرت ؛ امتحان عشق و مسئولیت مردان در جامعه امروزی
مرد، ستون خانواده است؛ سنگری که باید پناهگاهی امن برای همسر و فرزندانش باشد. اما چه شد که برخی از مردان ما چشم بر مسئولیتهای خود بستند و به بهانههای مختلف، از حریم خانواده غافل شدند؟ آیا میتوان پذیرفت که مردی، بهعنوان حافظ ناموس، بیتفاوت به آنچه بر خانوادهاش میگذرد، سکوت کند؟ دختران و زنان خود را با لباس های زننده و نیمه عریان به خیابانها بفرستد؟!!
حجاب، پیش از آنکه مسئلهای اجتماعی باشد، نشانهای از شرف و غیرت مردان است. وقتی زنی از خانهاش بیرون میرود، با او نهتنها هویت خودش که شرافت خانوادهاش نیز دیده میشود. چگونه میتوان این حقیقت را نادیده گرفت که بیحجابی و ولنگاری، دیوارهای اعتماد و احترام در یک خانواده را فرومیریزد؟
مردانی که امروز به بهانه مخالفت با نظام یا هر توجیه دیگری، اجازه میدهند ناموسشان در معرض نگاههای بیگانه قرار گیرد، آیا هرگز به عواقب آن اندیشیدهاند؟ آیا به راستی آزادی در رها کردن مسئولیتهای اخلاقی معنا پیدا میکند؟ آزادی حقیقی آنجاست که زن در سایه غیرت مرد، احساس امنیت و کرامت کند، نه آنکه در کوچه و خیابان، به تماشای هویت و ارزشهای او بنشینند.
تاریخ، پر از مردانی است که جان خود را فدا کردند تا از حریم خانوادهشان حفاظت کنند. آیا امروز غیرت مردان ما باید اینگونه به خواب رود که نهتنها از ناموس خود دفاع نکنند، بلکه بیتفاوت به هجوم بیفرهنگی، دست روی دست بگذارند؟ مرد، وقتی مرد است که برای خانوادهاش ایستادگی کند، که اگر این نباشد، دیگر چه چیزی از مردانگی باقی خواهد ماند؟
این روزها، بیش از هر زمان دیگری، نیاز داریم مردانی برخیزند که وجدانهای خفته را بیدار کنند. مردانی که با عشق و احترام، خانوادههایشان را به ارزشهای اخلاقی دعوت کنند و نشان دهند که کرامت زن، نه در نگاه دیگران، بلکه در حجاب و عفت اوست. مردانی که بگویند آزادی زن، در آزادی از نگاههای هوسآلود است، نه در رهایی از پوششی که او را همچون گوهری ارزشمند نگاه میدارد.
✅ بیدار شویم، پیش از آنکه دیر شود. بیحجابی، تنها یک انتخاب شخصی نیست؛ زخمی است بر پیکر اخلاق و فرهنگ جامعه. مردان باید دوباره جایگاه خود را بازیابند؛ جایگاهی که نه با فریاد، که با عشق و مسئولیت به دست میآید. خانواده، مقدسترین امانت است؛ آن را به بازیچهی زمانه نسپاریم.
#حجاب
#عفاف
✍ موسی آقایاری
🆔 @Myidea
جهت تشویق فعالیت های فرهنگی و حمایت از مروجین و فعالان فرهنگی 👇👇
6063731057889736
ارسال رسید 👇👇
@musa1364
09193531656
🔵 یکی از بزرگواران در گفتگو مطرح کرد که فقر مالی باعث گسترش بدحجابی شده است. بنده نظر ایشان را اینگونه تحلیل کردم : 👇👇
فقر مالی، گرچه میتواند به نحوی بر مسائل اجتماعی و فرهنگی تأثیر بگذارد، اما این ادعا که بدحجابی به صورت کلی نتیجه فقر مالی است، نیاز به بررسی و نهایتاً اشکالگیری دارد.
