🔵 همیشه مراقب صفین‌های زمان خود باشیم جنگ صفین، یکی از بزرگ‌ترین و تلخ‌ترین رویدادهای تاریخ اسلام، در سال ۳۷ هجری میان سپاه امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام و سپاه معاویه بن ابی‌سفیان در منطقه صفین رخ داد. این نبرد نتیجه عدم پذیرش حق خلافت از سوی معاویه و سوءاستفاده او از مسئله خون‌خواهی عثمان برای ایجاد تفرقه و فتنه در میان مسلمانان بود. علی علیه‌السلام که همواره برای حفظ وحدت امت اسلامی تلاش می‌کرد، ابتدا از طریق گفتگو و مذاکره خواستار حل این اختلاف شد، اما سرسختی معاویه و تمایل او به جنگ، کار را به درگیری کشاند. نبرد صفین که ماه‌ها به طول انجامید، هزاران کشته بر جای گذاشت و سرانجام با حیله‌گری معاویه و توطئه حکمیت، به نفع او پایان یافت. این حادثه علاوه بر شکست ظاهری، به انشقاق میان مسلمانان و ظهور فرقه‌هایی همچون خوارج منجر شد. 🔸 صفین؛ هشداری برای امروز ما تاریخ، آینه‌ای است که هشدارهای خود را مدام تکرار می‌کند. صفین تنها یک حادثه تاریخی نیست، بلکه نمادی از فتنه‌ها و اختلافاتی است که می‌توانند در هر زمان تکرار شوند. زمانی که حق و باطل در هم آمیخته شود، بصیرت، چراغی است که مسیر را روشن می‌کند. هنگامی که هواهای نفسانی، عقل و حکمت را به کناری می‌رانند، صفین‌ها در دل تاریخ زنده می‌شوند و اجتماع را به آشوب می‌کشند. 🔸 بصیرت، سلاح عبور از فتنه‌ها امروز، بیش از هر زمان دیگری به بصیرت و تبعیت از ولی فقیه نیاز داریم. نیازمند آنیم که نقاب فتنه‌ها را پیش از نمایان شدن چهره واقعی‌شان کنار بزنیم و در برابر فریب‌های ظاهری و نقشه‌های معاندان داخلی و خارجی هوشیار باشیم. صبر، حکمت و تبعیت از آموزه‌های اسلامی، تنها راه عبور از ورطه صفین‌های زمانه است. 🔸 صفین درون را خاموش کنیم صفین پیش از آنکه در میدان جنگ شکل بگیرد، در دل‌ها و اندیشه‌ها آغاز می‌شود. زمانی که تعصب، خودخواهی و کج‌اندیشی بر قلب‌ها چیره شوند، فتنه از درون آغاز می‌شود و سپس به جامعه سرایت می‌کند. بیایید صفین درونی خود را با بصیرت، خرد و تقویت ایمان خاموش کنیم؛ چرا که جامعه‌ای که هر یک از اعضایش صفین درونی را مهار کرده باشند، هیچ فتنه‌ای نمی‌تواند آن را از پای درآورد. ✍ موسی آقایاری 🆔 @Myidea

🔵 اصول مهمی که باید در زندگی مشترک مراعات شوند #خانواده #زناشویی 🎤 موسی آقایاری 🆔 @Myidea

🔵 خانم سخنگو ؛ یک بام و دو هوا؟ خانم سخنگو، سوال ساده‌ای داریم: چرا آتش کالیفرنیا شما را به واکنش و همدردی وا‌می‌دارد، اما آتش غزه و لبنان حتی شایسته‌ی یک کلمه از شما نمی‌شود؟ چرا سوز دل مادران غزه‌ای که کودکانشان زیر آوار مدفون می‌شوند یا اشک چشمان کودکان لبنانی که عزیزانشان را در حملات هوایی از دست می‌دهند، ارزش همدردی شما را ندارد؟ ما می‌دانیم که آتش، چه در کالیفرنیا شعله بکشد و چه در غزه، جان انسان‌ها را تهدید می‌کند. هیچ انسانی راضی نیست به بلایی که بر سر هیچ ملتی بیاید، اما این دوگانگی در همدردی، این انتخاب‌های گزینشی و نمایشی، دردی است که وجدان جهانی را آزار می‌دهد. آیا خون کالیفرنیا و لس‌آنجلس رنگین‌تر از خون مردم غزه و لبنان است؟ آیا ارزش انسان‌ها در نگاه شما به جغرافیا و منافع سیاسی وابسته است؟ آیا درد یک ملت باید با معیارهای سیاسی سنجیده شود؟ شما که در سخنان خود از حقوق بشر دم می‌زنید، چگونه می‌توانید آوارگی و ستمی را که مردم غزه و لبنان سال‌هاست تحمل می‌کنند، نادیده بگیرید؟ آیا کودکان معصوم فلسطینی که زیر بمب‌ها کشته می‌شوند، به اندازه درختان کالیفرنیا و آتش‌سوزی‌های طبیعی آن، شایسته توجه شما نیستند؟ این سیاست یک بام و دو هوا، این تبعیض در همدردی و این سکوت در برابر درد و رنج برخی ملل، معنای حقوق بشر را تهی می‌کند. اگر ادعای شما درباره همدردی انسانی واقعی است، آن را برای تمام ملت‌ها به کار بگیرید، نه تنها برای آنان که در چارچوب منافع شما قرار می‌گیرند. ما از شما نمی‌خواهیم که به هیچ ملتی آسیبی روا دارید، بلکه انتظار داریم معیار عدالت و انسانیت را برابر بدانید. تاریخ نشان داده است که این نوع برخوردها، اعتماد ملت‌ها را از بین می‌برد و پرده از دوگانگی سیاست‌های شما برمی‌دارد. وقت آن رسیده است که نشان دهید، آیا حقیقتاً به حقوق انسان‌ها معتقدید یا صرفاً از آن به عنوان ابزاری برای بازی‌های سیاسی بهره می‌برید؟ ✅ این سوال بی‌پاسخ باقی نخواهد ماند ؛ مردم دنیا می‌فهمند و سکوت در برابر مظلومیت دیگران، چیزی جز قضاوت تاریخ برای شما به ارمغان نخواهد آورد. ✍ موسی آقایاری 🆔 @Myidea

🔵 تشکیلات در سیره معصومین ؛ الگویی از اخلاص و همدلی ▫️ در سیره معصومین (علیهم‌السلام)، کار گروهی و تشکیلاتی به گونه‌ای انجام می‌شد که همه ابعاد انسانی و الهی را در بر می‌گرفت. یکی از مهم‌ترین اصول آن، مشورت بود. پیامبر اکرم (ص) در تصمیم‌گیری‌های مهم، از جمله جنگ‌ها، با یاران خود مشورت می‌کردند تا بهترین تصمیم گرفته شود. این رویکرد نشان می‌دهد که تصمیم‌گیری جمعی و استفاده از عقلانیت جمعی، جایگاه ویژه‌ای در مدیریت امور داشته است. تقسیم وظایف به‌صورت دقیق از دیگر اصول تشکیلاتی در سیره معصومین بود. هر فرد براساس توانایی و استعداد خود مسئولیتی دریافت می‌کرد؛ مانند زمانی که پیامبر (ص) نمایندگانی را به مناطق مختلف می‌فرستادند و برای هرکدام وظایف مشخصی تعیین می‌کردند. 