واقعیت این است که در جامعه ما، بسیاری از زنان و خانوادههای کمدرآمد و پایینشهری، حتی در شرایط سخت مالی، پایبند به حجاب و ارزشهای دینی و فرهنگی خود هستند. از سوی دیگر، بدحجابی و گرایش به ظاهرنمایی اغلب در مناطقی مشاهده میشود که افراد از تمکن مالی و ثروت بیشتری برخوردارند.
🔴 دلایل این مسئله عبارتاند از : 👇
_ محرکهای فرهنگی و رسانهای: تأثیر فضای مجازی و رسانهها که سبک زندگی لوکس و غربگرایانه را ترویج میدهند، بیشتر در میان قشر مرفه یا همان بالاشهریها دیده میشود. افراد در این گروهها اغلب تلاش میکنند با نمایش لباسها و ظاهر گرانقیمت خود، جایگاه اجتماعیشان را به رخ بکشند.
_ ارتباط مستقیم با طبقه اجتماعی : تحقیقات نشان داده است که در طبقات پایینتر، خانوادهها بیشتر به ارزشهای سنتی و دینی مثل حجاب، نماز و روزه پایبند هستند. در حالی که در طبقات مرفه و بالاشهریها، ارزشهای مدرن و آزادیهای فردی به عنوان اولویت مطرح میشود.
_ رفتارهای نمایشی و پرهزینه: به عنوان نمونه، معمولاً اقشار ثروتمند هستند که به رفتارهایی مانند سگگردانی میپردازند و برای آن هزینههای گزافی صرف میکنند. همچنین، غالباً این افراد بدحجاب و بیحجاب هستند که سفرهای تفریحی به ترکیه و دیگر مقاصد مشابه انجام داده و هزینههای سنگینی برای این مقاصد صرف میکنند. در مقابل، اقشار متوسط و کمدرآمد با حجاب و وقار، ترجیح میدهند به زیارت عتبات عالیات رفته و ارزشهای معنوی خود را تقویت کنند.
_ نگاه اشتباه به آزادی و پیشرفت: برخی افراد تصور میکنند که حجاب و رعایت پوشش، محدودکننده است و بیحجابی نمادی از پیشرفت و مدرن بودن است. این نگاه معمولاً در مناطقی که دسترسی بیشتری به رفاه مالی و سبک زندگی غربی دارند، بیشتر مشاهده میشود.
بنابراین، نمیتوان فقر مالی را به طور مطلق دلیل بدحجابی دانست. اتفاقاً در بسیاری از موارد، کسانی که به ظاهر توجه بیش از حد نشان میدهند، هزینههای سنگینی برای لباسهای مد روز و گرانقیمت میپردازند که با مسئله فقر کاملاً در تضاد است.
✅ پس به طور خلاصه، بدحجابی بیشتر ریشه در مسائل فرهنگی، تربیتی و تأثیرات فضای مجازی دارد تا فقر مالی.
✍ موسی آقایاری
🆔 @Myidea
🔵 نهم دی ؛ فریاد ملت برای پاسداری از ولایت و شکست فتنهگران
نهم دیماه یکی از روزهای ماندگار در تاریخ انقلاب اسلامی ایران است که بهعنوان نماد بصیرت، هوشیاری و میثاق امت با ولایت در خاطره جمعی مردم ثبت شده است. این روز نشاندهنده اتحاد ملت ایران در دفاع از ارزشهای انقلاب و ولایت فقیه و پاسخی قاطع به دشمنان داخلی و خارجی بود که قصد خدشه وارد کردن به پایههای نظام اسلامی را داشتند.
در حماسه نهم دی سال 1388، مردم ایران با حضور میلیونی خود در خیابانها و میادین، نشان دادند که هرگز اجازه نخواهند داد دشمنان با سوءاستفاده از ناآرامیها و اختلافات داخلی، استقلال و هویت ملی را تهدید کنند. این حرکت تاریخی در واقع تبلور پیوند عمیق ملت با آرمانهای انقلاب و نقش محوری ولایت فقیه بود که نظام اسلامی را از فتنههای پیچیده عبور داد.
این روز بهعنوان نمادی از بصیرت و آگاهی ملت ایران شناخته میشود، چراکه مردم با درک صحیح از شرایط حساس آن زمان، فارغ از گرایشهای سیاسی، با وحدت و انسجام ملی، صف خود را از دشمنان جدا کردند. یادآوری این روز اهمیت آگاهی و شناخت صحیح از فتنهها و توطئههای دشمن را به ما گوشزد میکند؛ امری که همواره در تاریخ اسلام و انقلاب اسلامی اهمیت داشته است.
✅ گرامیداشت این روز نشاندهنده اهمیت هوشیاری و بصیرت در حفظ انقلاب و ارزشهای آن است. حماسه نهم دی در واقع نماد پایداری مردم ایران در دفاع از ولایت و پاسداری از ارزشهای دینی و ملی است. امروز نیز با توجه به تلاشهای دشمنان برای ایجاد تفرقه و انحراف افکار عمومی، بزرگداشت این روز میتواند بهعنوان درسی از تاریخ برای تقویت وحدت، آگاهی و مقاومت در برابر توطئهها مورد توجه قرار گیرد.
#نهم_دی
#بصیرت
#فتنه
✍ موسی آقایاری
🆔 @Myidea
🔵 عنوان مناظره : تحلیل روز 9 دی؛ بصیرت یا جنجال؟
مجری: سلام به همه عزیزان حاضر در این مناظره در کانال گلرخ. به مناسبت سالروز 9 دی، روز بصیرت و میثاق امت با ولایت، میزبان دو تن از عزیزان هستیم که درباره این روز دیدگاههای متفاوتی دارند. جناب آقای موسی آقایاری، از طرفداران این روز و حامی نگاه مثبت و انقلابی به آن، و آقای فرامرز، که منتقد جدی این رخداد و آثار آن است. بحث امروز با محوریت اهمیت و پیامدهای 9 دی برگزار میشود. اجازه بدهید با جناب آقای آقایاری شروع کنیم.
آقایاری (طرفدار):
بسم الله الرحمن الرحیم. روز 9 دی یکی از نقاط عطف تاریخ انقلاب اسلامی است که نشاندهنده آگاهی و بصیرت مردم ایران در برابر فتنهای بزرگ بود. این روز نماد ولایتمداری، اتحاد مردم و دفاع از ارزشهای دینی و انقلابی است. در سال 1388، بعد از ماهها شبههافکنی، تردید و آشوبهایی که دشمنان داخلی و خارجی بر کشور تحمیل کردند، مردم با حضوری میلیونی به صحنه آمدند و ثابت کردند که همواره در کنار ولایت فقیه و نظام اسلامی ایستادهاند. این حرکت، عمق بصیرت ملت ایران و تعهدشان به اسلام و انقلاب را نشان داد.
فرامرز (مخالف):
با احترام به نگاه شما، باید گفت که 9 دی به همان اندازه که از نگاه طرفدارانش یک روز بصیرت است، میتواند نماد سرکوب صدای مخالفان نیز باشد. آیا هر اعتراضی باید برچسب فتنه بخورد؟ سال 88، اعتراضات به نتایج انتخابات بود، نه به اصل نظام. اما برخوردهای شدید و تبلیغات سنگین، این اعتراضات را به فتنه تبدیل کرد. آیا نمیشد به جای دوقطبیسازی جامعه و امنیتی کردن فضا، از راه گفتگو به حل مسئله پرداخت؟ به نظرم 9 دی به جای اینکه نماد بصیرت باشد، نماد فرصتسوزی در مدیریت اعتراضات اجتماعی است.