🔹 در میان معصومین، انسجام و وحدت در کارهای گروهی همواره مورد تأکید بود. پیامبر (ص) با ایجاد پیمان‌هایی همچون پیمان عقبه و بیعت رضوان، همه مسلمانان را برای رسیدن به یک هدف مشترک همسو کردند. این روحیه، در سیره امام علی (ع) نیز دیده می‌شود که با وجود اختلاف‌نظرهای گسترده، همیشه بر حفظ وحدت امت اسلامی تأکید داشتند. در این مسیر، انتخاب افراد شایسته و پرهیز از قوم‌گرایی و روابط شخصی، نقش محوری داشت. پیامبر (ص) فرماندهانی چون اسامه بن زید را به دلیل لیاقت انتخاب کردند، نه به دلیل جایگاه اجتماعی یا سن و سال. 🔸 آموزش و پرورش نیروها، یکی از سازوکارهای اساسی در مدیریت تشکیلاتی معصومین بود. پیامبر (ص) با تربیت گروه اصحاب صفه، کادرهایی متخصص برای تبلیغ دین اسلام تربیت کردند. این رویکرد در دوران امام باقر (ع) و امام صادق (ع) با تأسیس حوزه‌های علمی و تربیت شاگردانی برجسته ادامه یافت. همچنین اخلاق نیکو و رفتار مدبرانه با افراد گروه، یکی از شاخصه‌های مهم این نظام تشکیلاتی بود. پیامبر (ص) در برخورد با یاران خود همواره با مهربانی رفتار می‌کردند و حتی در سخت‌ترین شرایط، اخلاق را فدای هیچ مصلحتی نمی‌کردند. ▫️ از دیگر ویژگی‌های بارز سیره معصومین در کار تشکیلاتی، حمایت از اعضای گروه در برابر مشکلات و تقویت روحیه آن‌ها بود. پیامبر (ص) در سختی‌های شعب ابی‌طالب، با مسلمانان همراهی کردند و به آن‌ها امید دادند. امام حسین (ع) نیز در شب عاشورا یاران خود را برای مقابله با سختی‌های روز پیش‌رو آماده کردند و با سخنانشان روحیه آن‌ها را تقویت نمودند. در کنار این همه، اخلاص در نیت و عمل، اصلی‌ترین محور کار تشکیلاتی در سیره معصومین بود. همه فعالیت‌ها تنها برای رضای خدا انجام می‌شد و اهداف مادی و دنیوی در آن جایی نداشت. 🔹 در سیره معصومین، تعاون و همکاری بین اعضای گروه، اصلی انکارناپذیر بود. پیامبر (ص) در ساخت مسجدالنبی، شخصاً همراه یاران کار می‌کردند و روحیه همکاری را تقویت می‌کردند. این روحیه در رفتار امام حسن (ع) نیز دیده می‌شود که در کمک به نیازمندان و تقسیم اموال خود، نمونه‌ای کامل از تعاون اسلامی را به نمایش گذاشتند. استقامت و پایداری در برابر سختی‌ها، ویژگی دیگر کار تشکیلاتی در سیره معصومین بود. پیامبر (ص) و یارانشان در دوره مکه، با وجود تمام فشارها و سختی‌ها، هرگز از مسیر خود منحرف نشدند و همواره با امید و توکل به خدا ادامه دادند. 🔸 سیره معصومین (علیهم‌السلام) در کار تشکیلاتی، الگویی بی‌نظیر از مدیریت، اخلاق، و معنویت است که می‌تواند در هر زمان و مکان مورد بهره‌برداری قرار گیرد. این روش‌ها نشان می‌دهد که چگونه می‌توان با حفظ ارزش‌های انسانی و الهی، به سوی تحقق اهداف بلند گام برداشت. ✍ موسی آقایاری 🆔 @Myidea

🔵 اعتکاف ؛ خلوتی برای وصال و عبودیت اعتکاف، عبادتی است که به معنای ماندن در مسجد با نیت قربت و انجام عبادات از 13 رجب به مدت سه روز می‌باشد. واجبات و مستحبات اعتکاف عبارت‌اند از: ✅ واجبات اعتکاف 1. اقامت در مسجد: معتکف باید تمام مدت اعتکاف را در مسجد بماند و خروج از مسجد جز در موارد ضروری (مانند قضای حاجت، غسل واجب، و تهیه غذا در صورت نبودن امکانات در مسجد) جایز نیست. 2. روزه: روزه گرفتن در ایام اعتکاف شرط صحت آن است. بدون روزه، اعتکاف باطل می‌شود. 3. نیت: نیت قربت (برای رضای خدا) و معین بودن اعتکاف (مانند سه روز یا بیشتر) لازم است. نیت باید از ابتدای اعتکاف صورت گیرد. 4. پرهیز از محرمات اعتکاف: بر معتکف واجب است از اموری مانند عمل زناشویی ، خرید و فروش (جز برای نیازهای ضروری)، جدال و مشاجره بی‌فایده ( مجازی یا حقیقی ) و عطر زدن اجتناب کند. ✅ مستحبات اعتکاف 1. تلاوت قرآن: خواندن قرآن به‌ویژه آیات تأمل‌برانگیز و تأکید بر تدبر در آیات. 2. ذکر و دعا: گفتن اذکار، خواندن دعاهای مأثور و مستحب (مانند دعاهای صحیفه سجادیه) و سایر دعاهای موجود در مفاتیح الجنان. 3. نمازهای قضاء و مستحبی: اقامه نمازهای مستحب و نافله‌ها و نیابت از والدین مرحومین و شهداء و در گذشتگان دیگر. 4. طلب مغفرت : توبه، استغفار، و طلب بخشش از خداوند. ( از دعای یا من یعطی الکثیر بالقلیل .... غفلت نشود ) 5. مطالعه معارف دینی: مطالعه و یادگیری مسائل دینی و عقیدتی برای تقویت ایمان. 6. انجام اعمال عبادی دسته‌ جمعی: شرکت در نمازهای جماعت و حلقه‌های علمی و دینی. 7. صدقه دادن : کمک به نیازمندان و انجام کارهای خیر در حد امکان. 8. خضوع و خشوع : تلاش برای تقویت حالت تواضع و ارتباط عمیق‌تر با خدا. ( مخصوصا سجده های طولانی ) _ توصیه‌ها برای اعتکاف مؤثر‌تر _ دوری از صحبت‌های بیهوده و لغو. _ تلاش برای حضور قلب در عبادات. _ برنامه‌ریزی برای بهره‌برداری حداکثری از زمان حضور در مسجد. ✅ اعتکاف فرصتی ارزشمند برای خودسازی و نزدیکی به خداوند است که باید با مراقبت از واجبات و توجه به مستحبات، آن را به بهترین نحو انجام داد. ✍ موسی آقایاری 🆔 @Myidea

🔵 حضرت علی (ع) ؛ قهرمان عقلانیت، شجاعت و دفاع از عدالت در برابر فتنه‌ها 🔸 حضرت علی (ع)، به‌عنوان امیرالمؤمنین و پیشوای مسلمانان، در تاریخ اسلام نه تنها به عنوان یک پیشوای دینی و مذهبی شناخته می‌شود، بلکه در عمل نیز نماد عقلانیت، تدبیر، شجاعت و توحید بود. زندگی او سرشار از درس‌ها و تجربه‌هایی است که می‌تواند برای امروز ما به‌عنوان الگو و راهنمای عمل در شرایط دشوار، مفید و آموزنده باشد. از جمله مهم‌ترین لحظات تاریخ زندگی حضرت علی (ع)، جریان‌های ناکثین، قاسطین و مارقین است که به‌خوبی نمایانگر عقلانیت و شجاعت او در مواجهه با ظلم و فساد بود. 