آقایاری:
جناب فرامرز، اعتراض به نتیجه انتخابات در چارچوب قانونی حق هر شهروندی است، اما آنچه در سال 88 رخ داد، فراتر از اعتراض بود. دشمنان خارجی و برخی جریانهای داخلی با استفاده از فضای ملتهب، به اصول انقلاب و حتی مقدسات دینی حمله کردند. حرمت عاشورا شکسته شد، پرچم امام حسین(ع) به آتش کشیده شد. آیا اینها صرفاً اعتراض است؟ 9 دی، واکنش ملت به این هتک حرمتها و اعلام وفاداری به آرمانهای انقلاب بود. این حضور میلیونی مردم، نشان داد که خط قرمزهای انقلاب برای ملت ایران همچنان اهمیت دارد.
فرامرز:
اینکه عدهای در جریان اعتراضات دچار اشتباه یا تندروی شدند، قابل انکار نیست، اما نباید آن را به تمام معترضان تعمیم داد. اکثریت مردم معترض، هیچ ارتباطی با این رفتارها نداشتند. متأسفانه، 9 دی به ابزاری تبدیل شد تا همه مخالفان سیاسی، حتی آنهایی که بهطور مسالمتآمیز اعتراض کردند، تحت فشار قرار گیرند. نتیجهاش چه شد؟ شکاف اجتماعی بیشتر، سرکوب صداهای متفاوت، و از دست رفتن اعتماد بخش بزرگی از جامعه.
آقایاری :
شما میگویید شکاف اجتماعی ایجاد شد، اما واقعیت این است که 9 دی موجب انسجام و اتحاد شد. مردم از همه اقشار، با دیدگاههای مختلف، فارغ از جناحبندیهای سیاسی، در دفاع از نظام و رهبری به میدان آمدند. این روز، در تاریخ انقلاب بهعنوان نمادی از وحدت ملی و پاسخی قاطع به دشمنان ثبت شد. اگر مردم احساس میکردند که نظام حق آنها را نادیده گرفته، آیا چنین حضوری رخ میداد؟
فرامرز :
این وحدت ملی که شما میگویید، بیشتر یک نمایش از جانب طرفداران نظام بود، نه همه مردم. بخش بزرگی از جامعه، به دلیل سرکوب اعتراضات و نادیده گرفته شدن مطالباتشان، از این روند کنار گذاشته شدند. شما از بصیرت صحبت میکنید، اما آیا بصیرت این نیست که صدای مخالف را بشنویم؟ آیا نمیشد به جای برچسب فتنه، از مفاهمه و اصلاح استفاده کرد؟
آقایاری:
اصلاح و گفتگو وقتی ممکن است که اصل نظام و ارزشها زیر سؤال نرود. در سال 88، مسئله تنها انتخابات نبود؛ برخی افراد و جریانها به بهانه اعتراض، دنبال براندازی و تضعیف ولایت فقیه بودند. وقتی مسئله به اینجا میرسد، دیگر جایی برای سازش و گفتگو باقی نمیماند. 9 دی، پاسخی بود به کسانی که میخواستند اصل نظام را هدف قرار دهند.
فرامرز :
مشکل دقیقاً همین نگاه است: هر مخالفتی به براندازی تعبیر میشود. این نوع نگاه، باعث میشود نتوانیم جامعهای پویا و چندصدایی داشته باشیم. اگر در همان سال 88، اعتراضات با شفافیت و احترام پاسخ داده میشد، نهتنها 9 دی شکل نمیگرفت، بلکه شکافهای امروز جامعه نیز کمتر میشد.
مجری : بسیار عالی. با این دیدگاههای متضاد، میتوانیم بگوییم که 9 دی همچنان یکی از موضوعات بحثبرانگیز در تاریخ انقلاب است. حالا اگر بخواهید یک پیام به مردم درباره این روز بدهید، چه میگویید؟
آقایاری:
9 دی، روزی است که باید از آن درس بگیریم : اتحاد، بصیرت و ولایتمداری، ستونهای استواری جامعه اسلامی هستند. نباید اجازه دهیم دشمنان از اختلافات داخلی سوءاستفاده کنند. به تعبیر امام ره : پشتیبان ولایت فقیه باشید تا به مملکت آسیبی نرسد. این جمله باید همیشه آویزه گوشمان باشد.
فرامرز :
9 دی باید فرصتی باشد برای بازنگری در شیوه مدیریت اعتراضات و تعامل با مخالفان. فقط با شنیدن صدای همه اقشار، میتوانیم جامعهای همدل و پایدار داشته باشیم.
مجری: از هر دو بزرگوار بابت این مناظره پربار تشکر میکنم. امیدوارم همه ما بتوانیم از این دیدگاهها برای ساختن جامعهای بهتر بهرهمند شویم.
✍ تنظیم متن مناظره : خانم حسینی
🆔 @Myidea
🔵 خلاصه ای از سخنان ارزشمند دکتر دهقان معاون حقوقی #شهید_رئیسی در سالن اجتماعات 9 دی شهرداری ابهر به مناسبت گرامیداشت سالروز نهم دی ماه 1388
امروز مراسمی ارزشمند برگزار شد که در آن بزرگان، مسئولان، امام جمعه، فرماندهان سپاه و نیروی انتظامی، روحانیون، خواهران و برادران ابهری حضور داشتند. در این مراسم دکتر محمد دهقان تحلیلی زیبا ارائه نمودند که اهم آن را خدمت عزیزان همراه تقدیم می کنم :
این روز، که از ایامالله است، جایگاهی والا دارد؛ زیرا نشاندهنده بصیرت و مقاومت ملت ایران در یکی از مهمترین و حساسترین لحظات تاریخ کشور است.
در طول انقلاب اسلامی، ایران تهدیدهای بسیاری را پشت سر گذاشته است؛ از جنگ تحمیلی هشتساله که آمریکا و جهان پشت سر صدام ایستادند، تا توطئههای منافقین، کودتاها، و تلاش برای تجزیه کشور. اما ملت ایران همیشه با اتحاد و ایمان، این چالشها را دفع کرده است. هرچند خطر فتنه 88، با قرار دادن مردم در برابر مردم، از همه این تهدیدها خطرناکتر بود. این فتنه نه یک اتفاق ساده، بلکه نتیجه سالها برنامهریزی دقیق دشمنان بود که از تجربه دیگر کشورها الگو گرفته بودند.
دشمنان، از انتخابات 1388 بهعنوان بستری برای ایجاد شکاف و براندازی استفاده کردند. با شعارهای فریبنده، رنگهای نمادین، و بهرهگیری از عناصر قدرتطلب داخلی، تلاش کردند تا نظام را به لبه پرتگاه ببرند. اما رهبری حکیمانه مقام معظم رهبری و بصیرت ملت ایران این توطئه بزرگ را خنثی کرد. مردم در 9 دی، همچون موجی خروشان، نقشههای دشمنان را نقش بر آب کردند و فتنه را به زبالهدان تاریخ فرستادند.
دشمنان از شکست در فتنه درس گرفتند و با تغییر روشها، چاشنی خشونت را به برنامههای خود افزودند. از لیبی و سوریه گرفته تا سایر نقاط جهان، نقشههای خود را با ظاهری دموکراتیک پیش بردند، اما در عمل به جنایت و خونریزی دست زدند. با این حال، ایران امروز کشوری مقتدر و سربلند است که هرچند مشکلاتی دارد، اما از پس تمام توطئهها با اقتدار عبور کرده است.
✅ در این مسیر، مسئولان باید امید را در دل مردم زنده نگه دارند و سخنانشان نشاندهنده آیندهای روشن باشد. زیرا این ملت، با اتکال به خداوند و رهبری هوشمندانه، همچنان در مسیر عزت و پیشرفت گام برمیدارد.