🔹 در جنگ جمل، حضرت علی (ع) با سپاهی از مسلمانان روبه‌رو شد که در رأس آن‌ها عایشه، طلحه و زبیر قرار داشتند. این افراد به‌طور غیرمستقیم علیه ولایت امیرالمؤمنین قیام کرده بودند و با لشکر کشی خود خواسته بودند مشروعیت حکومت او را زیر سؤال ببرند. حضرت علی (ع)، باوجود اینکه هیچ تمایلی به جنگ نداشت، اما با عقل و تدبیر خود وارد میدان شد تا از وحدت امت اسلامی دفاع کند و از هرگونه تفرقه و فتنه جلوگیری کند. در اینجا بود که حضرت علی (ع) ثابت کرد که در مواجهه با ظلم و نفاق، باید با شجاعت و به‌دور از هرگونه عواطف، تصمیم‌های منطقی و عادلانه گرفت. این جنگ نه تنها به‌عنوان یک نقطه عطف در تاریخ اسلام شناخته می‌شود، بلکه نشان از تیزبینی و درایت حضرت علی (ع) در دفاع از حق و جلوگیری از انشقاق داشت. ▫️ پس از جنگ جمل، حضرت علی (ع) با چالش بزرگ دیگری روبه‌رو شد که جریان قاسطین بود. قاسطین کسانی بودند که در جریان جنگ صفین، در برابر خلافت حضرت علی (ع) قرار گرفتند. معاویه، به‌عنوان یکی از مهم‌ترین چهره‌های قاسطین، به‌طور غیرمستقیم علیه خلافت امام علی (ع) قیام کرده بود و با جنگ صفین، تلاش داشت تا خلافت اسلامی را از دست امام علی (ع) بگیرد. حضرت علی (ع) به‌عنوان یک پیشوای مسلمان و امیر المؤمنین، با تمام وجود در این جنگ حضور داشت و به‌خوبی توانست با شجاعت خود در برابر این فتنه‌ها ایستادگی کند. او بارها و بارها تأکید کرد که هدف اصلی‌اش احقاق حق و عدالت است، نه سلطنت و قدرت‌طلبی. در این زمینه، حضرت علی (ع) به‌خوبی نشان داد که راهی جز دیانت، عقلانیت و احترام به اصول اسلامی نمی‌تواند برای مقابله با فساد و ظلم کافی باشد. 🔸 در جریان جنگ نهروان و مارقین، حضرت علی (ع) با کسانی روبه‌رو شد که به‌نام دین، از اصول اسلامی فاصله گرفته و علیه وی قیام کرده بودند. این گروه که به خوارج معروف شدند، با شعارهای انحرافی به‌جای رسیدن به حقیقت، در پی ایجاد تفرقه و خونریزی بودند. امام علی (ع) با درک کامل از وضعیت، تلاش کرد تا از خونریزی بیشتر جلوگیری کند و در عین حال با عقل و تدبیر از اسلام و اصول آن دفاع کند. حتی زمانی که از طرف گروهی از خوارج به تهدید شد، حضرت علی (ع) نشان داد که به‌طور کامل در صدد حفظ وحدت مسلمانان است و هرگز تحت تأثیر دشمنان داخلی قرار نخواهد گرفت. او در این جنگ، علاوه بر شجاعت و تدبیر خود، اهمیت اصلی‌اش را به دفاع از اصول عالی انسانی و الهی قرار داد. 🔹 زندگی حضرت علی (ع) در این جریان‌ها به‌وضوح نشان می‌دهد که اگرچه او به‌شدت در برابر ظلم و فساد ایستاد، اما هیچ‌گاه از اصول عقلانیت، تدبیر و توحید فاصله نگرفت. او همیشه به مسلمانان یادآوری می‌کرد که باید در مواجهه با هرگونه فتنه و فساد، عقل و ایمان را در کنار هم به کار بگیرند. حضرت علی (ع) با دیدی عمیق و دقیق به جهان، همواره ثابت کرد که در مواجهه با چالش‌ها و مشکلات بزرگ، باید از ابزارهای عقلانیت، دیانت و تدبیر استفاده کرد و در عین حال، هیچ‌گاه در مقابل ظلم و فساد سکوت نکرد. ✍ موسی آقایاری 🆔 @Myidea