✍ تنظیم کننده : موسی آقایاری
🆔 @Myidea
🔵 نه دی : نقطه پایان فتنه ، آغاز بصیرت
تحلیلی بر سخنان امروز دکتر دهقان معاون حقوقی شهید رئیسی در ابهر
نه دی، روزی است که در حافظه تاریخی ملت ایران بهعنوان نمادی از بصیرت و آگاهی ثبت شده است. روزی که مردم ایران با شور و شعور بینظیر خود، به فتنهای که دشمنان خارجی و داخلی برای نابودی هویت اسلامی و انقلابی این سرزمین طراحی کرده بودند، پایان دادند. این حماسه، یادآور آن است که ملت ایران هرگاه احساس خطر کند، با وحدتی مثالزدنی، فارغ از اختلافات، پای ارزشها و آرمانهای خود میایستد و دشمنان را ناکام میگذارد.
درسی که 9 دی به ما میآموزد، اهمیت بصیرت در برابر فتنههاست. دشمنان، اینبار با استفاده از ابزارهای روانی، فضای رسانهای و فریب نخبگان، تلاش کردند تا حقیقت را وارونه جلوه دهند و ملت را به جان یکدیگر بیندازند. اما رهبری داهیانه مقام معظم رهبری و ایمان راسخ مردم، همچون نوری در تاریکی، فتنه را آشکار کرد. این روز نشان داد که اعتماد به مردم و آگاهیبخشی، بزرگترین سرمایه برای عبور از بحرانهاست.
✅ امروز نیز، هرچند نقشههای دشمنان رنگ و شکل عوض کرده، اما هدفشان همچنان یکسان است: تضعیف ایمان، ایجاد اختلاف و تخریب روحیه ایستادگی. نه دی به ما یادآوری میکند که تنها راه مقابله، تقویت ایمان، وحدت ملی و حضور آگاهانه در میدان است. ملت ایران، با تکیه بر این اصول، نهتنها تهدیدها را به فرصت تبدیل کرده، بلکه آیندهای روشنتر از گذشته را برای خود ترسیم خواهد کرد.
✍ موسی آقایاری
🆔 @Myidea
🔵 باز خوانی یک نامه به رهبر عزیز انقلاب در سال 1388
نامه آیتالله محیالدین حائری شیرازی در ارتباط با وقایع پس از انتخابات 1388 به مقام معظم رهبری
محضر مبارک رهبر معظم انقلاب اسلامی حضرت آیتالله خامنهای مدظله العالی
سلام علیکم بما صبرتم
خطبه این هفته شما در تعقیب حضور ۸۵ درصدی مردم در جمعه گذشته با آن آزادی مطلق و بالاتر از آن، آگاهی بیسابقه نشان از عبور امت با امام خود از مرحلهای و کلاسی به کلاس بالاتر است. یادتان هست در روز قبول قطعنامه که با دعوت شما در دفتر شما حاضر شدیم و هر کس برای ثبت در تاریخ مطلبی گفت. عرض کردم این امتحان اطاعت امت از امامت در چهره حسنی است و بعد از پیروزی امت در هشت سال دفاع مقدس به عنوان اطاعت امت از امامت در چهره حسینی است.
قبل از آن در روز عزل بنیصدر در صحبت سه دقیقهای که مرحوم رجایی آن را بین هیات دولت توزیع کرده بود گفته شد،امت به تبعیت از امام در حال حرکت است، هر کس حرکت نکند جا میماند و امت وقتی به او نرسیده و میخواهد به او برسد او را روی دست بلند میکند و روی سر میگذارد وقتی به او رسید نگاهش از وی بر میگردد، وقتی از آن گذشت وی را پشت سر میاندازد و این امت در گذشته کسانی را روی سر گذاشته و بعد از عبور از آنها، آنها را زیر پا نهاده است، در آینده هم کسانی را روزی روی سر و زمانی زیر پا میگذارند و از بیوفایی امت نیست، نتیجه حرکت کردن امت و تعلق و وابستگی شخصیتهاست.
در روز شهادت شهید رجایی که با وی هفتگی کلاس داشتم گفتم عبور از هر مرحله مثل وضع حمل است و شیرازیهای ما این حالت درد کشیدن را که میبینند میگویند (خدا بدتری بدهد) خدایش رحمت کند، یکهای خورد اما خود را جمع کرد. نمیدانم چه چیزی به یادش آمده بود.
آهنی که باید از آن شمشیری ساخته شود زیر ضربات پتک مرتبا از آن ریزش میکند و از ماده آن کاسته میشود اما صورت به رسالت و غایت کامل خود نزدیک میشود با هر ریزیشی برندگی و با هر ضربهای صلابت آن بیشتر میشود و با هر سفری بین آب و آتش آبدیدهتر میشود. امام در عبور از قائممقام خود روز سختی را میگذارد که من با کسی عقد اخوت نبستم. محرمانه اشک ریخت اما دستش نلرزید. روز عبور امت از بستگان و دلبستگیهاست. آیتالله خزعلی عمل آیتالله گیلانی را تکرار میکند. مگر نه این است که به سمت آن موعود میرویم، پس باید از نهر طالوت بگذریم. فمن شرب منه فلیس منی و من لم یطعمه فانه منی. تعلق به خود و آبروی خود و بستگان نوعی شرب از نهر طالوت است. امام فرمود اگر احمد کاری کند که مستوجب حکم باشد اجرا میکنم و سر من ناراحت نمیشود. شما برای حفظ عزت خود کاری نکردی، یادتان هست قبل از رحلت امام به یک ماه کمتر و یا بیشتر به شما عرض کردم ریاستجمهوری تمام میشود شما بعد از آن چه خواهید کرد، گفتید حوزه میروم مگر این که امام نهیام کند. من بعد از ریاست جمهوری اگر امام به من بگوید مسوول عقیدتی سیاسی ژاندارمری یکی از روستاهای سیستان و بلوچستان شوم تردید نمیکنم. شما رهبری را نخواستهاید رهبری شما را خواست. رسول خدا به عمویش فرمود: یا عم ان الاماره ان طلبتها وکلت الیها و ان طلبتک اعنت الیها.
از یاد نمیبرم روز رای گیری برای رهبر را که وقتی از شما نام برده شد ناراحتتر از همیشه بدون اجازه پشت تریبون رفتید و اعتراض کردید و شورای نگهبان به شما گفت چرا جلوی اجرای قانون را میگیرید و شما برگشتید و به جای خود نشستید. رهبری شما را طلب کرده است و شما اعانت خواهید شد. وعده خداوند حق است اگر قرار است قانون اجرا شود باید از بزرگان که قله اجتماع هستند آغاز شود. در کشاورزی مخزن آب را در مرتفعترین نقطه قرار میدهند. آب از پایین به بالا نمیرود. قانون هم از بالا به پایین حرکت طبیعی آن است. و امرت ان اکون اول المسلمین.
آنکه بیش از هزار و صد سال است به هر کس میگوید ایکم یاخذ جمره فی کفه فیترکها حتی یبرد. تا بالاخره امام جمره سلطنت پهلوی را گرفت تا سرد شد، جمره حکومت بعثی را گرفت تا سرد شد. جمره استکبار جهانی در چهره اسراییل را حزبالله گرفت تا بعد از سی و سه روز سرد شد. حماس هم گرفت تا بعد از بیست و دو روز سرد شد.
مساله ، مساله گرفتن آتش در دست است و این ایام آخرالزمان است که ایمان در دل نگه داشتن از آتش در دست نگه داشتن سختتر است. این همه شهدا سوختگیهای دست امت است که آتش استکبار را نگهداشته و تا کنون از نگهداشتن آن خم به ابرو نیاورده است. این آتش بالاخره سرد خواهد شد، همانطور که شاه و صدام سرد شدند. امام با سرد شدن آتش شاه به میان ما برگشت و آن منتظر با سرد شدن آتش استکبار است که زیارتش میکنیم.
یوسف گم گشته باز آید به کنعان غم مخور …. کلبه احزان شود روزی گلستان غم مخور
وین دل شوریده حالش به شود دل بد مکن …. وین سر شوریده باز آید به سامان غم مخور